Dumaan ang ilang oras na paghihintay ni Elvis, at wala pa ring tawag mula kay Rowan. Nakauwi na rin siya sa kanilang bahay matapos siyang ihatid ni Lindsay. She’s flooding him with texts, but no reply. She tried to call him, pero walang signal ang phone nito. “Did he turn off his cellphone?” wika niya sa sarili. “Maybe I will just wait for him to call. Baka dumeretso na siya sa mission niya. I just hope he is safe.” Habang inaayos ang sarili at nagha-handa upang bumaba, narinig niya ang malakas na boses ng kanyang Daddy. It’s been a while since she last saw her Daddy. Dahil sa tuwa, agad na tumakbo si Elvis pababa. Gusto na niyang makayakap ang kanyang Ama na matagal na niyang hindi nakasama. Hindi naman talaga sila close ng Ama, pero dahil ama niya ito ay nami-miss niya pa rin ang presensya nito. "What do you think you're doing, huh? It was Elvis that they needed, not the 50 million," bulyaw ni Simon Costello sa daddy ni Elvis. "No! Babayaran natin ang utang natin, okay? Maghint
Bumalik sa kanyang kwarto si Elvis na luhaan. Nanlambot ang kanyang mga tuhod at napaluhod siya. Tahimik siyang umiiyak habang tikom ang kanyang bibig. Gusto niyang sumigaw at magwala, pero wala siyang lakas na gawin ang mga iyon. Umiiyak siya nang umiiyak. Hanggang sa maramdaman na lang niya ang pamamanhid sa kanyang puso. Ngunit sa isang segundo lang ay bumalik ang sakit at muling naramdaman ang sakit sa kanyang puso. Hindi alam ni Elvis kung ano ang dapat niyang maramdaman matapos malaman ang katotohanang nagmula mismo sa bibig ng taong itinuring niyang ama. Kaya pala hindi maganda ang trato ng ama sa kanya noon pa man ay dahil hindi naman pala siya tunay na anak nito. Ganun din ang trato ng kanyang mga kapatid. Ibang-iba sila sa kanya, ngunit hindi niya iyon napansin dahil kay Elvira, na tumatayong ina niya. Kahit na madalas masama ang pakikitungo nito sa kanya, naging mabuti rin naman si Elvira sa kanya. At ngayon na maayos na sila ng kanyang ina, saka niya natuklasan ang kat
Habang nagyayakapan ang mag-ina, bigla na lang bumukas ang pintuan at galit na pumasok si Simon sa loob. Agad niyang hinawakan ang mga braso ni Elvis at kinaladkad ito palabas ng kwarto."Simon, ano ba ang ginagawa mo?" galit na sigaw ni Elvira habang nakasunod sa asawa."Tumahimik ka, Elvira. Kung ayaw mo, ihulog kita sa hagdan," galit na pananakot ni Simon sabay duro sa kanya."Bitawan mo si Elvis kung ayaw mong magkagulo tayong dalawa!" seryosong wika ni Elvira. Napahinto naman si Simon at lumingon sa kanya."Bakit? Ano ba ang kaya mong gawin?" panunuksong sabi ni Simon, sabay ngisi sa kanya."Bibitawan mo o ako mismo ang maghuhulog sa'yo sa hagdan," matapang na hamon ni Elvira kay Simon.Biglang nawala ang ngiti sa mukha ni Simon nang makita ang nakakatakot na aura ni Elvira. Dahan-dahang lumapit si Elvira patungo kay Simon, hindi inaalis ang titig sa lalaki. Unang beses na nakita ni Simon ang ganitong galit na ekspresyon ng kanyang asawa, kaya’t nakaramdam siya ng kaba. Palagi ka
ROXAS, PALAWANNakahanda na ang grupo sa kani-kanilang posisyon—mga armas, mask, at iba pang gamit para sa laban. Si Rowan ang namuno dahil siya ang lider ng grupo. Tinatawag silang TEAM ALPHA, isang grupong kilala sa husay at tapang sa pakikipaglaban at sa paghuli ng mga kriminal. At ngayon, nandito na naman sila sa kanilang misyon: mahuli ang ulo ng sindikato at dr*g dealer na si Mr. Velasquez, na matagal na nilang minamanmanan. Siya’y taong mailap at mahirap mahuli, ngunit ngayon ay sigurado ang grupo na matatapos na nila ang misyon.Ang Municipality of Palawan, o partikular na Roxas, Palawan, ang lugar na napili ng mga sindikato upang isagawa ang kanilang masasamang gawain. Maraming isla sa lugar at hindi gaanong matao, kaya madali nilang naisagawa ang kanilang mga ilegal na aktibidad ngunit hindi na hahayaan ng Team Alpha na magtagumpay ang kasamaan at masira ang lugar.“Team Alpha, maging alisto kayo sa paligid niyo. Gawin ang dapat gawin, huwag mag-dalawang isip na sugurin at
Nag-check-in sa hotel ang mag-inang Elvis at Elvira. Dahil gabi na nang umalis sila sa mansyon, napilitan ang dalawa na sa hotel na lang pansamantalang tumuloy. Dahil mahaba-habang biyahe pa kapag pupunta sila sa bahay bakasyonan ni Elvira. Mabuti na lang at Sabado ngayon, at mamayang hapon pa ang isang klase ni Elvis. Back subject niya ito kaya kailangan niyang pumasok upang makapagtapos siya. Ilang buwan na lang at magtatapos na rin siya ng kolehiyo, sa kursong Business Management. Gusto rin kasi niyang pasukin ang mundo ng negosyo.Nahihirapan namang huminga si Elvis dahil sa sipon. Masakit din ang ulo at katawan niya—mukhang nagkasakit siya matapos maulanan kagabi kasama ang kanyang mommy. Bukod pa rito, umiyak pa siya dahil sa sama ng loob kay Rowan. Wala kasi itong mensahe sa kanya, kahit pa gusto niyang magsumbong tungkol sa ginawa ng daddy niya at sabihing umalis na sila ng bahay.Sobrang miss na rin niya si Rowan, kahit isang araw pa lang silang hindi nagkikita o magkasama.I
"So, Mr. Costello. Your daughter and wife left you—ano na ang mangyayari sa'yo ngayon? Ang 50 million na binayad sa amin ng asawa mo ay kulang pa. Hindi ba niya alam na may utang ka pang 30 million?""Hindi ko sinabi sa kanya. She has nothing now. Kinuha ko na ang lahat sa kanya. And I regret it. Dahil sa kasakiman ko, nawala na sa akin ang lahat," umiiyak na sabi ni Mr. Costello."Your tears won’t change anything. Gusto ko lang ang anak mo na si Elvis. Kung gusto mo na maging ligtas ka araw-araw, at bumalik sa’yo ang kumpanya mo at ang asawa mo, ibigay mo sa akin si Elvis. Naintindihan mo?""Franco, pwede bang huwag na lang ang anak ko? Please, hindi ko kaya."“So, ano na lang ba ang ibabayad mo sa utang mo? Ang ulo ng asawa mo o ang anak mo?""Franco, huwag naman ganyan. Malaki ang kasalanan ko sa asawa ko, pero please, huwag mong idamay ang anak ko. Naghahanap naman na ako ng paraan para makabayad ng utang."“Hmm… Mr. Costello, maliit na ang 30 million. Sa tingin ko, mababayaran mo
Bumuntong-hininga si Rowan bago muling nilingon si Elvis, na ngayon ay mulat na mulat ang mga mata at nakatingin sa kanya. Hindi mabasa ni Rowan ang mga titig nito, tila may malalim na kahulugan. Bigla na lang hinawakan ni Elvis ang kanyang dibdib at nilaro-laro ito, dahilan para mapaungol siya sa sariling ginagawa. Agad namang lumapit si Rowan upang pigilan ito. “Mi amor, what are you doing? May sakit ka. Kailangan mo ng pahinga," mahina ngunit madiin na sabi ni Rowan, pilit na pinapakalma ang sarili. "I am horny..." usal ni Elvis at mapang-akit na tinitigan siya nito. Pabulong naman na napamura si Rowan. “No! Stop it, okay? Pupunasan na kita, okay? Just stay still.” Humiga na lang si Elvis at hinayaan si Rowan. Matapos punasan ang itaas na bahagi, nagdalawang isip si Rowan kung pupunasan din ang ibang bahagi nito. “Wipe me there, too. It's so hot na kasi,” ani Elvis, at siya na mismo ang naghubad ng suot nitong pajama. “Babe, touch me there, too. Okay?” “I will, mi a
Dahil sa nangyari kagabi, tuluyang bumaba ang temperatura ni Elvis. Wala naman silang ibang ginawa ni Rowan, dahil ayaw din naman ni Rowan na mawalan siya ng kontrol sa babae kaya binibigay na lang niya ang bagay na gusto nito. They just touched each other, nothing more. Masigla na ulit si Elvis, kahit may kaunting lagnat pa. At dahil ayaw ni Elvira na mabinat si Elvis, hindi siya pumayag na gumala ito kasama ang mga kaibigang sina Lindsay at Kennedy. Tumawag kasi si Kennedy kaninang umaga tungkol sa isang family outing, kaya palihim na sinabihan ni Rowan si Elvira na huwag siyang payagang umalis ng bahay, baka sumama pa sa outing. Labis naman ang tampo ni Elvis sa ginawa ni Elvira. “Busangot na naman ang mukha mo? Hindi ka pa nga puwedeng umalis dahil kakagaling mo lang sa sakit. Hindi ka pa nga totally okay, tapos sasama ka pa sa outing?” sermon ni Elvira kay Elvis na hindi maipinta ang mukha dahil sa sobrang pagtatampo. “Pwede naman kasi akong sumama, Mommy eh. Hindi naman ako
THIRD PERSON POV NANG malaman ni Rowan na nawawala si Elvis ay balisa 'to at hindi mapakali. Mabilis niyang pinaalam sa mga magulang ang nangyari kay Elvis at to the rescue naman agad ang mga 'to. Nagalit rin siya kay LIndsay dahil hindi niya 'to binantayan ng maigi. Na alam naman nito na may panganib sa paligid. Lahat ng pwedeng mapagkuhanan ng mga sources ay sinusundan nila. CCTV sa school, hanggang sa maglabas sila ng lugar. Kahit saang anggulo ng buong lugar ng Manila ay sinuri nila mahanap lang si Elvis. Nahihirapan sila kasi may mga walang CCTV sa ibang lugar kung saan posibleng dumaan ang mga kidnapper. Or planado ng mga 'to ang pag-kidnapped kay Elvis. "Where's Hillary?" galit na bungad ni Rowan ng makapasok siya sa mansyon ng mga Smith. Bumungad sa kanya ang kapatid at mommy ni Hillary. "What are you doing here, Rowan? May kailangan ka ba sa anak ko?" taas-lilay na salita ni Mrs. Smith. "Yes. I need to talk to her," kalmadong salita nito. Ayaw niyang ipahalata na
ELVIS CIENNA COSTELLO POVNAHIHILO ako dahil sa pagsampal at sabunot ni Hillary sa akin sa ulo ko. Matapang rin akong nakipag palitan sa kanya ng mga salita, hindi ako magpapatalo sa kanya. Lalabanan ko siya at ipapakita ang tapang ko sa kanya. Kailangan niya ng magising sa katotohan na wala na si Rowan sa kanya, at nakaraan na lang siya. At hindi ako basta-bastang babae lang ni Rowan. Ako ang asawa niya. "Bakit ka pa kasi bumalik?" matapang kong tanong sa kanya. She smirked at marahas na inangat ang mukha ko upang iharap sa kanya. Pinanlakihan niya ako ng mata at hindi naman ako nagpatalo sa kanya at nginisihan lang siya ng nakakaloko. She looks pissed at marahas na binitawan ang mukha ko. I can't believe na siya ang ex-wife ni Rowan. Hindi talaga mag-sink in sa utak ko na basura pala ang ugali ng babaing 'to. She didn't act like her age. "Hindi ko inakala na matapang ka pala, kasi base sa itsura at galawan mo. Hindi ka makabasag pinggan. Siguro, maganda kung maglaro tayo ng tag
⚠️ WARNING ⚠️ ELVIS CIENNA COSTE NASA canteen na ako at hinanap ko si Lindsay pero hindi ko talaga siya mahanap. Naiiyak na rin ako kasi pakiramdam ko ay galit siya sa akin. Sumobra na ata pang-ti-trip ko sa kanya. Trip ko lang kasi siyang asarin e, kaya inaasar ko talaga siya. I tried to call her again pero hindi talaga sinasagot ang tawag ko. “Nasaan ka na ba, Lindsay?" Ani ko at naiinis na, habang pinupunasan ang luha ko.“Are you looking for Lindsay ba?" May babaeng biglang lumitaw mula sa likuran ko. Hindi ko siya kilala, kaya paanong nakilala niya ako?“Yes’ Ma’am. Kilala n’yo po ba siya?” Tanong ko at palihim na sinusuri siya. Base sa kanyang suot ay mukhang hindi ‘to professor sa school. Halos kilala ko naman mga professor, at wala rin akong nabalitaan na may bagong professor sa school. O baka meron talagang bagong professor habang wala ako.“Yeah. I heard you mention her name, so I assume that it was her," aniya. Should I believe her? There’s doubt, but somehow may pakir
ELVIS CIENNA COSTELLO POVBUMALIK na ako sa school kahit ayaw akong papasukin ni Rowan. Ilang araw lang naman at magpapaalam na ako sa mga professor ko, para personal ko din silang makausap tungkol sa kondisyon ko. Uncomfortable ako pero kailangan ko itong gawin. After this ay totally na akong mag-stay at home at alagaan ang health. Para iwas stress na kami, lalo na ngayon na may mga taong gusto kaming patahimikin at isa na dun ang ex ni Rowan na obsessed sa kanya. Wala ako sa mood para makipag-usap, wala rin naman nakikipag-usap sa akin kaya medyo nakakahinga ako. Hindi nga lang maiiwasan ang mga matang mapanghusga, marahil alam na nila kung bakit matagal akong nawala sa school. At least alam ng mga professor kung bakit nawala ako. Ano ba pakialam nila sa buhay ko. "Hindi ba siya 'yong na buntis, matapos ang break up nila ni Drake?" -Student 01Gosh! Tagal na kaming break ni Drake, hindi pa rin pala sila naka-move on?"Yeah. And sadly, nakunan rin siya. Maybe it was karma? Kasi, di
ELVIS CIENNA COSTELLO POV HANGGANG ngayon ay hindi pa rin mag-sink in sa utak ko na buntis ako. Kaya pala pangit palagi ang pakiramdam ko. Marahan kong hinahaplos ang tiyan ko at matamis na ngumiti dahil nabuntis ako agad. Akala ko ay matagal pa bago ako mabuntis sa ikalawang pagkakataon. Masaya ako dahil maaga dumating ang munting angel namin ni Rowan. Maskin siya ay hindi rin makapaniwala na sabihin ng doctor na nagdadalang tao ako. Dalawang araw na nung makalabas ako ng hospital. At dito na rin kami tumira sa bagong bahay. Nagulat nga ako ng sabihin niyang sa akin nakapangalan ang bahay at regalo niya raw ‘to sa akin. Mala-mansyon rin ang laki nito, at hanggang ngayon ay hindi ko rin lubos maisip na regalo niya sa akin ang bahay kapag naka-graduate na sa college. Pero iniisip ko ngayon kung makakaakyat ako sa stage at matanggap ang diploma ko. Wala naman masama kung tanggapin ko pa rin, complete ko naman na ang lahat ng subject ko. “Are you craving for something, Mi amor? Ma
ELVIS CIENNA COSTELLO POV BIGLA na lang akong nagising dahil sa sama ng aking pakiramdam. Nanlalamig ako at nahihilo na naman. Naalala ko bago ako makatulog ay nagsusuka pa ako. Palihim na nga lang akong nagsuka dahil ayaw kong mag-alala sila sa akin. Timing pa na sa araw ng kasal namin ko ‘to naramdaman. Hindi tuloy namin na-enjoy ni Rowan ang unang gabi na kami ay official ng mag-asawa. About sa honeymoon naman namin ay baka kapag nalaman ko na resulta nitong nararamdaman ko. Bumangon ako upang tunguhin ang banyo. Ngunit napagtanto kung wala pala sa tabi ko si Rowan. Nagpalinga-linga ako sa bawat sulok ng kwarto, sa balkonahe, sa sala, ngunit walang kahit anong bakas ng asawa ko ang naroon. Tinawag ko siya ngunit wala talaga. Tahimik na rin sa labas at wala na akong narinig na kahit anong ingay pa. Anong oras na rin kasi at baka napagod at nagpapahinga na. Hinanap ko na lang ang cellphone ko sa kama, ngunit imbis na cellphone ko ang makita ko ay ang baril ang lumabas mula sa
"Bolero ka talaga. Sinasabi mo lang 'yan para pagaanin ang loob ko. Pero huwag mo pilitin ang sarili mo na magustuhan ako. Okay lang ako," wika ni Lindsay kahit medyo mapait 'yon para sa kanya. She loves Kennedy, at tanging ang binata lang ang nakikita ng kanyang mga mata. She tried to forget him, pero imbis na kalimutan ay mas lalo pang nahulog ang loob niya rito. "I am not! I am sincere, and it's not sugar-coating. It's real, Lindsay. Believe me. I liked you, no, I think it's more than that," mariin wika nito. "Stop it, Kennedy. Ayaw kong napipilitan ka lang na mahalin ako, mabilis akong bumigay. And about what happened to us the other night, just forget it. I am not regretting it. Masaya ako," mahinang sabi ni Lindsay ngunit may bahid ng luha ang kanyang mga mata. Bakas din sa boses nito ang lungkot at sakit. Biglang niyakap ni Kennedy si Lindsay. Mahigpit na para bang ayaw na niya itong pakawalan. Nasasaktan si Kennedy dahil siya rin ang dahilan kung hanggang ngayon ay
"What information did you get this time, Frank?" Hillary asked, while circling her fingers on the glass rim. "Here, Madame. I took this picture, yesterday night, at Basco Batanes." Tumaas ang kilay ni Hillary at maiging tiningnan ang bawat litrato. "Nandun pa rin po si Chester, upang magbantay sa asawa niyo." Dagdag pa nito. Napatango si Hillary habang tiim bagang na tinitigan ang bawat litrato. She bite her lower lips at parang pinanggigilan niya ito. Kinuha niya ang baso na laman ang paborito niyang wine, at ininom ito ng isang lagok lang. "Ahhhhhhhhhhh..." galit niyang sigaw at tinapon ang baso. "I will kill that woman... arghhh..." Hillary shouted and gritted her teeth in so much anger. "Anong plano niyo, Madame?" tanong ni Frank. Parang sanay na sanay na ang lalaki sa ugali ng kanyang amo. Hindi man lang ito natakot o nakaramdam man lang ng kaba. Marahil isa siyang miyembro ng isang delikadong organisasyon kaya hindi na ito nakakaramdam ng takot o kaba. "Ako na ang bahala sa
NAKAHANDA na ang lahat para sa isang pinakamaligayang araw sa buhay nina Elvis at Rowan. Today will be their most memorable day of their life. Everything was settled down, the beach wedding. Habang nasa harapan nila ang Mount Iraya na napakaganda at kitang-kita mula sa gawi nila ang Lighthouse ng Basco Batanes. Lahat nang nasa paligid nila ay natural lamang kaya hindi na nila pinaganda pa ang venue dahil mas lamang pa rin ang natural na ganda na nasa harapan nila. Ang malakas na paghampas ng tubig dagat sa baybayin, at ang magandang kulay ng dagat na nagbibigay ng kakaibang pakiramdam sa mga tao. Na para bang nakisaya rin sa ikakasal. The Mayor of Basco Batanes is already there waiting for the bride to be, while the groom patiently waited for his soon-to-be-wife. May kaba sa dibdib ni Rowan dahil sa wakas, mangyayari na ang matagal niyang hinihintay. Kahit pa mabilis ang kanyang pasya na makasalan agad si Elvis ay hindi niya alintana ito—dahil sa takot niyang mawala pa sa k