Walang nagawa ang mga Yeon kun'di ang umalis lalo't si Donya Merita ang batas dahil siya ang may-ari ng resto. Habang umaalis sila, hindi maputol ni Luis ang mga titig niya kay Mithi. Kung noon ay parang abot kamay lang niya ito, ngayon ay hindi na. Pakiramdam niya ay mas lalong lumayo ang agwat nila. Na kahit pa isa siyang Yeon, parang impossible na makuha niya ito.Pagkalabas nila ng resto, agad na tumigil ang chairman sa paglalakad. "Nakakahiya. Sobrang nakakahiya ang nangyari sa araw na ito." Galit na galit na sabi niya. Halos manginig na si Annaliese at hindi na alam anong gagawin. "Edgar, kausapin mo yang si Luis kung sigurado ba siya sa desisyon niya." Sabi nito at naglakad na. "Where are you going, dad?" "Uuwi. This family meal or something is sick." Sabi nito at pumasok sa sasakyan niya at umalis. Tumingin naman ang ilang kapamilya ng mga Yeon kay Annaliese. Marami silang masasamang salita na binitawan bago umalis. Kahit sina Luisa at Edgar ay umalis na rin, naiwan
“Are you mad at me?” mahinang tanong ni Kallahan. Gabi na at nasa kama na sila para matulog. “Hindi.” “Bakit hindi mo ‘ko pinapansin?” Tumingin si Mithi sa kaniya at agad na ngumuso. “It’s not like that. Naisip ko lang kasi iyong ex mo. I wonder kung gaano kahalaga ang taong naging dahilan niya para iwan ang isang gaya mo.” Biglang nagbago ang mood ni Kallahan sa narinig. He’s not sure how to react with that statement. “Don’t say that.” He said. “She was my past now at wala na akong pakialam sa kaniya ngayon. Kung ano man ang naging buhay niya ngayon, wala na ako doon.” Humiga siya katabi ni Mithi at niyakap niya ito. “I know.” Mahinang sabi ni Mithi sa kaniya. “Alam na alam ko, Kal. Pero kasi, hindi ko maatim isipin na may taong magawa kang iwan.” Humarap siya kay Kallahan. “You’re the best and kindest person I met. Masakit sa akin marinig na may taong pinili ka pa ring iwan at saktan.” Kallahan looked at her lovingly. Ang mga titig nito na tila gusto niyang yakapin ng husto
“Ma, this is Kallahan.. He’s my husband and he took care of me.” Iyon ang sabi ni Mithi habang nakaharap sa ina niyang wala pa ring malay.Tahimik lang si Kallahan sa tabi. Pero ang mata niya ay nakapako kay Angel. Hindi niya aakalaing haharap siya dito bilang son-in-law niya.“Mama, ang dami kong gustong sabihin pero saka na lang yun lahat kapag nagising ka na kaya sana e bumangon ka na diyan, ah? Miss na miss na kita mama.” Mahinang sabi ni Mithi.At napapaayos ng upo si Kallahan sa inuupuan niya habang nakikinig sa mga sinasabi nito. Tumingin si Mithi sa kaniya ng mapansin ang pananahimik niya.“Wala ka bang sasabihin kay mama?” tanong ni Mithi sa kaniya.He was being put on the spot. Hindi siya pwedeng sumagot ng wala kay Mithi dahil magtataka ito.Kaya tumango siya at nagkunwari. He said what Mithi wanted to hear.“I-I’ll t…take care of M-Mithi.. I love her,” halos hindi siya makapag-isip ng tamang salita."Kal, call her mama. She's your mama too dahil kasal na tayo and I'm sure
"This looks good on you." Sabi ni Donya Merita habang tinitigan ang blue dress na sinusukat niya kay Mithi. Ngumiti si Mithi. Hindi niya mapigilang hindi mangiti lalo't kinikilig siya na mabait sa kaniya ang lola ni Kallahan.“Gusto kong ikaw ang magiging pinakamaganda sa party bukas.” Sabi ni Donya Merita sa kaniya. “Kaya dito ka matutulog mamaya. Okay? Para e makapagshopping tayo bukas ng umaga sa sandal na susuotin mo.”“Sige po la,” she awkwardly said.Matapos nilang magsukat ng damit, agad na inaya ni Donya Merita si Mithi na pumunta ng garden dahil nagpahanda siya ng tea para sa kanilang dalawa.“This tea, makukuha lang ang kasangkapan nito sa ilang bahagi ng Europe that’s why, I wanted you to taste this one.”Tumango si Mithi at agad na tinikman ang tea na hinanda sa kaniya ni Donya Merita. Sa aroma pa lang ay napapangiti na siya.At nang lumapat na ang tea sa dila niya, hindi niya maipaliwanag kung anong mga lasa ang rumehestro sa utak niya. “Hmm… may mint na parang may luya
Kinagabihan, halos manginig na ang binti ni Analia dahil sa gutom.Nang tawagin siya ni Luisa, halos hindi na niya maigalaw ang paa niya. “T-Tita,” maririnig sa boses niya ang pagmamakaawa.“1 bread only,” mariing sabi ni Luisa at agad na tumalima ang isang katulong para bigyan ng isang slice ng tinapay si Analia.Nakagat ni Analia ang pang ibabang labi niya. Hindi mapapawi ng isang tinapay ang pagkagutom niya. She wanted more.“Kung titigan mo lang yan at hindi kakainin then mabuti pang itapon na lang yan.”Agad niyang kinuha ang tinapay sa takot na itapon ito. ‘Ang sama sama niyo!’ Halos gusto niyang isigaw.Matapos niyang kumain, agad na siyang inalalayan ng mga katulong para pasuotin ng damit.Nakita niya ang isang silver cocktail dress. Alam niya na agad na hindi kakasya sa kaniya ang dress. Masiyadong maliit ang bewang nito sa kaniya.“Hindi kakasya sa akin ang bewang,” sabi niya.“Pilitin mong ikasya yan.” Sabi ni Luisa at agad na sinensayan ang mga maid na isukat na ang dress.
“Pardon, Madam?” tanong no’ng isa sa kanila. “How is that even possible?” “Luis Yeon found a new fiancée. Isn’t that right kung ang ex niyang si Mikaela e makahanap rin ng iba?” Napalunok ang lahat. Wala silang nabalitaan na may kasalang nagaganap sa pamilyang Siao. “Nagulat kayo. Wala kasing nakakaalam tungkol sa kasalan dahil itong apo ko e pinakasalan kaagad si Mikaela. Ayaw niyang maagawan ng nobya kaya ayun, naging secret wedding ang nangyari.” “Is that even true, Madam? Nasaan siya kung ganoon?” tanong nila. “Look at the entrance. Kasama niya ang apo kong si Kallahan.” Sabay-sabay na napatingin ang lahat sa entrance. Halos mapanganga sila ng makita nila si Mithi na halos kumikinang sa sobrang ganda dahil sa suot nitong dress. Hindi revealing ngunit dahil hapit na hapit sa magandang katawan niya ang suot, kita ng lahat kung gaano ka sexy at kakurba ang katawan niya. At kahit nakita na nila ito dati, first time nilang makita si Mithi na nakangiti at tumatawa habang
Natahimik ang ilan sa kanila. They didn’t even bother to say a thing especially because Kallahan set some boundaries around Mithi. On the other hand, kumuyom ang kamao ni Analia habang nakatingin kay Mithi na pinagkakaguluhan ng maraming tao. Inggit na inggit siya dito. Gusto rin niyang pansinin siya ng lahat pero hindi niya alam kung paano niya iyon gagawin. Pakiramdam niya e nawalan ng saysay ang pagpapaganda niya. Kanina, kita pa niya ang attention ng lahat. Halos mabali ang leeg nila kakatingin sa kaniya pero no'ng dumating si Mithi, parang bigla siyang nawalan ng saysay. Si Luis sa tabi niya, nang balingan niya ito e naabutan niyang mariing nakatitig kay Mithi. Siya ang kasama pero para lang siyang hangin sa tabi nito. Nakagat niya ang labi niya, hinihintay niyang tignan siya ni Luis pero hindi nangyari. Para bang namagnet ang tingin nito kay Mithi. She can’t even roam around dahil sa sikip ng damit niya. So she sits on the corner with Luis, unable for her to socialize
Isang malakas na sampal ang natamo ni Analia kay Chairman Yeon ng makauwi sila ng bahay. “Anong kahihiyan at kasingungalingan ang ginawa mo kanina sa party?” Tinignan ni Analia ng masama ang chairman. Kumuyom ang kamay niya sa galit. Dumating rin si Luisa at Edgar na nanlalaki ang mata habang nakatingin sa kanila. “Bakit? Anong mali sa ginawa ko? Pinagtatanggol ko lang ang sarili ko!” “Aba’t bastos ka!” “ANALIA!” Sigaw ni Luisa at agad silang nilapitan. “LUISA, AYOKONG MAGPAKASAL SI LUIS SA BABAENG YAN!” “Sige… Dahil makukulong si tita Luisa.” Sabi niya dahilan kung bakit napatayo si Luis mula sa pagkakaupo. “ANALIA!” Sigaw ni Luis. Napatakip naman ng bibig si Luisa habang si Chairman Yeon ay kumunot ang noo. “What do you mean by that?” he asked. “Don’t Analia.” Sabi ni Edgar Yeon. “All of you leave me no choice. Kaya dapat malaman ng chairman ang ginawa ni tita at kung bakit kailangan magpakasal ni Luis sa akin.” Tumingin siya kay Chairman Yeon. “Si tita L