CHAPTER 13

Eleanor POV:

Parang sasabog na ang puso ko sa dibdib ko, halo-halo ang takot at kaba na nararamdaman ko. Nakatayo ako sa tabi ni Dickran sa altar, at feeling ko mawawala na ako sa sarili ko. Ang kapilya ay amoy na amoy liryo, ang tamis ay halos nakakasakal. Napatingin ako sa paligid at nakita ko ang mga nakangiting mukha ng mga kaibigan ni Mr. Volkovitch. Wala ang pamilya ko, ayokong malaman ang tungkol sa kasal. Ayoko rin na isipin nila na sobrang desperada na ako. Ang mga mata niya ay puno ng emosyon, pero kahit na nakaramdam ako ng init mula sa kanyang tingin, naninindig ang mga balahibo ko sa batok. Ito ay isang negosyo lang, isang kinakailangang hakbang para sa kumpanya, at hindi ko dapat pag-isipan ito ng ibang rason.

Sinulyapan ko si Mr. Volkovitch. Mukhang seryoso siya, nakatuon ang mga mata niya sa pari. May isang mahinang linya ng pag-aalala sa kanyang noo, parang hindi siya sigurado sa ginagawa niya. Iginiit niya ang isang kasal sa simbahan, kahit na sinabi ko sa kanya na h