Nang makita ng ibang mayayamang ginang na nagsalita na ang asawa ni Mr. Salazar, agad silang sumali sa usapan."Tama! Hindi namin inaasahan na ganito kakapal ang mukha ng mag-inanyg iyan!""Oo nga! Sa tuwing namimili kami ng mga damit dito, isa o dalawang piraso lang ang pinipili namin para sa sarili namin. Hindi tulad ng mag-inang ito—kuha nang kuha nang hindi naman sila nagbabayad!""Totoo! Parang naghahanap lang sila ng taong lolokohin!""Sinasabi mong ikaw ang kanyanyg ina! Anong klaseng ina ang niloloko ang sarili niyang anak ng ganito?""Ako rin ang panganay sa pamilya! At ang hindi ko matanggap ay ‘yung sinasabi nilang ang panganay dapat na umako sa lahat! Tipong lahat ng gastusin sa pamilya, sagot ng panganay! Kailangang bayaran ang kasal ng kapatid—kaya ang panganay nagiging tanga sa mata ng lahat!"Lumapit ang asawa ni Mrs. Salazar kay Beatrice, hinawakan ang kanyang braso, at mas lalong natuwa sa kanya."Beatrice, napakaganda ng sinabi mo—may dahilan at may basehan. Mapagm
Lucy: "Sa totoo lang, mahirap ding sabihin. Wala naman sa atin ang nakakita ng marriage certificate ng ate mo!"Nag isip ng mabuti si Lucy: "Noong una, si Carlos ang nagsabi na pupunta siya sa bahay natin para kunin ang household registration booklet. Sinabi nya na siya ay kumakatawan sa kanyang boss at sa Villamor family, kaya't wala kaming nagawa kundi ibigay ito sa kanya.""Nang ibalik ang household registration booklet, napansin namin na inilipat na ang household registration ng ate mo! Wala na rin kaming paraan para malaman kung kasal na nga siya."Pinagmasdan ni Abby ang kanyang ina at bahagyang inipit ang kanyang mga mata: "Mommy—sabihin mo sa’kin, may ganitong posibilidad kaya? Baka nga nagsabwatan lang ang ate ko at si Marcus at gumawa ng dahilan para ilipat ang household registration niya. Hindi pala sila kasal!""Kaya’t hindi ibinigay ang mga dote, at yung lupa... puro kalokohan lang. Hindi nga natin siya nakilala!""Oo!" Napaisip si Lucy, pero pagkatapos ay nagduda siya a
"Kuya, ano ba ang pinag-uusapan natin?!" Halos gusto ni Erica na iumpog ang ulo ng kanyang kuya para makita kung anong meron sa loob!"Ang punto ko ay sobrang kapal ng mukha ng mag-ina na 'yon!" Sumabog na si Erica sa galit."Erica, walang masamang magulang sa mundo! Ang isang magaling na tao ay dapat marunong makisama sa pamilya.""Alam ko na maganda ang relasyon ni Abby sa kanyang pamilya. Mahal ito ng mga kapatid nya, at maganda rin ang trato sa kanya ng kanyang mga magulang.""Matagal ko nang hinihiling na sana si Beatrice ay magkaroon ng mas maganda at maayos na relasyon sa kanyang pamilya. Pagbalik ko, makikipag-usap ako sa kanya ng maayos.""Kuya! Walang ka na talagang pag asa!, Basta, mula ngayon, makinig ka sa akin! Turuan kita kung paano ligawan si Ate Beatrice! Huwag mong pakinggan ‘yung pabebe na ‘yon!"Pagkatapos niyang sabihin ito, napansin ni Erica ang matalim na mukha ng tiyuhin mula sa gilid ng kanyang mata, kaya’t mabilis niyang pinatay ang tawag at hindi niya alam k
Bahagyang binuka ni Beatrice ang labi, ngunit itinaas ni Marcus ang kamay upang pigilan siya."Ako na lang ang pagpapaliwanag."Ang dalawang simpleng salita ay nagbigay ng pakiramdam ng kalmadong lakas.Puno ng init ang puso ni Beatrice. Sa pamilya nya, walang nagsabi ng ganitong mga salita sa kanya.Kapag may nangyaring hindi maganda, walang kahit isa sa kanila ang tumayo sa kanyang harapan upang ipagtanggol siya.Tumango si Marcus nang magaan sa kanya at tinukoy ang upuan sa isang gilid: "Sa pamilyang ito, ako ang nakatatanda, ako ang magpapaliwanag."Inutusan ni Marcus si Erica na maghanap ng upuan at maupo. Nang makaupo si Erica, narinig niya si Marcus na nagsabi sa isang pa utos na tono:"Pumunta ka sa West District bukas ng umaga para sunduin ang isang tao para sa akin."Nagulat si Erica: "Pero, Tito Marcus, may appointment ako bukas kasama ang isang celebrity at gusto ko siyang kunan ng picture.""Hindi, pumunta ka at sunduin sya para sa akin bukas." Tumugon si Marcus ng may di
"Bata?" May bahid ng inis ang lumabas sa mga mata ni Marcus, at iniabot ang kamay upang hawakan ang tiyan ni Beatrice na parang hindi makapaniwala.Makikita sa kanyang ekspresyon na hindi siya excited sa ideya ng bagong "little guy"!"Biro lang ba 'to? Kakakasal lang natin, at ayaw ko munang maging monghe, okay?!"Hinila ni Beatrice ang kamay ni Marcus mula sa kanyang tiyan, medyo namumula ang kanyang mga pisngi, at mahinahong nagbigay-linaw:"Hindi, hindi ako buntis. Naisip ko lang na habang tinuturuan mo si Erica, iniisipnko na ang galing mo bilang isang nakatatanda. Kung magkakaroon tayo ng anak balang araw, sigurado akong magiging mabuti kang magulang at aalagaan mo sila ng maayos."Ang pamilyang pinanggalingan ni Beatrice ay laging nagdudulot ng sugat sa kanyang puso.Kaya't siya'y nangarap na mag-asawa nang maaga, magkaroon ng sariling masayang pamilya, at magka-anak, upang mapalaki ang mga anak na puno ng pagmamahal at tiwala sa sarili.Ngunit hindi ito ang inaasahan ni Marcus.
Labis ang pagkagulat ni Beatrice ng sabihin iyon ni Albert.Ang kanyang mukha ay namutla ng husto. Hindi maipaliwanag ang kanyang nararamdaman.Naghalong pagka sorpresa, gulat at pagkahiya ang kanyang nararamdaman..Si Erica, na hindi napansin ang tensyon sa paligid, ay sumigaw nang masaya: "Kuya, nakuha mo na! Kuya, nag-blush si ate!"Habang patuloy siya sa pagkasabik, hindi niya napansin ang malamig na aura na umiiwas kay Marcus.Matapos ang ilang sandaling pagkawala ng composure, kinaa\ilangan ni Beatrice harapin ang nangyayari.".Huminga sya ng malalim, indekasyon na nag iisip sya ng sasabihin kay Albert habang nakkinig sina Marcus at Erica."Albert, salamat. Pero wala na akong pakialam sa mga sinabi mo. Sinabi ko na sa'yo noon na ako'y kasal na.""Kasal? Imposible!""Kasal? Imposible!"Magkasabay na sinabi nina Albert at Erica ang parehong bagay, at ang kanilang mga boses ay puno ng kasiguraduhan.Beatrice:...Si Erica, na naroroon, ang unang nakapag-react at nag-abot ng kamay ka
"Si tita mo." Nakatitig si Marcus kay Beatrice habang itinuturo sya ni Marcus..Naging mapait ang mukha ni Beatrice at pakiramdam nya ay pinipilit syang galitin ni Erica.“ Tito, pwede bang tigilan na natin ang usapan tungkol sa kasal kasal na iya” napairap si erica.Nang makita at maramdaman ni Erica na magaglit na si Marcus sa kanya, agad nyang nilaptan si Beatrice at agad na hinila palabas “ Ate labas tayo. Ako naman ang manlilibre sa iyo ng lunch. Pasensa ka na if pinakialaman ko ang mga gamit mo ha”Dahil sa malapit na din naman ang oras ng lunch, hindi na tumanggi pa si Beatrice sa paanyaya ni Erica..Naglakad lang siya palabas ng bahay at inayos ang lunch.“Mar…….” Bago pa makaagsalita si Beatrice, ay agad na syang hinila nito papalayo sa bahay.Sa daan habang naglalakad ay pinagsabihan ni Erica si Beatce “ Ate, bakit mo naman ginamit si Tito Marcus upang pagselosin si Kuya”"Sinasabi ko sa'yo, pagkatapos ng aksidente ni tito, hindi na siya kasing lakas ng dati, kaya mas madali
Masayang-masaya si Minda habang nagsasalita, ramdam na ramdam niyang siya ang naging sentro ng atensyon at nakakalap ng mga tao, lalo na ang mga kapwa ina na katulad niya.Nararamdaman niyang ang mga kababaihang ito, tulad ng mga biyenan, ay matindi maglaban, at tiyak ay bibigyan siya ng mga salitang magpapalubog kay Beatrice.Si Beatrice na nakangiti, ay tahimik na pinagmamasdan si Minda.Bago siya makapagsalita, ang maingay na babaeng nagsalita kanina ay muling nagsalita."Ah, ate, naiintindihan kita. Pero huwag mong masyadong palakihin ang issue. Sa edad natin, karamihan sa atin may three highs, kaya't huwag kang magalit at baka maapektuhan ang kalusugan mo."Nabigla si Minda at naramdaman ang malas sa kanyang puso."Wala akong three highs!"Hindi napansin ng maingay na babae ang pangit na hitsura ni Minda at tumingin sa mga tao sa paligid niya, pagkatapos ay napabuntong hininga."Ate, bagong panahon, bagong estilo, tayo bilang mga mother-in-law, kailangan din nating magbago.""Hin
Isang stretched Rolls-Royce ang dumating sa dinner.Bumaba ang Johnson brothers, at kasama nila si Mae na naka-red dress.Naka-heavy makeup siya at suot ang isang sexy strapless dress, ang kanyang katawan ay halos magbukang sobrang laki, at mukhang may kalaswaan at may pagka-flirty sa unang tingin, hindi gaya ng isang college student.Pagbaba pa lang niya ng kotse, naka-lean siya sa stretched Rolls-Royce para mag-selfie, at kumuha pa ng isa pang selfie sa entrance ng dinner at ipinost ito sa Social Moments.Matapos gawin ang lahat ng ito, kinuha niya ang braso ni Jack at sinabi, "Salamat, mahal, hindi ko pa naranasan makapunta sa ganitong klase ng lugar sa buong buhay ko."Si Jack ay isang playboy at madalas magpalit ng babae, pero si Mae ay nanatili, dahil sweet siya at siya ang pinakamagaling mag-aliw kay Jack.Ang dalawang magkapatid ay pumasok sa dinner.Hindi nakatiis si Jack at nagsabi: "Kuya, sa tingin mo ba kikita itong OCT Zhenpin? Ang layo-layo ng lokasyon. Sino ba naman sa
Malapit nang mag-roll ng mata si Beatrice nang kumilos ang bata sa kanyang tiyan.Matapos ito, tinapik niya si Marcus sa balikat nang masaya: "Kumilos...kumilos! Siya...siya...sumupa lang sa akin.""Ano ba iyon?" Tanong ni Marcus habang nakakunot ang noo."Ang bata! Ang bata, sumupa lang sa akin." Puno ng kasiyahan ang mukha ni Beatrice.Tiningnan ni Marcus ang namamagang tiyan ng may konting pagka-disdain: "Ang batang ito, naglakas-loob pang sumipa sa'yo."Bago pa natapos ang sinabi ni Marcus, ini-twist ni Beatrice ang braso niya at itinutuwid siya: "Fetal movement! Isang normal na reaksyon sa pagbubuntis. Hindi mo ba nabasa ang mga libro tungkol sa pagbubuntis?"Sumimangot si Marcus: "Mas focus ako sa mga bahagi tungkol sa mga buntis."Iniiwasan ang ibang mga detalye.Ipinatong ni Beatrice ang kanyang kamay sa tiyan at naghintay ng mahinahon.Tulad ng inaasahan, gumalaw ang bata at dahan-dahang tumama sa kanyang palad.Bata pa ang fetus, kaya ang galaw ay karaniwang "swimming".Pero
Nabigla si Bryan.Kakabili lang niya ng dry pot at hindi pa siya bumili ng inumin. Buti na lang at alisto si Uncle Philip.Si Uncle Philip ay ngumiti ng may kaunting lungkot: "Boss, Miss Jennifer, aalis na ako.""Sige." Hinaplos ni Bryan ang kanyang ilong, "Papasuweldo ko na lang ng dagdag sa finance department mamaya.""Sige po." Mabilis na bumaba si Uncle Philip sa iron ladder.Tumingin si Jennifer sa lahat ng nasa harapan niya na parang wala sa sarili, at labis na naantig na hindi makapagsalita.Hinaplos ni Bryan ang ulo ni Jennifer, hinila siya para umupo sa picnic mat, at isa-isa niyang binuksan ang mga takip ng mga takeout box: "Ito ay fresh shrimp dry pot, ito ay spicy beef dry pot, ito ay frog dry pot, ito ay beef short rib dry pot, ito ay chicken wing dry pot, at ito ay five-spice crayfish dry pot. Anong lasa ang gusto mo?"Nalito si Jennifer "Ang dami? Sayang naman. Hindi natin kayang ubusin ng dalawa lang tayo.""Kung gusto mo, masaya ka. Mayaman ang boyfriend mo, hindi mo
"Ano ang sinabi mo?" Si Arturo ay hindi kailanman inisip na ang kanyang masunurin at matulunging asawa ay magsasabi ng ganitong bagay, at hindi siya nakapag-react agad."Naisip ko nang mabuti. Hindi na natin kayang mamuhay ng ganito. Mamaya, pupunta tayo sa Civil Affairs Bureau para mag-divorce."Sa wakas, nasabi ni Ara ang matagal na niyang gustong sabihin sa asawa, at nakaramdam siya ng kaluwagan.Tahimik siyang naglakad patungo sa kusina, kumuha ng isang mangkok ng kanin, umupo sa dining table, at nagsabi habang kumakain."Lumaki na si Jennifer, hindi mo na siya kailangang alagaan. Malapit na siyang magtapos at magiging independyente na.Tungkol sa akin, may sweldo at pensiyon ako, hindi na kita kailangan para suportahan kami. Ang bahay na ito, hati tayo, dalawang kwarto, ikaw ay mananatili sa iyong orihinal na kwarto, at ako'y makikihati muna kay Jennifer.Pagkaraan ng ilang panahon, kung makakakita ako ng angkop na bahay na pwedeng rentahan, lilipat ako. Sa hinaharap, ikaw na ang
"Nasaan si Jennifer? Tinawagan ko siya, pero naka-off ang phone niya." Hindi nakita ni Bryan si Jennifer, at ang mga mata niya ay mabilis na dumaan sa mukha ng ama nito at tumutok sa ina nito ng may kasamang pagkabahala sa mga mata.Itinuro ni Ara ang pinto nang malabo: "Nasa kwarto si Jennifer hindi pa siya lumalabas.""Hindi. Tiningnan ko kanina sa labas ng bintana. Wala sa kwarto niya! Nasa mesa ang phone niya."Pagkabanggit ni Bryan ng mga salitang iyon, mabilis na pinunasan ni Ara ang hawakan ng kanyang apron, kinuha ang susi mula sa TV cabinet, binuksan ang pinto, at tiyak nga, wala ni isa mang tao sa loob."Jennifer... Saan kaya siya pupunta?"Kinuha ni Bryan ang phone mula sa mesa, at ang mga kilay at mata niya ay nagiging seryoso.Si Arturo naman ay nag-aalala rin sa puntong ito, at tinuro si Bryan ng galit: "Kasalanan mo 'to! Kung hindi dahil sa'yo, hindi sana ganyan ang nangyari sa internet! Dahil sa'yo, nasaktan ang anak ko..."Bago pa makumpleto ang mga salita ni Arturi,
"Tay, kagabi pinakiusapan mo akong makipag-date kay Gemrey, tapos ngayon tinitingnan mo siya? Hindi ba't ikaw ang pinakamataas?" Tiningnan ni Jennifer ang kanyang ama ng walang emosyon. Sa mga sandaling iyon, siya'y kalmado at labis na nadismaya sa kanyang ama."Kayo——!" Galit na galit ang ama ni Jennifer at binangga ang mesa habang tumayo, "Kung hindi ka naman walang hiya na pumunta sa kwarto kasama siya, hindi sana nakuha yung larawan na yun! Sa huli, siya ang may kasalanan, kaya siya ang dapat managot!""Walang hiya ako? Ganyan mo ba i-evaluate ang anak mong babae? Ang pinsan ko nga, nasa twenties na, tambay buong araw, at hindi mo siya ni minsan pinagsabihan ng masama.""Sa kabilang banda, ako ang sinasabi mong walang hiya, anak mong tumutulong magbayad ng utang mo. Tanungin kita, binebenta ko ba ang sarili ko para magbayad ng utang mo, o ano?""Ikaw——" Nahirapan magsalita ang kanyang ama.Ang liwanag sa mata ni Jennifer ay unti-unting nawala.Ang desperadong tingin sa isang tao a
Nanikip ang puso ni Jennifer, nag-pale agad ang kanyang mga labi, at pakiramdam niya'y nanghihina ang kanyang katawan.Napansin ng dean ang pagbabago sa mukha ni Jennifer at agad siyang kumuha ng upuan upang paupuin siya."Jennifer, huwag kang masyadong mag-alala. Hindi pa tapos ang isyung ito. Gusto ko lang na maiparating sa iyo para maging handa ka mentally."Nagbigay ng isang tasa ng mainit na tubig ang dean kay Jennifer, at nang makita niyang kumalma na ito, nagsalita siya ng may kaba."Gayunpaman, ang insidenteng ito ay nagdulot ng masamang epekto sa Internet, na nagdulot ng pinsala sa iyong personal na imahe. Ang MV ay kumakatawan sa imahe ng paaralan, kaya ang paaralan ay nagplano na maghanap ng angkop na tao upang palitan ang iyong papel.""Pero kung talagang matutuloy ang planong ito, ibabalik ang iyong bonus."Tumingin si Jennifer sa singaw mula sa tasa, nananakit ang mga mata, at sagot niya ng mahina: "Director, nauunawaan ko.""Jennifer, huwag kang mag-alala, gagawin ko a
Tumawa si Uncle Philip: "Mas swerte ako kaysa sa iba. Pumunta ako sa Wushu Association para humingi ng tulong, pero tinanggihan ako. Sa pagkakataong iyon, nakilala ko si Sir Marcus na naghahanap ng mga bodyguard.""Hinarangan ko siya at ikinuwento ang sitwasyon ko. Sabi ko, kung matutulungan mo akong mailigtas ang buhay ng asawa ko, ibibigay ko ang lahat sa iyo.""Pinayuhan ni Sir Marcus, si Carlos na samahan ako sa ospital para tiyakin ang kalagayan ng asawa ko. Nang matiyak nilang hindi ako nagsisinungaling, tinulungan nila akong makahanap ng pinakamagaling na doktor para sa asawa ko at nagbigay pa sila ng pera... Nakatawid kami sa mga pagsubok."Huminto sandali si Uncle Philip at tinitigan ang ina ni Jennifer ng taos-pusong mata."Ngayon na nakilala mo si Sir Bryan, parang nangyari rin sa akin noong nakilala ko si boss Marcus. Ito ay tadhana na nagsara ng isang pinto para sa iyo at nagbukas ng bintana.""Hindi natin pwedeng maging kasing-bait at sabihin na hindi natin nais umasa s
Naka-on pa rin ang mga ilaw ng operasyon.Hindi pa tiyak kung buhay o patay ang mga tao sa loob.Galit na itinulak si Jennifer NG kanyang ina."Umalis ka! Umalis ka na dito ngayon din! Ayoko nang makita ka. Wala akong anak na kasing walang hiya mo."Ang maliit na katawan ni Jennifer ay naitulak pabalik at napunta siya sa hagdanan."Inay~" Hindi naiwasan ni Jennifer na tumulo ang mga luha nang mabuksan ang kanyang bibig."Huwag mo akong tawaging 'inay'! Umalis ka na! Kung ayaw mong magpasabog ako at mamatay sa galit, umalis ka na!"Matibay ang posisyon ng kanyang ina, at wala nang magawa si Jennifer kundi umalis pansamantala.Pumunta si Uncle Philip upang asikasuhin ang bagay na may kinalaman sa doktor. Nang dumating si Bryan sa ospital, sumama siya sa kanya ng mahigit isang oras. Nang maglaon, bumalik siya dahil may mga kailangang asikasuhin sa kumpanya.Sa mga sandaling iyon, si Jennifer ay naglalakad malapit sa flower bed sa ospital, ang mga mata ay malabo, at nararamdaman niyang so