Library
Maghanap
Home / Romance / THE FIFTY-BILLION BRIDE / CHAPTER 17

Share

CHAPTER 17

Author: Midnight_writer
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56

ELEANOR POV;

Dahan-dahan kong binuksan ang mga mata ko. Inilibot ko ang tingin at napansin na ang silid ay puti, na hinaluan ng ginto. Matinding sakit ang tumitibok sa ulo ko, kaya napailing ako at sinubukan kong umupo. Agad kong napansin ang kumot ng kama, na tila sobrang lambot. Ang buong silid naman ay amoy panlalaki, at… may kakaiba pa.

Kumurap ako, sinusubukan na magpokus. Parang ang lahat ay…sobrang bongga. Nasaan ba ako?

Pinilit kong maalala ang nangyari kagabi bago ako makatulog, pero wala akong naaalala kundi ang lalaking lumapit sa amin at si Dickran... Dickran?

Tumayo ako mula sa kama, nanginginig ang mga binti ko. Lumapit ako sa bintana, ang mga paa ko ay lumalakad sa isang marangyang karpet. Nakita ko ang malawak na tanawin ng maayos na hardin at ang kumikinang na pool. Hotel ba ito?

Inilibot ko ang tingin ko sa silid, at nahinto ang mata ko sa isang napakalaking aparador na puno ng mga mamahaling damit. Ang buong silid ay mukhang mamahalin, pero hindi ito pamilyar
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • THE FIFTY-BILLION BRIDE   CHAPTER 18

    ELEANOR POV:Matapos naming kumain, pinapunta ako ni Dickran sa kanyang library. Ang mabangong amoy ng lumang papel at kahoy ay sumalubong sa akin nang buksan ang pinto. Napakunot ang noo ko nang makita ang malaking mesa sa gitna, puno ng mga nakasalansan na libro, at ang malambot na sofa kung saan ako pinaupo. Nakaupo siya sa isang malaking leather chair, ang mga mata ay nakatuon sa isang dokumento. "Anong pag-uusapan natin?" tanong ko, di ko na napigilan ang sarili.Parang mas malakas na ngayon ang tiktak ng orasan sa dingding. Ilang minuto na kaming tahimik. Ni isang salita ay wala siyang sinabi. Sa wakas, tinanggal ni Dickran ang kanyang suot na eyeglasses at mariin na tumingin sa akin. “Nasabi ko na sa 'yo ang tungkol sa flight natin ngayong araw. Pero eto ka may hangover dahil sa pag-inom mo kagabi O baka kaya ka uminom dahil kinalimutan mo?” “I'm a busy person, wala akong panahon sa mga ka-ek-ekan mo, Mr. Volkovitch.” mariin kong sagot. “Dahil nakuha mo na ang gusto mo, ito

  • THE FIFTY-BILLION BRIDE   CHAPTER 19

    ELEANOR POV; “El, wake up.” boses ni Dickran ang narinig ko at matalim ngunit malinaw rin sa pandinig ko kahit na sobrang ingay ng eroplano. Napakurap-kurap agad ako at sinusubukan na i-adjust ang mga mata sa sinag ng araw. "Anong oras na?" mahinang tanong ko, inaantok pa rin kahit na halos tatlong oras ang naging byahe. Habang naghihintay kasi kami kanina na lilipad ang eroplano na sinakyan namin ay nakatulog ako. "Malapit na tayong lumapag sa airport,” sagot naman ni Dickran sa akin, ang mga mata niya ay nakatuon sa mga ulap sa labas. Tumayo ako at nag-unat at bumalik rin sa pag-upo. Lutang pa rin ang buong pagkatao ko. "Lalapag na pala, ambilis naman..." mahinang usual ko.Tumango naman si Dickran sa akin, tsaka niya inilabas ang isang maliit at makintab na telepono mula sa kanyang suot na black jacket. Binuksan niya ito, hindi pinapansin ang mga pasahero sa paligid na nakatingin sa amin.“9:12 na ng umaga,” sabi pa niya, ang tingin ay nakatuon pa rin sa screen ng telepono. “

  • THE FIFTY-BILLION BRIDE   CHAPTER 20

    ELEANOR POV; Huminto kami sa isang malawak na fountain circle, akala ko ay simpleng rest house lang ang pupuntahan namin di naman ako na inform na mala-palasyo pala itong pupuntahan namin. “We're here, breathe Del Rosso.” bulong ni Dickran sa akin. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko, pakiramdam ko ay na suffocate ako dahil sa lapit ni Dickran sa akin. Nagsimula nang manginig ang mga kamay ko. Napalunok pa ako dahil sa kaba na nararamdaman ko ngayon. "Don't be afraid. I'm here. My family can't do anything to you. Just stay close to me,” ani niya sa akin. Tumango ako ng tumango. Parang bata na sumusunod sa nanay niya. Kahit na kinakabahan ako, pilit kong kinokontrol ang sarili ko. "O-okay," sabi ko at marahan na kinurot ang sariling palad. "Good," sabi niya. "Now let's get out." At agad na lumayo na siya sa akin. Palihim akong huminga ng malalim, takot na mapansin ni Dickran ang tunay kong nararamdaman. Paglabas ni Dickran ay sumunod naman agad ako, ang tuhod ko ay marahan na

  • THE FIFTY-BILLION BRIDE   CHAPTER 21

    ELEANOR POV; Matapos ang eksena doon sa entrance ng mansyon ay pinapasok kami ng stepmother ni Dickran na si Tita Nadine. I'm expecting that they will judge me based on what Dickran said.Nasa hapag kami ng nakangiting tumingin si Tita Nadine sa akin at ang katabi nito ay ang ama ni Dickran na si Tito Kramer at ang maliit na anak nitong si Dhalia. “Eleanor right?” tita Nadine said. Marahan naman akong tumango, “Yes po,” magalang kong sagot at umayos ng upo.I immediately looked at Tito Kramer, who sat next to her, as he burst into laughter. “Don’t be afraid, hija. We’re not going to eat you,” Tito said, his voice filled with amusement. “Unless…” he trailed off, glancing at the person beside me who had been quiet the whole time. Napakuyom ako ng kamao ko na nasa ilalim ng mesa, buong byahe ay kabado ako dahil sa sinabi niya tapos hindi naman pala totoo ang lahat. “Actually, he said earlier that you wouldn't eat me, because you would just judge me.” Hindi napigilan ni Tito Kramer

  • THE FIFTY-BILLION BRIDE   CHAPTER 22

    DICKRAN POV; Nasa mansyon kami ni Dad, at nang malaman nilang kinasal kami ni Eleanor, agad nila akong kinulit na dalhin ang asawa ko dito sa Cagayan.“Mahal mo ba siya? O baka naman gusto mo lang siyang tulungan sa kompanya niya?” tanong ni Dad.Hindi ako umimik. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin dahil kahit ako ay hindi alam ang sagot. Hindi ko rin pwedeng sabihin na pinakasalan ko siya dahil may nangyari sa amin. Panigurado na kapag nalaman ni mama ang lahat, hindi na naman siya hihinto sa pag-iyak."Your grandma loves her dearly, son. Don't break her heart. You know how easily women get hurt. Even your mother, Nadine, is fragile..." Dad said before leaving and going back inside.Naiwan akong mag-isa sa terrace. Hinithit ko ang panghuling sigarilyo bago bumalik sa loob, at doon ko nakita ang ginawa nila. Ang ina ko ay may kung anong ginawa sa mukha ni Eleanor habang si Lola ay sa buhok naman nag hairdo. Hindi ko alam kung ano ang reaksyon ni Eleanor dahil nakatalikod siya sa ak

  • THE FIFTY-BILLION BRIDE   Chapter 23

    Eleanor POV; Napatigil ako sa pintuan ng pool area. Hindi ko inaasahan ang dami ng tao. Nagsisiksikan ang mga bisita, lahat nakasuot ng mga eleganteng damit. The lights were twinkling and soft music was playing. It felt like I was in a movie. “Hi dear! Your so beautiful tonight,” masayang bati ni Lola Angelica sa akin. Nakasuot siya ng kulay silver na fitted gown habang kumikinang ang mga rhinestones sa bawat sulok nito.Ngumiti naman agad ako. “Ganoon din po kayo, Lola, ang ganda niyo po ngayong gabi.”Marahan niyang kinurot ang pisngi ko, “Come here, I will introduce you to my relatives—”Napakunot-noo naman agad ako, “La, asan po si Dickran?” tanong ko. Hindi ko siya makita kahit saan. Wala akong nakitang kahit anino niya sa gitna ng mga bisita. “Hayaan muna yon, Iha. Dadating din yon, bago pa magsimula ang event—”“P-po? Di pa po nagsimula ang event?” gulat kong tanong. Imposibleng hindi pa, kumain na nga ang iba at nag-inuman na ang ibang matatanda. Tapos sasabihin lang na di

  • THE FIFTY-BILLION BRIDE   Chapter 24

    Eleanor PoV; "Hi! Everyone, I would like you to meet Eleanor, the wife of Dickran." anunsyo ni Lola.Nakita ko ang paglaglag ng kanilang panga, lalo na sa iilang mga dalaga. Napatingin naman ako sa isang ginang na nakataas ang isang kilay. "Wife? Kailan pa nagpakasal si Dickran, ninang?" tanong ng isang ginang at nakataas ang kilay."Kahapon lang, Lebith." sagot ni Lola, at may diin sa kanyang salita. Bumaling naman si Lola sa akin, "Eleanor, apo, halika maupo ka na." dagdag ni Lola Angelica, sabay hila sa kamay ko palapit sa mesa. Kita ko ang pag-uusisa sa mga mata ng mga tao sa paligid, pero pinilit kong ngumiti at magpanggap na normal lang ang lahat. Napansin kong medyo na badtrip si Lola Angelica dahil sa tanong kanina ng ginang. Sumunod naman ako sa sinabi ni Lola, umupo ako sa bakanteng upuan. Ang kanilang mata ay nakamasid sa akin. Isang babae ang lumapit sa akin, "Hi! I'm Jane, pinsan ako ni Kuya Dickran." nakangiti nitong ani at inilahad ang kamay sa akin.Tinanggap k

  • THE FIFTY-BILLION BRIDE   CHAPTER 25

    Eleanor POV; Kahit may eskandalo ay ipinagpatuloy pa rin ang event, kahit hindi na ako comfortable ay tahimik na lang ako sa gilid. Hindi pa din matanggap ng kaluluwa ko na may fiance si Dickran at parang ako ang naging third party sa hiwalayan ng dalawa. I really thought that Dickran don't have a girlfriend kasi naman walang news tungkol sa kanya, kasi kung meron man, My friends will probably tell me the issue and give me some advice. “Hey, you okay?” Dickran asked. Napatingin naman agad ako sa kanya, may dala siyang wine at ibinigay niya sa akin ang isa. Tinanggap ko naman ito bago sumagot, “Totoo ba ang sinabi ng babae kanina? Ex-fiancée mo siya?” I can't help myself but to ask him. Ayoko sa lahat ay magiging third party sa isang relasyon. Nakita ko ang pag-aalangan sa mukha niya. “Y-yeah, pero matagal na kaming hiwalay. Hindi niya lang tanggap na wala na kami,” sagot niya, ang boses ay seryoso.Kahit hindi pa rin ako kumbinsido, tumango ako at tumingin sa ibang bisita. Naki

Pinakabagong kabanata

  • THE FIFTY-BILLION BRIDE   CHAPTER 28

    DICKRAN’S POV; “What are you doing here?” tanong ko kay Eliza Marcos, isa sa mga ex ko. Parang isang taon na ang nakalipas, o siguro mas matagal pa, hindi ko na alam. Kung tama ang alaala ko, hindi ako ang may kasalanan kung bakit kami naghiwalay. Nagloko siya, at hindi ko siya pinatawad.“Babe, I'm here for you. I know that you were forced into your marriage with Del Rosso. I'm sorry for what I did, I regret everything," she said, crying.Kung katulad pa rin ako ng dati, malamang naawa na ako sa kanya ngayon. Noon, kahit tumulo lang ang luha niya, patatawarin ko na siya agad. Pero iba na ngayon, tapos na ang pagiging tanga ko sa kanya, hindi na ako magpakatanga ulit. Kahit ang mga panunukso ng mga kaibigan ko noon ay tinatanggap ko para sa kanya, pero ngayon, kahit umiyak siya ng dugo, hindi ko na siya mapapatawad."We've been done for a long time, Eliza. When you cheated, I forgave you. But now, I can't forgive you. Tama na siguro ang pagiging tanga ko sayo noon,” I said coldly.

  • THE FIFTY-BILLION BRIDE   CHAPTER 27

    ELEANOR'S POV; Alas nuwebe ng umaga ako nagising kaya masama kong tinignan si Dickran, kasalanan niya ang lahat. Akala ko isang round lang ang puta at ginawa pang dalawa, sa loob ng banyo namin inulit. Masakit din ang pagkababae ko ngayon at pulang-pula, tigang na tigang lang?“Kasalanan mo ang lahat!” Inis kong wika sa kanya. “Sorry, na miss lang.” nakangisi niyang sagot at kumindat pa sa akin. Teka, galit ba talaga siya? Ang sungit-sungit niya noong nasa eroplano kami, tapos ngayon, bigla siyang naging sweet? Tamayo tuloy ang balahibo ko sa leeg, "Miss mukha mo," bulong ko, pilit na nagpapanggap na naiinis pa rin. Tumayo ako at naglakad papunta sa banyo, kailangan ko ng maligo at baka nagtaka na si Tita at lola na hindi pa ako bumabaa or baka isipin nilang sobrang senyorita ko naman dahil matagal gumising. Isasara ko na sana ang pinto nang makita kong papalapit siya. Mabilis kong sinarado at nilock ang pinto, narinig ko pa ang kanyang pag-ungot. Swerte niya naman at baka kung ano

  • THE FIFTY-BILLION BRIDE   CHAPTER 26 SPG‼️

    ELEANOR POV; Inaantok akong pumasok sa silid, alas dose na at ngayon lang natapos ang event. Para tuloy akong binugbog, medyo mabigat din ang suot ko kanina. Mabuti na lang dahil palagi akong inaalalayan ni Dickran kanina. Pagbagsak akong tumihaya sa kama, walang balak na magbihis. Pumikit ako at agad na nilamon ng dilim. Namalayan ko na lang na binuhusan ako ni Dickran ng pinasuot niya ako ng damit niya. “Anong oras na?” paos na tanong ko. “1 am,” sagot niya. Tumango-tango naman ako at agad na bumalik sa pagtulog, ilang sandali lang ay gumalaw ang katabi ko at naramdaman ko na lang na pumulupot ang kanyang braso sa bewang ko. Dahil sa pagod ay kaagad rin akong nakabalik sa pagtulog. “Mmm….” ungol ko ng pinaglalaruan ni Dickran ang ibabang bahagi ko. Pagmulat ng mata ko ay nakita ko si Dickran na nakapikit habang ang kanyang kamay ay expertong pinaglaruan ang masilang bahagi ko. Nangunot naman agad ang noo ko, “W-what are you doing?” paos na tanong ko. Kahit halata naman

  • THE FIFTY-BILLION BRIDE   CHAPTER 25

    Eleanor POV; Kahit may eskandalo ay ipinagpatuloy pa rin ang event, kahit hindi na ako comfortable ay tahimik na lang ako sa gilid. Hindi pa din matanggap ng kaluluwa ko na may fiance si Dickran at parang ako ang naging third party sa hiwalayan ng dalawa. I really thought that Dickran don't have a girlfriend kasi naman walang news tungkol sa kanya, kasi kung meron man, My friends will probably tell me the issue and give me some advice. “Hey, you okay?” Dickran asked. Napatingin naman agad ako sa kanya, may dala siyang wine at ibinigay niya sa akin ang isa. Tinanggap ko naman ito bago sumagot, “Totoo ba ang sinabi ng babae kanina? Ex-fiancée mo siya?” I can't help myself but to ask him. Ayoko sa lahat ay magiging third party sa isang relasyon. Nakita ko ang pag-aalangan sa mukha niya. “Y-yeah, pero matagal na kaming hiwalay. Hindi niya lang tanggap na wala na kami,” sagot niya, ang boses ay seryoso.Kahit hindi pa rin ako kumbinsido, tumango ako at tumingin sa ibang bisita. Naki

  • THE FIFTY-BILLION BRIDE   Chapter 24

    Eleanor PoV; "Hi! Everyone, I would like you to meet Eleanor, the wife of Dickran." anunsyo ni Lola.Nakita ko ang paglaglag ng kanilang panga, lalo na sa iilang mga dalaga. Napatingin naman ako sa isang ginang na nakataas ang isang kilay. "Wife? Kailan pa nagpakasal si Dickran, ninang?" tanong ng isang ginang at nakataas ang kilay."Kahapon lang, Lebith." sagot ni Lola, at may diin sa kanyang salita. Bumaling naman si Lola sa akin, "Eleanor, apo, halika maupo ka na." dagdag ni Lola Angelica, sabay hila sa kamay ko palapit sa mesa. Kita ko ang pag-uusisa sa mga mata ng mga tao sa paligid, pero pinilit kong ngumiti at magpanggap na normal lang ang lahat. Napansin kong medyo na badtrip si Lola Angelica dahil sa tanong kanina ng ginang. Sumunod naman ako sa sinabi ni Lola, umupo ako sa bakanteng upuan. Ang kanilang mata ay nakamasid sa akin. Isang babae ang lumapit sa akin, "Hi! I'm Jane, pinsan ako ni Kuya Dickran." nakangiti nitong ani at inilahad ang kamay sa akin.Tinanggap k

  • THE FIFTY-BILLION BRIDE   Chapter 23

    Eleanor POV; Napatigil ako sa pintuan ng pool area. Hindi ko inaasahan ang dami ng tao. Nagsisiksikan ang mga bisita, lahat nakasuot ng mga eleganteng damit. The lights were twinkling and soft music was playing. It felt like I was in a movie. “Hi dear! Your so beautiful tonight,” masayang bati ni Lola Angelica sa akin. Nakasuot siya ng kulay silver na fitted gown habang kumikinang ang mga rhinestones sa bawat sulok nito.Ngumiti naman agad ako. “Ganoon din po kayo, Lola, ang ganda niyo po ngayong gabi.”Marahan niyang kinurot ang pisngi ko, “Come here, I will introduce you to my relatives—”Napakunot-noo naman agad ako, “La, asan po si Dickran?” tanong ko. Hindi ko siya makita kahit saan. Wala akong nakitang kahit anino niya sa gitna ng mga bisita. “Hayaan muna yon, Iha. Dadating din yon, bago pa magsimula ang event—”“P-po? Di pa po nagsimula ang event?” gulat kong tanong. Imposibleng hindi pa, kumain na nga ang iba at nag-inuman na ang ibang matatanda. Tapos sasabihin lang na di

  • THE FIFTY-BILLION BRIDE   CHAPTER 22

    DICKRAN POV; Nasa mansyon kami ni Dad, at nang malaman nilang kinasal kami ni Eleanor, agad nila akong kinulit na dalhin ang asawa ko dito sa Cagayan.“Mahal mo ba siya? O baka naman gusto mo lang siyang tulungan sa kompanya niya?” tanong ni Dad.Hindi ako umimik. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin dahil kahit ako ay hindi alam ang sagot. Hindi ko rin pwedeng sabihin na pinakasalan ko siya dahil may nangyari sa amin. Panigurado na kapag nalaman ni mama ang lahat, hindi na naman siya hihinto sa pag-iyak."Your grandma loves her dearly, son. Don't break her heart. You know how easily women get hurt. Even your mother, Nadine, is fragile..." Dad said before leaving and going back inside.Naiwan akong mag-isa sa terrace. Hinithit ko ang panghuling sigarilyo bago bumalik sa loob, at doon ko nakita ang ginawa nila. Ang ina ko ay may kung anong ginawa sa mukha ni Eleanor habang si Lola ay sa buhok naman nag hairdo. Hindi ko alam kung ano ang reaksyon ni Eleanor dahil nakatalikod siya sa ak

  • THE FIFTY-BILLION BRIDE   CHAPTER 21

    ELEANOR POV; Matapos ang eksena doon sa entrance ng mansyon ay pinapasok kami ng stepmother ni Dickran na si Tita Nadine. I'm expecting that they will judge me based on what Dickran said.Nasa hapag kami ng nakangiting tumingin si Tita Nadine sa akin at ang katabi nito ay ang ama ni Dickran na si Tito Kramer at ang maliit na anak nitong si Dhalia. “Eleanor right?” tita Nadine said. Marahan naman akong tumango, “Yes po,” magalang kong sagot at umayos ng upo.I immediately looked at Tito Kramer, who sat next to her, as he burst into laughter. “Don’t be afraid, hija. We’re not going to eat you,” Tito said, his voice filled with amusement. “Unless…” he trailed off, glancing at the person beside me who had been quiet the whole time. Napakuyom ako ng kamao ko na nasa ilalim ng mesa, buong byahe ay kabado ako dahil sa sinabi niya tapos hindi naman pala totoo ang lahat. “Actually, he said earlier that you wouldn't eat me, because you would just judge me.” Hindi napigilan ni Tito Kramer

  • THE FIFTY-BILLION BRIDE   CHAPTER 20

    ELEANOR POV; Huminto kami sa isang malawak na fountain circle, akala ko ay simpleng rest house lang ang pupuntahan namin di naman ako na inform na mala-palasyo pala itong pupuntahan namin. “We're here, breathe Del Rosso.” bulong ni Dickran sa akin. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko, pakiramdam ko ay na suffocate ako dahil sa lapit ni Dickran sa akin. Nagsimula nang manginig ang mga kamay ko. Napalunok pa ako dahil sa kaba na nararamdaman ko ngayon. "Don't be afraid. I'm here. My family can't do anything to you. Just stay close to me,” ani niya sa akin. Tumango ako ng tumango. Parang bata na sumusunod sa nanay niya. Kahit na kinakabahan ako, pilit kong kinokontrol ang sarili ko. "O-okay," sabi ko at marahan na kinurot ang sariling palad. "Good," sabi niya. "Now let's get out." At agad na lumayo na siya sa akin. Palihim akong huminga ng malalim, takot na mapansin ni Dickran ang tunay kong nararamdaman. Paglabas ni Dickran ay sumunod naman agad ako, ang tuhod ko ay marahan na

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status