Nag-check-in sa hotel ang mag-inang Elvis at Elvira. Dahil gabi na nang umalis sila sa mansyon, napilitan ang dalawa na sa hotel na lang pansamantalang tumuloy. Dahil mahaba-habang biyahe pa kapag pupunta sila sa bahay bakasyonan ni Elvira. Mabuti na lang at Sabado ngayon, at mamayang hapon pa ang isang klase ni Elvis. Back subject niya ito kaya kailangan niyang pumasok upang makapagtapos siya. Ilang buwan na lang at magtatapos na rin siya ng kolehiyo, sa kursong Business Management. Gusto rin kasi niyang pasukin ang mundo ng negosyo.Nahihirapan namang huminga si Elvis dahil sa sipon. Masakit din ang ulo at katawan niya—mukhang nagkasakit siya matapos maulanan kagabi kasama ang kanyang mommy. Bukod pa rito, umiyak pa siya dahil sa sama ng loob kay Rowan. Wala kasi itong mensahe sa kanya, kahit pa gusto niyang magsumbong tungkol sa ginawa ng daddy niya at sabihing umalis na sila ng bahay.Sobrang miss na rin niya si Rowan, kahit isang araw pa lang silang hindi nagkikita o magkasama.I
"So, Mr. Costello. Your daughter and wife left you—ano na ang mangyayari sa'yo ngayon? Ang 50 million na binayad sa amin ng asawa mo ay kulang pa. Hindi ba niya alam na may utang ka pang 30 million?""Hindi ko sinabi sa kanya. She has nothing now. Kinuha ko na ang lahat sa kanya. And I regret it. Dahil sa kasakiman ko, nawala na sa akin ang lahat," umiiyak na sabi ni Mr. Costello."Your tears won’t change anything. Gusto ko lang ang anak mo na si Elvis. Kung gusto mo na maging ligtas ka araw-araw, at bumalik sa’yo ang kumpanya mo at ang asawa mo, ibigay mo sa akin si Elvis. Naintindihan mo?""Franco, pwede bang huwag na lang ang anak ko? Please, hindi ko kaya."“So, ano na lang ba ang ibabayad mo sa utang mo? Ang ulo ng asawa mo o ang anak mo?""Franco, huwag naman ganyan. Malaki ang kasalanan ko sa asawa ko, pero please, huwag mong idamay ang anak ko. Naghahanap naman na ako ng paraan para makabayad ng utang."“Hmm… Mr. Costello, maliit na ang 30 million. Sa tingin ko, mababayaran mo
Bumuntong-hininga si Rowan bago muling nilingon si Elvis, na ngayon ay mulat na mulat ang mga mata at nakatingin sa kanya. Hindi mabasa ni Rowan ang mga titig nito, tila may malalim na kahulugan. Bigla na lang hinawakan ni Elvis ang kanyang dibdib at nilaro-laro ito, dahilan para mapaungol siya sa sariling ginagawa. Agad namang lumapit si Rowan upang pigilan ito. “Mi amor, what are you doing? May sakit ka. Kailangan mo ng pahinga," mahina ngunit madiin na sabi ni Rowan, pilit na pinapakalma ang sarili. "I am horny..." usal ni Elvis at mapang-akit na tinitigan siya nito. Pabulong naman na napamura si Rowan. “No! Stop it, okay? Pupunasan na kita, okay? Just stay still.” Humiga na lang si Elvis at hinayaan si Rowan. Matapos punasan ang itaas na bahagi, nagdalawang isip si Rowan kung pupunasan din ang ibang bahagi nito. “Wipe me there, too. It's so hot na kasi,” ani Elvis, at siya na mismo ang naghubad ng suot nitong pajama. “Babe, touch me there, too. Okay?” “I will, mi a
Dahil sa nangyari kagabi, tuluyang bumaba ang temperatura ni Elvis. Wala naman silang ibang ginawa ni Rowan, dahil ayaw din naman ni Rowan na mawalan siya ng kontrol sa babae kaya binibigay na lang niya ang bagay na gusto nito. They just touched each other, nothing more. Masigla na ulit si Elvis, kahit may kaunting lagnat pa. At dahil ayaw ni Elvira na mabinat si Elvis, hindi siya pumayag na gumala ito kasama ang mga kaibigang sina Lindsay at Kennedy. Tumawag kasi si Kennedy kaninang umaga tungkol sa isang family outing, kaya palihim na sinabihan ni Rowan si Elvira na huwag siyang payagang umalis ng bahay, baka sumama pa sa outing. Labis naman ang tampo ni Elvis sa ginawa ni Elvira. “Busangot na naman ang mukha mo? Hindi ka pa nga puwedeng umalis dahil kakagaling mo lang sa sakit. Hindi ka pa nga totally okay, tapos sasama ka pa sa outing?” sermon ni Elvira kay Elvis na hindi maipinta ang mukha dahil sa sobrang pagtatampo. “Pwede naman kasi akong sumama, Mommy eh. Hindi naman ako
WARNING ⚠️ Napatahimik si Elvis habang nakatingin sa dalawang tao na nasa kama. Nakahiga si Rowan, at ang babaeng kasama niya ay nakaupo sa gilid. Nakapikit si Rowan at marahan siyang hinaplos ng babae sa mukha. “Malapit na tayong ikasal, kaya please, ingatan mo ang sarili mo, okay?” sabi ng babae. Sino siya? Anong ikasal? tanong ni Elvis sa isip niya. Hindi niya namalayan na tumutulo na pala ang kanyang mga luha. Nanlambot ang kanyang tuhod at nanginginig ang buong katawan. Malakas ang kabog ng kanyang dibdib. Masakit at nakakapanghina ang kanyang natuklasan. Bago pa man siya tuluyang manghina, tumakbo na siya palabas ng mansyon. Sa bilis ng kanyang pagtakbo, hindi na siya namalayan ng guard na lumabas na siya. Napaluhod siya nang tuluyan na siyang makalabas ng gate. Napahagulgol siya, at sumisikip ng sobra ang kanyang dibdib. “Did he cheat on me? Niloloko ba ako ni Rowan?” tanong niya sa sarili, katanungang hindi niya alam ang sagot. Napaupo siya sa damuhan at hindi n
Nang mabalitaan ni Rowan ang nangyaring pagkidnap kay Elvis, galit niyang tinawagan ang kanyang mga tauhan upang maghanda. Nakuha na niya ang lahat ng impormasyon mula kay Lindsay, na nasa lugar na at nagtatago upang hindi makita ng kalaban. Isang malutong na mura ang kumawala sa bibig ni Rowan, lalo na nang makita niya ang presensya ng doktora. “Rowan, baby, please… just let me see your wound, okay? After this, I'll go,” the doctor insisted. “WHEN I SAID NO, IT’S A NO, DOCTOR,” malamig na sabi ni Rowan sa doktora, dahilan upang mapayuko ang babae. “Manong Vicente, bakit niyo hinayaan na umalis si Elvis?” seryosong tanong niya sa matandang guwardiya. “Naku, sir… Hindi ko nga nakita na lumabas ng gate si Ma’am Elvis. Doon ko lang nalaman nang tumakbo si Jude sa akin at sinabi niyang si Miss Elvis tumakbo palabas ng mansyon. Tiningnan ko naman ang CCTV, at totoo ngang si Ma’am Elvis ‘yon,” paliwanag ng matanda. “Bakit hindi niyo siya sinundan sa labas? Nakita niyo naman pala,”
Malutong na napamura si Franco nang marinig niya mula sa kanyang tauhan na narito ang kapatid. Tama nga ang nasa isip niya; ang kapatid pala talaga ang ibig sabihin ni Elvis. Ngunit palaisipan pa rin sa kanya kung bakit magkakilala sina Elvis at Rowan. Hindi rin nabanggit ng mag-asawang Costello na may fiancé o nobyo na pala ang anak. Matapos niyang buhatin at dalhin si Elvis sa isang kwarto, agad siyang lumabas at marahang kinuwestiyon si Simon. “Anong alam mo, ha? Fiance pala ng anak mo ang kapatid ko, pero hindi mo sinabi sa akin. Ano bang balak mo, sirain ako, ha?" galit at igting ang panga na salita ni Franco. “W-wala akong alam, Franco. At hindi ko pa nakikita o nakilala ang Rowan na sinasabi niyo,” tugon ni Simon, umiiyak na sa sobrang takot. “Hindi mo alam, ha? Hindi mo ba kilala kung sino ang Rowan na ‘yan? Siya lang naman ang pinaka-nakakatakot na tao na nakilala ko, pero hindi ako magpapatalo sa kanya. Magkakamatayan muna kami,” naninigkit ang mga matang sabi nito.
NAGSISIGAW at nagwawala si Franco pagkaalis nina Rowan. Sa sobrang galit, hinugot niya ang baril at pinaputukan ang ilan sa kanyang mga tauhan, na agad naman na binawian ng buhay. Dahil sa takot, mabilis na umalis sa harapan niya ang kanyang mga tauhan. Malakas na sumigaw si Franco, saka itinutok ang baril sa kawalan at sunod-sunod na nagpaputok sa ere. "Lahat na lang! Lahat na lang kinukuha mo, hayop ka! Isusunod na talaga kita sa mga plano ko. Hahayaan kita sa ngayon, pero ako pa rin ang mananalo sa huli. Aghhhh!" huling sigaw niya, sabay nagpaputok ng isang beses. Habang pauwi sila, takot na takot si Elvis nang magising ito. Sa sobrang takot, bigla niyang nasuntok sa mukha si Rowan at nasipa ang tagiliran nito, marahil inakala niyang kalaban ito. Hinihingal si Elvis, at mabigat ang bawat hininga niya. Napangiwi naman si Rowan nang tamaan ang kanyang sugat sa tagiliran. Natulala si Elvis nang makilala ang kanyang kasama. Hindi siya umimik, marahil dahil sa trauma kaya’t hindi ag
LABIS ang tuwa sa mukha ni Russ dahil sa sinabi ng kaibigan na si Rowan. Napakamot naman si Rowan sa kanyang batok na parang nahihiya habang ang mga mata ay nasa labas pa rin ng hospital building. Hindi naman totally nakalimutan ni Rowan ang lahat, may mga alaala pa naman siyang naalala at kusang bumabalik. Si Russ ay ang itsura lang nito ang kanyang naalala ngunit hindi niya maalala ang pangalan nito na pilit naman niyang inaalala. Ang iba naman ay hindi niya maalala ang itsura, ngunit alam naman niya ang pangalan ng mga ito. Kahit sa mga kasamahan niya ay wala siyang maalala sa kanila na pilit naman niyang inaalala. Napapagod lang ang utak niya at sumasakit ‘to kaya kailangan niyang uminom ng gamot upang mawala ang sakit nito. He is not fully recovering after what happened to him that he need to be checked. Si HIllary lang naman ang nagbibigay sa kanya ng mga gamot. Gamot na sumisira sa kanyang alaala. Pero kahit ganun pa man ay may alaala naman na kusang bumabalik, at ang palagi n
ELVIS got treated immediately before she lost lots of blood. She was still confined and hadn't woken up after the surgery. Sa kabilang kwarto naman naka-confine ang asawa na si Rowan. The doctor said that the drug injected has already worn off, but he still needs to be checked for some issue. Gulat pa ‘to ng ma-realized n’yang nasa hospital na siya. He was really confused kung anong nangyayari, na para bang pinaglalaruan lang siya dahil wala siyang maalala sa nangyari. Ang naalala lang niya ang party at ang pagkulong sa kanya ni Hillary sa kwarto, at ang pag-tali sa kanya.“Dude, kamusta pakiramdam mo?’ mahinahon na tanong ni Russ sa kaibigan na hanggang ngayon ay iniisip pa rin kung ano ang nangyayari. “Confused." Matipid namang sagot nito habang nakadungaw sa labas ng bintana. “You will be fine and remember everything, and your family who’s waiting for you. Alam kong nahihirapan ka at nagtatanong pero ito lang ang masasabi ko sa’yo. You have a family, a wife and a child," ani Russ
Nang ihahatid na sana ni Frank si Rowan sa kwarto nito ay nadatnan na lang niya ang mga kasamahan na nakatumba na sa sahig. Walang sugat ang mga ‘to, at marahil ginamitan lang ng pampatulog ang mga ‘to. Buhay pa ang mga ‘to dahil pinulsuhan niya ‘to. Malutong ‘tong napamura ng iikot na niya si Rowan upang dalhin na lang sa main house, at doon na lang ipasok sa kwarto ni Hillary ngunit bigla na lang ‘tong napabunot ng baril ng sumulpot si Samuel mula sa kung saan habang nakatutok ang baril kay Frank. “Where do you think you’re going?" tanong ni Samuel at dahan-dahan na naglalakad patungo sa lalaki. Hindi nila inaalis ang mga mata sa isa’t-isa. SI Frank naman na isang kamay lang ang gamit habang ang isang kamay ay nakahawak sa wheelchair ni Rowan. “Leave, Rowan here and you’re free to go,” sabi ni Samuel na nagpipigil ng sarili na hindi umatake ng una. Gaya ng turo sa kanya ng kapatid na si Russ. Hayaan na ang kalaban ang unang umatake. “Inuutusan mo ba ako? Hindi Ikaw ang amo
Hindi agad nakailag si Elvis at natamaan ang kabilang braso, ngunit hindi siya nagpatinag sa sakit at binaril din si Hillary. Ngunit hindi niya ‘to natamaan dahil mabilis ‘tong nakatakbo na agad naman na pinagitnaan ng mga tauhan nito. Nagpapalitan na ng putok ang magkabilang side. Lahat ay nagtatago. Nakapag-barilin pa din si Elvis at wala siyang ibang naramdaman ngayon kundi galit at gigil na masaktan niya o mabaril niya rin si Hillary. Kahit masakit na ang kanyang braso ay nakipag palitan pa rin siya ng putok. Maraming nakapasok s mansyon na ng kasamahan nila, pero marami pa rin ang mga tauhan ni Mr. Smith kaya hindi rin sila basta-basta nakakausad. Mabilis na inakay ni Romanoff si Elvis ng napansin nito na tunatamlay na ang anak. Agad naman silang nakalabas ng mansyon. May sasakyan na naghihintay sa labas kaya agad na silang sumakay. “Dad, si Rowan? Ang mga katulong? Hindi natin sila pwedeng iwan," nag-aalala na salita ni Elvis kahit nasasaktan na ‘to. “Kailangan mo mu
BIGLANG bumuhakhak ng tawa si Mr. Smith at tinutok ang hawak na baril kay Elvis. Elvis put her gun down and calmly put it back to her thigh holster. Tumahimik na rin ng tawa si Mr. Smith. Ngunit wala pa rin takot ang makikita sa mata ni Elvis na nakikipagtitigan kay Mr. Smith. Tahimik lang din sa gilid si Romanoff na kalmado lang at hindi man lang makitaan ng pag-aalala ang mga mata. Parang kilalang-kilala na niya ugali ng anak, o baka dahil lumabas na ang pagiging gangster ng anak nito na nagmana sa Ama at Ina. Well, she was trained by Rowan before, that's why Elvis is confident. “The nerve na takutin niyo kami? Wala naman kayong kasama. Sumulong pa talaga kayong dalawa?” ani Hillary na tumawa pa ng nakakaloko. “Frank, dalhin mo nga sa loob si Rowan. Kakausapin ko lang ng masinsinan ‘tong bruha na ‘to at baka magising pa mula sa kanyang kabaliwan." "Yes, Madame,” sabi naman ni Frank at agad na inalis si Rowan. Sinundan lang ng tingin ni Elvis ang asawa at ngumiti kay Hillary na pa
NATAWA si Elvis sa sinabi ni Hillary. Bumuntonghininga si Elvis at saka kalmado na hinarap si Hillary. Taas kilay naman na tiningnan ni Elvis si Hillary mula ulo hanggang paa. “You're way too old to act all childish, Hillary. Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang kakapalan ng mukha mo. Iniwan mo siya noon tas ngayon na may sarili na siyang pamilya guguluhin mo kami? The nerve!” mariing wika ni Elvis. At sinubukan na kontrolin ang kanyang emosyon at galit habang hindi maiwasan na makaramdam ng awa sa asawa na parang lantang gulay. “You got me wrong, Elvis. Hindi ko s’ya iniwan, okay? Bumalik ako para sa kanya dahil mahal na mahal ko siya. Una siyang naging akin Elvis, kaya sa akin siya." Igting pangang salita naman ni Hillary. “Seriously? You really got the nerve no? Una nga siyang naging sa'yo, sa akin naman s’ya ikinasal at may anak na kami. Sabagay gagawin nga naman lahat ng isang kabit maging kanya lamang ang kanyang binitawan at iniwan noon." Matapang naman na sagot ni Elv
"Yan ang napapala sa taong bastos," sigaw ni Elvis at tumayo. Namimilipat naman sa sakit si Franco at napaluhod pa habang hawak-hawak ang kanyang pagkalalaki. Lumapit si Elvis dito at hinawakan ang kabilang balikat ni Franco. Ang akala naman ni Franco ay mag-so-sorry 'to sa kanya, nagkakamali pala siya ng bigla na lang suntukin ni Elvis ang mukha nito dahilan upang tuluyan ng bumagsak sa sahig. "Hindi lang 'yan ang aabutin mo sa akin Franco kapag hindi ka pa nagbago. Ang dami mo ng biktima kaya habang may panahon ka pa ay bigyan mo ng hustisya ang mga taong sinaktan mo, binastos mo, niloko mo." Buong tapang na sigaw ni Elvis. Galit ang kanyang nararamdaman ngayon, gusto niyang pagbayaran ni Franco ang lahat ng kanyang mga kasalanan. Sila ng buong pamilya n'ya. Ang pamilya Smith! "E-Elvis, please... Forgive me,' ani nito at sinubukan pa na tumayo ngunit bigla naman itong sinipa ni Elvis sa tuhod. Namimilipit na naman sa sakit ng tuhod si Franco. "Forgive me? Loko ka talag
WARNING ⚠️ SEX*AL HAR*SSMENT/ASS*ULT ⚠️ MADILIM pa rin ang kanilang paligid. Galit pa rin si Franco at gustong kumawala mula sa pagkakatali at nagsimula na ‘tong sumigaw na parang baliw kaya tinakpan ng police ang bibig nito upang hindi makagawa ng ingay at makuha ang atensyon ng kalaban sa labas. “Tanggalin mo ang nakatakip sa bibig n’ya, at maghintay kayo sa labas," utos ni Elvis sa mga kasama. "Yes, Madame,” sabi ng isa sa mga kasama. At lumabas na sila, naiwan lang si Elvis at Franco na hanggang ngayon ay walang ideya kung sino ang nasa harapan niya. “Sino ka? Ano motibo mo at ginawa mo ‘to? Hindi ka ba natatakot sa akin? Kilala mo naman siguro ako, diba?" sunod-sunod na salita ni Franco na halata sa boses ang gigil at sobrang galit. Ngunit kalmado lang ang kaharap niya at hindi man lang nag-react sa pagsigaw nito. "Na saan si Melody? Saan niyo siya tinago? Ilabas niya si Melody ngayon din?" sigaw nito na parang lalabas na ang ugat sa lakas ng boses. “I felt bad.
PAGKATANGGAP ni Franco sa mensahe mula kay Elvis alyas Melody ay wala itong pagdalawang-isip na iwan ang Ama at Kapatid sa harap ng bisita. Labis ang saya nito ng tinungo ang maids quarter kung saan niya kikitain ang babae. Ang usapan kasi nila ay puntahan sa kwarto nito, at ‘yon din ang mensahe ni Melody kay Franco. Ang laki ng ngisi nito dahil wala pa ngang dalawang araw si Melody sa mansyon ay grabi na ang pagnanasa ng binata dito. Kaya ngayon gabi ay gagawin ni Elvis ang bagay upang bigyan leksyon ang lalaki. Pagdating nito sa maids quarter ay walang katao-tao, marahil busy pa sa kanilang gawain ang mga katulong maliban kay Melody. Ngunit ang hindi niya alam ay malaking bitag lang pala ang naghihintay sa kanya sa kwarto. Kanina pa kasi naghihintay ang mga kasamahan ni Rowan na mga secret agent, at kasamang police upang ihain ang warrant of arrest para kay Franco. Palihim lamang ang kanilang ginawa upang hindi sila mapansin ng kalaban at kailangan na nilang mailabas ng mansyon ang