"Dad, hindi nga namin sinasadya ang nangyari. It was just an accident," giit ni Daniela habang nakaupo sila sa sofa ng malawak na sala ng bahay nila. Kaharap niya ngayon ang mga magulang niya, mga magulang ni Drewner at mismong si Drewner na blangko ang expresyon ng mukha.
Galit na galit ang daddy niya kanina nang makita ang hitsura nila ni Drewner na nasa ibabaw ng kama at parehong kumot lamang ang nakatakip sa kanilang mga h***d na katawan. Sa galit nito ay agad nitong nilapitan ang binata at inundayan ng malakas na suntok. Kung hindi lamang ito naawat nina Jerson at Lucy ay malamang na bugbog sarado ang inabot ni Drewner. Hindi naman kasi lumaban sa daddy niya ang binata at hinayaan lamang nito ang sarili na mabugbog.Nang humupa na ang nag-aalimpuyon nitong galit ay agad nitong tinawagan ang mga magulang ni Drewner at pinapunta sa bahay nila kasama ang binata para pag-usapan ang nangyari sa kanila. Kaya heto silang anim at magkakaharap para ayusin ang nangyaring insidente."Kahit sabihin mong hindi sinadya ang nangyari sa inyo ay kinuha pa rin ng lalaking iyan ang iyong dangal. Kaya dapat lamang na panagutan ka niya," maawtoridad ang boses ng kanyang ama kaya bahagya siyang tumiklop. Nakakatakot salubungin ang galit nito."Of course. Pananagutan ng anak ko ang ginawa niya kay Daniela. Pakakasalan ng anak ko ang anak mo kaya huminahon ka lang diyan, Fred," mabilis namang sagot ng daddy ni Drewner na si Don Alejandro Ramsel, bahagyang may ngiti ito sa mga labi na pilit itinatago. Sa halip na magalit ito sa ginawa ng anak ay tila ba natuwa pa ito sa ideya na mag-aasawa na ang unico hijo nito. Nang marinig naman ng daddy niya ang sinabi ng kaibigan nito ay saka pa lamang ito kumalma. Mabilis na naglaho ang kani-kanina lamang ay madilim nitong anyo."Hindi na lang tayo ngayon magkaibigan kundi magiging mag-balai pa tayong apat," nakangiting sabad naman ng ina ni Drewner. Halatado sa mukha nito ang galak sa mga nangyari. Siguro ay matagal na nitong gustong mag-asawa ang anak kaso wala pang nahahanap ang binata na babaeng karapat-dapat na iharap nito sa altar kaya hanggang ngayon ay nananatili pa rin itong binata.
"Maganda ang sinabi mo, Amanda. So, kailan ang magiging kasal ng mga anak natin?" hindi naman maiwasan ng kanyang mommy ang langkapan ng excitement ang boses nito nang magsalita. Dapat ay magalit ito dahil 18 years old pa lamang siya ay mag-aasawa na siya kaagad. Pero sa halip na galit ay galak ang makikitang nakalarawan sa mukha nito. Kanina nang malaman nito ang nangyari ay nagalit din ito ngunit ngayong napag-uusapan ang kasal nila ni Drewner ay tila naglahong lahat ang galit nito kanina. At mukhang botong-boto ito kay Drewner para sa kanya.
"Dapat tanungin natin ang mga anak natin kung kailan sila magpapakasal," saad ng kanyang ama. "Pero kailangan ay sa lalong madaling panahon."Sa sinabing iyon ng daddy niya ay nabaling sa kanilang dalawa ni Drewner ang atensiyon ng apat. Hindi niya malaman kung ano ang isasagot dahil masyadong mabilis ang mga pangyayari. At saka hindi naman siya sigurado kung papayag ba si Drewner na pakasalan siya. Dahil ang kilala niyang Drewner ay hindi mapipilit gawin ang isang bagay kahit na ano pa iyon kung talagang ayaw nito.
"M-masyado pong mabilis ang mga pangyayari. B-baka puwedeng p-pag-isipan na muna nating mabuti ang lahat," aniya sa lahat. Mukha kasing tututol si Drewner na pakasalan siya dahil hindi naman ito nagsasalita mula pa kanina nang dumating ito sa bahay nila kasama ang mga magulang nito. Nanatiling tahimik lamang ito habang nakikinig sa pag-uusap ng mga nakakatanda sa kanila. Paminsan-minsan ay sinusulyapan siya. Saglit din na nagkakasalubong ang kanilang mga paningin. Saglit lamang dahil mabilis siyang nag-iiwas ng tingin. Hindi niya kasi kayang salubungin ang matiim nitong titig sa kanya. At isa pa ay nahihiya rin siya sa katotohanang may nangyari sa kanilang dalawa habang pareho silang wala sa kanilang mga sarili.Sa pamamagitan ni Jerson ay napag-alaman nilang lasing na lasing pala si Drewner nang nakaraang gabi. Katatapos pa lamang ng dalawa na mag-inuman sa malapit na pub. Naparami ng nainom na alak ang binata kaya nalasing ng sobra. At dahil malapit lamang sa condo ni Jerson ang pub kung saan nag-inuman ang dalawa ay nagpasya ito na doon na lamang patulugin sa condo nito ang kaibigan. Pagkatapos maihatid sa unit nito ang kaibigan ay umalis ito at bumalik sa pub dahil naiwan sa kuwartong pinag-inuman nila ang cellphone ni Drewner. Hindi naman agad ito nakabalik sa condo nito dahil biglang nakasalubong nito ang isang dating kaibigan. Nayayang uminom hanggang sa inumaga na ito sa pakikipag-inuman sa kaibigan. Kung nakabalik lang sana ito agad sa condo nito ay siguradong hindi mangyayari ang nangyari sa kanila ni Drewner.
Siya naman ay nagkamali lamang ng kuwartong pinasok niya. Siguro dahil sa medyo nanlalabo ang mga paningin niya kagabi at sa hindi niya maipaliwanag na naramdaman niya kung kaya't ang tanging nasa isip na lamang niya ay makapasok ng kuwarto na itinuro ni Lucy kaya hindi niya nakitang mabuti na mali pala ang pinasok niyang kuwarto. Sa halip na ang kuwartong may number na three-zero-nine ang pasukin niya ay sa room number three-zero-six siya pumasok. Nangyari tuloy sa kanila ni Drewner ang hindi dapat na mangyari."Anong ibig mong sabihin, Daniela? Ayaw mo bang panagutan ni Drewner ang nangyari sa inyo? Hindi ako papayag!" muling lumakas ang boses ng kanyang daddy dahil sa kanyang sinabi. Hindi tuloy niya naiwasang makaramdam ng takot sa kanyang ama. Ngayon pa lang niya kasi ito nakitang nagalit ng ganoon katindi. "Ano ang balak mong gawin ngayon, Drewner?" masama ang tingin na baling naman nito sa binata.Tumikhim muna ang binata at nag-alis ng tila bara sa lalamunan nito bago nagsalita. "Sa tingin ko ay tama si Daniela. Dapat muna naming pag-isipan ang lahat dahil masyadong naging mabilis ang mga pangyayari."
Lihim siyang nasaktan sa sinabi ni Drewner. Tama nga siya. Wala itong balak na panagutan ang insidenteng nangyari sa kanila. Huminga na lamang siya ng malalim para lumuwag ang tila nagsisikip niyang d****b. Sino ba naman kasi siya para pakasalan ng isang Drewner Ramsel na isang CEO ng Ramsel Business Conglomerate? Tiyak na maraming mga mayayaman at naggagandahang mga babae ang naghahabol dito. Wala siyang panama sa mga babaeng iyon.
"Hindi ako papayag! Kailangan sa lalong madaling panahon ay maikasal kayo ni Daniela," napatayong bigla ang daddy niya nang marinig ang sinabi ni Drewner. Ang mommy naman niya at mommy ng binata ay parehong nabura ang mga ngiti sa labi na kani-kanina lamang ay nakapagkit."Fred, huminahon ka lang at baka kung mapaano ka?" nag-aalalang hinawakan ng kanyang mommy ang daddy niya at muling pinaupo sa sofa."Kapag hindi mo pinakasalan ang anak ko ay hindi mo magugustuhan ang gagawin ko, Drewner. Kaya kong sirain ang reputasyon mo," nagngangalit ang mga bagang na banta ng kanyang daddy sa binata. Gusto niyang sawayin ito sa ginawang pagbabanta ngunit natatakot siyang baka mas lalo lamang itong magalit kapag ginawa niya iyon.
Nag-aalala siya na baka muling ma-stroke ang daddy niya. Inatake na kasi ito dati ng mild stroke at ayaw niyang maulit iyon. Baka mas maging malala pa ang mangyari rito kapag muli itong ma-stroke. Tiyak na hinding-hindi niya mapapatawad ang kanyang sarili kapag mangyari iyon."Hindi ko sinabi na hindi ko pakakasalan si Daniela. Ang sabi ko lang ay dapat munang pag-isipan namin ito ng mabuti lalo pa't long-term commitment ang pag-aasawa. Pero kung papayag si Daniela ay willing naman ako na pakasalan siya," pahayag ni Drewner. Habang nagsasalita ay hindi nito inaalis ang paningin sa kanyang mukha.
"O ano, Daniela? Willing kang pakasalan ng anak ko. Ikaw, willing ka bang pakasalan ang anak ko?" untag sa kanya ng mommy ni Drewner dahil nananatili lamang siyang nakatingin sa mukha ng binata at hindi nagsasalita. Gusto niya kasing m****a sa mukha nito kung bukal ba sa loob nito ang pagpayag na pakasalan siya at hindi dahil lamang sa ginawang pagbabanta rito ng daddy niya. Ngunit bigo siyang makuha ang kasagutan sa tanong niya. Blangko lang kasi ang ekpresyon nito. Talagang magaling itong magtago ng sariling damdamin.Humugot muna siya ng malalim na buntong-hininga bago walang gatol na sinagot ang tanong ng mommy ng binata. "Opo. Willing po akong magpakasal kay Drewner."
Sa loob ng dalawang Linggo ay naitakda ang kasal nila ni Drewner. Naging busy sila sa pag-aasikaso sa lahat ng mga tao na dapat nilang imbitahan. Si Lucy ang gusto niya na gawing maid of honor at i-partner kay Jerson na siya namang best man ni Drewner. Kaso nag-aalala siya na baka tanggihan siya ng pinsan dahil siguradong nasaktan ito nang malaman na ikakasal na sila ng lalaking pareho nilang lihim na minamahal. Sa katunayan ay hindi pa sila nakakapag-usap magmula nang araw na makita nitong magkasama sila ni Drewner sa loob ng kuwarto at parehong walang saplot at tanging kumot lamang ang nakatabing sa kanilang mga katawan.Alam niyang nagtampo o di kaya'y nagalit sa kanya si Lucy at hindi niya alam kung paano siya hihingi ng tawad dito. Hindi niya alam kung paano niya ihihingi rito ng tawad ang isang kasalanan na hindi naman niya sinasadyang magawa.Dalawang araw bago ang nakatakdang kasal nila ni Drewner ay bigla siyang dinalaw ng kanyang pin
Lutang na lutang ang angking kagandahan ni Daniela sa suot niyang off-shoulder wedding dress na sadyang ipinatahi pa ng mommy ni Drewner sa isang sikat na couturier para lamang sa kanya. Hindi kasi ito pumayag na hindi ito ang gumastos para sa kanyang wedding gown kaya pinagbigyan na lamang ng kanyang mga magulang ang nais nito.Simpleng makeup lang naman ang ipinalagay ng kanyang mommy sa mukha niya para hindi raw siya magmukhang matured tingnan. Magaling ang beautician na kinuha nito para mag-makeup sa kanya dahil napalabas nito ang ka-inosentihan ngunit sopistikada niyang hitsura. Ang kanyang buhok ay ipinusod paitaas at ginamit ng panali na may disenyong bulaklak at pagkatapos ay hinayaang maglaglagan sa gilid ng kanyang mga pisngi ang ilang maninipis na hibla ng kanyang buhok.Napangiti si Daniela habang walang sawang
Isang malakas na pag-iri ang ginawa ni Daniela bago narinig sa maliit na silid ang malakas na palahaw ng isang bagong silang na sanggol. "Congratulations, Daniela. It's a healthy baby girl," masayang pagbabalita sa kanya ng babaeng doktor na isang Amerikana. "Wait. The other baby is already coming out." Isa pa uling iri ang ginawa ni Daniela at muling nakarinig ng malakas na pagpalahaw ng sanggol sa silid na iyon. Ngayon ay tila nagpapalakasan ang dalawang bata kung sino sa kanilang dalawa ang may pinakamalakas na boses sa pag-iyak."Congratulations, Ms. Alacosta. You have two healthy and beautiful babies," natutuwang wika naman ng isa pang doktor na kasamang nagpaanak sa kanya. Ms. Alacosta ang tawag nito sa kanya dahil nakita nito siguro sa finil-upan niyang documents na wala siyang asawa."Thank you. Thank you all for helpin
Nagising si Daniela na nasa loob ng isang sasakyan at nakatali ang kanyang mga kamay at paa. May busal na tela ang kanyang bibig kaya hindi siya makasigaw ng malakas.Ang anak ko! Nasaan na si Denise?" Nag-aalalang tanong niya sa kanyang isip nang mapansin na hindi niya kasama ang kanyang isang taong gulang na anak. Ano ba ang kailangan nila sa amina? Bakit nila kami kinidnap?Nanlaki ang kanyang mga mata nang makita niyang umuusok ang likuran ng kotse. Mayamaya ay hindi lamang usok ang nakita niya kundi apoy. Apoy na mabilis na kumakalat patungo sa kanya. Oh God, they are going to burn me alive!Pinilit niyang makawala sa pagkakatali ang kanyang mga kamay. Ilang saglit pa ay nakawala ang kanyang mga kamay sa pagkakatali. Agad niyang inalis ang busal sa kanyang bibig para makahingi siya ng tulong."Help! Somebody help me!' malakas niyang sigaw. Ngunit kahit gaano pa k
Hindi pa nakakalapag ang eroplanong sinasakyan ni Danielle sa Ninoy Aquino International Airport ay labis na ang kaba sa kanyang dibdib. It's been seven years nang huling tumapak siya sa bansa. Marami na ang nagbago sa kanya. Pangalan, pananamit at mukha. Hindi niya alam kung makikilala pa siya ng mga magulang niya.Seven years ago ay nasira ang mukha niya noong kinidnap siya kasama ang isa sa kanyang kambal na si Denise. Nasira ang mukha niya dahil sa pagsabog ng sasakyan. Nasunog ang kalahati ng mukha niya ngunit masuwerteng nakaligtas siya. Samantalang ang anak naman niya ay hindi nakaligtas sa nangyari. Kaya namang ibalik ng kaibigan niyang doktor ang kanyang dating mukha ngunit dahil isa itong magaling na plastic surgeon ngunit mas pinili niyang huwag maibalik sa dati ang kanyang mukha. Ibang mukha ang ipinalagay niya sa kanyang mukha. Gusto niya kasing isipin ng taong nagpapatay sa kanya na talagang patay na siya in case na pinapahanap siya o
"What? Your mother was dead?" hindi makapaniwalang tanong ni Iris nang ikuwento niya rito ang kanyang mga natuklasan. Katulad niya ay hindi rin nito inaasahan na ang maririnig."Yes, Iris. At kasalanan ko ang lahat ng ito. Kung umuwi lang sana ako ng maaga after the accident ay baka hindi namatay ang mommy ko. Baka hindi na-stroke ang daddy ko at hindi mapupunta sa kamay nina Tito Leo at Lucy ang kompanyang pinaghirapan ng daddy ko," umiiyak na pahayag niya. Sinisisi niya ang kanyang sarili sa nangyari sa kanyang mga magulang."Ninang Iris, why my mother is crying?" inosenteng tanong ng kanyang six years old daughter. Ang maliliit nitong kamay ay humaplos sa kanyang mukha at pinahid ang mga luhang naglalandas sa kanyang mga pisngi."Mommy found out today that your lola was already dead," Siya ang sumagot sa tanong kay Iris ng kanyang anak. Ayaw niyang ilihim sa ba
Hindi makapaniwala si Iris nang ikuwento ni Danielle ang kanyang nakita sa pagdalaw niya sa puntod ng kanyang ina. Alam niya na ganoon ang magiging reaksiyon ng kanyang kaibigan dahil kahit siya mismo ay hindi rin makapaniwala sa kanyang nakita at natuklasan."Napakasama naman ng lalaking iyon para ipadukot ka at ipapatay makuha lamang niya ang anak niya sa'yo. At saka paano niya nalaman na may anak kayong dalawa? Don't tell me that he secretly followed you and then when he knows that you are pregnant with his child he just waited for the right time to do his plan? Pero bakit isa lamang ang kinuha niyang anak mo at hindi silang dalawa?"Hindi niya malaman kung paano sasagutin ang mga tanong ni Iris dahil kahit siya ay hindi alam ang mga kasagutan sa tanong nito. "Hindi ko alam, Iris. Basta ang alam ko ay siguradong may kinalaman siya sa nangyari sa akin at anak ko ang anak niyang si Dani. And he ha
Nanginginig ang mga kamay ni Danielle habang nakatingin sa kanyang ama sobrang hapis ang mukha. Gusto niyang umiyak at yakapin ito ng mahigpit ngunit pinigil niya ang kanyang sarili. Naroon sa loob ng kuwarto nang daddy niya si Lucy para tingnan kung marunong nga siyang mag-alaga ng matandang inutil kagaya ng sinabi nito kahapon sa music room. Awang-awa siya sa kalagayan ng kanyang ama. Kitang-kita ang kalungkutan sa hapis na mukha. Tila ba hinihintay na lamang nito na kusang bawian ito ng buhay. Nakahanda na itong sumunod sa kanyang mommy sa kabilang buhay. Hindi niya nakikita sa anyo ng kanyang ama na gusto pa nitong mabuhay. Siguro dahil iniisip nito na patay naman na ang asawa't anak kaya bakit pa nito gugustuhing mabuhay?"Ayusin mo ang pag-aalaga sa matandang iyan, Glenda. Hindi pa siya maaaring mamatay hangga't hindi pa namin tuluyang naililipat sa aming pangalan ang mga ari-arian niya," malditang wika ni Lucy. Nakasimangot ito habang nakati
Nang pagbalikan ng malay si Daniela ay nasa loob na siya ng isang puting silid at nakahiga sa kama. Kahit na hindi siya magtanong kung nasaan siya ay nahuhulaan na niyang nasa loob siya ng isang hospital. Hindi niya alam kung paano siya nakaligtas sa mga kamay ni Lucy at kung sino ang nagdala sa kanya sa hospital ngunit malaki ang pasalamat niya sa taong iyon.Napangiti siya nang makita niya ang kanyang kambal na nakahiga sa isa pang kama na nasa loob ng silid na kinaroroonan niya na tiyak niyang private room. Sa gilid ng kama ay naroon si Iris, nakasandal ang likuran sa gilid ng kama habang nakapikit ang mga mata."Iris," mahina ang boses na tawag niya sa kaibigan niya para hindi magising ang kambal. Mabilis namang nagmulat ng mga mata si Iris nang marinig ang pagtawag niya rito. "Oh my God, Daniela! You're finally awake!" Napatayo itong bigla at napalapit sa kanya. "Alam mo ba na sobrang alalang-alala kami sa'yo? Akala ko ay hindi ka pa magigising ngayon. Hindi ko na tuloy alam kun
Halos magkasabay na pinagbalikan ng malay sina Daniela at Drewner. Nauna lamang siya ng ilang minuto pagkatapos ay nagising naman si Drewner na agad nanlaki ang mga mata nang makita siya."Daniela!" sigaw ni Drewner. Akma itong babangon mula sa pagkakahiga sa maduming sahig nang bigla itong napahinto at bahagyang napayuko. Nakaramdam kasi si Drewner ng pagsakit ng ulo nito dahil sa malakas na pagkakahataw ni Lucy ng kung anong matigas na bagay sa ulo nito "Are you okay, Drewner? Paano ka napunta rito?" nag-aalalang tanong niya. Nakatali ang mga kamay at paa niya kaya lumapit siya rito sa pamamagitan ng paghila ng kanyang puwitan at mga paang nakatali. Niyakap naman siya ni Drewner ng mahigpit. Katulad niya ay nakatali rin ang mga paa at kamay nito. Pumasok na lamang siya sa loob ng mga braso nito para magkayakap silang dalawa."I'm glad you're safe, Daniela. Akala ko ay muli ka nang mawawala sa akin," bulong ni Drewner habang mahigpit ang pagkakayakap sa kanya. "Sinaktan ka ba ni Lu
Hindi na mapakali si Drewner habang naghihintay sa pagdating ni Daniela sa simbahan. Late na ito ng ten minutes kaya naman nagsimula na siyang mag-alala."Sa tingin ko ay hindi na darating si Daniela." Narinig ni Drewner na komento ng isa sa mga bisita nila na nasa loob ng simbahan."Sa tingin ko ay gumaganti si Daniela kay Drewner dahil hindi siya nito sinipot sa kasal nila noon ,di ba? Naalala niyo pa ba ang kahihiyang dinanas ni Daniela dahil sa hindi pagsipot ni Drewner sa kasal nila?" wika naman ng isa pang bisita na naroon.Nagsimulang umugong ang bulungan at haka-haka sa loob ng simbahan. Bagama't nagtataka siya kung bakit wala pa si Daniela ay hindi siya naniniwaka na hindi ito sisipot dahil nais nitong gumanti sa kanya. Kinakabahan siya hindi dahil nag-aalala siya na baka tama ang sinasabi ng ilan sa mga bisita nila kundi nag-aalala siya na baka may masamang nangyari kay Daniela.Mas gusto niyang hindi ito sumipot dahil nais nitong gumanti sa kanya kaysa sa may masamang nangy
Lumarawan ang pagtataka sa mukha ng ama ni Daniela nang makita ang takot na nakalarawan sa mukha ng kanyang anak."Anong ibig mong sabihin, Daniela?""Dad, hindi siya ang tunay na driver ng kotse ni Drewner. Ibang tao siya at hindi ko siya kilala," sagot niya sa kanyang ama bago muling binalingan ang taong nasa harapan ng manibela. "Sino ka? At ano ang kailangan mo sa amin?"Ngumisi muna ang lalaki bago sumagot. "I'm Eric. Wala akong kailangan sa'yo pero ang girlfriend ko meron.""Girlfriend? Sinong girlfriend?" nagtatakang tanong niya. Hindi naman niya kilala ang lalaking kausap niya kaya tiyak na hindi rin niya kilala kung sino ang girlfriend na tinutukoy nito. "Huwag kang mag-alala, Daniela. Maupo ka lang diyan at mag-relax dahil dadalhin kita papunta sa kanya ngayon din," sagot nito muling pinatakbo ng matulin ang kotse."Hayop ka! Ihinto mo ngayon ang kotse at bumaba ka rito!" galit na kausap ng kanyang ama sa lalaki."At bakit naman kita susundin, tanda? Kung ako sa'yo ay maupo
Nang mga sumunod na araw ay naging abala sina Daniela at Drewner sa pag-aayos ng kasal nilang dalawa. Pareho silang hindi makapaghintay na sumapit ang araw ng kanilang kasal. Ang araw kung saan ay legal na silang magiging mag-asawa sa mga mata ng tao at sa mata ng Diyos.Pinabalik ng kanyang ama sa bahay nila si Daniela kasama ang kambal dahil mas mabuti raw na sundin nila ang tradisyon na kasal ng pamilya ni Daniela mula sa kanilang kaninununuan. Ang tradisyon nila ay dapat hindi nagsasama sa iisang bubong ang dalawang taong malapit nang ikasal dahil malas daw iyon. Kaya kahit pakiramdam niya ay huli na ang tradisyon na iyon dahil nagsasama naman na sila ni Drewner ay mas minabuti niyang sundin ang kagustuhan ng kanyang ama.Naiintindihan naman siya ni Drewner kaya walang pagtutol mula sa rito nang magpaalam siya na pansamantalang babalik sila ng mga bata sa bahay ng kanyang ama para doon na muna manirahan hangga't hindi pa sila ikinakasal. Nagkikita pa rin naman sila dahil magkasama
Parang maiiyak si Daniela habang nakatingin sa mga taong nasa loob ng restaurant. Ang iniisip niyang makikita sa loob ng nakasaradong restaurant ay ang babae ni Drewner na siyang may-ari ng restaurant na iyon. Ngunit hindi niya ini-expect ang makikita ng kanyang mga mata. Maraming nakapalibot na lobo at bulaklak sa loob ng restaurant na halatadong pinagkagastusan ng mahal para maipaayos sa isang taong expert sa flower arrangements. Sa itaas ng dingding ay may mga nakadikit na lobo na may nakasulat na "WILL YOU MARRY ME, DANIELA? in bold letters. May buffet rin na puno ng masasarap na pagkain.Sa loob ng restaurant ay naroon at nakangiti sa kanya ng matamis ang kambal niyang anak na halatadong kagigising pa lamang dahil namamaga pa ang mga mata nila. Present din ang kanyang ama, ang best friend niyang si Iris, ang kaibigan niyang si Anton, si Nana Adela, ang best friend ni Drewner na si Jerson at siyempre, si Drewner na guwapong-guwapo sa suot nitong black suit. May hawak itong isnag b
Nang sumunod na araw ay lumipat na si Daniela kasama ang kambal sa bahay ni Drewner dahil iyon ang gusto ng lalaki. Ipinatayo raw kasi nito ang bahay nito para sa kanya at sa magiging mga anak nila. Araw-araw ay palagi siyang masaya. Palagi kasing ipinaparamdam sa kanya ni Drewner kung gaano siya kahalaga at kamahal nito. Ngunit lumipas ang isang buwan matapos nilang lumipat sa bahay ni Drewner ay napansin niya na parang unti-unting nagbabago ang pakikitungo nito sa kanya. Hindi ito sweet sa kanya at palaging ginagabi na ito ng uwi sa bahay nila. Madalas ay tinatanong siya ng mga bata kung nasaan ang kanilang ama dahil minsan na lang din nila itong nakakasamang kumain sa mesa. Hindi niya alam kung ano ba ang nagawa niya o kung may nagawa ba siyang hindi nito nagustuhan kung kaya't bigla itong nagbago ng pakikitungo sa kanya. Parang hindi na niya maramdaman ang pagmamahal nito na dati ay palaging ipinararamdam nito sa kanya."Nana Adela? Nana Adela?" malakas ang boses na tawag niya s
Muling napasigaw hindi lamang si Daniela kundi maging ang kambal nilang anak na takot na takot habang sa backseat. Hindi naman niya magawang lumipat sa likuran para yakapin ang mga anak niya dahil hindi deretso ang ginagawang pagmamaneho ni Drewner para kahit paano ay makaiwas sila sa sasakyang nasa likuran nila."Mom! Are we gonna die?" umiiyak na tanong ni Dani sa kanya. Magkayakap ito at Dhalia sa upuan habang parehong umiiyak."No one will die, Sweetheart. I promise you that." Si Dean ang sumagot sa tanong ni Dani. "Hold tight kids!"Bahagyang binagalan ni Drewner ang patakbo ng kotse nito at hinintay na magpantay ang kotse nito at ang kotse bumabalya sa likuran nila pagkatapos ay kinabig nito ang manibela para gumanti ng balya. Hindi siguro inaasahan ng nagmamaneho ng kotseng iyon kaya biglang nawalan ng kontrol sa manibela at nagpagiwang-giwang hanggang sa tuluyang sumadsad sa gutter ang gulong nito. Napilitang ihinto ng driver ang kotse para hindi tuluyang madisgrasya ang mga i
"Talaga, Dad? Mom? Magsasama na kayong dalawa? Magsasama-sama na tayo sa iisang bahay bilang isang pamilya?" natutuwang bulalas ni Dhalia nang matapos marinig ang ibinalita nina Daniela at Drewner sa kanil nang umagang iyon. Nasa harap sila ng hapag-kainan at nag-aalmusal kasama ang ama ni Daniela, si Irish at ang kambal nang ibalita nila ang naging desisyon nila last night."Yes, Dhalia. Magmula ngayon ay makakasama na natin nag Daddy mo sa iisang bahay," nakangiting pagkumpirma niya sa anak. "At doon na rin tayo titira sa bahay niya.""I'm very happy, Mom. Finally, magiging complete na ang family natin " Natutuwang tumayo naman si Dani at yumakap sa kanya bago isinunod ang pagyakap sa ama nito."Me too, sweetheart. I'm also very happy," wika naman ni Drewner na hindi maitago ang saya sa mukha."Hindi ako tutol sa desisyon ninyong iyan, Daniela. Sa halip ay natutuwa ako na makitang may makakatuwang ka na sa pagpapalaki sa mga anak mo," komento ng kanyang ama na katulad nila ay bakas