Ang mga tao na makakita sa inyo, iisipin na gusto ang aking hipag.Pareho silang nagulat ni Beatrice.Wala sa kanilang nakakaalam na bigla na lang susulpot si Erica.!Biglang naging awkward ang atmospera.Ang mga mata ni Erica ay mabilis na tumalon sa pagitan nina Marcus at Beatrice. Bigla, isinara ni Erica ang pinto ng sasakyan nang malakas."Ohhhhhhh, alam ko na!"Tumingin siya kina Marcus at Beatrice ng may kakaibang tingin, at ang salitang "oh" ay inabot ng matagal.Nararamdaman ni Beatrice na parang isang moral na paghihirap mula kay Erica.Napayuko sya, medyo nahihiya. Hindi pa rin nag sisink in sa kanyang isip na ikinasal sya sa tiyuhin ng fiance nya.Ganun siya, may ugali."Oh, alam ko na!" Inulit niErica, "Narinig ko na nagka-problema ka bago umalis sa business trip ang kuya ko. Muntik ka ng mapagsamantalahan n isang manyakis na lalak. Kayat tinulungan ka ng tiyuhin ko, tama ba?"Si Carlos sa driver's seat:...Ngumiti si Erica at sinabi ng tiyak: "Tama nga! Hinanap mo ang tiy
Nang makita ni Erica ang maputlang mukha niBeatrice, dali-dali siyang nagmadaling nagpaliwanag."Ate Bea, huwag mong seryosohin, nagbibiro lang ako!"Nagbigay ng babala si Marcus at tinignan si Erica ng masama.Dali-daling ngumiti si Erica "Naiintindihan ko, naiintindihan ko! Hindi pa kasi kasal si ate, kaya dapat guest lang siya! Member naman na ako ng pamilya, kaya hindi na dapat ako pagsilbihan pa."Si Carlos: ...Hala, bulag talaga tong si Ericai.Habang nagsasalita si Erica, itinaas nito ang kopita sa kanyang harapan: "Tara, mag-toast tayo! Mag-simula ako, mag-celebrate, nandito na ako!"Itinaas ni Beatrice ang kanyang baso at ibinunggo ito ng mahina sa baso ni Erica.Hindi itinaas ni Lu Xun ang baso niya, pero sinabi niya ng magaan na boses: "Nandiyan ka na, wala namang dapat ipagdiwang."Ngumuso ulet si Erica at kumilos ng maamo: "Tito, hindi ka ba masaya na nandito ako?""Oo, hindi ako masaya."Si Erica: ...Nakalimutan na, ganito na lang talaga ang tito nya.Para itago ang hi
Si Erica ay talagang magaling mamakialam sa mga tao.Basta't sumusunod siya sa prinsipyo ng "Wala akong hiya, ang may hiya ang matatalo," sa wakas ay nakuha niya ang pagpayag ni Marcus.Sa kanilang biyahe, medyo magalaw ang daan, at nakaramdam si Beatrice ng kaunting pagkahilo kaya't lihim niyang tinakpan ang kanyang bibig.Napansin ito agad ni Marcus at nagtanong, "Anong nangyari?"Huminga ng malalim si Beatrice, pinipigilan ang pakiramdam ng pagsusuka, at mahinhin na nagsabi, "Wala, siguro medyo nalasing lang ako sa wine."Medyo lumaki ang reaksyon ni Erica, kaya’t mabilis siyang nagbigay ng babala, "Ate, huwag kang magsusuka sa sasakyan ng tito ko. Kung hindi, si tito, ang mamamatay-tao, ay tiyak na itatapon ka sa labas ng sasakyan."Tiningnan ni Marcus si Erica ng malamig, lumampas ang mga mata niya sa kanya at tumuon kay Beatrice na may maputlang mukha, at pinagsabihan siya, "Kung hindi mo kaya uminom, huwag ka nang iinom.""Tama!" Sang-ayon si Erica.Dito lang siya nakakaramdam
Hindi napigilan ni Erica na magtanong, "Tito, sa tingin mo ba'y may kalokohang ginagawa ang ate ko?"Pumait ang mga mata ni Marcus at hindi sumagot, kundi nagtanong, "Ano sa tingin mo?""Sigurado akong wala!" Sagot ni Erica ng tiyak, pinikit ang mga mata at ipinagpatuloy ang hula, "Sa tingin ko, siguradong may taong mas interesado kaysa sa kuya ko at tinatangkang agawin ang girlfriend ng kuya ko! Tito Marcus, anong klase kayang tao yung kabit nyang yun?""Siguro, mahusay na tao." Sagot ni Marcus ng walang pakialam, itinulak ang wheelchair pabalik sa pangalawang kwarto, iniwan Erica na mag-isa at pumapadyak sa pagka dismaya.“ Tito Marcus——! Bakit ganyan ka! Pamilya tayo dapat magkasama tayo sa laban!"Bago isara ni Marcus ang pinto, nagdagdag si Erica."Hmmmmmm, kahit anong mangyari gagawa talaga Ako Ng paraan, turulungan ko Ang mahal Kong kuya!"Habang nagsasalita, binuksan ni Erica ang kanyang cellphone at ipinadala ang litrato nilang tatlo Sa kanyang kuya habang sakay Ng sasakyan.
Ang clothing store na ito ay isang luxury brand store na paborito ng mga celebrity at mga mayayamang tao.Pagpasok ni Beatrice, tiningnan nya agad ang presyo ng mga damit, nagulat siya sa mga presyo nito.Isang ordinaryong vest ay nagkakahalaga ng 10,000 pesos!Awtomatikong napaurong si Beatrice at nagbalak umalis.Hindi siya sanay gumastos ng malaki sa mga luxury goods na ito.Ngunit hinila siya ni Ericaat masayang kumuha ng selfie gamit ang cellphone upang mag-record ng isang maikling video."Wow, sobrang saya ko! Dinala ako ng hipag ko dito sa store para mamili ng damit! Talagang ang saya ng magkaroon ng ganitong hipag na sobrang bait!" Bago pa man makapagsalita si Beatrice, pumasok si Abby na galit na galit, hawak ang kamay ng kanyang ina na si Lucy."Ate - kung bibili ka ng damit para sa kanya, pano naman kami ni mommy, ano nganga lang?"Si Lucy na kadalasan ay hindi nais pumunta sa store na ito, ay nagalit nang marinig niyang bibili ng damit para sa iba."Tama! Kung anong meron
Si Beatrice ay nakaupo sa VIP sofa sa mga sandaling iyon, elegante niyang ipinulupot ang isang binti sa isa pa, habang umiinom ng kape na may kalmadong ekspresyon sa mukha.Nakita ito ng mga mararangyang ginang sa paligid, at lihim silang nagbulungan sa isa't isa."Alam mo ba kung saang pamilya galing ang babaeng ito? Napaka-elegante niya!""Hindi ko alam! Wala akong narinig tungkol sa kanya sa social circle ng mga mayayaman, pero totoo ngang may class siya.""Para siyang isang matrona ng isang prominenteng pamilya."......Habang pinaguusapan ng lahat si Beatrice, biglang sumingit sina Erica at Abby, sabay humiling na bayaran niya ang mga napili nilang damit.Ngumiti lang si Beatrice nang bahagya at sumagot nang kalmado:"Wala akong bibilhin para sa inyo. Fair lang, hindi ba?""Ano?!"Sabay na napasigaw sina Erica at Abby.Mabilis na lumapit si Erica Kay Beatrice, hindi makapaniwala: "Ate, hindi mo ba talaga ako bibilhan?"Sa pagkakaalala niya, hindi pa kailanman tinanggihan ni Beatr
Tumingin si Abby sa ibang tao sa tindahan at nagsalita nang may drama:"Mga kasama, kayo na ang humusga. Ang ate ko ay nakapangasawa ng isang mayamang tao at nakatira sa isang malaking btahay sa Forbtes. Ako ang nakababatang kapatid niya, at ito ang tunay niyang ina. Sobra ba naman ang humingi ng ilang pirasong damit?"Pagkarinig nito, muling nagbulungan ang mga mayayamang ginang sa paligid."Forbes! Mas mahal pa ‘yon kaysa sa isang mansyon!""Oo nga, ang isang malaking bahay sa Forbes ay katumbas ng tatlo o apat na suburban villas!""Ibig sabihin, hindi pala sila walang pera—nagpapanggap lang silang mahirap para hindi bumili para sa pamilya niya!"Nang makita ni Abby na lumalakas ang opinyon ng publiko laban kay Beatrice, lumapit siya rito nang mayabang."Ate, kita mo? Wala nang kumakampi sa’yo! Hindi ko pinaniniwalaang hindi ka binibigyan ng pera ni kuya Marcus! Bilisan mo na at bayaran mo na ‘to, para hindi ka na mapahiya."Sumingit din si Lucy, pinalalambot ang boses:"Oo nga, pin
Nang makita ng ibang mayayamang ginang na nagsalita na ang asawa ni Mr. Salazar, agad silang sumali sa usapan."Tama! Hindi namin inaasahan na ganito kakapal ang mukha ng mag-inanyg iyan!""Oo nga! Sa tuwing namimili kami ng mga damit dito, isa o dalawang piraso lang ang pinipili namin para sa sarili namin. Hindi tulad ng mag-inang ito—kuha nang kuha nang hindi naman sila nagbabayad!""Totoo! Parang naghahanap lang sila ng taong lolokohin!""Sinasabi mong ikaw ang kanyanyg ina! Anong klaseng ina ang niloloko ang sarili niyang anak ng ganito?""Ako rin ang panganay sa pamilya! At ang hindi ko matanggap ay ‘yung sinasabi nilang ang panganay dapat na umako sa lahat! Tipong lahat ng gastusin sa pamilya, sagot ng panganay! Kailangang bayaran ang kasal ng kapatid—kaya ang panganay nagiging tanga sa mata ng lahat!"Lumapit ang asawa ni Mrs. Salazar kay Beatrice, hinawakan ang kanyang braso, at mas lalong natuwa sa kanya."Beatrice, napakaganda ng sinabi mo—may dahilan at may basehan. Mapagm
Hinigpitan ni Ivy ang kanyang mga daliri sa kaba at lumapit. Ipinahayag ni Menchie ang kanyang plano: "Napag-isipan ko na. Kung hindi natin paaalisin si Beatrice, mas lalo tayong mawawalan ng posisyon sa hinaharap. Siya ngayon ang chairwoman ng ilang foundation, at nagsisimula rin ng negosyo. Mabilis siyang malalampasan tayo. Ngayon, ang pagtingin ni mama sa kanya ay malinaw na may pagka-bias. Hindi ko alam kung anong nangyari kay papa kamakailan, nahulog siya kay Alana. Kaya’t ngayon ang pinakamagandang pagkakataon upang alisin si Beatrice. Siyempre, ang bagay na ito ay kailangan pa ng isang taya. Taya na makikipagtulungan si papa at taya na nasa puso ni Papa si Alana.""Paano tayang gawin?" Si Ivy ay sobrang kinakabahan, ramdam na ramdam niya ang pintig ng kanyang puso.Sumulyap si Menchie at tiningnan ang paligid. Nagtago si Alana sa isang sulok.Nang matiyak na wala nang tao, nagpatuloy si Menchie na bumulong kay Ivy."Kaninang binanggit ni Marcus na ang hot spring pool ay binuksa
Si Ivy ay medyo naantig at lumapit sa kanyang bilas.Bigla niyang sinabi, "Sige na, sige na, ayoko nang magdulot ng abala. Bilas, nagpapasalamat ako sa kabutihang loob mo."Pagkatapos nito, nagpatuloy si Ivy sa pagtutok sa mga gawaing bahay.Nang bumaba si Robert, napansin niyang medyo iba ang pakiramdam ng kanyang asawa ngayon, at tinanong, "Ivy, anong nangyari? Hindi ka ba sanay matulog kagabi?""Hindi, sanay na ako." Sumagot si Ivy habang nakayuko at pinapahid ang mga antigong gamit.Sa oras na iyon, ang hipag na si Menchie, na umiinom ng tsaa sa sala, ay ibinaba ang tasa ng tsaa at tiningnan si Robert na para bang hindi siya nagmamalasakit sa gulo."Bayaw, si Ivy ay malambot ang puso at nais maging mapagpakumbaba. Pero ang ibang tao... ginagamit lang ang kanyang pagbubuntis at tinatrato siya bilang isang aliping walang kaibahan sa mataas at mababang uri."Pagkarinig ng "pagbubuntis", agad na naintindihan ni Robert.Nagkataon naman na pababa si Beatrice na nakayakap kay Marcus at n
Nahulog sa kahihiyan si Arturo.Isang libong piso!"Ito ang aking pribadong pera." Si Pepito ay nagmamadaling tumingin sa balkonahe, "Kung kailangan mo agad, kunin mo muna ito, huwag mo lang ipaalam sa babaeng iyon."Nahulog sa kamay ni Arturo ang isang libong piso, at pakiramdam niya'y mainit ito. Hindi niya alam kung tama ba o mali ang tanggapin ito: "Ito..."Napahinga ng malalim si Pepito: "Huwag mong isipin na maliit lang ito. Nakita mo na rin naman ang bahay namin. Ang bahay na bagong bili namin ay may utang pa. Bago pa mag-renovate at mag-abroad si Gemrey, nagpahiram kami ng maraming pera mula sa mga kamag-anak." Habang nagsasalita siya, kinuha ni Pepito ang ilang sulat-kamay na IOU mula sa kahon na bakal: "Tingnan mo, ito lahat ang mga IOU para sa pagpunta ni Gemrey sa abroad. Pumutang kami sa mga kamag-anak, at hindi pa namin nababayaran!"Ibinalik ni Arturo ang isang libong piso: "Pepito, pare hindi rin madali sa'yo. Hindi ko kayang tanggapin ang isang libong piso na ito."Ha
Nag-init ang ulo niya at nagbitiw ng ilang hindi kaaya-ayang salita: "Kung ayaw niyo magpahiram, edi huwag. Bakit kayo nagsasabi ng kawalan ng pera! Sino ba ang walang sampung libong piso na ipon ngayon?"Dahil dito, natawa ang isa niyang kasamahan nang may pang-iinsulto: "Wala ka ba niyan? Kung wala, bakit ka pa pumunta upang manghiram mula sa amin?"Nabulunan ang ama ni Jennifer, at sa huli ay bumili na lang siya ng regalo at nagpunta sa bahay ng pamilya Arce.Nang makita ng ama ni Gemrey ang kanyang matandang kapitbahay na ama ni Jennifer sinalubong siya nito ng mainit na pag-welcome: "Arturo, bakit ka pa nagdadala ng regalo? Masyado ka pang magalang."Nakita niyang papalalim na ang gabi, ngumiti si Arturo nang awkward at agad na tinanong: “Ahm Pepito pare, alam mo naman ang tungkol sa dalawang anak natin. Magiging in-laws na ang dalawang pamilya namin..."Bago pa siya makapagtapos ng salita, lumapit ang ina ni Gemrey na may hawak na mga hiniwang mansanas: "Arturo, hindi ka naman s
Matapos sagutin ang tawag, lihim na umakyat si Alana mula sa bintana, naglakad sa lihim na daanan sa likod ng hardin upang umalis mula sa pamilya Villamor, at dumaan sa isang maliit na apartment.Nagmamadali siyang binuksan ang pinto at nakita ang isang batang babae na nakahiga sa kama sa isang magandang kwarto na parang kwarto ng prinsesa.Nakatanim ang pawis sa buong katawan ng bata at mukhang hindi komportable.Nasa harap ng kama sina Jerome na kanyang kapatid at ang kanyang assistant nya na si Diego, at pinapahiran nila ang katawan ng batang babae upang pababain ang lagnat nito."Le Le!" Umupo si Alana sa kama na may malungkot na mata, iniabot ang kamay at hinipo ang mainit na noo ng bata, at tiningnan si Jerome ng may pag-aalala, "Bakit bigla syang nagka-lagnat?""Siguro kasi pumunta siya sa playground at nahawa ng Influenza A mula sa ibang mga bata. Ate, huwag kang mag-alala, normal lang na magkasakit at magka-lagnat ang mga bata.Kami ni Diego ang nagdala kay Le Le sa ospital u
Tahimik si Ivy at hindi pa siya ganoon kakilala sa pamilya, kaya hindi siya naglakas-loob na magsabi ng totoo: "Naghirap si Beatrice habang nagdadalang-tao. Normal lang na magbigay si mama ng mas marami.""Tama, naghirap si Beatrice." Sa mga salitang iyon, sinama ni Menchie si Ivy at pinuntahan si Beatrice upang ibalik siya sa kwarto.Pagkapasok nila sa kwarto at pagsara ng pinto, nagbago ang mukha ni Menchie.Pumunta ng ilang hakbang si Menchie, tumingin kay Ivy ng may pagsisisi, "Ang dali-dali mong apihin. Minsan magsalita ka rin, pero huwag mong kalimutan na ikaw ang nakatatanda. Ano mang sabihin niya, kailangan ka niyang tawaging ate. Tingnan mo siya, ngayon umaasa na sa pag-alaga ni Marcus at naging chairman ng isang foundation. Parang wala nang batas."Tiningnan ni Ivy si Alana sa kanto ng may pag-iingat, umiling, at ipinakita kay Menchie na tigilan na ito."Ano'ng kinatatakutan mo?" Lumapit si Menchie at hinaplos ang ulo ni Alana, tiningnan si Ivy ng may pagka-biro, "Hindi ba't
Nakatatandang Kapatid: Magaling!Pangalawang Kapatid: Bigyan si Carlos ng dagdag na pakpak na manok!!!Marcus: Dagdagan ng quarterly bonus!!!Carlos: Salamat, big boss! Salamat sa lahat ng papuri!Ginang Villamor: Kaya't magmadali na kayong kumain, huwag hayaan na malaman ni Alana na hindi siya ang gumawa ng mga dumplings.Menchie: Sige, makikinig ako sa iyo.Ivy: Kakain na rin ako.Sa mesa, lahat ay nakatingin sa kanilang mga cellphone, at ang mga tunog ng abiso ay patuloy.Si Ginoo Villamor, Alana, at Albert, na hindi kasama sa grupo, ay naramdaman ang hayagang pagka-iisa at pag-kaka-exclude!Puwede ba kayong magpakita ng kaunting pagpapanggap?At kailangan ba natin mag-meeting sa private group para lang kumain ng dumplings ngayon?Ibinaba ng lahat ang kanilang mga cellphone at nagkagulo upang kumuha ng dumplings.Bigla, naubos ang lahat ng dumplings sa plato.Alana: ...Ganun ba kasikat ang mga dumplings na ginawa niya?Tumango si Ginang Villamor nang seryoso: "Oo, masarap. Talagan
Nakita ng nakatatandang kapatid na hindi kumikilos si Marcus, kaya't kinuha niya ang mga panghinang chopstick, kumuha ng isang dumpling, at ngumingiti habang inilalagay ito sa bowl ni Marcus."Kainin mo, subukan mo, okay? Ipakita mo muna sa lahat."Si Marcus: ...Si Beatrice: ...Nang nakita ito, tumingin si Alana kay Marcus ng may kasabikan at sweet na sinabi: "Oo, Kuya Marcus, subukan mo, masarap ba?"Kinuha ni Marcus ang chopsticks, at sa ilalim ng mata ni Alana, kinuha ang dumplings at inilagay sa bowl ng pangalawang kapatid, at mahinang sinabi: "Nagtrabaho ka sa laboratoryo nitong mga nakaraang araw, dapat kumain ka pa."Tinutok ni Robert ang mata sa dumpling sa bowl, at tahimik na nag-isip: May isang klase ng pagmamahal na tinatawag na "baka mamiss ka ng iyong kapatid na parang mamamatay na siya."Tahimik niyang inilagay ang dumpling sa bowl ng nakatatandang kapatid: "Kasalukuyan pa kaming nag-uusap ng misis ko kung magbabalak kami magbuntis... Sa ngayon, hindi ko muna kakainin
Nang marinig ito ni Alana, para siyang tinamaan ng malupit na hampas, at ang katawan niya ay nanginginig.Ang akala nya, si Marcus ay nahulog sa kanyang kagandahan, at nang makita niyang mas maganda si Beatrice kaysa sa kanya, nakalimutan na siya ni Marcus.Hindi niya alam na ito pala ang totoong dahilan.Noong panahon na iyon, nakita niyang wala ni isa mang miyembro ng pamilya Villamor ang dumaan para dalawin si Marcus, parang iniwan na siya ng buo nyang pamilya, at natakot siya sa hitsura ni Marcus, na parang isang mabagsik na tao, kaya hindi na siya dumaan upang makita siya.Hindi niya alam na naaalala ito lahat ni Marcus sa kanyang puso!Lele, nagkamali pala ang mommy mo!Nagalit si daddy at nagmahal ng iba dahil mahal na mahal niya si mommy.Nagpapasalamat siya kay Beatrice, hindi dahil sa pag-ibig.Habang naaalala ni Alana ito, tinadyakan niya ang basag na paso sa tabi niya.Napansin ito agad ni Marcus at mariing sumigaw: "Sino yan?""Ako ito, Kuya Marcus." Lumabas si Alana mula