"Lumayas ka, Ian! Lumayas ka dito!"Matalim na tiningnan ni Beatrice si Ian. Itinaas ni Ian ang dalang regalo at ngumisi nang mapanlait. "Kahit hindi mo ako paalisin, aalis din ako. Ang totoo niyan... hindi sulit ang regalo ko para dito."Pagkasabi nito, tumalikod si Ian at umalis. Sino ang mag-aakala na babangga siya kay Carlos na kagagaling lang sa trabaho habang nasa elevator sa ibaba. Nagulat ang dalawa nang magkatagpo ang kanilang mga mata. Unang kumilos si Carlos, at agad na binugbog si Ian nang walang pasabi. Napahiga si Ian sa sahig, umiiyak habang sumisigaw, "Bakit mo ako binugbog?""Hindi ko alam!"Mabilis na sagot ni Carlos na puno ng kumpiyansa. "Nandito ka sa oras na ito, tiyak na wala kang magandang pakay! Mauuna na akong bugbugin ka!"Matapos ito, inangat ni Carlos ang kanyang ulo at naglakad paakyat. Si Ian naman ay naiwang nakatulala: "...Ano?!"Sa kabilang banda...Pumasok si Beatrice sa opisina. Una niyang inalalayan si Marcus upang paupuin ito sa wheelchair, bago t
Ang babae ay sumigaw dahil sa sobrang pagkagulat, "Diyos ko po, totoo ba ito?"Tumango si ate Maria tanda Ng kanyang pag sang ayon, "Paano naman ito magiging kasinungalingan? Narinig ko mismo sa sarili kong mga tenga! Tinanggihan ni Mr. Saragoza ang panunukso niya. Pagkatapos ay sinabi niyang ang ibang tao ang may gusto sa kanya, at pinukpok pa nya Ang ulo ni Mr. Saragoza gamit ang isang plorera para pilitin siyang sumunod, sinabing tatawag siya ng pulis kung hindi ito susunod. Dahil dito, napilitan si Mr. Saragoza na sumang-ayon sa kanya."Napamura ang babae, "Nakakadiri ito! Hindi ko inakala na si Beatrice, na mukhang mahinhin, ay sobrang tuso pala sa pribado!"Ate Maria: "Tama ka! Narinig ko na hinihintay siya ng batang master ng pamilya Villamor ng tatlong taon pero ayaw siyang pakasalan. Nang makita niyang wala na siyang pag-asa na makapasok sa mayamang pamilya, mabilis siyang humanap ng isang negosyante para simulan ito, gustong maging asawa ng isang mayamang negosyante."Nangin
Bago pa makapagsalita si Beatrice, biglang sumugod ang isang babae na may dalang mainit na kape. "Beatrice, ilag!"Nanginginig si Shaira, at halos abutin na ang menu para salagin ang kape nang biglang sumulpot si Carlos. Sa mabilis na kilos, sinunggaban niya ang babae at pinadapa ito sa sahig. Piniga ni Carlos ang leeg ng babae, habang ang isang kamay nito ay nakalapat sa likod niya. Pilit itong nagpupumiglas sa nakakahiya nitong posisyon."Bitawan mo ako! Gusto kong buhusan ng kape ang malanding babaeng 'yan! Gusto kong patayin ang babaeng ahas na 'yan! Nakipaghiwalay sa akin ang boyfriend ko dahil sa mga walang-hiyang kabit sa mundo tulad niya!"Pagkarinig ng sigaw ng babae, agad na napatingin ang lahat ng tao sa café. May ilang kumuha ng cellphone at nagsimulang mag-record ng video. Tumayo nang tuwid si Beatrice, ang kanyang mukha ay kalmado, walang bahid ng kahihiyan. Tiningnan niya ang babae sa sahig at sinabi nang matigas,"Miss, tigilan mo ang paninira sa akin. Hindi ako isang
Sa loob ng ward, nang makita ni Mr. Saragoza si Marcus, hindi niya maiwasang mag-atubili at umatras patungo sa harapan ng kurtina ng kama, itinuturo siya at nagsabi, "Ikaw— dyan ka lang, huwag kang lumapit."Nakaupo si Marcus sa kanyang wheelchair, ang kanyang mahahabang mga daliri ay sumuporta sa kanyang salaming may gintong rim sa ilong, at ngumiti ng may kasamaan, "Hindi ba't sinabi mong gusto mo akong makita?""Huwag kang lalapit."Nilunok ni Mr. Saragoza ang kanyang laway at nanginginig, "Ikaw... ikaw... huwag mong isipin na natatakot ako sa'yo! Sinabi sa akin ni Ian na ikaw ay tinadyakan ni Mr. Lopez! Sabi niya wala kang espesyal na kakayahan, mayroon ka lang bodyguard na marunong lumaban at pangalan na nakakatakot.""Huwag nang magbitiw ng kalokohan. Sabihin mo na, anong gusto mong gawin?""Gusto kong makipagkasundo sa'yo!"Nagtago ng kaunti ang leeg ni Mr. Saragoza sa takot, "Wala akong ibang ibig sabihin. Gusto ko lang protektahan ang sarili ko.""Protektahan ang sarili mo?
"Si Rhanze, anong nangyari kay Rhanze?" Tanong ni Beatrice nang kinakabahan, tila sasabog na ang kanyang dibdib."Nag-iwan siya ng sulat at tumakas sa bahay!" Humahagulhol na sagot ng ina ni Rhanze.Binaba ni Beatrice ang telepono at mabilis na tumayo: "Hindi maaari! Kailangan kong lumabas at hanapin ang bata.""Huwag kang mag-alala. Tatawagan ko si Carlos para humingi ng tulong sa ilang matagal nang kaibigan," malumanay na pagpapalubag-loob ni Marcus.Tumingin si Beatrice sa kanya, tumango, at umalis na dala ang kanyang bag matapos ang isang mabilisang paghahanda.Hindi nagtagal, naging trending ang balita tungkol sa pagtakas ni Rhanze mula sa kanilang bahay.Sabay-sabay na nag-live broadcast ang iba't ibang platform para sa paghahanap.May ilang self-media bloggers na nakakita ng sapatos na posibleng pagmamay-ari ni Rhanze malapit sa ilog! Ang mga bakas sa lugar ay nagpapahiwatig na maaaring nagpakamatay si Rhanze sa pamamagitan ng pagtalon sa ilog!Sa isang iglap, muling nagdulot n
Sa oras na iyon, umabot na sa rurok ang mga pag-atake laban kay Beatrice sa internet.[Sampung estudyante! Sampung buhay!][Gusto ko lang tanungin si Beatrice, paano niya pagbanayaran ito!][Tumawag ng pulis! Tawagan agad ang bumbero at pulis!][Diyos ko, pakiusap huwag hayaan na may mawala ni isa sa mga estudyante!][Nakakatakot! Mga bata, huwag kayong tumalon!]Parami nang parami ang mga self-media na dumating sa lugar at nag-live broadcast tungkol sa mga bata sa platform."May sampung bata sa kabuuan, sampung buhay. Ano ang nag-udyok sa kanila para magtangkang magpakamatay?""Anong klaseng guro ang nagtulak sa napakaraming inosenteng bata sa kamatayan? Ako si Vicente V, paki-follow ako. Magdadala pa ako ng high-definition live broadcasts mula rito.Habang pinanonood ni Beatrice ang mga self-media na nag-uulat nang sunod-sunod, nag-init ang kanyang ulo. Hinablot niya ang mikropono ng pinakamalapit na tao at sumigaw sa lahat ng mga naroon."Tumahimik kayo! Ako ang may huling salita d
Nang matapos makapagsalita mo Rhanze Saragoza, galit na galit na lumapot Ang kanyang ina at pagdakay sinapok sya."Ikaw... ikaw npakapasaway mong bata ka! Pumapanig ka pa sa ibang tao! Alam mo ba na sa ginawa mo, ipinapahiya mo ang iyong ama sa harap ng napakaraming tao? Makukulong siya ng dahil dito!"Si Rhanze, na lubhang nasakyan dahil Sa ginawa Ng kanyang ina ay lumingon at tiningnan Ang kanyang ina Ng masama."Hindi, gusto ko lang maging isang taong panatag ang kalooban."Natigilan ang ina ni Rhanze, puno ng gulat ang kanyang mukha, na para bang hindi makapaniwalang manggagaling ang ganitong mga salita sa isang sampung taong gulang na bata."Ang iyong ama... ang iyong ama... sa totoo lang..." Gustong linisin ng ina ni Rhanze ang imahe ng kanyang ama sa isipan ng bata, ngunit hindi siya makapagsalita."Ma, hindi mo na kailangang magsinungaling sa akin. Mas kilala mo kung anong klaseng tao si Papa kaysa sa akin.Bukod pa rito, hindi naman ako bobo. Sa tuwing nagmamasid ako, nalalam
"Hindi naman masyado. Dito Ang daan." Itinuro ni Beatrice ang kabaligtaran na direksyon, at ipinaliwanag na may banayad na ngiti, "Kailangan pa nating tumawid ng kalsada."Habang sinasabi niya iyon, kusa siyang naglakad sa unahan upang magpakita ng daan.Ang lalaking guro na nanligaw kay Beatrice ay nagulat.Sa harap, walang bahay roon!Maliban sa Forbes, na napakahirap hanapin sa murang halaga...Imposible.Umiling ang lalaking guro.Hindi maaaring nasa Forbes!Napakamahal ng mga ari-arian doon!At kailangan mo pa ng koneksyon para makabili. Paano makakapagpatira doon ang asawa ni Beatrice?Malamang na malayo pa Sa Forbes ang bahay niya.Sa oras na ito, si Ms. Navarro ay sumunod kay Beatrice at naglakad papunta sa Forbes, medyo kinakabahan.Si Ghena, na matagal nang alam ang totoo, ay nagmadaling lumapit, kinuha ang kamay ni Beatrice, at masayang sumama sa kanya papunta sa Forbes.Pagdating nila sa harapan ng Forbes, isang babaeng guro ang napasigaw."Diyos ko! Teacher Bea, dito ka b
"Oo, kasal kami." Tahimik ang ekspresyon ni Marcus, ngunit bahagyang tumaas ang kanyang mga kilay, nagpapakita ng konting pagmamalaki.Ang curious na supervisor ay lumaki ang mga mata sa gulat: "Kasal na talaga kayo! Narinig ko na ang tsismis dati, pero akala ko peke lang yun. Mr. Villamor, wala ka pang wedding ring!"Medyo naguluhan su Marcus at saka niya naalala nyang nabilhan nya ng singsing si Beatrice ngunit nakalimutan nyang bumili para sa sarili niya.Binigyan siya ng manufacturer ng ka match na singsing noon, pero hindi niya ito sinuot dahil hindi sakto ang sukat sa kanya, kaya tinanggal niya ito."Carlos, maghanap ka ng mga sample book ng men's wedding ring at ipadala mo sa asawa ko, hayaan mo siyang pumili, tapos ipadala para maipagawa.""Opo masusunod po boss," sagot ni Carlos.Ang ilang mga supervisor ay nagsimula siyang purihin."Congrats, Boss""Congrats, Mr. Villamor.""Siguradong maasikaso at mabait ang asawa mo Mr. Villamor!""Malaking suwerte ang makasunod kay Mr. Vi
"Imposible... hindi..." Napayuko si Beatrice , sinusubukang magtago ng pag-aalala. "Okay naman siya dati."Sinabi ni Mrs. Salazar, gamit ang boses ng isang tao na nakaranas na ng ganito: "Dati na yun.Sabihin ko sa'yo, ang mga lalaki parang mga pusa, at ang mga babae ay parang mga isda. Wala namang pusa na ayaw kumain ng isda, maliban na lang kung gusto, pero hindi kayang gawin."Sinang-ayunan naman ito ni Genna, halos hindi makapaniwala: "Tama, paano niya hindi ginawa 'yun hanggang sa huli matapos makita ang maid costume!"Tumango si Mrs. Salazar, at tila eksperto sa bagay na ito: "Minsan kasi, may malaki siyang pressure sa trabaho at bigla na lang hindi kaya.Meron din namang ibang klase, tulad ng kay Marcus, na may malubhang aksidente sa sasakyan dati at naapektuhan na talaga.Bukod pa diyan, hindi siya kumain ng karne dati, tapos nang natikman niya, hindi na niya nakontrol ang sarili, kaya ubos na siya agad!""At saka si ba nalason nga siya dati!"Parang hindi pa rin kumbinsido si
Nangingilid ang luha sa mga mata ni Mrs. Salazar habang tinatanaw si Beatrice, at unti-unti siyang nakakaramdam ng higit pang awa para sa kanya.Paano ba naman, paano naging ganito ang isang ina—ganito kabagsik at kasuklam-suklam?Si Beatrice ay hindi nagulat, at bahagyang umangat ang mga labi niya habang muling binanggit ang pangalan ng isang lalaki."Kevin Baltazar."Nang marinig ito, nanginginig si Lucy at labis na nagulat: "Wala akong kinalaman sa kanya! Huwag mo akong gawing salarin! Walang anumang namamagitan sa amin ni Kevin Baltazar! Huwag mong gawing gamit ang bagay na ito para takutin ako!""Oo, siguro nga wala kayong ginagawang masama ni Kevin Baltazar sa katawan, pero paano naman ang isipan?"Lumingon si Lucy, at nag-iba ang kulay ng kanyang mukha, naging maputla. "Anong ibig mong sabihin?""Oh Kevin, ikaw ang nagbigay liwanag sa aking buhay.""Kevin, mas masaya akong kasama ka kaysa sa asawa ko.""Kevin, sana nakilala kita noon pa..."Binasa ni Beatrice ang ilang messages
"Mama——"Itinaas ni Beatrice ang kanyang palda, itinulak ang pinto ng sasakyan at lumabas.Pinili niya ang isang mahabang damit na may burdang disenyo, tinerno ng isang maikling jacket na may balahibo ng tupa, na nagbigay sa kanya ng isang eleganteng at magarbong hitsura.Nang makita siya ng mga reporter, napatigil ang lahat dahil sa kakaibang karisma at aura na taglay niya.Matapos lumabas si Beatrice mula sa sasakyan, sumunod din sina Mrs. Salazar at Genna na parehong lumabas ng sasakyan.Lumalapit si Beatrice at niyakap si Lucy sa harap ng mga reporter: "Mama! Nandiyan ka na! Kumusta ka? May nararamdaman ka bang hindi maganda? Nakakatakot naman."Habang nagsasalita, kumaway siya sa abogado: "Ito po ang abogado ng pamilya Villamor. Pinili ko po siyang tawagin para matulungan kayo, kung maaari po ba niyang mapababaan ang inyong parusa, pero hindi ko po inaaasahan na makakalabas na kayo."Sa oras na iyon, iniabot ni Genna ang isang bouquet, kinuha ito ni beatrice at ipinasok sa mga ka
Hinawakan ni Beatrice ang batok ni Marcus at hinila ito pabalik. "Asawa ko, huwag mo siyang pansinin!"Gusto ni Marcus ang pagiging masigasig ni Beatrice, ngunit mas mahalaga ang sitwasyon sa ngayon, kaya't ngumiti siya nang may paghingi ng paumanhin. "Mahal ko, hindi pwede."Habang sinasabi iyon, tumingin siya sa screen ng kanyang telepono at agad na nag-alerto ang kanyang katawan. "Si Carlos!"Walang pag-aalinlangan, sinagot ni Marcus ang tawag.Makalipas ang ilang segundo, muling dumilim ang kanyang mukha. "Pupunta na ako agad. Manatili ka lang kalmado."Sa sandaling natapos ang usapan, mabilis na tumayo si Marcus at nagbihis. Habang isinusuot ang kanyang damit, hindi niya nakalimutang ipaliwanag kay Beatrice. "Mahal ko, matulog ka na muna. Kailangan kong mag-overtime ngayong gabi."Bahagyang tumayo si Beatrice, tinakpan ang sarili ng kumot, at nagtanong. "Malala ba?"Narinig niya ang seryosong tono ni Marcus kanina, kaya hindi maiwasang makaramdam ng kaba.Hinaplos ni Marcus ang k
Napatalon si Chona sa takot, nanginginig ang kanyang katawan. "Hi-hindi... wala akong ginawa...""Wala? Kung wala kang ginawa, anong ginagawa mo sa silid-aklatan ng asawa ko?" Lumapit si Beatrice, ang tingin niya ay matalim at nanunuot.Halos lumabas ang puso ni Chona sa kaba.Alam niya kung gaano kabigat ang salita ni Marcus sa pamilyang ito."Shh, ate Bea, hinaan mo ang boses mo. Ginagawa ko ito para sa ikabubuti mo." Hinila ni Chona si Beatrice palabas ng koridor upang magkausap sila nang pribado.Napangisi si Beatrice. "Ikabubuti ko? Talaga?""Oo! Ate Bea, iniligtas mo ang buhay ng dalawa kong anak ngayon, kaya gusto kitang suklian." Sambit ni Chona nang may buong sinseridad.Tiningnan siya ni Beatrice na tila inaaral ang kanyang bawat kilos. "Pero hindi mo pa sinasabi kung ano ang ginawa mo sa silid-aklatan?"Bahagyang bumuka ang labi ni Chona.Sa totoo lang, ang pakay niya ay palitan ang kontraseptibong gamot ni Marcus.Inutusan sya ni Albert upang alamin kung ano ang ginagawa
Dagliang lumapit si Monica kay Beatrice, pilit na hinablot ang bag mula sa kamay ni Beatrice, at binuksan ito. Nang makita ang laman, nanlaki ang kanyang mga mata sa pagkagulat!"Ano ‘to?!""Damit?" sagot ni Beatrice na may ngiti."Alam kong damit ‘yan! Ang tinatanong ko, anong klaseng damit ‘yan?!" sigaw ni Monica habang halos mapatalon sa inis.Nananatili pa ring kalmado si Beatrice, nakatingin kay Monica na parang sinasadyang asarin ito."Anong klaseng damit? Hindi mo ba nakita? Miss Cristobal, kung hindi mo yan ibabalik, maari akong tumawag ng pulis at kasuhan ka sa salang pagnanakaw."Hindi pinansin ni Monica ang sinabi ni Beatrice at patuloy siyang tinanong nang may matinding emosyon:"Itatanong ko ulit, para saan ito, at bakit mo ito binili? Maid outfit?! Ang kapal ng mukha mo!""Paano naman naging makapal ang mukha ko ro’n? Konting pampasaya lang sa pagitan naming mag asawa. Miss Cristobal, single ka pa rin yata, kaya mukhang hindi mo naiintindihan ‘to." Ngumiti si Beatrice at
Namutla ang mukha ni Albert, parang tinusok siya nang direkta sa puso.Hindi napigilan ng bagong intern nurse ang sarili at bumulong sa tenga ni Beatrice: "Ate, ano’ng relasyon mo sa ama ng bata?"Ngumiti si Beatrice at sumagot, "Ex-relationship."Nanlaki ang mata ng nurse sa gulat: "Pucha, parang eksena sa drama!"Habang sinasabi ito, tinitigan niya si Albert na parang isang "walang kwentang lalaki" at napailing nang may pang-aasar.Si Albert, na isang iskolar na may matibay na moralidad, ay biglang namula sa kahihiyan. Napayuko siya at hindi naglakas-loob na tumingin sa nurse at doktor.Hinila ng babaeng doktor pababa ang damit ni Chona upang simulan ang B-ultrasound. Agad na umiwas ng tingin si Albert.Ngumiti nang mapanukso ang nurse at bumulong muli kay Beatrice: "Hmp, Ate, huwag kang paloloko. Nagpapaka-inosente lang ‘yan sa harap mo! Hindi ako naniniwalang hindi pa niya nakita ‘yan. Aba, kung hindi pa niya nakita, paano siya nakabuntis?"Albert: …Napaka-laking pagkaka-inosente
Pagkasara pa lang ng pinto ng elevator, nakatanggap ng tawag si Beatrice mula kay Chona."Ate Bea, tulungan mo ako... Nakikiusap ako, iligtas mo ang anak ko."Nang marinig ang tungkol sa bata, walang malay na nagtanong si Beatrice, "Bakit anong nangyari?""Gusto ni Abert na ipalaglag ang anak ko. Ate Bea, pwede ka bang pumunta sa ospital? Tulungan mo akong makiusap kay Albert ko. Ikaw lang ang pinakikinggan niya..."Pagkarinig sa dahilan, matigas na tumanggi si Beatrice, "Pasensya na, pero ito ay isang bagay sa pagitan ninyo ni Albert. Kung gusto mo talagang ituloy ang pagbubuntis, wala siyang karapatan na pilitin kang salungatin ang nais mo. Kung pinipilit ka niya, pwede kang tumawag sa pulis imbes na tawagan ako."Matapos magsalita, ibinaba ni Beatrice ang telepono at lumabas ng elevator.Ilang hakbang pa lang ang nalalakad niya nang muling tumunog ang telepono.Huminto si Beatrice sa harap ng isang malaking Christmas tree at sinagot ang tawag na may inis na tono."Chona, tapos ka n