Nakatagong Ganda

“Nica, why are you not online? Nica!, Damn it!” Panay panay ang chat ni Anthony sa kanyang assistant. May mga orders galing Singapore sa apparels at iba pang mercks na naka pending ng araw na iyun at kinailangan itong ma send sa customers. Bulk ang orders at kanina pa siya chat ng chat at call ng call. Madaling araw na sa Italy at sa Pilipinas ay 8am na.

“Dolores, damn! That assistant you gave me!”

Pinagpawisan si Dolores kapag si Mr. Rossi na ang tumatawag sa kanya. Mag iisang taon pa lamang si Nica sa kanya pero halos weekly ay may reklamo ito. Walang agent na pumapayag na maging client si Rossi dahil sa pagiging istrikto nito at bossy nito. Walang nakakatagal kay Rossi except si Nica. Nakailang agency na din si Anthony ngunit wala ding nakakatagal sa kanya.

“Uhm, sir Anthony. I..I will call her right away. Uhm, I will just relay to her your message sir. She will chat with you immediately when she’s online.”

“For Christ’s sake. Okay. Tell Nica I need the complete list of the merchandise that the Singapore company needs. And tell her to have them sent before noon today. Your time! And tell her to call me after she finished them.” Sabay off ng call.

“Napapikit saglit si Dolores at tinawagan si Belen.”

“Nay, magandang umaga ho. Si Nica po.”Mangiyak ngiyak si Dolores.

“Si Nica kamo? Naku! Naghihilik pa. Kasi naman mag umagang nanood ng Korean drama. Teka gisingin ko. Nica! Veronica! Si Dolores nasa linya!” Abala itong iniinit ang agahan ni Nica habang si Barbie ay nag aayos na ng make up at susunduin siya ng van. Nagmomodelo ito sa isang swimwear company kaya’t uminom lamang ito ng damu damong pinag halo halo.

“Ma, barley grass po iyun. Para hindi ako tumaba. Bakit tulog pa si Nica? Tanghali na, ah!” Wala talagang disiplina sa sarili itong babaeng ito. Paano nalang kung wala ako? Paano buhay niya? Simula’t sapul ay siya ang tutor nito sa pag aaral at laging nagpapaalala kay Nica sa kanyang mga homework at ngayon sa work nito. Sabug lagi utak ni Nica at hindi fit sa corporate world. Napatingin siya sa salamin. She cannot help but admire herself. Kung hindi lamang nagmo modelo si Barbara, malamang supervisor na sya sa isang malaking kumpanya. Ngunit, may mas maganda pa itong plano. Ang maging CEO sa hinaharap. At si Nica…Hay. Ayaw niyang isipin ang babaeng yan. Inayos nya ang kanyang mahaba at maalon alon na buhok. Kulay brown ito at natural ang kulay nito. Alam niyang napakaganda niya kahit pa naka shorts at white blouse lamang siya. Bukod dito, matalino din siya. Summa Cum laude siya ng magtapos ng kolehiyo. Si Nica ay nagtapos lamang ngunit ni minsan ay hindi ito nasali sa honor roll. Gayunpaman, mahal niya si Nica. Sabay silang lumaki nito at itinuring na niya itong kapatid. Ulila na sa ina at inabandona ng ama. Kami nalang ang pamilya niya.

“Nanay! Si Dolores po iyan?” halos mahulog ito sa hagdan sa taranta. Nakapajama pa ito at loose na tshirt. Bigay nya itong tshirt na pambahay at panahon pa ito ng pandemic at sinusuot pa rin niya ngayon. Buhaghag ang buhok at di alam saan niya ilalagay kanyang salamin. Sa mukha ba o sa ulo.

“He..hello Dolores? Naku naku! Patay ako ke sir Anthony!” Tuluyan na itong umiyak.

“Ano ka ba, girl? Galit na naman sa iyo si sir Anthony. Alam mo namang valued client natin yun!” Naiinis si Dolores minsan kay Nica sapagka’t disorganized ito at para bang walang malasakit sa trabaho.

“Sorry, sorry talaga Dolores. Nakatulog kasi ako kasi..kasi..”

“Kasi nanood ka ng Korean drama. Girl! May bukas pa naman! Unahin natin yung utos ni client kasi siya lang yung nagtyatyaga sayo. Sa totoo lang.” Asar na sambit ni Dolores sa kaibigan. College pa lamang ay close na sila kaya’t nuong nagkaroon siya ng chance na mapasok sa VA industry ay nagtayo siya ng agency kasama ang pinsan nitong si Erica, isang butch. Nagpo provide sila ng training at pagkatapos ay nire recommend sa mga clients sa Europe.

“Grabe ka magsalita. Nakaka hurt. Eh bakit? May magtyatyaga ba sa mukhang ipis na Mr. Rossi na yan maliban sa akin? Di ba wala din?”

Hindi na umimik si Dolores. Alam niyang wala silang VA na willing na I handle si Mr. Rossi. At wala ding client na gustong kunin ang service ni Nica.

“O, siya siya. Ako na bahala ke Mr Rossi. Gawin mo na now pinag utos niya. Gumawa ka ng listings ng mga company na nag order ng merchandise nya all over Asia particularly Singapore. Kontakin mo ang kausap ni sir Rossi sa Singapore at makipag coordinate ka. May 5 trucks of mercks na dapat mapadala duon before 12 noon now.”

“Salamat, salamat Dolores.” Natataranta itong sinusulat nga habilin ni Mr Rossi sa kanya.

“Alam mo na siguro ano uunahin mo, di ba? After mo matapos lahat, tawagan mo si sir Rossi. He’s expecting your call.”

“Eh, alas tres ng madaling araw sa kanila. Baka tulog na yun. Mag iwan nalang ako ng message.” Medyo namutla ito.

“Ikaw bahala. Boss mo yan. Pasalamat ka kahit madami kang palpak pinagbibigyan ka ni Mr Rossi at walang kinaltas sa sahod mo.” Inis na siya sa kaibigan ngunit pinipigilan nya magalit. Mabait kasi ito at maalalahanin. Nuong nasa kolehiyo pa sila, si Nica laging tumutulong sa kanya lalo na sa pinansyal. Laging delayed ang bayad niya sa tuition sapagka’t nawalan ng trabaho ang kanyang ama kaya malaki ang natulong nito sa kanya sa pinansyal.

“Sige, Dolores. Salamat. I chat ko sya now.” Naginginig mga daliri nito habang chinachat ang boss.

Kaka send lamang nito ng message ng tumawag ito bigla.

“Do I have to remind you all the time to take care of these clients?” Pasigaw ito na nagsasalita at kahit si nanay Tindeng, ang kanilang katiwala ay ninerbiyos.

“Sir, I did take care of them. Nag message naman po ako kay Ms. Chen about sa shipping. She was already expecting them.”

“The problem is the factory in Cavite was not informed about the shipping, damn it!” Tumatalsik ang laway ni Anthony Rossi at halos kainin niya ng buhay si Nica kung kaharap lamang niya ito ng personal. Hindi na siya natulog sa sobrang stress sapagka’t hindi na organize ng maayos ni Nica ang transaction.

“Veronica! Why are you not paying attention?! Namumula na sa galit si Anthony sapagka’t mukhang lutang na naman ang mukha ng assistant.

“Si…sir! I..I am paying attention sir, yes about the shipment. I..I will call Cavite hardware right away.” Saglit na lumipad ang isip ni Nica sa napakagandang view sa labas ng balkonahe ng boss. Makikita duon ang fountain at iba ibang halaman sa bintana ng mga nakatira sa lugar. Isa itong nakamamanghang tanawin para kay Nica. Biglang napako paningin niya sa mukhang monster na boss niya. Sisigawan sana uli ni Anthony si Nica ng mapansin niya ang napakagandang babae sa likuran nito.

“Veronica, who’s that beautiful woman behind you?” Bigla naging normal ang tono ng boses nito.

“Ah, ku..kuwan boss. My..my sister. She’s my ate. My older sister.” Napangiti ito sa boss niya.

“Your sister? For real?” Tinitigan niyang maigi ang mukha ng assistant. Paanong naging magkapatid sila? Lumapit bigla si Barbie kay Nica at kinuha ang phone nito.

“Hello, Mr. Rossi. Yes, I am her sister. My name is Barbara, by the way.” Napaka akit akit ng kanyang boses. Alam ni Barbie na napamangha niya ang “the great Mr. Rossi”. Alam din ni Barbie na nagiging tanyag na ito dahil sa unique designs ng kanyang mga garments at may mga artista sa UK at Italya ang tumatangkilik dito. Nagiging tanyag na din ito sa France.

“Oh, hello Barbie. It’s so wonderful meeting you. I..I did not know Nica had a beautiful sister like you.” Biglang nag iba ang tono ng boses nito. Napangiti na lamang si Barbie.

“Thank you for the compliment, Mr. Rossi.” Nginitian nito si Mr. Rossi ng pagka tamis tamis.

“Barbie, uhm.. can you be my model? I..I will go there first week next month because I need to launch some of my merch.”

“Oh? sounds interesting, Mr. Rossi.” Sagot ni Barbie.

“Anthony, please call me Anthony.” Halos lumuwa mga mata nito sa kakatitig kay Barbie.

“Hmm.. I’ll think about it. Oh, by the way. Please be good to my baby sister.” Sabay bigay ng phone kay Nica. Bahagyang nabigla si Anthony sa nakangiting si Nica. May curler na pink ito sa bangs, nakapajama pa at naka eyeglasses. Plain and simple woman.

“Don’t scare me like that.” Bigla naalala niya. Ayaw nga pala ni Barbie na pagalitan ang kapatid nito.

“Ay, sorry sir. I..I did not mean to scare you. I am just happy that you offered my sister to be your model, hehe. Are you serious of coming here next month?” Ayaw ni Nica na pumunta ng Pilipinas ang boss. Alam niyang Pilipina ang ina nito ngunit bihira lamang sila umuwi ng Pilipinas.

“Yes, I was thinking of attending the launching of my product and maybe, open a branch there.” Napa singhap sa gulat si nanay Belen at nanay Tindeng sa narinig. Maging si Barbie ay nasiyahan sa ideya. Ngunit si Nica ay hindi.

“Nica, there is a change of plan. I will coordinate with Dolores about this matter. And do not forget to inform immediately the Cavite people about the orders.” Hindi na galit ang tono ng boses nito.

“Noted sir.” Napabuntong hininga si Nica. Hindi niya gustong pumunta boss niya sa Pilipinas.

“Ba’t parang binagsakan ka ng langit at lupa? Di ba dapat masaya ka? Pupunta dito boss mo?” Magiliw na tanong ni Belen kay Nica.

“Ayoko pong pumunta siya dito. Mape pressure lang ako. At isa pa, hindi ko makikita ang veranda niya.”

“Sa dinami dami ng dapat mong isipin ay yung veranda pa ng amo mo? Aba’y puwede ka naman diyan tumambay sa veranda natin ah.” Sabat ni nanay Tindeng habang naghuhugas ng pinggan.

“Eh, wala po kasing fountain.” Bakas ang panlulumo nito sa mukha habang kumukuha ng sinangag na kanin at hotdog.

“Etong kape, oh. Baka inaantok kapa.” Alam ni Barbie ang nararamdaman ni Nica. Kabisado niya ito. Hindi si Mr Rossi ang nagpapatagal sa kanya sa trabaho niya kungdi ang magandang tanawin na nasa likod ng opisina ng boss nito.

“Ate, maraming salamat ha.” Tumindig ito at yumakap kay Barbie.

“Huy, ano ka ba. Magugusot ang blouse ko. Pinaghirapan pa naman itong plantsahin ni nanay. Haaay naku bunso. Wala iyun. Ang mahalaga ay may work ka pa rin.” Tiningnan niya ang mukha ni Nica. Napansin niyang may nakatagong ganda ito ngunit wala lang itong confidence.

“So, magmo model ka talaga ke Mr. Rossi?” Tanong nito sa kapatid.

“Pag iisipan ko Nica kasi may mga commitments din ako. Pag may panahon ako at kung seryoso siya, hahaha!” Napatawang sagot nito kay Nica. Obviously hindi niya masyadong sineryoso si Mr Rossi kahit pa he’s already making a name.

“Seryoso si sir Rossi. Pag sinabi niya, tinototoo niya.” May bahid pa rin ng lungkot ang mukha nito.”

“Let’s wait and see, sissy. Ay andiyan na sundo ko. Bye sis.” Sabay halik sa kapatid. Humalik din ito sa ina niya at kay nanay Tindeng.

Habang kumakain si Nica, tahimik na napaluha si Belen. Sana ganito lagi si Barbie. Malambing at mapagmahal. Masakit sa dibdib bilang ina ngunit nangungulila siya sa pagmamahal ng anak. Bibihira lamang nito pinapakita ang pagmamahal nito sa magulang. Lagi lagi sarili lamang nito ang iniisip at dapat siya ang laging nasusunod. Kapag hindi ito napagbibigyan ay sumisigaw ito at nagta trantums. Kasalanan din niya ito. Masyado niyang binigay lahat kay Barbie. Lahat ng ikasisiya nito ay kasiyahan na din ni Belen. Maswerte din siya sapagka’t hindi ganito mag isip si Nica. Simpleng dalaga lamang ito at siya ang nagpupuno ng pagmamahal na minsan lamang niyang maranasan sa anak. Wala ka din maririnig kay Nica at hindi ito mareklamo. Kung ano ang meron ay kusang tinatanggap nito. Minsan, kahit kasalanan man sa Diyos, ay napapa hiling si Belen na sana, si Nica nalang ang kanyang anak at hindi si Barbara.

Nasa loob na ng malaking van si Barbie. Papunta ng sila ng Makati para sa pictorial ng bagong swimwear na pag aari ng isang malaking kumpanya sa America. Hindi siya makapag focus. Hindi mawaksi sa isip niya ang maamong mukha ni Nica. Ang nakatago nitong ganda. Sabay silang lumaki ngunit bakit ngayon lamang niya ito napansin? Imbes na matuwa ito ay iba ang naramdaman nito. May namuong selos ito sa tinuturing na kapatid. Pilit niya itong iwakli. Alam niyang hindi tama ang nararamdaman niya. bakit ba siya nakakaramdam ng bigla? Insecure ba siya? Of all people, kay Nica pa? Ridiculous! Isa lamang ang alam niya, sana hindi magbago si Nica sa pananamit at kilos. Sana nakatago habang buhay ay tagong ganda nito.