HONORS

Chapter 62

Nagpatuloy ang araw, linggo at buwan. Natutunan kong maging malakas mag-isa. Nagtanim rin ako ng gulay na siya kong ibinebenta na ikinabubuhay. Alam kong ang 20,000 na pinagbentahan ko sa alahas na bigay ni Jinx ay hindi na magtatagal ng isang taon kaya kailangan kong tipirin. Nagpapasalamat ako na kahit wala na si Jinx sa tabi ko ay nakapag-iwan siya ng nakatutulong pa rin sa akin ngunit mali pa rin na hindi siya sa akin nagsabi na hindi na siya babalik. Na pinaasa lang ako sa wala.

Mag-seseventeen na ako noon ngunit parang tuluyan ng hinubog ng sari-saring dagok ang buhay ko. Tanging mga teachers ko at ang butihing Principal namin ang siyang naniniwala sa aking kakayahan. Sila ang walang sawang nag-uudyok sa akin para tapusin ang pag-aaral at nang mahimasmasan ako ay ang naging motivation kong lumaban ay ang pangako ko kay Nanang. Naging gabay ko ang kanyang mga pangaral nang magkasama pa kami. Umiiyak ako kapag binabalikan ko ang mga panahong sinusuway ko siya. Napapabu