Namalayan ko na lang na nasa malambot na kama na pala ako nakahiga habang ang suot kong damit ay nasa-bandang tiyan ko na. Halos hindi ko na rin makilala ang sarili ko, dahil sa sobrang dala sa init ng katawan. Ginagawa ko ang mga bagay na hindi ko ginawa noon kay Kenneth, Pero sa estrangherong ito ay ang bilis lang niya akong napapayag. “Mmm....” ungol ko ng himasin niya ang kabilang dibdib ko. Para akong nilagnat dahil sa init ng katawan ko, dala na din siguro sa alak kaya ganito ka init. “What's your name?” tanong sa akin ng estranghero habang busy siya sa pagdila sa isang ut—ng ko. Napakunot naman kaagad ako ng noo, “K-kailangan pa ba talagang itanong yan?” tanong ko habang lumiliyad dahil sa kakaibang sensasyon na nararamdaman. Napahawak pa ako sa kanyang matigas na braso ng marahan niyang kinagat ang ut—ng ko. "Mmm... Are you really sure about this? Pwede mo pa akong pigilan, baby.” pag-bulong nito sa akin at kinagat ang tainga ko. Nanindig naman ang balahibo ko ng dila
Nasa harapan ko siya, nakatitig sa akin ng mariin. Nahihiya pa rin ako sa nangyari kanina nang matumba ako sa kanya at sumambulat ang mukha ko sa kanyang dibdib nang mawalan ng lakas ang mga binti ko. “Spread your thighs, baby. I'm not done yet,” saad niya sa akin habang binaba ang kanyang suot na boxer short. Dahil sa kuryusidad ko ay inaninag ko ang kanyang kalakihan at napalunok na lamang ako ng makita itong galit at sobrang laki nitong nakatayo na umabot na sa kanyang pusod, maugat din ito. Napa-iwas naman ako ng tingin at nauutal na nagtanong, “M-magkasya kaya yan?” kinakabahan kong tanong at kulang na lang ay magpanic ako sa kaba. Ngumisi lamang ito sa akin at muling nilandas ang makasalanan nitong daliri sa hita ko patungo sa basa kong pagkababae, “Gusto mo bang malaman kung ano ang feeling na ikama ng isang demonyo pero abot hanggang langit ang sarap, baby?” nakangisi nitong saad sa akin. Ramdam ko naman ang paglagapak ng kanyang alaga sa pagkababae ko na sobrang basang-
“Magandang araw Mr. Eduardo,” pagbati ko sa matandang nakaupo sa loob ng opisina ko. May maliit na sala kasi ako sa loob para sa mga kliyente ko or bisita. “Magandang araw Ms. Del Rosso, I'm sorry if I'm here today, but I really need that money.” Walang paligoy-ligoy na saad nito sa akin. “I know, nahihirapan ka ngayon pero nahihirapan din ako, ang mga customer ko ay naghahanap na sa kanilang binili. Ano ang ibibigay ko sa kanila kung palpak ang ginawa niyo?” Umupo naman ako sa kanyang harapan kung saan ako palaging umupo kapag may kliyente, “We sincerely apologize, Mr. Eduardo, for the delay in your business. We are truly sorry for our mistake. We hope you can understand.” “Yes, yes, I understand. But you know my situation, nasa gitna ako ngayon, kaya nahihirapan ako. They want a refund, and I don't have enough money to give it to them. You know my business is small, Ms. Del Rosso.” “Give me atleast one week, Mr. Eduardo. Hindi pa din na inaprubahan ang loan ko,” proble
I was on edge, waiting for Mr. Volkovitch's secretary. He had me waiting in the reception area, in front of his desk. Apparently, He needed to confirm whether Mr. Volkovitch would see me. Ilang sandali lang ay lumabas na ang sekretarya mula sa opisina ni Mr. Volkovitch at naglalakad patungo sa direksyon ko. “Ms. Del Rosso, you can go in now,” the secretary informed me. As soon as I entered his office, the sleek, modern space was immediately striking, reflecting his power and success. He was leaning back in his leather chair, his gaze sharp and assessing. "Good day, Mr. Volkovitch," I greeted him. He merely nodded, seemingly impatient to hear my purpose. "I'm here to present my proposition," I said, my voice steady despite the tremor in my heart. "Nakikinig ako, Ms.Del Rosso," sagot niya, ang kanyang boses ay isang mababang dagundong na nagpadala ng panginginig sa aking gulugod. "I won't beat around the bush," I said, my voice gaining confidence. "I'm offering you a part
DICKRAN POV: “Nahanap mo na ba ang babaeng hinahanap ko?” tanong ko sa personal kong imbestigador. Pagkagising ko nang araw na iyon, wala na si EL. Natatandaan ko ang pangalan niya, pero hindi ko na masyadong maalala ang mukha niya. Siguro dahil sa kalasingan ko, hindi ko siya natitigan ng mabuti. “Mayroon na kaming lead, Mr. Volkovitch. Pero hindi pa namin ma-kumpirma kung ang nakita namin ay ang babaeng hinahanap mo.” Kaagad nangunot ang noo ko, “What do you mean?” tanong ko. Alam ko naman na lahat ng tao ay may posibilidad na magkamukha, pero that woman is something. Virgin siya ng ginawa namin yon, hindi bago sa akin na makapag one night stand pero ang isipin na virgin pa siya ay hindi ako makapaniwala na binigay lang nito ng basta-basta sa hindi kilalang tao. “Meron kaming lead, Mr. Volkovitch, isang CEO ng isang malaking kompanya." Mas lalong nangunot ang noo ko, "CEO? Sigurado ka ba? Baka mali ang nahanap niyo." naninigurado kong tanong. “That's why we need more ev
ELEANOR POV: Tatlong araw na lang at babalik si Mr. Eduardo. Isang linggo lang ang palugit niya sa akin, at hindi ko alam kung saan ako kukuha ng 150 thousand. Sobrang sakit ng ulo ko sa mga nangyayari.Dinampot ko ang dumpling bag ko at lumabas ng condo. Apat na araw na rin akong pabalik-balik sa kompanya ni Mr. Volkovitch, at sa apat na araw na iyon, wala akong nakitang kahit isang anino. Hindi ko mahagilap ang sekretarya, at kapag nagtatanong ako sa lobby, iisa lang ang sagot nila: Nasa ibang bansa ang kanilang amo at hindi nila alam kung kailan ang balik. Habang nakaupo ako sa sofa dito sa lobby, bitbit ko ang laptop ko. Kailangan kong magtrabaho. Hindi ko pwedeng sayangin ang oras ko sa paghihintay sa kanya. Naawa na nga ako kay Nelmie dahil sa palagiang pag-o-overtime sa trabaho. At syempre, ipinagpapasalamat ko rin iyon dahil malaki talaga ang kanyang naitulong.Habang nagkukulikot ako sa laptop ay namataan ko ang secretary ni Mr. Volkovitch, kaya kaagad akong tumayo upang su
ELEANOR POV:Humarap ako sa kapatid kong si Cheska, nakataas ang kilay niya sa akin habang nakatingin. “Ano na? Bibigyan mo ba ako o mag-eskandalo pa ako dito sa kompanya? Sige, mamili ka?”Blangko akong tumingin sa kanya. “Go ahead, walang pumipigil sa’yo. Sino ba sa ating dalawa ang magiging trending sa social media? Ako na walang ginagawa o ikaw na nag-eskandalo?”“Grrr…Bigyan mo nalang kasi ako, Eleanor! I need that f—cking money!” she yelled hysterically inside my office.Hindi ako nakinig sa kanya, sa halip ay dinampot ang telepono sa ibabaw ng mesa ko. “What? Tatawag ka ng guard?!” she screamed, then slammed the phone down. The phone shattered, but Cheska just smirked at me.It was as if she saw fear in my face. “Takot ka na ba? Bibigyan mo ba ako ng pera o kakalbuhin kita?” she asked, then grabbed my long hair.I didn’t react, letting her grab my hair. I looked at her with a blank expression. “I’m not afraid of you, Cheska. I just keep reminding myself that you’re my step-sist
DICKRAN POV:“Ano?! Gusto siyang pakasalan ng ex-boyfriend niya? Akala ko ba nobyo ‘yon ng kapatid niyang si Cheska?” tanong ko sa imbestigador ko.Kagabi kasi habang nag-iinuman kami ni Jarren at David sa bar, nasabi ni Jarren ang tungkol sa love life ni Ms. Del Rosso. Ang balita ay third party daw si Cheska sa hiwalayan ng mag-nobyo.“Opo, Mr. Volkovitch. ‘Yan ang nakuha naming impormasyon,” sagot nito. Mabilis kong binaba ang tawag at humarap sa pinto. “Seb!” tawag ko sa sekretarya ko.Agad naman siyang pumasok. “Boss,”“May numero ka ba ni Ms. Del Rosso? Tawagan mo siya ngayon!” Inis kong sigaw at padabog na umupo. Ayaw na ayaw kong may kaagaw ako sa mga bagay na gusto ko. “Paki-tawagan siya na pumunta dito. Gusto kong makita siya ngayon din!”Agad namang kinuha ni Seb ang telepono para tawagan si Ms. Del Rosso. “Hello, Ms. Del Rosso. Sabi ni Mr. Volkovitch, kailangan mo raw pumunta dito ngayon.” Pinapanood kong mabuti ang sekretarya ko. Paano kaya kung bigla niyang baguhin ang
DICKRAN’S POV; “What are you doing here?” tanong ko kay Eliza Marcos, isa sa mga ex ko. Parang isang taon na ang nakalipas, o siguro mas matagal pa, hindi ko na alam. Kung tama ang alaala ko, hindi ako ang may kasalanan kung bakit kami naghiwalay. Nagloko siya, at hindi ko siya pinatawad.“Babe, I'm here for you. I know that you were forced into your marriage with Del Rosso. I'm sorry for what I did, I regret everything," she said, crying.Kung katulad pa rin ako ng dati, malamang naawa na ako sa kanya ngayon. Noon, kahit tumulo lang ang luha niya, patatawarin ko na siya agad. Pero iba na ngayon, tapos na ang pagiging tanga ko sa kanya, hindi na ako magpakatanga ulit. Kahit ang mga panunukso ng mga kaibigan ko noon ay tinatanggap ko para sa kanya, pero ngayon, kahit umiyak siya ng dugo, hindi ko na siya mapapatawad."We've been done for a long time, Eliza. When you cheated, I forgave you. But now, I can't forgive you. Tama na siguro ang pagiging tanga ko sayo noon,” I said coldly.
ELEANOR'S POV; Alas nuwebe ng umaga ako nagising kaya masama kong tinignan si Dickran, kasalanan niya ang lahat. Akala ko isang round lang ang puta at ginawa pang dalawa, sa loob ng banyo namin inulit. Masakit din ang pagkababae ko ngayon at pulang-pula, tigang na tigang lang?“Kasalanan mo ang lahat!” Inis kong wika sa kanya. “Sorry, na miss lang.” nakangisi niyang sagot at kumindat pa sa akin. Teka, galit ba talaga siya? Ang sungit-sungit niya noong nasa eroplano kami, tapos ngayon, bigla siyang naging sweet? Tamayo tuloy ang balahibo ko sa leeg, "Miss mukha mo," bulong ko, pilit na nagpapanggap na naiinis pa rin. Tumayo ako at naglakad papunta sa banyo, kailangan ko ng maligo at baka nagtaka na si Tita at lola na hindi pa ako bumabaa or baka isipin nilang sobrang senyorita ko naman dahil matagal gumising. Isasara ko na sana ang pinto nang makita kong papalapit siya. Mabilis kong sinarado at nilock ang pinto, narinig ko pa ang kanyang pag-ungot. Swerte niya naman at baka kung ano
ELEANOR POV; Inaantok akong pumasok sa silid, alas dose na at ngayon lang natapos ang event. Para tuloy akong binugbog, medyo mabigat din ang suot ko kanina. Mabuti na lang dahil palagi akong inaalalayan ni Dickran kanina. Pagbagsak akong tumihaya sa kama, walang balak na magbihis. Pumikit ako at agad na nilamon ng dilim. Namalayan ko na lang na binuhusan ako ni Dickran ng pinasuot niya ako ng damit niya. “Anong oras na?” paos na tanong ko. “1 am,” sagot niya. Tumango-tango naman ako at agad na bumalik sa pagtulog, ilang sandali lang ay gumalaw ang katabi ko at naramdaman ko na lang na pumulupot ang kanyang braso sa bewang ko. Dahil sa pagod ay kaagad rin akong nakabalik sa pagtulog. “Mmm….” ungol ko ng pinaglalaruan ni Dickran ang ibabang bahagi ko. Pagmulat ng mata ko ay nakita ko si Dickran na nakapikit habang ang kanyang kamay ay expertong pinaglaruan ang masilang bahagi ko. Nangunot naman agad ang noo ko, “W-what are you doing?” paos na tanong ko. Kahit halata naman
Eleanor POV; Kahit may eskandalo ay ipinagpatuloy pa rin ang event, kahit hindi na ako comfortable ay tahimik na lang ako sa gilid. Hindi pa din matanggap ng kaluluwa ko na may fiance si Dickran at parang ako ang naging third party sa hiwalayan ng dalawa. I really thought that Dickran don't have a girlfriend kasi naman walang news tungkol sa kanya, kasi kung meron man, My friends will probably tell me the issue and give me some advice. “Hey, you okay?” Dickran asked. Napatingin naman agad ako sa kanya, may dala siyang wine at ibinigay niya sa akin ang isa. Tinanggap ko naman ito bago sumagot, “Totoo ba ang sinabi ng babae kanina? Ex-fiancée mo siya?” I can't help myself but to ask him. Ayoko sa lahat ay magiging third party sa isang relasyon. Nakita ko ang pag-aalangan sa mukha niya. “Y-yeah, pero matagal na kaming hiwalay. Hindi niya lang tanggap na wala na kami,” sagot niya, ang boses ay seryoso.Kahit hindi pa rin ako kumbinsido, tumango ako at tumingin sa ibang bisita. Naki
Eleanor PoV; "Hi! Everyone, I would like you to meet Eleanor, the wife of Dickran." anunsyo ni Lola.Nakita ko ang paglaglag ng kanilang panga, lalo na sa iilang mga dalaga. Napatingin naman ako sa isang ginang na nakataas ang isang kilay. "Wife? Kailan pa nagpakasal si Dickran, ninang?" tanong ng isang ginang at nakataas ang kilay."Kahapon lang, Lebith." sagot ni Lola, at may diin sa kanyang salita. Bumaling naman si Lola sa akin, "Eleanor, apo, halika maupo ka na." dagdag ni Lola Angelica, sabay hila sa kamay ko palapit sa mesa. Kita ko ang pag-uusisa sa mga mata ng mga tao sa paligid, pero pinilit kong ngumiti at magpanggap na normal lang ang lahat. Napansin kong medyo na badtrip si Lola Angelica dahil sa tanong kanina ng ginang. Sumunod naman ako sa sinabi ni Lola, umupo ako sa bakanteng upuan. Ang kanilang mata ay nakamasid sa akin. Isang babae ang lumapit sa akin, "Hi! I'm Jane, pinsan ako ni Kuya Dickran." nakangiti nitong ani at inilahad ang kamay sa akin.Tinanggap k
Eleanor POV; Napatigil ako sa pintuan ng pool area. Hindi ko inaasahan ang dami ng tao. Nagsisiksikan ang mga bisita, lahat nakasuot ng mga eleganteng damit. The lights were twinkling and soft music was playing. It felt like I was in a movie. “Hi dear! Your so beautiful tonight,” masayang bati ni Lola Angelica sa akin. Nakasuot siya ng kulay silver na fitted gown habang kumikinang ang mga rhinestones sa bawat sulok nito.Ngumiti naman agad ako. “Ganoon din po kayo, Lola, ang ganda niyo po ngayong gabi.”Marahan niyang kinurot ang pisngi ko, “Come here, I will introduce you to my relatives—”Napakunot-noo naman agad ako, “La, asan po si Dickran?” tanong ko. Hindi ko siya makita kahit saan. Wala akong nakitang kahit anino niya sa gitna ng mga bisita. “Hayaan muna yon, Iha. Dadating din yon, bago pa magsimula ang event—”“P-po? Di pa po nagsimula ang event?” gulat kong tanong. Imposibleng hindi pa, kumain na nga ang iba at nag-inuman na ang ibang matatanda. Tapos sasabihin lang na di
DICKRAN POV; Nasa mansyon kami ni Dad, at nang malaman nilang kinasal kami ni Eleanor, agad nila akong kinulit na dalhin ang asawa ko dito sa Cagayan.“Mahal mo ba siya? O baka naman gusto mo lang siyang tulungan sa kompanya niya?” tanong ni Dad.Hindi ako umimik. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin dahil kahit ako ay hindi alam ang sagot. Hindi ko rin pwedeng sabihin na pinakasalan ko siya dahil may nangyari sa amin. Panigurado na kapag nalaman ni mama ang lahat, hindi na naman siya hihinto sa pag-iyak."Your grandma loves her dearly, son. Don't break her heart. You know how easily women get hurt. Even your mother, Nadine, is fragile..." Dad said before leaving and going back inside.Naiwan akong mag-isa sa terrace. Hinithit ko ang panghuling sigarilyo bago bumalik sa loob, at doon ko nakita ang ginawa nila. Ang ina ko ay may kung anong ginawa sa mukha ni Eleanor habang si Lola ay sa buhok naman nag hairdo. Hindi ko alam kung ano ang reaksyon ni Eleanor dahil nakatalikod siya sa ak
ELEANOR POV; Matapos ang eksena doon sa entrance ng mansyon ay pinapasok kami ng stepmother ni Dickran na si Tita Nadine. I'm expecting that they will judge me based on what Dickran said.Nasa hapag kami ng nakangiting tumingin si Tita Nadine sa akin at ang katabi nito ay ang ama ni Dickran na si Tito Kramer at ang maliit na anak nitong si Dhalia. “Eleanor right?” tita Nadine said. Marahan naman akong tumango, “Yes po,” magalang kong sagot at umayos ng upo.I immediately looked at Tito Kramer, who sat next to her, as he burst into laughter. “Don’t be afraid, hija. We’re not going to eat you,” Tito said, his voice filled with amusement. “Unless…” he trailed off, glancing at the person beside me who had been quiet the whole time. Napakuyom ako ng kamao ko na nasa ilalim ng mesa, buong byahe ay kabado ako dahil sa sinabi niya tapos hindi naman pala totoo ang lahat. “Actually, he said earlier that you wouldn't eat me, because you would just judge me.” Hindi napigilan ni Tito Kramer
ELEANOR POV; Huminto kami sa isang malawak na fountain circle, akala ko ay simpleng rest house lang ang pupuntahan namin di naman ako na inform na mala-palasyo pala itong pupuntahan namin. “We're here, breathe Del Rosso.” bulong ni Dickran sa akin. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko, pakiramdam ko ay na suffocate ako dahil sa lapit ni Dickran sa akin. Nagsimula nang manginig ang mga kamay ko. Napalunok pa ako dahil sa kaba na nararamdaman ko ngayon. "Don't be afraid. I'm here. My family can't do anything to you. Just stay close to me,” ani niya sa akin. Tumango ako ng tumango. Parang bata na sumusunod sa nanay niya. Kahit na kinakabahan ako, pilit kong kinokontrol ang sarili ko. "O-okay," sabi ko at marahan na kinurot ang sariling palad. "Good," sabi niya. "Now let's get out." At agad na lumayo na siya sa akin. Palihim akong huminga ng malalim, takot na mapansin ni Dickran ang tunay kong nararamdaman. Paglabas ni Dickran ay sumunod naman agad ako, ang tuhod ko ay marahan na