CHAPTER 65Naghanap ako ng pawanshop kung saan ko pwedeng isanla ang bracelet. Isa sa mga kilalang pawnshop ang pinasukan ko. Umaasa na sana tanggapin nila. Hindi ako makakauwi dahil wala na kong pasamahe kung di na nila kukunin ang tanging yaman na meron ako. Gutum na gutom na ako. Takam na takam na ako sa mga pagkaing nakikita ko sa paligid. Naiinggit sa bawat pagsubo ng mga tao sa paligid ko.Iniabot ko ang bracelet sa babae alahera. Tinignan niya ito. Nag-usap sila ng kasama niya. Tumingin sila sa akin. “Ma’am pahingi po akong ID.”“School ID po, okey lang?”“Naku, wala ba kayong ibang ID?”Naalala kong sinamahan ako ni Ate Precious bago umalis na kumuha pa ng bagong valid ID. Tama. “Voter’s ID lang po.”“Okey po, akin na po ma’am.”Tinignan niya ang dalawang ID na ibinigay ko.“Ma’am nasa sa inyo ho ba ang box pa nito para makita natin kung authentic talaga.”“Ay opo. Sandali lang po.”Inilabas ko ang box. Kinuha ko muna ang nasa loob niya saka ko inabot. May nahulog. Yung resibo
CHAPTER 66 Bago ako pumunta ng Manila para sa simula ng aming klase ay may nahanap at may nakausap na akong abogado ni Nanang. Alam ko kasing mas matatagalan ang pag-usad o maaring mapabayaan ang kaso ni Nanang kung sa PAO ko iaasa. Nagtataka si Nanang kung bakit napakarami kong dala para sa kanya ng araw na iyon at may kasama pa akong abogado. Habang kausap niya ang abogado ay may mga tingin siya sa aking waring nagtatanong kung saan ako kumuha ng pera. Nang matapos silang makapag-usap ng abogado, ako naman ang kumausap kay Nanang.“Saan tayo kukuha ng pambayad mo sa abogado at bakit napakarami mong dala para sa akin? Saan ka kumuha ng pera.”“Nang maala mo yung bracelet na kulay pink at may mga parang may mga diamante na nakapalibot?”“Yung huling ibinigay ni Jinx sa’yo?”“Iyon nga po.”“Oh, ibinenta mo?”“Parang ganoon na rin ho kasi sa sanlaan ko ho isinanla. Mahihirapan naman na akong ibalik pa iyon ng buwanan kaya sinagad ko na po ang sanla niya. Nang may magagami
CHAPTER 67“Are you okey?” tanong ng naguguluhan ding estranghero sa bigla na lang na pagsusungit ko.“Yes, am fine. Mukha ba akong may sakit sa’yo?” sarkastiko kong sagot.“Could you please find these books listed in this paper and bring it there?” tinuro niya ang kaniyang upuan.Tinignan ko ang sinasabi niyang listahan. Sulat iyon. Isang bukas na love letter. Balak pa ako nitong budulin. “Who do you think I am?” naguguluhan kong tanong.“A librarian. You’re one of them, yeah?” nakangiti ngunit nahihiya niyang balik-tanong.“No! What makes you think that I am one of them naman?”“Kasi, nag-aayos ka ng mga books.”Napangiti ako. So, kapag may hawak kang libro at maayos mong ibinabalik iyon sa pinagkunan mo, librarian ka na agad?” Tumaas ang kilay ko.“Oh so, you are not.”“Yes. I am sorry but am not one of them. Hindi rin ako mahilig makipag-usap sa stranger.”“Jake here.” Nilahad niya ang palad niya. Nakikipagkilala na agad siya. Nakikipagkamay. Ang presko naman talag
CHAPTER 68 “Heto ang book mo. Thank you.” “Salamat naman at may isang salita ka.” “Oo naman. Mahalaga sa akin ang word of honor. Okey mukhang nagmamadali ka. I guess, see you around?” Nang kinuha ko ang libro ko ay tumalikod na ako. May mga sinasabi siya ngunit hindi ko na pinansin pa. Wala rin naman akong balak na pagbigyan siya. Word of honor, word of honor ka pa! Ulol. Kilala ko kayong mga guwapo at mamayaman. Masarap magmahal ngunit nang-iiwan. Pagkatapos ng klase ko ay nakita ko na agad siyang nag-aabang sa akin. Hinawakan ko na ng mahigpit ang aking mga gamit. Nagtama an gaming paningin dahil hindi ko naman aakalain na maghihintay talaga siya sa aking paglabas. Nakakainis talaga. “Let’s go na?” “Did I make a promise.” “You compromised.” “I changed my mind. Marami pa akong gagawin.” “Pero pumayag ka.” “Pumayag ako dahil pinilit mo ako. Kung hindi ko sabihin ang oo hindi mo ibabalik ang gamit ko. Take note, gamit ko! Kung nakipag-compromise man ako, sarili kong gamit ang
CHAPTER 69 Pagkatapos ng klase ko ay lumabas na ako ng gate. “Thank you Lord, wala ang makulit.” Usal ko habang mabilis akong naglalakad sa pasilyo. Kahit nang nakababa ako sa building ay wala rin siya. Kailangan kong makauwi agad dahil sa tambak ang aking mga labahin. Naglalakad na ako sa kalsada nang biglang may humintong magarang sasakyan sa tapat ko. Tumabi ako. Gilid na gilid na pero lalo pang iginilid ng may ari ng sasakyan. Hindi man ako maalam sa mga brand ng mga sasakyan at kung ano ang mga presyo ng mga ito ngunit alam na alam kong hindi ito basta basta kagaya lang ng mga nagkalat na sasakyan sa kalye. Huminto ako at tumayo sa bangketa dahil panay ang pitada. Bumukas ang pintuan at bumaba ang nakangiting may edad ng nagda-drive. Problema nito? Sa guwapo nga na mayamang nangungulit sa akin sa campus hindi ko pinapatulan ang kagaya pa kaya nitong na singkwenta na? “Miss, magandang hapon.” Hindi ko siya sinagot at bilang paggalang pa rin tipid na ngiti ang isinukli ko ngunit
CHAPTER 70Pumasok kami sa Forbes Park. Alam kong doon nakatira ang mga may kaya at mayayamang pulitiko, artista at negosyante ng bansa. Para akong nakasok sa isang napakayamang bansa na wala kang makitang nagdarahop. Doon ko nakita ang buhay na malayong-malayo sa kinagisnan kong buhay. Lahat ng bahay ay parang mansiyon. At alam ko na kung itabi ako kay Jake ay isa lang akong langgam na umaakyat sa isang puno ng matibay na nara.Hindi ako nakapagsalita at para akong natatameme sa nakikita ko lalo na ng pumasok kami sa pangalawang magarang bahay na napasok ko sa buong buhay ko. Una ay ang kina Jinx. Napakalaki nito, may sariling swimming pool, nakahilera sa parking lot nila ang mga mamahaling sasakyan, may dalawa silang chopper at nang pinapasok ako ay para akong nalula sa aking nakita sa mga mamahaling appliances at display sa loob ng bahay ngunit hindi na kami pumasok pa sa pinakasalas doon lang kami sa beranda ng bahay ngunit nasisilip naman ang magara at eleganteng loob ng bahay.“
CHAPTER 71“Pwede ba kitang makausap?”“Hindi na ba makapaghihintay sa dinner natin?”“Hindi. Gusto kong magkaliwanagan tayo ngayon. Gusto kong makilala mo ako bago mo pa ako mahalin ng husto.”Huminga siya ng malalim. “Gusto mong magbago ang isip ko kaya gusto mong sabihin sa akin anng sa tingin mo ay maayawan ko sa’yo.”“Exactly. Niyaya mo akong kumain, pumayag ako dahil sa kakulitan mo. Hanggang sa dinala mo agad ako sa inyong bahay, ipinakiusap sa Yaya mo para mas makilala pa kita ng husto at nagkunwari na may naiwan na damit ang pinsan mo ngunit ang totoo ay namili ka na dati pa ng ibibigay mo sa akin dahil siguro nakikita mong luma na at out of fashion ang mga isinusuot ko kapag hindi tayo naka-uniform. Those were not coincidences at all. You really plan for it. You are doing all these for me to like you, tama ba? Now please be honest enough, sigurado ka bang friendship lang ang habol mo sa akin?”“Wow, ang galing mo namang magtagpi-tagpi ng mga pangyayari. Writer ka ba dati o d
CHAPTER 71“What? At young age nagpabuntis ka?”“Oo at ayaw kong ilihim sa’yo. Jake, hindi na ako virgin pa.”Huminga siya ng malalim. “Nasaan ang bata?”“Hindi ka man lang ba nadismaya? Wala man lang akong makitang reaction na inaasahan ko sa mukha mo.”“Paano ba ako dapat mag-react? Magagalit? Maiinis? Mawawalan ng gana? Your past is not your present. Hindi ko na mababago ang nakaraan. Hindi ako pwedeng magalit, madismaya o mawalan ng gana dahil sa mga nangyari sa’yo in the past. Lahat ng mga nangyarig iyon ay pinagsama-sama para magustuhan at tanggapin ka ngayon kasi bahagi na lahat iyon ng mga nakaraan mo na kahit anong gawin mo o gawin ko ay hindi na natin pwede pang ayusin. So nasaan ang bata?”“Nakunan ako.”“Nakunan ka? Sorry.”“Okey lang. Magdadalawang buwan pa lang ang ipinagbubuntis ko noon.”“Alam ba niya? Yung nakabuntis sa’yo, alam ba niya ang tungkol dito?”“Hindi. Papunta siya ng America noon. Hindi na niya nalaman dahil itinali ako ng Mommy niya, binusalan sa bibig at