Sa susunod na mga araw, bukod sa bahay, ay sa research institute ginugol ni Klaire ang kaniyang atensyon. Her life was simple, though she could feel the unknown dullness in it for some unknown reason. Hindi siya pumupunta sa kumpanya at wala nang karagdagang pakikipag-ugnayan kay Alejandro o sa kumpanya nito. Ilang beses lamang niyang narinig ang pangalan ng kumpanya nito sa tuwing magpapasok ng mga high-end ingredients sa institute na kinakailangan para sa pagbuo ng mga bagong perfume formula. Samantala, ilang araw nang lulong sa alak si Alejandro. Gumigising ito na may hangover at pumapasok sa trabaho pagkatapos. That was his daily routine. Wala siyang naging balita kay Klaire. Ni hindi rin niya binabanggit pa ang pangalan nito o hinahanap ang presensya nito. Gusto na lamang niya kalimutan ang nangyari noong nagdaang araw dahil na rin iyon ang mas makakabuti sa babae… Bagama’t subsob sa trabaho, mas lalong kinatakutan ng mga empleyado si Alejandro. Kumpara noon ay tila ba mas na
Ilang araw nang subsob sa trabaho si Klaire. She spent her time in the research lab making new perfume formulas. Tanging ang research institute at bahay ang araw-araw na pinupuntahan at inuuwian niya. Hindi na siya pumunta ng kumpanya o kahit saan pagkatapos noong nangyari sa ospital, at sinusubukan na rin niyang kalimutan ang mga nangyari.“Klaire, alam kong buhay mo ang pagbuo ng mga bagong formula pero sana hindi mo inaabuso ang katawan mo, ha? You haven’t rested in the past few days. Magpahinga ka muna kaya?” ani Feliz. Nagsimulang mag-alala ang kaibigan niya sa kaniya. May pagkapraning din kasi si Feliz at iniisip na inaabuso niya ang sarili niya kapag buong araw siyang nasa research lab. Marahan nitong inagaw ang notebook kung saan niya sinusulat ang bagong ingredients na ginamit niya para sa bagong formula na binubuo niya. “Oh, akala ko ba busy ka sa kumpanya? Why are you here?” natatawang tanong ni Feliz at saka hinubad ang suot na reading glass. Umirap si Feliz at pumameyw
Ano?? Nang marinig nina Clayton at Callie iyon, agad silang kinabahan. Paano na lang kung aksidenteng magkita-kita sila ng kanilang mga kambal doon, edi mabibisto na ang tinatago nilang sekreto! Paano nila iyon ipapaliwanag sa Mommy at Daddy nila?Nagkatinginan ang kambal at agad na hinawakan ang kanilang Daddy upang pigilan siya.“There’s no need for you to go with us, Daddy. Alam po namin na busy ka sa work. Ano na lang po ang mangyayari sa company kung wala ka po? Besides, sasamahan naman po kami ni Tito Ivan kaya ayos na po sa amin ‘yon,” paliwanag ni Clayton, umaasang makakalusot at makukumbinsi ang Daddy nila. Nag-aalala din si Callie, kaya tumabi lang siya at tumango, saka umiling kay Alejandro, na puno ng pagtanggi ang mukha.Napakurap si Alejandro, hindi inaasahan na tatanggihan siya ng mga anak. Sumeryoso ang tingin niya sa ang dalawa na halatang kinakabahan at balisa. Naningkit ang kaniyang mga mata. “Tell me, may tinatago ba kayo sa akin?”“N-Nothing, Daddy. Wala po!” I
Hindi na namalayan ni Klaire ang oras. Mag-a-alas sais na pala ng gabi at papalubog na rin ang araw. Ang banayad na ihip ng malamig hangin ay nagdulot ng kaginhawaan sa kaniyang mukha. Habang naglalakad ang mag-i-ina ay nadaanan nila ang isang horror house. Biglang nagliwanag ang mga mata ni Nico ng makita ito. Gusto niya ‘yong subukan kahit wala iyon sa listahan ng mga susubukan nila sa Enchanted Kingdom. Naisip na hindi naman siguro papasukin iyon ng kanilang ibang kambal at ng Daddy nila. They knew their Daddy came along with their other twins. Sa pagkakaalam niya sa ugali ng isang Alejandro Fuentabella, hindi ito mahilig sa mga horror event o haunted house. Sa pag-iisip nito ay hinila ni Nico ang kamay ng kanilang Mommy. “Mommy, I want to try that one po! Pasok po tayo doon!”Punung-puno ng excitement ang mga mata ni Nico. He was really eager to go inside the horror house! Kuryoso namang tumingin sa kaniya si Natasha bago balingan ang horror house. May nakakatakot na mga disen
Natigilan si Klaire nang marinig ang malalim na boses ng isang lalaki. Medyo hindi pa rin siya nakaka-recover dahil sa takot pero matapang siyang nag-angat ng tingin sa lalaking humila sa kaniya. Her eyes widened when she saw Alejandro. Agad na naghuramentado ang puso niya sa pagkakataong ‘yon, naguguluhan kung bakit naroon sa lugar na ‘yon ang dati niyang asawa. “Are you real?” Kumunot ang noo niya at saka tinapik ang pisngi ni Alejandro. Hinawakan ni Alejandro ang kamay niyang nakahawak sa kaniyang pisngi. Nagdulot iyon ng kung ano’ng init sa kaniyang mukha. “Didn’t you say that you no longer want to be involved with me? Anong ginagawa mo, Klaire?”Napaawang ang mga labi ni Klaire, hindi makapaniwala na talagang nasa harapan niya si Alejandro Fuentabella. Mabilis siyang lumayo sa lalaki at mapang-akusa itong pinagmasdan. “What are you doing here?” maldita niyang tanong dito. “Why can’t I be here?” mariin at nanunubok na ganting tanong ni Alejandro, nagtaas ng kilay at saka hum
Nag-iwas si Klaire ng tingin. Naisip niya na kaya naroon si Alejandro ay baka dahil nilabas nito ang pamilya niya ngayong Sabado. He would definitely go to such places, knowing he has kids… just like her. “Narito ka kasama ang family mo, ‘di ba? Wouldn’t it be bad if they saw us?” naiilang niyang sabi. Noong bumalik siya sa Pilipinas, ang balitang may pamilya na ito—dalawang anak—ang unang bumungad sa kaniya. It was unexpected news but she already saw it coming. Hindi malaman ni Klaire kung bakit nagdulot ng sakit sa kaniyang puso ang naisip na ‘yon. Alejandro didn’t say anything. Alam niya sa sarili niyang tama si Klaire. Hindi sila pwedeng makita ng mga anak niya na magkasama. Kapag nalaman ng mga anak niya na buhay pa ang Mommy nila ay baka hanap-hanapin ng mga ito ang presensya ni Klaire. They had a rough patch. Hindi madali kung hihingiin iyon ng mga anak niya sa kaniya. Sa pag-iisip niyon ay binaba ni Alejandro si Klaire. Blangko ang kaniyang mukha at malamig ang ekspresyon
Pasado alas syete ng gabi, tinawagan ni Klaire ang anak habang nakatayo siya sa entrance ng cinema. “Baby, I’m already here. Nasaan na kayo?” tanong niya sa anak. “Mommy, nagutom po si Callie kaya po nag-dinner po kami saglit. Pasok na po kayo sa loob at hintayin kami,” ani Nico. “Okay, bilisan niyo ha. Nakabili na ako ng ticket ko.” Walang kahit anong pagdududa si Klaire at sinunod na lang ang utos ng anak. Kinuha niya ang bucket ng pop corn na binili niya at saka pumasok na sa loob ng cinema. Ilang saglit pa ay nagsimula nang umere ang movie na gusto raw panoorin ni Callie. Mabilis na nahanap ni Klaire ang mga upuan na para sa kanila. Naupo siya doon at inayos ang drinks at popcorn para sa kanilang tatlo. A few minutes later, someone came and sat next to her. Ang akala niya ay sina Clayton na iyon pero laking gulat niya nang makita na si Alejandro ang umupo sa tabi niya. Her eyes widened in shock. Nagkatinginan sila ni Alejandro at halata sa mga mata ng lalaki na nagulat din
“Ano ba ‘yan? Kung maglalampungan lang naman kayo rito bakit hindi na lang kayo umuwi?” “Oo nga. Nakakaistorbo kayo ibang nanonood!” Namula lalo ang mga pisngi ni Klaire. Dahil nga nakakandong siya kay Alejandro ay nahaharangan niya ang screen para sa mga taong nasa itaas na row. Nahihiya siyang umalis sa kandungan ni Alejandro pero mabilis na nagdilim ang movie screen dahilan para matisod na naman siya. Mabuti na lamang ay mabilis ang mga kamay ni Alejandro para masalo siya. She fell back onto his lap. Ang kaniyang kamay ay nasa bandang torso na ni Alejandro. Naramdaman iyon ni Alejandro, dahilan para ma-tense ang kaniyang mga muscle sa ibabang parte ng kaniyang katawan. Kinuha niya ang kamay ni Klaire at inalis ‘yon sa pwesto nito. Nagtagis ang kaniyang bagang at mabilis na hinigit palapit si Klaire. “Tsinatsansingan mo ba ako?” Naghuramentado ang puso ni Klaire. “Ano’ng sinasabi mo? Bakit ko naman gagawin ‘yon?”Ipinikit ni Alejandro ang kaniyang mga mata, pilit na kinakalma