CHAPTER 67“Are you okey?” tanong ng naguguluhan ding estranghero sa bigla na lang na pagsusungit ko.“Yes, am fine. Mukha ba akong may sakit sa’yo?” sarkastiko kong sagot.“Could you please find these books listed in this paper and bring it there?” tinuro niya ang kaniyang upuan.Tinignan ko ang sinasabi niyang listahan. Sulat iyon. Isang bukas na love letter. Balak pa ako nitong budulin. “Who do you think I am?” naguguluhan kong tanong.“A librarian. You’re one of them, yeah?” nakangiti ngunit nahihiya niyang balik-tanong.“No! What makes you think that I am one of them naman?”“Kasi, nag-aayos ka ng mga books.”Napangiti ako. So, kapag may hawak kang libro at maayos mong ibinabalik iyon sa pinagkunan mo, librarian ka na agad?” Tumaas ang kilay ko.“Oh so, you are not.”“Yes. I am sorry but am not one of them. Hindi rin ako mahilig makipag-usap sa stranger.”“Jake here.” Nilahad niya ang palad niya. Nakikipagkilala na agad siya. Nakikipagkamay. Ang presko naman talag
CHAPTER 68 “Heto ang book mo. Thank you.” “Salamat naman at may isang salita ka.” “Oo naman. Mahalaga sa akin ang word of honor. Okey mukhang nagmamadali ka. I guess, see you around?” Nang kinuha ko ang libro ko ay tumalikod na ako. May mga sinasabi siya ngunit hindi ko na pinansin pa. Wala rin naman akong balak na pagbigyan siya. Word of honor, word of honor ka pa! Ulol. Kilala ko kayong mga guwapo at mamayaman. Masarap magmahal ngunit nang-iiwan. Pagkatapos ng klase ko ay nakita ko na agad siyang nag-aabang sa akin. Hinawakan ko na ng mahigpit ang aking mga gamit. Nagtama an gaming paningin dahil hindi ko naman aakalain na maghihintay talaga siya sa aking paglabas. Nakakainis talaga. “Let’s go na?” “Did I make a promise.” “You compromised.” “I changed my mind. Marami pa akong gagawin.” “Pero pumayag ka.” “Pumayag ako dahil pinilit mo ako. Kung hindi ko sabihin ang oo hindi mo ibabalik ang gamit ko. Take note, gamit ko! Kung nakipag-compromise man ako, sarili kong gamit ang
CHAPTER 69 Pagkatapos ng klase ko ay lumabas na ako ng gate. “Thank you Lord, wala ang makulit.” Usal ko habang mabilis akong naglalakad sa pasilyo. Kahit nang nakababa ako sa building ay wala rin siya. Kailangan kong makauwi agad dahil sa tambak ang aking mga labahin. Naglalakad na ako sa kalsada nang biglang may humintong magarang sasakyan sa tapat ko. Tumabi ako. Gilid na gilid na pero lalo pang iginilid ng may ari ng sasakyan. Hindi man ako maalam sa mga brand ng mga sasakyan at kung ano ang mga presyo ng mga ito ngunit alam na alam kong hindi ito basta basta kagaya lang ng mga nagkalat na sasakyan sa kalye. Huminto ako at tumayo sa bangketa dahil panay ang pitada. Bumukas ang pintuan at bumaba ang nakangiting may edad ng nagda-drive. Problema nito? Sa guwapo nga na mayamang nangungulit sa akin sa campus hindi ko pinapatulan ang kagaya pa kaya nitong na singkwenta na? “Miss, magandang hapon.” Hindi ko siya sinagot at bilang paggalang pa rin tipid na ngiti ang isinukli ko ngunit
CHAPTER 70Pumasok kami sa Forbes Park. Alam kong doon nakatira ang mga may kaya at mayayamang pulitiko, artista at negosyante ng bansa. Para akong nakasok sa isang napakayamang bansa na wala kang makitang nagdarahop. Doon ko nakita ang buhay na malayong-malayo sa kinagisnan kong buhay. Lahat ng bahay ay parang mansiyon. At alam ko na kung itabi ako kay Jake ay isa lang akong langgam na umaakyat sa isang puno ng matibay na nara.Hindi ako nakapagsalita at para akong natatameme sa nakikita ko lalo na ng pumasok kami sa pangalawang magarang bahay na napasok ko sa buong buhay ko. Una ay ang kina Jinx. Napakalaki nito, may sariling swimming pool, nakahilera sa parking lot nila ang mga mamahaling sasakyan, may dalawa silang chopper at nang pinapasok ako ay para akong nalula sa aking nakita sa mga mamahaling appliances at display sa loob ng bahay ngunit hindi na kami pumasok pa sa pinakasalas doon lang kami sa beranda ng bahay ngunit nasisilip naman ang magara at eleganteng loob ng bahay.“
CHAPTER 71“Pwede ba kitang makausap?”“Hindi na ba makapaghihintay sa dinner natin?”“Hindi. Gusto kong magkaliwanagan tayo ngayon. Gusto kong makilala mo ako bago mo pa ako mahalin ng husto.”Huminga siya ng malalim. “Gusto mong magbago ang isip ko kaya gusto mong sabihin sa akin anng sa tingin mo ay maayawan ko sa’yo.”“Exactly. Niyaya mo akong kumain, pumayag ako dahil sa kakulitan mo. Hanggang sa dinala mo agad ako sa inyong bahay, ipinakiusap sa Yaya mo para mas makilala pa kita ng husto at nagkunwari na may naiwan na damit ang pinsan mo ngunit ang totoo ay namili ka na dati pa ng ibibigay mo sa akin dahil siguro nakikita mong luma na at out of fashion ang mga isinusuot ko kapag hindi tayo naka-uniform. Those were not coincidences at all. You really plan for it. You are doing all these for me to like you, tama ba? Now please be honest enough, sigurado ka bang friendship lang ang habol mo sa akin?”“Wow, ang galing mo namang magtagpi-tagpi ng mga pangyayari. Writer ka ba dati o d
CHAPTER 71“What? At young age nagpabuntis ka?”“Oo at ayaw kong ilihim sa’yo. Jake, hindi na ako virgin pa.”Huminga siya ng malalim. “Nasaan ang bata?”“Hindi ka man lang ba nadismaya? Wala man lang akong makitang reaction na inaasahan ko sa mukha mo.”“Paano ba ako dapat mag-react? Magagalit? Maiinis? Mawawalan ng gana? Your past is not your present. Hindi ko na mababago ang nakaraan. Hindi ako pwedeng magalit, madismaya o mawalan ng gana dahil sa mga nangyari sa’yo in the past. Lahat ng mga nangyarig iyon ay pinagsama-sama para magustuhan at tanggapin ka ngayon kasi bahagi na lahat iyon ng mga nakaraan mo na kahit anong gawin mo o gawin ko ay hindi na natin pwede pang ayusin. So nasaan ang bata?”“Nakunan ako.”“Nakunan ka? Sorry.”“Okey lang. Magdadalawang buwan pa lang ang ipinagbubuntis ko noon.”“Alam ba niya? Yung nakabuntis sa’yo, alam ba niya ang tungkol dito?”“Hindi. Papunta siya ng America noon. Hindi na niya nalaman dahil itinali ako ng Mommy niya, binusalan sa bibig at
Chapter 72Tinitigan niya ako. Yung titig na para niyang pinapasok ang kaluluwa ko. Ako ang natalo. Yumuko. Bakit kasi ang gwapo-gwapo niya kahit saang anggulo. Namumula ang kanyang mukha sa init dahil mahina ang ceiling fan. Kahit pa pinagpapawisan siya parang ang fresh pa rin niya. Yung amoy ng kanyang pawis, sobrang bango. Amoy sosyal.“Khaye?”“Yes?”“Alam ko kasing masyadong maaga para tanungin kita kung mahal mo ako. Sa akin tama na munang malaman ko kung gusto mo rin ako? Seryoso ako Khaye. Gusto mo rin ba ako?”Hindi ako nakasagot. Bigla na lang akong nalito? Iniisip ko kung tama bang pasukin ko ito at ang magiging kapalit na naman ay ang pagkabuwag ng mga pangarap ko lalo pa’t malapit ko ng makamit. Ayaw ko na sana, lalo pa’t naiisip ko si Nanang na naghihitay sa aking pagtatagumpay. Isusugal ko bang muli ang aking puso kasabay sa pagtahak ko ng landas patungo sa tagumpay? “Okey kung ayaw mong sumagot ibig sabihin hindi nga talaga yata ako papasa sa’yo.”Hindi pa rin ako sum
CHAPTER 73 “I’m sorry.” sabay naming namutawi. “No, I should be the one to apologize.” “Okey good night Jake.” Pumasok ako at mabilis kong isinara ang gate. Napahawak ako sa aking dibdib. “Ano bang kalandian ito Khaye? Bakit ang harot harot mo na naman?” bulong ko sa aking sarili. Sinunod niya ang sinabi ko. Hindi siya sa akin nag-text. Nag-text lang siya sa akin ng good night. “Even After Spending The Entire Day With You, I Just Can’t Seem To Get Enough Of You Sweet dreams.” Kinabukasan, text na naman niya ang gumising sa akin. “Your smile is the only inspiration I need. The voice is the only motivation I need. Your love is the only happiness I need. Good morning.” Kung ang sagot ko kagabi ay simpleng “Nyt.” Ngayon ay “Morning” lang. Hindi dapat siya masanay na kakuwentuhan niya ako sa text. Maghapong wala rin siyang text. Ako itong si gaga ang check na ng check kung nagtext nga ba siya o hindi sa aking trabaho. Panay ang labas ko ng king cellphone. Nganga. Kinahapunan, wala