“G- Good evening po,” halatang nabulol bigla si Philip sa pagkabigla.
Tumayo si Castela at inagaw na ang eksena sa pinsan. “Nanay, Tatay, meet my fiancé! Philip Carbonel. Salamat sa pagbubukas ng gate para sa kanya, dear Cuz.”
“Anong ibig sabihin nito, Philip? What is she talking about?”
“Bakit? We are in the same school. We have the same dreams and ambitions in life, Astrid at sino ka para umasta ng ganyan?” Itinulak pa ni Castela ang babae.
“Tell me!”
“Let me explain,”
“Isa kang basura!
“Astrid!” Isang malakas na sampal ang dumapo sa pisngi ng lalaki ngunit hindi nagpatalo si Castela at gumanti sa kanya ng mag-asawang sampal.
“Isa ka lang ambisyosa! Like who the hell would marry you! Uy, maging matandang dalaga ka na lang kasama ng mga estudyanteng tinuturuan mo. You are a social climber!”
Hindi man lang nakakibo si Philip. Ni wala siyang masabi sa mga planong sinabi ni Castela sa kanyang mga magulang.
“Back there in U.S. we already broke up and what are you doing?” Hindi makapaniwalang sabi ni Philip habang nagpapahangin sila sa bakuran.
“I can forget it, Philip.”
“Si Astrid pa rin ang pakakasalan ko.”
“Paano kong sabihin ko sa kanya ang nangyari five years ago? Sa tingin mo ba ay tatanggapin ka niya matapos niyang malaman na ikaw ang dahilan kumbakit namatay ang mga magulang niya?”
Napailing na lang si Philip sa pagiging desperada ng babae.
Nagkulong sa kuwarto si Astrid. Siya lang pala ang mag-isang iiyak sa isang madilim na sulok na iyon ng kanilang beranda. Sa madilim na parte sa kalye ay may isang tinted black na kotseng nananatiling nakaparada sa tapat ng kanilang bakuran na tila ba lihim na nagmamasid sa kanya.
Napabuntung-hininga ang lalaki.
“Sir, kanina pa po tayo rito? Sino po ba ang pupuntahan ninyo? Mukhang manliligaw kayo a.” Hindi na lang umimik ang lalaki at inutusan na siyang paandarin ang makina ng sasakyan at humarurot palayo ng kotse.
Sa kabilang banda ay hindi niya inasahan na iyon ang isasalubong sa kanya ng pinsan.
Kinabukasan ay kailangan niyang maghanda para sa kanyang klase. Iiwas sana siyang sumabay sa agahan, magkatapat sila sa mesa ni Castela.
“So, where’s your boyfriend my dear cousin? Where you surprised? Dadalaw pa lang ang boyfriend mo pero ipapakilala ko na pala as my fiancé. I am sorry little cuz. You have to be quick or else, any woman could snatch him from you. He is such a good catch don’t you know that. He is exactly the man of my dreams. Anyway, Nanay, Philip’s parents would come tonight para mamanhikan na sila. And Astrid, I want you to go somewhere else. Find another man to comfort you.” Tinapik pa siya ng pinsan. Na-su-suffocate siya sa kanilang usapan.
Wala siya sa sarili pagdating sa school ngunit sinikap niyang ngumiti sa bata. Pagharap sa blackboard ay tumulo ang kayang luha. Hindi na niya kinaya. Kinausap niya ang mga kaibigan at parehong nainis sina Rose at Carmi ng marinig ang balita.
“Dapat kinalbo mo ang pinsan mo.”
“Nag-usap ba kayo ulit ng manloloko mong boyfriend?”
“Bakit ko pa siya kakausapin?”
Halos mahilam ang kanyang mga mata sa mga sinabi ni Castela. True enough, pagdating ng gabi ay dumating ang dalawang magarang kotse para mamanhikan. Ipinakita ni Astrid ang pagharurot ng kanyang kotse palabas ng bakuran. Ayaw niyang makaistorbo sa kanilang mga plano.
Gusto sanang habulin ni Philip ang babae upang magpaliwanag ngunit pinigilan siya ni Pancho.
“Ako na ang pupunta. Mas kailangan ka dito dahil plano mo ito, hindi ba? Palagi ka na lang nagdadala ng gulo. Ayusin mo ‘yan.”
“Pancho, saan ang punta mo?”
“Need some damage control, Mama. Kayo na po muna ang bahala riyan.”
Nagtungo sa Cranky Oldman Club si Astrid. Sinundan siya ng lalaki.
“Vodka, please!”
“Ma’am, maaga pa for a vodka!”
“Just give me vodka, please!” Nakakadalawang lagok pa lang siya ay may tumabi sa kanyang lalaki. POrmal ang kanyang kasuotan na mukhang galing pa sa opisina.
Cute siya kung tutuusin ngunit hindi na iyon binigyang pansin ni Astrid.
“Want me to join you?”
“Uhm, sure!” Nag-toast pa ang dalawa. “Where do broken hearts go?” tanong niya.
“Are you singing or asking me a question?”
“Just answer,”
“To heaven?”
“To heaven. Do you know how to get there?” Lumapit si Astrid palapit sa mukha ng lalaki.
“Even gays knew heaven,” biglang natawa si Astrid at pinaglaruan ang malagong buhok ng lalaki.
“Are you a gay?”
“Yeah, it’s just a secret.” Inilagay ng dalaga ang hintuturo sa labi dahil secret nga.
“Even gays have a big dick, do you think so?” Nag-init ang pakiramdam ni Pancho. Lalong inilapit ni Astrid ang kanyang mukha sa lalaki. Binulungan niya ang binata habang sinadyang pigain ang kanyang hita. Napaiktad ng konti ang lalaki sa hindi inaasahang pagsaling sa kanya.
“Wanna come with me?” bulong ni Pancho sa kanya. It was not his intention to ask her out. Gusto lang niyang samahan siya sa kanyang kabiguan na idinulot ng kanyang kapatid.
Diretso ng Manor Hotel ang dalawa. Sabay nilang inihinto ang kanilang mga kotse sa entrance at inalalayan na ni Pancho ang babae dahil sa kalasingan nito. Dalawa lang sila sa loob.
“Broken hearted ka rin ba?”
“Not really.”
“So, dito pumupunta ang mga taong talunan.”
“Hindi naman sa ganoon.”
Napahinto si Astrid at Pancho. Nagkatitigan na silang pareho. Hinapit ng lalaki ang babae sa kanyang beywang at hindi na napigilan ang kanilang mga sarili. Kinarga niya si Astrid habang sinunggaban naman ng mainit na halik ang lalaki.
Hindi alam ni Pancho kung anong pumasok sa kanyang kukote upang maging wild ng ganoon. Biglang napahinto ang dalawa ng lumabas ang isang hotel crew habang itinutulak ang food trolley.
Kumindat ang lalaki sa kanya. Itinago naman ni Astrid ang kanyang mukha upang hindi siya makilala.
“Where are we going?”
“To a lovely place.”
“I love that. Please be gentle,”
Napasubsob na lang sa leeg ang babae ng maramdamang kirot at sakit. Napakagat-labi si Astrid ng bayuhin siya ng lalaki
Hanggang sa mga oras na iyon ay si Pancho pa rin ang gumagawa ng damage control sa mga ginagawang kapalpakan ng kanyang kapatid. Hindi siya sang-ayon sa naging desisyon ng kapatid maging kasintahan ang babae simula pa noong una. “Hindi mo kailangang obligahin ang sarili mo? Gagawin ko ang lahat ng paraan para hindi ka makulong pero hindi mo kailangang gawin ito kung naaawa ka lang.” “Kuya…” Nakausap niya ang tito ng dalaga dahil hindi naman nila tatakasan ang responsibilidad sa pagpapagamot sa kanya mula sa gastos sa ospital hanggang sa pagpapa-therapy niya. Malaki ang ibinayad nilang danyos dahil namatay ang mag-asawa ngunit hindi makakalimutan ni Pancho ang araw na nakita niya ang katawan ni Astrid sa loob ng ICU. Pilit siyang lumalaban na mabuhay kahit mag-isa na lang siya. Sinagot ng kompanya ang scholarship assistance niya para matupad pa rin ang mga pangarap niya sa buhay. Kung wala silang pera ay tiyak na mabubulok sa kulungan si Philip. “Anong nangyari? Bakit si Castela a
Hindi halos makapaniwala si Pancho sa nangyari ngunit napangiti siya dahil labis siyang nasiyahan sa gabing iyon. Iniwan siya ng babae habang nagkakasagutan pa sila sa nangyari. HIndi niya nagawang habulin si Astrid. Ibinagsak niya ang kanyang patang-patang katawan sa kama pag-uwi niya sa mansion. Madaling-araw namang dumating si Astrid sa bahay. Tahimik na ang buong kabahayan at ayaw niyang gumawa ng ingay dahil baka magising ang kanyang tita Mina. “Astrid…” Hindi niya namalayang naghihintay sa dilim ang kanyang tita. Kapatid siya ng kanyang mama. “Bakit ngayon ka lang? Saan ka ba galing, Iha? Kumain ka na ba?” “Huwag po kayong mag-alala. Kumain na po ako. Matulog na po kayo.” Sinundan ni Mina ang kanyang pamangkin at kinausap siya ng masinsinan. Alam nitong labis siyang nasaktan sa ginawa ng kasintahan. Nagtaka rin siya kung paanong naging kasintahan ni Castela ang lalaki. Hindi naman kaila na sa Harvard silang pareho nag-aral at mukhang iyon ang plano ng pinsan kahit alam niyan
Bago lumipat si Castela at sumama sa asawa ay nagkaroon pa ng mainitang pagtatalo ang magpinsan dahil hindi pinapansin ni Astrid si Castela. “Hindi mo ba ako kakausapin?” “Para saan? Anong dapat nating pag-usapan?” “Give those earrings that you wear. Those are mine!” “Wow, hanga talaga ako sa iyo. You even have the nerve to get from me that piece of shitty earrings. Bakit? Hindi ba kumpleto ang set ng jewelry mo? You are such a pitty, Castela. Hindi ka pa nagbago.” Tinalikuran niya ang babae. Wala siyang balak na ibigay ang hikaw na iyon. Pinasok ng babae ang kanyang kuwarto at hinanap ang jewelry box. “Ano ba? Akin ‘yan!” “AKIN ITO! I wonder why he had to give you this?” “Because I am more precious and you don’t” Hindi nagpatalo si Astrid sa pinsan kung pasaringan rin lang ang labanan. “Ano ba ang pinag-aagawan ninyong pareho?” “Wala po akong inagaw sa kanya, Tita. She is asking me for that piece of earring that Philip wasn’t able to give her dahil nasa akin.” “And…” “And
Baon ni Astrid ang naipong sakit dulot ng mga katotohanang nalaman niya bago siya umalis. Hindi na siya nagpapigil sa kanyang tita kahit alam niyang siya lang ang taong maasahan nitong magtatanggol sa kanya sa pang-aapi ng asawa.“Hindi na kita pipigilan, Iha. Alam kong hindi naging maganda ang pagtanggap ni Castela at pinahirapan ka niya dito sa bahay. Pagpapasensiyahan mo na siya.” Dahil si Castela ang mas salat sa kaginhawaan sa buhay at pagmamahal ng pamilya.Tuluyang tumulo ang luha ni Astrid ng yakapin siya ni Mina. Sobrang higpit ng yakap na iyon sa kanyang balakang. Ramdam niya ang pagyugyog ng kanyang balikat. Tinapik niya ang likuran nito.“Tita, magkikita pa naman po tayo. Babalik rin po ako.”Sinundo ng isang kotseng puti si Astrid kasama ni Atty. Morales.“Sundan mo ang kotse,” utos ni Pancho.“Yes, Boss!” Napagtanto nilang patungo ang sasakyan sa airport. “Mukhang aalis nga siya, Sir Pancho.”Walang magagawa si Pancho sa mga oras na iyon. Hindi niya kayang lumantad at ip
“Why don’t we post an announcement on Job Street and get a real secretary?” Hindi sang-ayon si Philip sa plano ng asawa na ang kanyang ex-girlfriend na si Astrid ang magiging secretary niya. “Baka mag-away lang kayo ng pinsan mo.”“She will come, Honey!”“WHAT?”“She just arrived from the US.”“Ano na naman ito, Castela? Nandito na si Astrid? Bakit? Para saan?”“I want her as my secretary. Mas kilala ko siya. Alam niya ang topak ko. Ayoko ring kumuha ng sekretaryang hindi ko kilala. I don’t trust them. But with my cousin as a secretary, she is patient with me. She is also a fast learner.” Pagkukumbinsi ng babae sa kanyang asawa.“I don’t agree with your plans.”“Makakatanggi ka pa ba? Besides, anong ikinatatakot mo?” tanong ni Castela. Napangisi si Philip.“Ikaw ang bahala kung anong balak mo sa pinsan mo. Kung anuman ang mangyari, labas ako riyan. Ayoko rin na gagawa ka ng isyu sa pagitan naming dalawa. I want peace. We will be in one company. Alam mong ex-gf ko siya. You know what I
Late nang nakauwi sa condo si Philip. Hindi namalayan ni Castela ang pagdating niya dahil s amalakas na volume ng TV. Walang tao sa sala o kahit sa kusina. Bukas ang pinto ng kuwarto at dinig niya ang lagaslas ng tubig sa banyo, bukas ang ilaw doon.“Nagkita kami ni Kuya Pancho,” Nagkukuskos ng basing buhok si Castela habang papalabas ng banyo. Inamoy niya ang asawa.“Uminom ka na naman? Parang kahapon ay nakainom ka rin ah.” Medyo strict si Castela pero hindi naman niya pinagbabawalan ang asawa. “Ni hindi ka nagpatawag ng driver.” And Philip finds it sweet with Castela.“Minsan lang naman kaming magkita ni Kuya, ano ka ba?”“I hope na okay na ang kasunduan natin about Astrid,” sabi ng babae.“Yeah, I’ll try my best to satisfy your needs, my dear wife.” Kahit alam niyang kailangan niyang maging maingat sa kanyang mga kilos dahil ex-gifrlend niya ang babae.“Just show her how to be competitive.”“Okay, Ma’am and Anna will just be in your office.”Of couse, what else will happened after
“Pauwi ka na ba?” tanong ni Castela sa phone.“About to go down.” Nagmamadali naman si Philip na humabol sa pagpasok sa elevator. Hindi niya lubos maisip ang kanyang ginawa. Napasuntok na lang siya sa manibela ng kotse. “Crazy Bastard, why did you do that!”He is expecting the worst at the moment. Baka hindi pumasok si Astrid kinabukasan. Iniisip ni Philip kung anong magandang alibi ang puwedeng sabihin kapag biglang nagtanong si Castela. Pero pag-uwi niya ay wala pala siya doon.“Saan ka?”“Sorry Honey. HIndi ko nasabi sa iyo na flight ko tonight. Hindi na kita nahintay. Bakit angtagal mong umuwi? Ayokong kasabay ang kuya mo. Be sure to be good while I am gone. See you after six months.” Napahugot ng mahabang hininga si Philip. Mahaba-haba ang anim na buwan at marami ang posibleng mangyari.“I’ll get Anna back.”“Honey, ano ba? Si Astrid lang ‘yan? Parang wala kayong pinagsamahan.”“What do you mean? CASTELA!” Pinatayan siya ng linya ng babae.Uminom ng alak ang lalaki habang parang
Distance made Pancho’s heart grew even more fonder for Astrid. Simula ng araw na malaman ni Pancho ang pagdating ni Astrid sa kompanya ay hindi pa nagkukurus ang landas nila. Palagi siya sa control room.“Para namang hindi VP si Sir Pancho pagdating sa babae. Naunahan pa siya ni Sir Philip na mag-asawa. Mabilis dapat ang kilos!”“Anong sabi mo?” Nagulantang ang personnel dahil hindi niya inaasahang mariring ni Pancho ang kanyang komento.“Maganda naman po si Miss Astrid, Sir Pancho. Hindi naman po kayo alangan kahit na sekretarya siya. Wala naman pong sekretarya at Vice-President pagdating sa pag-ibig.”“Push na ninyo, Sir Pancho! Bagay po kayo ni Miss Astrid.”“Ship po namin kayo!”“Iho, kailan mo naman balak mag-asawa. Naunahan ka na ni Philip. Wala pa bang development sa inyo ni Nadine?”Palagi niyang iniiba ang usapan dahil hindi siya seryoso kay Nadine. He had series of blind dates during summer at maging ang kanyang mga kaibigan ay nani-weirduhan sa kanya. Madalas siyang kantyaw