CHAPTER 5

I was on edge, waiting for Mr. Volkovitch's secretary. He had me waiting in the reception area, in front of his desk. Apparently, He needed to confirm whether Mr. Volkovitch would see me.

Ilang sandali lang ay lumabas na ang sekretarya mula sa opisina ni Mr. Volkovitch at naglalakad patungo sa direksyon ko.

“Ms. Del Rosso, you can go in now,” the secretary informed me.

As soon as I entered his office, the sleek, modern space was immediately striking, reflecting his power and success. He was leaning back in his leather chair, his gaze sharp and assessing.

"Good day, Mr. Volkovitch," I greeted him. He merely nodded, seemingly impatient to hear my purpose. "I'm here to present my proposition," I said, my voice steady despite the tremor in my heart.

"Nakikinig ako, Ms.Del Rosso," sagot niya, ang kanyang boses ay isang mababang dagundong na nagpadala ng panginginig sa aking gulugod.

"I won't beat around the bush," I said, my voice gaining confidence. "I'm offering you a partnership, a union of our companies. DR Motors and Volkovitch Airport, united under one banner.”

Tinaasan niya naman ako ng kilay, ang kanyang ekspresyon ay nag-aalinlangan. "I appreciate the offer, Ms. Del Rosso, but I'm not sure I understand the logic. Our businesses are very different. What's the synergy?”

"Simple lang," sabi ko, ang aking boses ay matatag. "We combine our resources, leveraging each other's strengths. We create a powerhouse, a force to be reckoned with in the global market.”

Sumandal siya, ang kanyang tingin ay matindi. "At ano ang mapapala ko rito, Ms.Del Rosso?” tanong nito. “I also know you wouldn't make this kind of offer if you didn't have something in it for you. Spill the tea.”

"50 Billion, kailangan ko ng 50 Billion," sabi ko, ang aking boses ay hindi nag-aalinlangan. “If you give me what I want, we can get married, and of course, our companies will merge.”

Tumawa siya, isang mababa, malalim na tunog na nagpadala ng isang panginginig sa akin. “Ms.Del Rosso, matapang ka. "But I'm afraid you're mistaken. I don't need to get married, and I definitely wouldn't agree to merging our companies.”

Gustong gusto kong sabihin sa kanya na ako ang nakatalik niya noong nakaraang gabi, pero nakakahiya at baka isipin niyang napa-sobra ang pagiging desperada ko.

"Think about it, we'll get married and our companies will merge," I pleaded, my voice tinged with desperation. "We have a new model we want to release, but we're short on budget.”

Umiling siya, ang kanyang ekspresyon ay hindi nagbabago. "I'm not interested in your offer, Ms. Del Rosso. It's not my style to use marriage to advance my business.”

My heart sank. I was so confident, so sure that my offer couldn't be refused. But I had underestimated Mr. Volkovitch's pride, his independence. Mataas ang paninindigan niya.

"Naiintindihan ko," sabi ko, ang aking boses ay halos isang bulong. "Pero hindi ako titigil, Mr. Volkovitch. Babalik ako dito hanggang sa mapapayag ka.”

I rose from my chair, my face burning with shame and defeat. I had failed. I had failed miserably. And now, all I was left with was a crushing feeling of loss.

Kanina pa ako nakaalis sa kompanya ni Dickran, nakaupo ako sa ulo ng kotse ko. Nandito ako sa bukid kung saan makikita ang buong syudad. Para akong sinakal sa loob ng opisina kaya kailangan ko ng hangin.

Habang nakatingin ako sa ulap at ibon na sumasayaw sa himpapawid ay biglang tumunog ang selpon ko. Pagsilip ko ay si Nelmie ang sekretarya ko.

“Hello,” pagsagot ko.

“Ma'am, on the way na po si Mr. Aquador.” sabi nito.

I took a deep breath. Isa pa ito sa problema ko. He wants to pull out his share, and I don't know why.

"I'm on my way," I replied to Nelmie and immediately hang up the call.

Pagdating ko sa opisina ay kaagad akong umupo sa leather chair ko at hinintay ang pagdating ni Mr. Aquador.

Ilang sandali lang ay pumasok naman ang sekretarya ko na si Nelmie, “Ma'am, nandito na po si Mr. Aquador,” balita ng ni Nelmie at umusog ng konti upang makapasok ang bisita.

Huminga ako ng malalim bago tumayo upang batiin ang bagong dating, “Good day, Mr. Aquador.” pagbati ko sa kanya, tumango lang ito sa akin. Papaupo pa lang ako ng nagsalita na ito agad. Hindi halatang excited na sabihin ang sadya.

“Ms. Del Rosso" panimula ni Mr. Aquador, ang isa sa mga malaking shareholder ko, ang kanyang boses ay kalmado ngunit may bahid ng pag-aalala, “I've been reviewing our recent performance reports, and frankly, I'm not satisfied.”

Sumandal naman ako sa leather chair ko, ang aking tingin ay nakatuon kay Mr. Aquador. “I understand your concerns, Mr. Aquador. We've had some setbacks, but I assure you, we're working diligently to address them.”

Sobrang laki talaga ng problema ko ngayon sa kompanya, I need 50 billion to refund my loyal resellers at kailangan ko rin ng halos Isang daang libo para dagdag sweldo ng mga trabahante ko sa DR Motors. Tapos dumagdag pa itong iilang shareholder na gustong I-pull out ang kanilang shares na imbes mas kailangan ko sila ngayon.

"Diligent work isn't enough," sagot ni Mr. Aquador, ang kanyang tono ay tumigas. “We're losing ground to our competitors. The stock price is plummeting. Frankly, I'm questioning the direction of this company.”

Nanatiling hindi nagbabago ang aking ekspresyon. "Pinahahalagahan ko ang iyong katapatan, Mr. Aquador. Gayunpaman, naniniwala ako na ang ating kasalukuyang estratehiya ay mahusay. Gumawa tayo ng mga estratehikong pamumuhunan at pag-iiba-iba ng ating portfolio. Ito ay isang pangmatagalang laro, ngunit tiwala ako na magbubunga ito ng positibong resulta.”

"Ang pangmatagalan ay isang luho na hindi natin kayang bayaran," sagot niya. "Ang ating mga mamumuhunan ay humihingi ng agarang resulta. At lantaran, Ms. Del Rosso, hindi ako sigurado kung maipapaliwanag ko ang patuloy kong pamumuhunan sa isang kumpanya na tila nawawalan ng direksyon."

Ang mga mata ko ay bahagyang lumiit. "Iminungkahi mo ba na isinasaalang-alang mo ang pag-withdraw ng iyong mga shares, Mr. Aquador?”

"Sinusuri ko ang lahat ng mga opsyon," pag-amin niya. "Hindi ako natatakot na gumawa ng mga mahirap na desisyon, lalo na pagdating sa aking mga pamumuhunan, Ms.Del Rosso. Kailangan kong magtiwala na ang aking pera ay nasa tamang kamay, at ngayon, mayroon akong malubhang pagdududa.”

Sumandal ulit ako, ang aking boses ay mababa at matatag. "Mr. Aquador, naiintindihan ko ang iyong pagkabigo. Ngunit sinisiguro ko sa iyo, nakatuon ako sa pagbabalik ng kumpanyang ito. Hindi ko hahayaang mabigo ito. Hindi ko hahayaang mapabagsak ang ating mga mamumuhunan, kabilang ka."

"Sana tama ka, Ms. Del Rosso," sabi niya, may bahid ng pag-aalinlangan sa kanyang boses. "Ngunit hindi ako maghihintay ng walang hanggan. Kailangan kong makita ang ilang konkretong resulta sa lalong madaling panahon. Kailangan naming mag-release ng bagong modelo na makakaakit sa mga mamimili."

Tumango ako, ang ekspresyon ko ay matatag. "Makikita mo ang mga ito, Mr. Aquador. Makikita mo ang mga ito."

Ang tensyon sa silid ay nanatiling kapansin-pansin habang tumayo siya upang umalis. "Masusing babantayan ko," sabi niya, ang kanyang boses ay mahina pero puno ng demand. "At inaasahan kong makakakita ng pagbabago sa direksyon."

Tumango lang ako sa kanya at pinanood ko ang kanyang pag-alis, Alam kong marami akong gagawin para mabawi ang tiwala ng aking mga shareholder. Kailangan naming mag-release ng bagong modelo na makakaakit sa mga mamimili. Kailangan kong ipakita na ang DR Motors ay hindi pa tapos. Patutunayan ko sa kanila na lahat na mali sila. Gagawin kong mas malakas ang DR Motors.

Kung hindi lang talaga dahil kay Tita Michelle ang pangalawang asawa ng papa ko, hindi sana magkaka-ganito ang lahat. Napatingin naman ako sa business card siya na lang ang pag-asa ko, hindi ako titigil hangga't hindi siya papayag.