Nakatuon ang lahat ng atensyon kay Alejandro. Lahat ng ito ay naghihintay ng kaniyang desisyon. Malamig ang mga mata nito nang pagmasdan ang kaniyang ina na si Melissa, na kasalukuyang nag-aalboroto sa galit. He knew Feliz Santos’s words were serious. Gayunpaman ay iisa lang ang magiging sagot niya sa bagay na ‘yon.Palaban na nagtaas ng kilay si Feliz habang nakahalukipkip. Hindi niya alam na hahantong sa gano’n ang sitwasyon. Dapat ay naghihintay siya sa paglabas ni Klaire sa operating room at ang magandang balita na ligtas na ang kaniyang Mommy, pero talagang nandoon ang mga taong sisira ng araw niya at ng best friend niya. Nagpamulsa si Alejandro. “No, I won’t cancel the contract with their company.” Mas lalong namula sa galit si Melissa at sumigaw, “Alejandro!!”Pagod na binalingan ng tingin ni Alejandro ang kaniyang ina. Hindi na niya maintindihan kung bakit at gano’n na lang kainit ang dugo nito sa kumpanyang pinagtatrabahuhan ni Klaire. Wala naman ‘yong kinalaman sa nakaraa
Feliz didn’t know that Alejandro could be so persistent. Napalunok siya at napatingin sa operating room. Iilang mga nurse na ang nalabas mula doon. Nagsisimula na siyang mabalisa. Paano na lang kung lumabas din si Klaire mula doon? Panigurado ay mabibisto ito nang mga Fuentabella at De Guzman! “It’s up to you,” wika niya kay Alejandro, pilit na tinatago ang pangamba sa kaniyang puso. Nang may makitang pamilyar na lalaking doktor na isa sa mga nag-assist kay Klaire sa operation ay mabilis na gumalaw si Feliz. “Doctor Alex!” bulalas niya at lumapit sa doktor. “How’s the operation?” Nagtanggal ng surgical mask ang doktor at sinabing, “It was succesful, Feliz. Ligtas na ang Mommy mo.” Halos mapaiyak si Feliz nang marinig ‘yon. Maging ang kaniyang pamilya ay tuwang-tuwa sa balitang ito. Napakagaling talaga ni Klaire! Nang makalma sa halu-halong emosyon ay binulungan niya ang kakilalang doktor. “Nasaan si Klaire?”“Pumunta siya sa locker area para magpalit ng damit.” “Alex, kapag ti
Nang makita ni Melissa ang kanyang anak na papalapit sa kanila, agad siyang nakakuha ng kumpiyansa na ihagis ang kahihiyan Klaire.“Ali, have you heard what this uneducated woman just said? She is really a gold digger!” bulalas ni Melissa.Ibinaling din ni Klaire ang kanyang tingin kay Alejandro. Sa isip niya ay hindi niya maintindihan kung ano’ng ginagawa ni Alejandro sa ospital sa mga oras na ‘yon. Dahil ba kay Sophia kaya nagpunta siya rito? Sa pag-iisip ng posibilidad na ito, unti-unting nakaramdam ng lungkot si Klaire. Ang sabi ng lalaki ay wala silang relasyon ni Sophia, hindi ba? Nagsisinungaling lang ba ito? Agad na nanumbalik ang poot sa dibdib niya. Ilang araw din niyang hinayaan ang sarili na maguluhan dahil sa mga magagandang bagay na pinapakita ni Alejandro, pero hindi na siya magpapalokong muli!Hindi napigilan ni Klaire na ibuka ang kanyang bibig at nanunuya, “So, Mr. Fuentabella is here to stand by his fiancee’s side, I see.” Tumango siya at saka sarkastikong tumawa
Nagmamadaling tumakbo palapit kay Klaire ang kambal nang makauwi siya sa villa. Her two little angels hugged her legs that brought a smile to her face. “Mommy, are you tired? Uminom ka po muna ng tubig,” sabi ni Nico na sinapuso ang mga paalala ng kuyang si Clayton sa kung ano ang dapat gawin sa tuwing uuwi ang kanilang Mommy galing sa ospital. Inabot din ni Natasha ang maliit na notebook at nagsulat. [Mommy, you had a tough day. Would you like to rest upstairs?]“Yes, Mommy. Callie is right. Baka po naubos ang lakas niyo sa operasyon. Kumain ka po muna para magka-energy ka at saka magpahinga, Mommy…” Pinagmasdan niya ang dalawang anak, na halatang nag-aalala sa kaniya. Masama man ang naging araw niya ay nililibang ng mga ito ang puso niya, kaya naman natunaw ang kanina pa niya kinikimkim na galit.Agad na lumuhod si Klaire at niyakap ang dalawang bata, hinawakan sila nanng mahigpit na parang mga kayamanan.Mabuti na lang ay may dalawa siyang anghel na palaging nauuwian. Hindi s
Sa susunod na mga araw, bukod sa bahay, ay sa research institute ginugol ni Klaire ang kaniyang atensyon. Her life was simple, though she could feel the unknown dullness in it for some unknown reason. Hindi siya pumupunta sa kumpanya at wala nang karagdagang pakikipag-ugnayan kay Alejandro o sa kumpanya nito. Ilang beses lamang niyang narinig ang pangalan ng kumpanya nito sa tuwing magpapasok ng mga high-end ingredients sa institute na kinakailangan para sa pagbuo ng mga bagong perfume formula. Samantala, ilang araw nang lulong sa alak si Alejandro. Gumigising ito na may hangover at pumapasok sa trabaho pagkatapos. That was his daily routine. Wala siyang naging balita kay Klaire. Ni hindi rin niya binabanggit pa ang pangalan nito o hinahanap ang presensya nito. Gusto na lamang niya kalimutan ang nangyari noong nagdaang araw dahil na rin iyon ang mas makakabuti sa babae… Bagama’t subsob sa trabaho, mas lalong kinatakutan ng mga empleyado si Alejandro. Kumpara noon ay tila ba mas na
Ilang araw nang subsob sa trabaho si Klaire. She spent her time in the research lab making new perfume formulas. Tanging ang research institute at bahay ang araw-araw na pinupuntahan at inuuwian niya. Hindi na siya pumunta ng kumpanya o kahit saan pagkatapos noong nangyari sa ospital, at sinusubukan na rin niyang kalimutan ang mga nangyari.“Klaire, alam kong buhay mo ang pagbuo ng mga bagong formula pero sana hindi mo inaabuso ang katawan mo, ha? You haven’t rested in the past few days. Magpahinga ka muna kaya?” ani Feliz. Nagsimulang mag-alala ang kaibigan niya sa kaniya. May pagkapraning din kasi si Feliz at iniisip na inaabuso niya ang sarili niya kapag buong araw siyang nasa research lab. Marahan nitong inagaw ang notebook kung saan niya sinusulat ang bagong ingredients na ginamit niya para sa bagong formula na binubuo niya. “Oh, akala ko ba busy ka sa kumpanya? Why are you here?” natatawang tanong ni Feliz at saka hinubad ang suot na reading glass. Umirap si Feliz at pumameyw
Ano?? Nang marinig nina Clayton at Callie iyon, agad silang kinabahan. Paano na lang kung aksidenteng magkita-kita sila ng kanilang mga kambal doon, edi mabibisto na ang tinatago nilang sekreto! Paano nila iyon ipapaliwanag sa Mommy at Daddy nila?Nagkatinginan ang kambal at agad na hinawakan ang kanilang Daddy upang pigilan siya.“There’s no need for you to go with us, Daddy. Alam po namin na busy ka sa work. Ano na lang po ang mangyayari sa company kung wala ka po? Besides, sasamahan naman po kami ni Tito Ivan kaya ayos na po sa amin ‘yon,” paliwanag ni Clayton, umaasang makakalusot at makukumbinsi ang Daddy nila. Nag-aalala din si Callie, kaya tumabi lang siya at tumango, saka umiling kay Alejandro, na puno ng pagtanggi ang mukha.Napakurap si Alejandro, hindi inaasahan na tatanggihan siya ng mga anak. Sumeryoso ang tingin niya sa ang dalawa na halatang kinakabahan at balisa. Naningkit ang kaniyang mga mata. “Tell me, may tinatago ba kayo sa akin?”“N-Nothing, Daddy. Wala po!” I
Hindi na namalayan ni Klaire ang oras. Mag-a-alas sais na pala ng gabi at papalubog na rin ang araw. Ang banayad na ihip ng malamig hangin ay nagdulot ng kaginhawaan sa kaniyang mukha. Habang naglalakad ang mag-i-ina ay nadaanan nila ang isang horror house. Biglang nagliwanag ang mga mata ni Nico ng makita ito. Gusto niya ‘yong subukan kahit wala iyon sa listahan ng mga susubukan nila sa Enchanted Kingdom. Naisip na hindi naman siguro papasukin iyon ng kanilang ibang kambal at ng Daddy nila. They knew their Daddy came along with their other twins. Sa pagkakaalam niya sa ugali ng isang Alejandro Fuentabella, hindi ito mahilig sa mga horror event o haunted house. Sa pag-iisip nito ay hinila ni Nico ang kamay ng kanilang Mommy. “Mommy, I want to try that one po! Pasok po tayo doon!”Punung-puno ng excitement ang mga mata ni Nico. He was really eager to go inside the horror house! Kuryoso namang tumingin sa kaniya si Natasha bago balingan ang horror house. May nakakatakot na mga disen
ISANG malakas na suntok ang natamo ni Laurence mula sa ama ni Julia. Kahit na nasa mid 50’s na ito ay makikitaan pa rin ito ng lakas, hindi nasisindak sa kahit na ano at walang kinatatakutan. Marahil dahil na rin isa ito sa mga lider ng organisasyon na lihim na gumagawa ng ilegal na negosyo sa bansa. Julia’s family name was quite famous but they shined more in the underground business. Bagay na nililihim ng mga Acosta. “Isang bagay lang ang gusto kong gawin mo pero hindi mo ba nagawa? Alam mo ba kung gaano pinag-uusapan ang auction na ‘yon? It was supposed to be our medium to attract investors–na kapag nalaman nilang nag-acquire tayo ng business property ay kusa silang lalapit sa atin ngunit anong ginawa mo? Nagpatalo ka sa isang Consunji? Wala kang bay@g!” Dumagundong sa malaking mansyon ang galit ng isang Julian Acosta, na pinipigilan ni Julia na makalapit pa kay Laurence. Natatakot siyang baka tuluyang mabugbog ang mapapangasawa. Dinilaan ni Laurence ang dugo sa gilid ng kaniyan
HINDI maipinta ang mukha ni Laurence nang marinig ang mga sinabi niya. Halos magdiwang ang puso ni Callie dahil alam niyang natamaan niya ang ego ng dating asawa. Isa pa ay totoo naman ang sinasabi niya. Julia wouldn’t try to harm herself if she loved her baby. “L-Laurence, huwag kang makikinig sa kaniya. She’s brainwashing you para pag-awayin tayo,” iyak ni Julia. Ngumisi lamang si Callie at saka ikinawit ang kamay sa matipunong braso ni Vincenzo. “Love, I think we’re done here,” malambing niyang wika sa asawa at nag-angat ng tingin dito. “Let’s go home and celebrate our wins.” Tumango naman si Vincenzo at marahang hinaplos ang pisngi niya. Natural na natural ang pagpapanggap nito sa harap ng maraming tao na kahit si Callie ay nabibigla sa mga akto nito. Bahagya siyang napakurap nang maramdaman ang pag-iinit ng pisngi. “Alright, love,” ani Vincenzo at binalingan ng tingin si Laurence. “But I’m not done with the both of you. I’ll see to it that you’ll receive the CCTV footage on
MABILIS na sumagi sa isipan ni Callie ang kwento ng kaniyang Mommy, kung paano ito na-frame up ng karibal na si Sophia na sinadyang magpatihulog sa hagdan, na nagresulta sa pagkamuhi ng mga tao sa kaniyang ina sa loob nang mahabang taon.Adrenaline rushed through her veins. Not wanting to have the same fate as her Mom’s, she immediately grabbed Julia’s arm and pulled her up, preventing the woman from falling downstairs. Malakas ang tibok ng kaniyang puso nang mahigit ang babae at hinila ito palayo sa hagdan. “Nababaliw ka na ba?!” singhal niya habang mahigpit na hawak ang braso nito. Ramdam niya ang matinding galit na nanunuot sa kaniyang kaibuturan. “Ano sa tingin mo ang iniisip mo? Magpapatihulog ka sa hagdan? Hindi mo naisip ang baby sa sinapupunan mo?” “You were trying to hurt me!” sigaw ni Julia at nagsimulang maglikot ang mga mata, nagpalinga-linga at nagbabaka sakaling may mga matang nakakita sa ginagawa sa kaniya ni Callie. “You are trying to kill my baby!” Napailing si Cal
AGAD na iniiwas ni Callie ang tingin sa nanunubok na mga mata ni Vincenzo nang magsalita ang host ng auction. Ilang saglit pa ay nagsimula na ang aktibidad at kita sa mga mayayamang naroon ang kasiyahan sa pagbi-bid sa mga real estate property na binibenta ng mga mayayamang angkan. Dumating ang waiter at nag-abot ng drinks sa kanilang table. Kinuha ni Callie ang wineglass at sinimsiman ang alak niyon. She couldn’t help but frown as she observed the people inside the event hall. Kung mag-bid ay animo’y barya lamang ang ilang daang milyon sa mga ito. Napansin niya ang kalmadong si Vincenzo sa kaniyang tabi. Kumpara kanina na para bang nakikipaglaro ito sa kaniya, ngayon naman ay tahimik itong nagmamatiyag–sisilay ang multong ngiti sa labi at kung minsan ay mapapailing. “Why aren’t we bidding yet?” kuryoso niyang tanong sa asawa. “I’m waiting for your ex-husband and his lover to bid,” sagot nito at bahagyang tinagilid ang ulo. “Seven hundred million pesos,” rinig nilang wika ng isan
HALOS papalubog na ang araw nang makarating sina Callie at Vincenzo sa New World Manila Hotel kung saan gaganapin ang nasabing pinaka-inaabangang at pinakamalaking land auction. Ang mga mayayamang pamilya o clan, respetadong negosyante at mga pulitiko ang karaniwang nagbebenta ng mga real estate properties sa aktibidad na ito. Pagkapasok pa lamang sa event hall kung saan gaganapin ang auction ay ramdam na agad ni Vincenzo ang malalagkit na tingin ng mga lalaking negosyanteng naroon sa kaniyang asawa, habang wala namang ka-ide-ideya si Callie na tila namamangha pa sa lugar. Nauuna si Callie sa paglalakad, naghahanap ng bakanteng mesa kung saan sila maaaring maupo nang biglang harangin ito ng isang matandang lalaki na sa tingin ni Vincenzo ay nasa mid 50’s na. Malapad ang ngiti ng lalaki nang magsalita, “Sinasabi ko na nga ba’t hindi ako nagkamali ng pagpunta rito. Are you alone, Miss—” “She’s with her husband,” agad na turan ni Vincenzo at lumapit sa likuran ni Callie. He held Cal
“Anak ka pala ng isang mayamang pamilya!” gulat na pahayag ng kaibigang si Monique nang muli siyang pumasok sa Consunji Mall. “Grabe ang ganda-ganda mo sa TV, Callie. Para kang reyna ng boss natin sa kasal niyo!”Sa pagpasok pa lang kaninang umaga sa Mall ay marami ng empleyado ang gulat at masayang makita siya. Hindi na nagtataka pa si Callie lalo na’t naging headline sa balita ang nangyaring kasalan nila ni Vincenzo. Alam na rin niyang sa pagkakataong ‘yon ay hindi na niya maitatago pa ang totoong identidad sa mga taong nakasama niya sa trabaho, lalo na kay Monique na kaibigan niya. Matipid na nginitian ni Callie ang kaibigan. “Nagulat ka ba? Pasensya ka na kung naglihim ako ha.” Mabilis na tumango si Monique, ang mga mata ay puno ng tuwa. “Malamang, magugulat talaga ako! Kunwari ka pang hindi kilala ng boss natin, ‘yon pala ay mapapangasawa mo na.” Tumawa ito. “Speechless nga rin iyong supervisor natin saka iyong mga alipores niyang may inis sa iyo. Malamang ay nagngingitngit na
Halos manakit ang bibig ni Callie sa walang tigil na kangingiti nang matamis sa harap ng mga media na dumalo sa wedding reception ng kasal nila ni Vincenzo. She wanted the whole nation to know that she was happy to have the most expensive wedding in the country. Alam niyang lalabas ang mga kaganapan ng kanilang kasal sa internet at mga dyaryo kaya kahit na may kabang nararamdaman sa pagbabago ng timpla sa kaniya ni Vincenzo ay pinilit niyang magmukhang pinakamasayang asawa. Halos tatlong oras din ang tinakbo ng wedding reception at pagkatapos niyon ay isa-isa nang nag-aalisan ang mga kilalang bisita.Huminga siya nang malalim at sinabayan si Vincenzo sa paglalakad palapit sa pamilya Fuentabella. Tumikhim ang kaniyang Daddy, tiningnan siya at saka seryosong bumaling sa kaniyang asawa. Asawa…. Hindi pa rin siya makapaniwala na kinasal siya sa ikalawang pagkakataon.Tiningnan niya ang asawang si Vincenzo na may maliit na ngiting ginawad sa kaniyang Daddy Alejandro.“I won’t ask for a
Sa simbahan, Hindi mapakali ang pamilya Fuentabella maging ang mga taong naroon. Paano ba naman ay hindi pa dumadating ang bridal car na siyang maghahatid kay Callie sa lugar. Maging ang mga bisitang naroon upang saksihan ang pag-iisang dibdib nito kay Vincenzo Pierre Consunji ay nagtataka at nagbubulung-bulungan. Sa gilid ng altar ay nakatayo si Vincenzo. Bahagyang kunot ang noo habang iniisip na baka nagbago na ang isip ng babaeng pakakasalan niya. Sa gilid niya ay nakatindig ang amang si Manuel na iiling-iling bago sinabing, “That woman was brazen to lecture me days ago. Hindi naman pala desidido na magpakasal sa iyo.” Kinuyom ni Vincenzo ang kaniyang kamao. Bahagyang nagtagis ang kaniyang bagang sa pag-iisip na hindi na sisipot pa si Callie. His gaze went to Sammy’s direction—the flower girl of their small entourage. Kung hindi magpapakasal sa kaniya si Callie ay talagang mawawala sa kaniya ang batang dugo't laman ng yumao niyang kapatid. Dahil sa pag-iisip na ’yon ay na
Araw ng Sabado, Abala ang buong pamilya Fuentabella sa araw ng kasal ni Callie. Magaganda ang dekorasyon sa tanyag na simbahan na paggaganapan ng seremoniya, at inimbitahan ang mga bigating personalidad, maging ang nangungunang media upang isa-telebisyon ang kasal. The Fuentabella and Consunji family were so hands on with everything. Wala nang iba pang gagawin si Callie kung hindi ang maghanda, at magmartsa sa simbahan. Callie was in her suite, looking very fresh and happy in her preparation robe. Ito na ang araw na pinakahihintay niya. Magpapakasal na sila ni Vincenzo at isakakatuparan ang mga plano nila. She couldn’t wait to strike back. Alam niyang makararating kay Laurence ang araw na ito at sisiguraduhin niyang siya ang panalo. Pagkatapos make up-an at ayusin ang buhok niya ay pinalabas niya na ang mga stylist na naroon. Pinagmasdan niya ang magarbong wedding gown na nakasuot sa mannequin. Hindi mawala ang ngiti niya habang tinitingnan kung gaano ito kaganda. It was a design s