"Hindi naman masyado. Dito Ang daan." Itinuro ni Beatrice ang kabaligtaran na direksyon, at ipinaliwanag na may banayad na ngiti, "Kailangan pa nating tumawid ng kalsada."Habang sinasabi niya iyon, kusa siyang naglakad sa unahan upang magpakita ng daan.Ang lalaking guro na nanligaw kay Beatrice ay nagulat.Sa harap, walang bahay roon!Maliban sa Forbes, na napakahirap hanapin sa murang halaga...Imposible.Umiling ang lalaking guro.Hindi maaaring nasa Forbes!Napakamahal ng mga ari-arian doon!At kailangan mo pa ng koneksyon para makabili. Paano makakapagpatira doon ang asawa ni Beatrice?Malamang na malayo pa Sa Forbes ang bahay niya.Sa oras na ito, si Ms. Navarro ay sumunod kay Beatrice at naglakad papunta sa Forbes, medyo kinakabahan.Si Ghena, na matagal nang alam ang totoo, ay nagmadaling lumapit, kinuha ang kamay ni Beatrice, at masayang sumama sa kanya papunta sa Forbes.Pagdating nila sa harapan ng Forbes, isang babaeng guro ang napasigaw."Diyos ko! Teacher Bea, dito ka b
Alam ni Ghena ang kalagayan ni Marcus.Nang makita niya kung paano ito hinarap ni Marcus, hindi niya napigilang magbigay ng thumbs up. Ang galing talaga!Si Marcus, na nakaupo sa wheelchair, ay may maamong mukha, may suot na mga gold-rimmed na salamin sa kanyang matangos na ilong, at isang mapagmahal na ngiti sa kanyang mga labi habang nakatingin kay Beatrice.Parang sinasabi ng tingin niya: "Mrs. Villamor, nasisiyahan ka ba?"Nagtagpo ang tingin ng dalawa, puno ng lambing at tamis.Ngumiti si Beatrice, at may bahagyang pasasalamat sa kanyang mga mata.Bagamat alam niya ang pisikal na kalagayan ni Marcus mula noong araw ng kanilang kasal, at alam din niyang tiyak na makakatanggap siya ng ilang puna mula sa iba dahil dito sa hinaharap, sa oras na ito, dumiretso si Marcus sa ospital para kumuha ng plaster sa paa at pumasok gamit ang wheelchair. Paano naman siya hindi maaantig?Ang mga babaeng kasamahan ay bilib na bilib na kay Marcus nang makita nila ang kanyang maamong mukha at maranga
Sina Lucy at Abby ay parehong nagbihis at nag ayos upang magtungo sa Forbes.Sa pagkakataong ito, kapwa sila nakasuot ng mga alahas at makapal na makeup, mistulang mga asawa at anak ng mga tanyag na tao sa mataas na lipunan.Paglapit nila sa gate ng Forbes, hinarang sila ng security guard."Pasensya na, sino po ang hinahanap ninyo?"Mataas ang pagkakatingala ni Lucy at buong yabang na binanggit ang numero ng unit: "Pupunta kami sa bahay ng anak ko.""Ma’am, pakihintay po sandali. Kokumpirmahin ko lang sa may-ari." Habang sinasabi ito, kukunin na sana ng security guard ang telepono para tumawag sa loob.Nataranta si Abby at pinikit Ang mga mata sabay hawak Sa braso Ng ina , tila nagbibigay ng senyas.Naintindihan ito ni Lucy, mabilis na nilapitan ang security guard at pinatay ang tawag nito, sabay sabing medyo nagmamadali."Gano’n kasi, birthday ng anak ko ngayon. Pumunta kami rito para bigyan siya ng sorpresa. Huwag na po kayong tumawag."Bahagyang kumunot ang noo ng security guard:
"Saka hindi ako lilipat sa inyo." Itinulak ni Lucy ang kanyang kulot na buhok sa likod ng kanyang balikat at nagsabi nang walang pag-aalinlangan, "Ang ibig kong sabihin, titira muna kami rito ng kaunting panahon, tapos kayo na ulet.""Kami... Ulet?" Nagdududang tanong ni Beatrice, tila mali ang narinig."Oo." Tumango nang mabigat si Lucy.Biglang natatawa si Beatrice: "Bakit kailangan naming umalis sa bahay namin ng asawa ko?""Ate, hindi maganda ang sinasabi mo!" Hindi napigilan ni Lin Miaomiao ang magsalita. "Kasal ka na, pero ako, hindi pa, tama?""At ano naman ang kinalaman ng kasal dito?" Lalong kumunot ang noo ni Beatrice."Paano namang walang kinalaman!" Mabilis na tugon ni Lucy, "Maganda ang lokasyon ng bahay ninyo at mataas ang halaga nito. Kapag dito nakatira si Miaomiao, mas mataas ang tingin ng iba sa kanya kapag nagpapakasal siya sa hinaharap. Kapag dito nakipagkita sa mga magiging biyenan niya, sino pa ang mangangahas na apihin si Abby?"Pagkatapos ng sandaling katahimik
Tumigil ang musika, at unti-unting naramdaman ng mga kaibigan ni Abby na may hindi tama.Dahil natatakot si Abby na mapahiya, agad siyang lumapit kay Beatrice at mahinang nagsabi, “Ate, bigyan mo na ako ng pera.”Hindi sumagot si Beatrice. Tiningnan lamang niya si Abby nang malamig at walang emosyon.Nag-aalala si Abby: “Ate, bilisan mo na, bigyan mo ako ng pera! Huwag mo akong pahiyain, maawa ka naman oh!”Ngumiti nang bahagya si Beatrice, dahan-dahang lumakad patungo sa sofa at umupo. “Kung sino ang umorder ng pagkain, siya ang magbabayad.”Sa puntong ito, nag-umpisa nang magtinginan nang may panghuhusga ang mga kaibigan ni Abby sa mag-ina.“Wala pa ngang 150,000 ang takeout, hindi niyo pa mabayaran? Kung hindi niyo kaya ang magbayad, paano niyo nasabing galing kayo sa mayamang pamilya?” sabi ng isa sa mga kaibigan ni Abby na may halong panunuya.Napalitan ng matinding kahihiyan ang mukha ni Abby, at tumingin siya nang may galit kay Beatrice.Tumingin ang nangungunang staff ng hotel
Kalmadong tumayo at humarap Sa kamera si Beatrice sabay ngumiti: "Sige, kunan mo ng litrato."Magaan ang tono niya, kaya nagulat si Alexa. Ang ekspresyon nito ay tila nagsasabing: Bakit hindi sya natatakot?Alam ni Beatrice ang iniisip ni Alexa, kaya ngumiti ito nang bahagya at nagtanong: "Sa tingin mo ba lahat ng netizens ay walang isip? Naisip ko lang, paano ka kakampihan ng mga netizens kung naninra, nagkalat ka sa isang mamahaling bahay nang walang pahintulot ng may-ari? Mukhang kapag hindi sa'yo ang bahay, wala kang pakialam kahit anong mangyari, tama ba?"Habang sinasabi iyon, biglang tumayo si Beatrice, diretsong nakatingin kay Alexa at lumapit na may awtoridad na parang guro."Sabi mo, gusto mong anyayahan ang mga kaibigan mo para sa isang kainan? Una sa lahat, hindi ako pumayag na ilibre kayo! Kung pumayag ako, edi sana ako ang sumagot sa lahat ng gastos sa kainan ngayon, kahit gaano pa ito kamahal.Pangalawa, maituturing ba itong 'basta'? Ang isang kainan na nagkakahalaga n
Tinitigan ni Beatrice ang bato na binasag ni Abby sa sahig, at sa isang saglit, parang may humila sa kanyang puso.Ang batong ito ay natagpuan ni Albert noong nagsisimula pa lamang siyang magtrabaho. Nakuha ito nang legal sa tabi ng isang archaeological pile, at napakahalaga nito para kay Albert.Bukod pa rito, para siyang isang nerd na hindi marunong mag-ukit ng mga karakter, ngunit inaral niya ito nang matagal bago niya ito naiangat unti-unti: "Beatrice, gusto kong makasama ka magpakailanman."Hindi maganda ang pagkakaukit ng mga karakter, ngunit ang intensyon ay bihira.Ngunit ibinato ito ni Abby sa harapan niya malapit kay Marcus. Paano niya hindi mauunawaan ang kahulugan nito?Hindi ito mabuting intensyon, kundi ang nais nito ay magkaroon ng away sa pag itan nilang mag asawa!Huminga ng malalim si Beatrice at malinaw na alam kung ano ang dapat at hindi niya dapat gawin sa sandaling iyon!Yumuko siya upang pulutin ang bato, itinapon ito sa basurahan sa harapan ni Marcus, at pagka
Walang klase si Ghena sa first class nya, kaya pumunta siya mag-isa sa playground.Habang iniisip niya ang lahat, mas lalo niyang naramdaman na kailangan niyang tulungan si Marcus!Sa pagitan nina Albert at Marcus, pumapanig si Ghena kay Marcus.Bukod dito, kasal na rin si Beatrice kay Marcus, kaya umaasa siyang magiging maayos ang samahan ng kanyang mabuting kaibigan at ng asawa nito.Kaya't nagpadala si Ghena ng chat message kay Carlos:[Hoy, tanungin mo si Marcus, alam ba niya kung anong araw ngayon?]Nang mga oras na iyon, si Marcus, na nasa ward, ay nakikinig sa ulat ni Carlos. Agad niyang kinuha ang telepono ni Carlos at siya mismo ang sumagot.[Si Marcus ito.][Birthday ngayon ni Beatrice, alam ko.]Natigilan si Ghena. Hindi niya inasahan na agad na sasagot si Marcus.Sa ganito kaikling oras, imposibleng magkunwari. Ang tanging paliwanag ay talagang alam ni Marcus ang kaarawan ni Beatrice.[Okay, kung alam mo, ayusin mo nang maayos ang lahat.]Marcus: [Alam ko.]Medyo nagulat si
Nagmumuni si Mr. Salazar: “Tama nga ang sinabi mo.”Pakiramdam ni Mrs. Salazar ay medyo malungkot, may hindi komportableng nararamdaman, at bumulong mag-isa: “Sabi mo, ang blood type ni Beatrice ay O. Sana kung ang batang ito ay mula sa aming pamilya. Lahat kami sa pamilya namin ay may blood type na O.”Muling kumibot ang mga talukap ng mata ni Marcus nang marinig ito.Napabuntong-hininga rin si Mr. Salazar: "Tama, sinabi ko noong huling pagkakataon na kapag buntis si Beatrice, para siyang ikaw."Malungkot na ngumiti si Mrs. Salazar.Pareho nilang alam na isang buntong-hininga ito.Sa huli, ang kanilang anak ay nawala na sa dagat ng apoy at naging sunog na katawan ng isang batang babae.Pagkalipas ng ilang sandali, tumingin si Stell, ang pinaka-makatarungan sa lahat, kay Marcus: "So, mayroon ka palang sariling mga plano. Bakit mo kami pinuntahan at sinabi ang lahat ng ito?"Uminom ng kaunting tsaa si Marcus at iniangat ang mga gilid ng kanyang matalim na labi."Hindi ko pa natutulung
Pagkatapos makita ang lahat na umiinom ng unang tasa ng tsaa, ipinaliwanag ni Marcus ang relasyon ni Abby at Aling Nora.Pagkarinig nito, sobrang nagalit si Mrs. Salazar : "Bakit kaya may kanitong kasamang babae! Naiinis. Marcus, anong balak mong gawin?""Ang plano ko sana ay hayaang si Beatrice ang mag-asikaso, pero isipin mo, baka mahirapan siya dahil sa kanyang katayuan," sagot ni Marcue.Bago pa makapagtapos si Marcus, nagtangkang sumagot si Mr. Salazar."Siya nga ang sangkot, paano siya magiging hindi angkop? Sa tingin ko, dapat gamitin natin ang birthday party ni Oscar Aragon para hayaang ipakita ni Beatrice ang tunay na kulay ng dalawang masasamang babaeng ito sa harap ng lahat sa entablado. Magiging maganda iyon!""Oo nga!" sang-ayon ni Mrs. Salazar.Tumango si Marcus: "Naisip ko na rin iyan, pero paano kung si Aling Nora ang magtapat kay Beatrice sa harap ng lahat sa entablado na hindi siya anak nina Oscar at Lucy?""Ano?"Lahat ng miyembro ng pamilya Salazar ay nagulat na pa
Hindi naintindihan ni Oscar kung bakit nilalagyan ni Aling Nora ng gamot ang kanyang pagkain, ang kasambahay na iyon.Pangit ba ang trato niya sa kanya?Anong galit ang mayroon si Aling Nora kay Bratrice?Bakit siya pinipigilan na makalapit sa anak na babae niyang ito?Ngunit sinabi sa kanya ni Marcus na kapag dumating ang tamang panahon, tatawag sila ng pulis para arestuhin siya, at ang mga propesyonal na imbestigador sa krimen ay tatanungin siya, at doon malalaman ang buong katotohanan.Iniisip ni Oscar na mag oorganisa ng Birthday Party si Marcus para sa kanya, kaya’t napangiti siya.Ilan kaya sa bansa ang makakakita ng ganitong klaseng pagtrato?Mukhang napansin ni Marcus ang mga pagsisikap na ginawa niya kamakailan para ayusin ang relasyon kay Beatrice at gusto niyang tulungan silang pagaanin ang kanilang relasyon.Magandang ideya! Kung ganun, mas mabuti pang gawin itong malaki!Mag-imbita ng mga prominenteng kaibigan sa birthday party, at pagkatapos ay gamitin ang pagkakataon p
Nang banggitin ang kondisyon, lalo pang naging nerbiyoso si Oscar.Pinalo ni Marcus ang kanyang balikat: "Huwag kang mag-alala, hindi naman malala. Sa pinaka-masamang senaryo, mangyayari ito ng isa o dalawang beses pa… mababasag ang mga bituka mo at mamamatay ka."Oscar: ...Dr. Jose: ..."Mr. Villamor, Dr... anong klaseng sakit meron ako! Ito ba ay isang Sakit na walang lunas?" Muling naospital si Oscar at nagiging mas mahina ang kanyang nerbiyos."Handa ka bang maniwala sa akin?" Tanong ni Marcus ng seryoso, "Kung handa kang maniwala, may pag-asa ka pang gumaling."Oscar: ...Dr. Jose: ...Parang isang kulto na organisasyon."Maniniwala! Maniniwala ako!" Desperadong tumango si Oscar.Tumingin si Marcus kay Doc Jose.Agad namang ipinaliwanag ni Doc Jose: "Nakita namin ang mga diluted na sangkap ng Gastroenteritis sa iyong tiyan."Ang ganitong klaseng highly corrosive na lason ay maaaring makasira sa iyong mga bituka kung paulit-ulit itong iniinom."Nakita namin mula sa CT scan na ang
Tumango si Marcus, sumipsip ng alak at itinataas ang mga mata para tingnan siya: "So, sigurado ka bang si Miss Jennifer ang makakapagbigay sa'yo ng ganung impulse?""Gusto ko siya." Nagpakita sa mga mata ni Bryan ang matibay at tiyak na liwanag."Okay, naiintindihan ko. Kalimutan mo na si Carlos. Pero ipakikilala kita sa isang tao, ang ikalimang tiyo ni Carlos. Malayo siyang kamag-anak ng pamilya Lopez."Pumangilid ang mga kilay ni Bryan: "Ganun kahirap?"Ngumiti si Marcus: "Kaya't ang taong ito ay pinagsama ang mga katangian nina Carlos at Gilbert."Si Bryan:"Pupunta ako at kakausapin siya para manatili siya sa'yo bilang assistant." Tumayo si Marcus, "Sige, aalis na ako. Kailangan kong bisitahin ang aking dating biyenan."Bahagyang gumalaw ang kilay ni Bryan, at talagang nag-alala siya para kay Oscar.Matagal na niyang hindi nakita si Marcus na may ganitong itsura, para siyang isang matandang fox.Paglabas mula sa Imperial Club, nagmaneho si Carlos at dinala si Marcus sa ospital kun
Tahimik si Gilbert.Pagkatapos ng mahabang katahimikan, saka siya nakapagsalita ng isang salita."Hindi.""Sa totoo lang, noong araw na iyon, hindi ako nag-react at talagang nagsabi ako ng mga bagay na ayokong sabihin.Akala ko si Lilibeth Israel, ang masamang babae. Pero nang makita kong si Shaira, parang medyo natuwa ako.Pagkatapos, dahil sa gabing iyon, hindi ko na kaya na makita siyang nagkakaroon ng blind date at palaging pakiramdam ko ay hindi komportable.Pero unti-unti, napansin ko na gusto ko na siya! Gusto ko lang sana gamitin ang kanyang sasakyan, ang kanyang pagkain, at lahat ng tungkol sa kanya."Si Marcus: ...Si Bryan: ..."Sa madaling salita, gusto ko lang sanang makasama siya palagi.""Lalo na noong nakita ko siyang nakikipag-usap kay Beatrice tungkol sa pamumuhunan sa isang education app, kumislap ang mga mata niya habang pinag-uusapan niya ang konsepto at ang return on investment, talagang naaantig ako.""May sarili siyang cram school, at iniisip niyang kumuha ng i
Kahit na malampasan niya ang pagsubok na iyon, hindi pa rin siya gusto ni Minda dahil sa kanyang ugali, kaya tiyak na itutulak siya ni Minda sa kama ng ibang tao."Kaya't nakisabay ako, tinulungan siyang mag-detox sa isang banda, at sinamantala ang pagkakataon sa kabila.Sa pamamagitan ng matagal na pagmamasid, alam ko na siya ay isang malambot ang puso at mabait na tao. Dahil matagal siyang pinipigil at binubully ng kanyang pamilya, may malasakit siya sa mga mahihina at sa mga hindi pinapahalagahan.Kaya't nagmungkahi ako na magparehistro kami para sa kasal kinabukasan, at paulit-ulit na binigyang-diin na ako ay isang walang silbing tao na walang pera at kapangyarihan, na nagpagising ng kanyang simpatya.Hindi sapat ang simpatya lang! Kailangan ko siyang itulak at pilitin siyang gumawa ng desisyon sa isang maikling panahon, at pagputol ng Gordian knot.Sa panahong ito, napakahalaga ng kooperasyon ng aking ama. Mukhang nasa panig siya ni Beatrice, pero sa katunayan, tinutulungan niya
Si Marcus ay masakit sa ulo, at ang dalawang lalaking ito ay parehong sugatang puso.Isa ay maingay, at ang isa naman ay tahimik na para bang gusto mong buksan ang bibig gamit ang pang-ipit.Pinisil ni Marcus ang kanyang mga kilay, inalis ang salamin sa kanyang ilong, at itinapon ito sa mesa.Sumulyap sa kanya si Bryan: "Hindi mo ba nakuha ang misis mo? Bakit ka pa nagsusuot ng salamin?"Tumingin si Marcus sa salamin at ngumiti: "Minsan, maaaring hindi ka agad sanay sa isang bagay, pero unti-unti, nagiging ugali na."Naalala niya ang taon nang pumunta si Beatrice para makita siya, noong una, talagang tumanggi siya.Pero unti-unti, naging ugali na.Mula sa inis hanggang sa pagiging maamo."Siguro ito ang tinatawag na pagmamahal, handang iwanan ang mga masamang ugali para sa ibang tao.Isinuot ko ang salaming ito paminsan-minsan, at paminsan-minsan hindi. Hindi na ito isang bagay na makakaapekto sa relasyon namin bilang mag-asawa.Pero kapag isinusuot ko ito, pinapaalala ko sa sarili ko
Punong-puno ng selos si Gilbert at lumapit na may kamay sa kanyang mga balakang.Nang si Shaira ay nakikipag usap sa kanyang monitor sa high school, nahagip ng mata ni Gilbert si Shaira at sinabi sa kanya, "Pasensya na, may nakita akong kakilala. Maghintay ka lang."Tumayo si Shaira at lumapit kay Gilbert.Bahagyang bumukas ang labi ni Gilbert.Pinagsabihan siya ni Shaira, "Tumahimik ka!"Hindi nakaimik si Gilbert."Ikaw, sumunod ka sa akin!" Inuna ni Shaira at naglakad patungo sa maliit na pasilyo sa harap.Sumunod si Gilbert ng maayos at sumulyap sa direksyon ng lalaking nasa booth.Pabulong na nagsalita si Shaira : "Huwag kang tumingin!"Nagmumukmok si Gilbert sa pagkakabigo: ...Pagdating nila sa kanto ng pasilyo, tinagilid ni Shaira ang mga braso at tumingin kay Gilbert "Anong ginagawa mo? Wala kang kailangang sabihin.""Hoy, Shaira, sobra ka na! Ikaw... ikaw, dinadala mo ang anak natin para makipagkita sa isang lalaki ng pribado." Sinabi ni Gilbert ang mga mata ay kumikislap ng