Dinilaan ko ang labi ko at isinubo ko siya, mabagal dahil halos hindi kasya sa loob ng bibig ko. Maingat kong binabasa habang erotikong nag-urong-sulong sa dulo niyon hanggang sa maisagad ko ang mahabang ugat sa maabot nang kaya ko. Na halos nasa dulo lang ng buong sukat ng pagkalalaki niya.Naramdaman kong nanigas, nagtatagis ang kanyang mga ngipin sa napakasarap na paghihirap, at halos hindi humihinga.Tuloy mas naging agresibo ako at pinagbuti ko ang pagsipsip sa korona, hinihikayat para madilaan ko ang pre-cum niya. Naging siksik siya at lalo pang lumalaki sa loob ng bibig ko habang pumipintig siya sa loob ng malambot kong kamay."Christ!" Binagalan niya ang bilis ng kotse. Dumapo sa balikat ko ang isang kamay na parang hindi niya alam kong aawatin ako o hindi.It's my turn, lover boy.Nagsimula akong bumayo sa tulong ng isa kong kamay, habang ang isa ay nakakapit sa isang tuhod niya para sa mas matatag na posisyon.Ginatasan ko siya sa sumunod na mga sandali. Masinsin kong
Pinisil niya ang kamay ko. "Kung buhay ang mama mo at kasama ka pa niya ngayon, sigurado ako na mas magiging masaya siya kung makikita mo lang ang napakaraming magagandang bagay na nasa harap mo na mismo, Frey. Isa na ako..." tinangka niya akong hawakan sa pisngi pero tinabig ko siya.Fuck that."Tumigil ka," itinulak ko siya nang malakas palayo sa akin. Hindi niya ako maloloko. Puede nga na napakahalaga ko sa kanya pero hanggang kailan? Isang linggo? Isang buwan? O baka naman kapag may problema na at hindi na niya kayang i-handle ang pangit na sitwasyon, itatapon na lang niya ako o papalitan? Hindi ko kakalimutan ang lugar ko sa buhay niya----masarap na parausan. Posibleng bobo ako pero hindi ako tanga. "Iisipin kong hindi mo sinabi yan," galit kong isinara ang takip ng ice cream at ibinagsak sa pagitan namin. Tumalsik ang namuong tubig na natunaw sa labas ng lalagyan. " Umalis na tayo dito. Ayoko nang makipag usap sayo." Hindi ako sumisigaw pero nangangatal ako sa galit.Naratin
FREY POV: Sandali siyang napatungo, nakatitig sa akin pero hindi na nagsalita. Nararamdaman ko ang init ng pagkayamot niya sa loob ng maiksing sandali kahit hindi ko siya direktang tinitingnan. At wala akong pakialam. Normal yon. Sinong lalaki ang hindi magagalit sa babaing katulad ko? Pero sa pagitan ng pagiging totoo sa sarili at sa pagtatago ng nararamdaman, palagi kong inuuna ang sarili ko at handa rin akong lagi sa mga consequences ng ginagawa ko. Wala akong maskara gaya ng ibang tao. Kung babawiin nga niya ang pera na katumbas ng mga araw na hindi na niya ako mapapakinabangan sa kama niya dahil kailangan na naming itigil ito o sasabihing niyang breach of contract ang mga inaasal ko dahil wala naman akong binasa at naintindihan sa two pages na kontrata--aalis agad ako ora mismo nang walang panghihinayang. Ang pagiging brutal ko at ugaling wala sa lugar at mahirap intindihin ay ipinakita ko na agad sa kanya sa unang araw mismo na nagkaharap kaming dalawa sa loob ng opisina
FREY POV: Hindi rin naman Siya nakikinig na tapusin na lang ang paghihirap ko at napakaduwag ko rin na kitlin ang sarili kong buhay. Lumalabas na sa kabila ng pagiging rebelde ko, may takot pa rin ako sa Kanya. Kaya lamang, matagal na akong hindi nananalangin o kahit pumasyal sa chapels. Hindi ko kaya. Buong-buo kong tinanggap na sa buong mundo, nag iisa na lang talaga ako. Nakakaawa ba yon? O miserable? Puedeng para sa iba, oo. Pero sa akin gaya nang nakasanayan ko na, malaking advantage yon. Dahil walang leverage ang iba para takutin ako o pagbantaan dahil wala ring akong ibang tao na pinahahalagahan. Kaya siguro hinahabol-habol ko ang bagay na trabaho sa gaya ko: maging hired killer. Perpekto yon. Mailalabas ko na ang galit ko sa gaya ni Ray, kikita pa ako ng malaking pera gaya ng mga Assassin Dolls ni Anna. Pero yon nga, ligwak. Hindi raw ako papasa. Kaya rin siguro pinagbubuti ko ang maging living sex doll ni Dark. Walang itatapon sa performance ko sa kama lalo n
Ang dapat kong alamin ay kung paano niya yon napaniwala na may karapatan siyang gawin ito.At bakit kailangan niya itong gawin nang hindi nagsasabi sa akin?Nababaliw na siya."Ipinahakot ko dahil maiinip ka dito," nagsasalita siya sa tabi ko pero hindi tumitingin sa akin. "Hindi tayo puedeng pakalat-kalat sa labas gaya kanina. Aaminin ko sa yo na may problema tayo pagdating sa mama ko," saka lang niya ako tiningnan nang deretso. "Hindi niya puedeng malaman na narito tayo. Hindi pa niya alam ang tungkol sa bahay na ito pero malalaman niya rin sa mga susunod na araw.""Kung ganon, kaya tayo umalis ng beach house kanina, biglang bigla ay yon pala ang totoong dahilan?"Pumatag ang dibdib niya matapos ang malalim na paghinga. Iyon mismo ang sagot sa tanong ko. Wala namang takot sa mata niya na para bang kontrolado niya ang lahat tungkol sa nanay niya kaya nawala rin ang pag aalala ko tungkol doon."Maligalig si mama at ayokong sugurin ka niya lalo na kapag nasa trabaho ako. Nakatulong din
FREY POV:"Ah, damn it," inirolyo ko ang mata ko sa langit. Ibinubuga ang usok na ang sama ng amoy pero parang nauunawaan ko na ang mga taong nasisiyahan sa paghithit nito--pagtakas. Karapatan ng tao ang pumili kung paano sila mamatay o magpapatuloy sa buhay. Nakakagaan din ng pakiramdam kapag galit ka dahil pakiramdam mo, hindi ka huhusgahan ng bisyo na ito gaya ng likas sa mga tao. "Bad influence pa pala ako sa 'yo." Gumuhit ang ngiti ko gaya ng matamis na tagumpay. Kailangan kong aminin sa sarili ko na lihim kong hinihiling na makasama pa siya sa mas maraming 'firstime'.Gusto kong makita at maranasan ang iba pa niyang susubukan kasama ako dahil hindi nawala ang pagkagusto niya sa akin matapos kong itapon ang inosenteng sandals kanina. Malayo ang aming mararating kung ganon.For me, everything is a test. At oo, nakapuntos si Dark kanina.Siguro, sa ibang mga lalaki, dead end na kanina ang ginawa ko. Baka nagtatakbo na pabalik sa saya ng nanay niya.Pero sa malas, ano naman ang s
Nag alangan akong sumagot. Iniisip kong hindi ko ito mapapagbigyan hangga't hindi pa ako tapos sa kontrata. "Puede bang nextweek? Martes siguro." Itinukod ko na ang siko ko sa pasimano ng barandilya, nagre-relax. Hinahaplos ko ang buhok ko na parang nasa harap ko lang si Logan, medyo nahihiya. "Tatawagan kita ng lunes."Ilang segundo uli bago siya nagsalita. "Gusto ko ring sabihin sa 'yo na pagkatapos no'ng nangyari sa club....bumalik na ako sa dad ko. Nagresign na ako sa trabaho kaya lahat ng oras ko ay para lang sa yo. Anytime. Tawagan mo lang ako at darating ako...gaya noon, Frey."Humigpit ang hawak ko sa phone. Hindi ko nagustuhan ang sinabi niya tungkol sa desisyon niyang bumalik sa San Ignacio. Pulitiko din ang daddy niya gaya ni Ray at medyo malapit ang dalawa dahil ayaw sa akin para kay Logan. Pero hindi yon ang problema. Dominante at control freak iyon at minamanipula ang lahat sa buhay nito. Hindi yon deserve ni Logan o ng kahit sino. Mas masarap mabuhay nang malaya kah
"Ayoko na," bumagsak ang luha ko. Gusto kong kumawala palayo sa kanya sa hindi niya maaabot kahit kailan. "Ang sabi mo, sabihin ko lang sa 'yo kung kailangan mo nang tumigil at titigil ka. Na hindi ka gagawa ng bagay na labag sa loob ko. At ito na yon, Dark. Wala kang karapatan sa buhay ko. Sa yo na ang pera mo, hindi ko yon kailangan." Nanginig ako sa tindi ng kagustuhan kong makalaya. "Bitiwan mo na ako! Ayoko na! Itigil na natin ito!" Histerikal na ako at nagwawala.Para siyang natauhan sa mga huling sinabi ko. Binitiwan niya ako agad gaya ng literal na napaso. Tapos ay biglang nagsisisi sa kapusukan niya at panghihimasok."Frey," humakbang siya palapit sa akin, guilty, at tinangka akong hawakan uli pero umaatras ako. "Hayaan mo akong magpaliwanag."Hindi.Shit lang. "Nabigla ka lang? Yon ba ang sasabihin mo?" Bumagsak ang luha ko, parang dam na nawasak. Sariwa ang galit at hinanakit ko sa kanya. "Kagaya ka lang din ng iba. Nagiging hayop kayo kapag nakakanti ang ego ninyo.