Kinabukasan, pagkatapos mag-almusal ay dumiretso siya sa kumpanya ng mga Fuentabella. Pagkapasok pa lamang sa R&D department ay agad siyang sinalubong ni Olga. “Klaire, ayos ka lang ba?” nag-aalalang tanong nito. “I heard that you were locked in the comfort room. Ano ba ang nangyari?”Ngumiti siya at tinapik ang braso nito. “It’s nothing. May gusto lang mang-inis sa akin.” “Hayaan mo. This is all over!” ani Olga sa mariing boses. “Huh? What do you mean?” “Hindi ko alam ang buong detalye pero I know na kagagawan ito ng Sophia na ‘yon at no’ng Irene.” Pilyang ngumiti ito. “Mukhang nasa iyo ang simpatya ng CEO dahil siya na mismo ang naghiganti para sa iyo, Klaire.”Napakurap si Klaire. Naghiganti? Ano ang ginawa ni Alejandro?“Paano?” kuryoso niyang tanong sa babae. Lumapit pa sa kaniya si Olga at saka mahinang nagsalita upang walang ibang makarinig, “This morning, two orders were issued from above. Tanggal na sa trabaho si Irene at demoted naman sa posisyon si Sophia. Hindi na siy
Tahimik niyang sinabayang kumain ang lalaki sa pagkain. Nang maubos nila ang dala niyang tanghalian ay tumayo siya para linisin ang mesa, pero hinawakan ni Alejandro ang kaniyang kamay.“Don’t touch it. Someone will clean it up later,” ani lalaki sa marahang boses. “O-Okay.” Kumurap siya at bahaw itong nginitian. “Kung gano’n, tulungan na lang kitang maglagay ng ointment sa labi mo. Okay?”Binitiwan siya ng lalaki at saka dumiretso ito sa sofa. “Okay?” ulit niya. “Fine, if you insist.”Nagmamadaling kinuha niya ang dalang ointment sa desk nito at saka naglabas ng wet wipes at cotton swab mula sa kaniyang bag. Bago lagyan ng ointment, pinunasan muna niya ng wet wipes ang labi ng lalaki. Napalunok siya sa ginawa. Hindi kasi niya maiwasang tingnan ang mapula’t manipis na labi ng dating asawa. Malambot iyon at nararamdaman niya habang pinupunasan ito. Naalala niya kung paano siya halikan ng labing ‘yon kahapon sa elevator. The feeling of their lips crushing against each other still l
Matalim na tiningnan ni Alejandro ang estrangherong lalaki. Kahit na hindi niya direktang sinagot ang tanong nito, sapat na ang presensya niya para tumigil ito sa pamimilit sa dati niyang asawa. Iisipin nito na siya ang asawa ni Klaire at ama ng apat na anak na sinasabi nito. Hindi niya maiwasang kilatisin ang tindig ng lalaki. Dahilan para yumuko ito at umatras nang bahagya dahil sa malamig niyang aura. “P-Pasensya na, pare. Nagandahan lang ako sa asawa mo. H-Hindi ko naman siya binabastos,” ani lalaki bago ito tuluyang umalis. Nakahinga naman nang maluwag si Klaire nang umalis ang lalaking ‘yon at saka bumaling kay Alejandro. Hindi niya maiwasang mapaisip kung kanina pa ba ito sa lugar na ‘yon. He heard what she just said. Maghihinala na kaya ito sa kaniya?Lumunok siya at nagsalita, “Let’s go?”Ngunit hindi man lang gumalaw si Alejandro. “So, you’re married with four children?” Umiling ito at tiningnan siya nang may kunot ang noo. “That’s an absurd excuse to shoo away a strang
Nang makasakay sa kotse ay nag-abot si Alejandro sa kaniya ng panyo. Napakurap siya at tiningnan ang panyo sa kamay nito. “Dry yourself first,” ani lalaki at saka sinabihan ang driver na hinaan ang aircon. Hindi niya maiwasang tingnan ang dating asawa. His polo looked so wet. Mas pinayungan siya nito kaysa sarili nito. He was so protective of her that he chose to get wet just for her to be protected from the heavy rain.Hindi niya alam kung bakit nagdulot ‘yon ng kakaibang init at saya sa puso niya. Kahit paano… kahit paano ay may kabutihang ang Alejandro Fuentabella na ito. Natigil ang pag-iisip niya nang malakas na nag-ingay ang tiyan niya. Her eyes widened as she lowered her head. Malakas ang pag-iingay ng tiyan niya at alam niyang narinig ni Alejandro ‘yon. Nang tingnan niya ito ay seryoso itong nakatitig sa kaniya, kunot ang noo at mukhang hindi masaya. “You didn’t eat before you came here?” Halata ang pagkadismaya sa boses nito. “Yeah,” sagot niya at nag-iwas ng tingin. In
Dumating ang araw ng Lunes. Nang makarating sa kumpanya ng mga Fuentabella ay nag-pokus siya sa pagsasa-ayos ng ingredients ng mga formula sa Lab 2. Tanghali nang magtungo sila ni Olga sa company restaurant para kumain. When she was about to finish eating, Sophia suddenly came over, looking so emotional and hurt. “Klaire, we have something to talk about,” seryoso nitong sabi sa kaniya. Kumunot ang noo niya. “Wala tayong dapat pag-usapan.”“Hindi ka ba talaga titigil?” Nagulat siya nang bigla na lamang itong umiyak sa harapan ng mesa nila. Nalilito siyang tiningnan ni Olga, wari’y nagtatanong kung ano ang nangyayari. Ano nga bang nangyayari kay Sophia? At ano ang sinasabi nito?“Because of you, Antonette’s mother is in the hospital. You are so cruel! Talagang pinag-interesan mo ang lahat ng shares at ari-arian nila Lola Sonya! Paano mo nagagawa ‘to sa kanila? Pati ang matatanda ay inuuto mo!” She sneered at her. “Wala akong ginagawang mali, Sophia. Besides, Antonette’s family bro
Samantala, habang ang buong atensyon ng lahat ay na kina Klaire at Sophia, hindi naman inaasahan ang biglang pagpasok nina Alejandro, ang ama nitong si Don Armando at ang tauhang si Luke. Nang makalapit ay bahagyang naningkit ang mga mata ni Alejandro. Nauna niyang tingnan ang dating asawa na galit na nakatingin kay Sophia. Habang si Sophia naman ay naiiyak na habang tumutulo ang dugo mula sa ulo nito.“Anong nangyari?” tanong ni Luke.Bumaling si Precilla sa gawi nina Alejandro. Para bang nagningning ang mga mata nito, animo’y nakahanap ng kakampi at hindi na makapaghintay na magsumbong. “Mr. Fuentabella, you have to make a decision for Director De Guzman!” agad na sabi nito dahilan para tumango ang mga empleyadong nakiki-usyoso roon. “Tinulak ni Klaire si Director De Guzman. Kitang-kita ko! Tingnan niyo at dumudugo ang ulo niya! Napakasama talaga ng babaeng ‘yan.” “Are you sure you really saw what happened, Precilla?” mariing tanong ni Klaire. “Just make sure you can stick with y
Nagsimulang bumalik ang mga empleyado sa kanilang ginagawa. May mga staff sa restaurant na ‘yon na nilinis ang kalat hanggang sa parang walang naganap na gulo sa lugar. Klaire sighed in relief. Kampante siya na sa tulong ng CCTV footage ay malilinis din ang pangalan niya. Sa ngayon, kailangan niyang tiisin ang mga disgustong tingin sa kaniya ng ibang empleyado na napaniwala nina Sophia at ng assistant nitong si Precilla. Mas sumama pa ang tingin sa kaniya ng mga ito dahil magiliw siyang inaalu ng ama ng may-ari ng kumpanya na si Don Armando. Pati si Alejandro ay nasa tabi niya rin at hindi maalis ang titig sa kaniya. “I’m sorry, Don Armando, that you had to see that,” aniya sa matanda at tipid itong nginitian. “Bakit po pala kayo narito?”The old man smiled and tapped her arm. “Gusto ko lamang bisitahin ang kumpanya at tingnan kung talaga bang nagtatrabaho nang maayos ‘tong isang ‘to.” Sabay turo kay Alejandro. “It seems to me that he’s not managing the company right, seeing that h
Minsan ay pinapangarap niya na sana hindi na lamang niya nakilala ang kaniyang tunay na ina. Carmina De Guzman would do anything to defend her adopted daughter, even if it takes slandering her real daughter. Napamura nang mahina si Don Armando dahil sa sigaw ni Carmina mula sa loob. He pushed the door open angrily. “Don Armando,” tawag niya sa matanda nang bigla na lamang itong pumasok sa loob. “Klaire? How dare you come here?!” galit na tanong ni Carmina.“What are you just yelling about, Carmina? Bilang ina, hindi mo dapat pinagsasalitaan nang masama ang anak mo. Wala ka talagang awa. Dito ka pa talaga nag-iiskandalo?” galit na sita ni Don Armando.Nagulat si Carmina sa winika nang matanda. “Don Armando, you don’t even know what happened. Tinulak ni Klaire ang anak ko at nagtamo ito ng sugat sa ulo. Do you even know where Sophia is? Nandito siya sa ospital at nagpapagaling! Ni wala ngang pagsisisi sa mga mata ni Klaire!” “At bakit naman siya magsisisi? Sophia fell by herself. An
ISANG malakas na suntok ang natamo ni Laurence mula sa ama ni Julia. Kahit na nasa mid 50’s na ito ay makikitaan pa rin ito ng lakas, hindi nasisindak sa kahit na ano at walang kinatatakutan. Marahil dahil na rin isa ito sa mga lider ng organisasyon na lihim na gumagawa ng ilegal na negosyo sa bansa. Julia’s family name was quite famous but they shined more in the underground business. Bagay na nililihim ng mga Acosta. “Isang bagay lang ang gusto kong gawin mo pero hindi mo ba nagawa? Alam mo ba kung gaano pinag-uusapan ang auction na ‘yon? It was supposed to be our medium to attract investors–na kapag nalaman nilang nag-acquire tayo ng business property ay kusa silang lalapit sa atin ngunit anong ginawa mo? Nagpatalo ka sa isang Consunji? Wala kang bay@g!” Dumagundong sa malaking mansyon ang galit ng isang Julian Acosta, na pinipigilan ni Julia na makalapit pa kay Laurence. Natatakot siyang baka tuluyang mabugbog ang mapapangasawa. Dinilaan ni Laurence ang dugo sa gilid ng kaniyan
HINDI maipinta ang mukha ni Laurence nang marinig ang mga sinabi niya. Halos magdiwang ang puso ni Callie dahil alam niyang natamaan niya ang ego ng dating asawa. Isa pa ay totoo naman ang sinasabi niya. Julia wouldn’t try to harm herself if she loved her baby. “L-Laurence, huwag kang makikinig sa kaniya. She’s brainwashing you para pag-awayin tayo,” iyak ni Julia. Ngumisi lamang si Callie at saka ikinawit ang kamay sa matipunong braso ni Vincenzo. “Love, I think we’re done here,” malambing niyang wika sa asawa at nag-angat ng tingin dito. “Let’s go home and celebrate our wins.” Tumango naman si Vincenzo at marahang hinaplos ang pisngi niya. Natural na natural ang pagpapanggap nito sa harap ng maraming tao na kahit si Callie ay nabibigla sa mga akto nito. Bahagya siyang napakurap nang maramdaman ang pag-iinit ng pisngi. “Alright, love,” ani Vincenzo at binalingan ng tingin si Laurence. “But I’m not done with the both of you. I’ll see to it that you’ll receive the CCTV footage on
MABILIS na sumagi sa isipan ni Callie ang kwento ng kaniyang Mommy, kung paano ito na-frame up ng karibal na si Sophia na sinadyang magpatihulog sa hagdan, na nagresulta sa pagkamuhi ng mga tao sa kaniyang ina sa loob nang mahabang taon.Adrenaline rushed through her veins. Not wanting to have the same fate as her Mom’s, she immediately grabbed Julia’s arm and pulled her up, preventing the woman from falling downstairs. Malakas ang tibok ng kaniyang puso nang mahigit ang babae at hinila ito palayo sa hagdan. “Nababaliw ka na ba?!” singhal niya habang mahigpit na hawak ang braso nito. Ramdam niya ang matinding galit na nanunuot sa kaniyang kaibuturan. “Ano sa tingin mo ang iniisip mo? Magpapatihulog ka sa hagdan? Hindi mo naisip ang baby sa sinapupunan mo?” “You were trying to hurt me!” sigaw ni Julia at nagsimulang maglikot ang mga mata, nagpalinga-linga at nagbabaka sakaling may mga matang nakakita sa ginagawa sa kaniya ni Callie. “You are trying to kill my baby!” Napailing si Cal
AGAD na iniiwas ni Callie ang tingin sa nanunubok na mga mata ni Vincenzo nang magsalita ang host ng auction. Ilang saglit pa ay nagsimula na ang aktibidad at kita sa mga mayayamang naroon ang kasiyahan sa pagbi-bid sa mga real estate property na binibenta ng mga mayayamang angkan. Dumating ang waiter at nag-abot ng drinks sa kanilang table. Kinuha ni Callie ang wineglass at sinimsiman ang alak niyon. She couldn’t help but frown as she observed the people inside the event hall. Kung mag-bid ay animo’y barya lamang ang ilang daang milyon sa mga ito. Napansin niya ang kalmadong si Vincenzo sa kaniyang tabi. Kumpara kanina na para bang nakikipaglaro ito sa kaniya, ngayon naman ay tahimik itong nagmamatiyag–sisilay ang multong ngiti sa labi at kung minsan ay mapapailing. “Why aren’t we bidding yet?” kuryoso niyang tanong sa asawa. “I’m waiting for your ex-husband and his lover to bid,” sagot nito at bahagyang tinagilid ang ulo. “Seven hundred million pesos,” rinig nilang wika ng isan
HALOS papalubog na ang araw nang makarating sina Callie at Vincenzo sa New World Manila Hotel kung saan gaganapin ang nasabing pinaka-inaabangang at pinakamalaking land auction. Ang mga mayayamang pamilya o clan, respetadong negosyante at mga pulitiko ang karaniwang nagbebenta ng mga real estate properties sa aktibidad na ito. Pagkapasok pa lamang sa event hall kung saan gaganapin ang auction ay ramdam na agad ni Vincenzo ang malalagkit na tingin ng mga lalaking negosyanteng naroon sa kaniyang asawa, habang wala namang ka-ide-ideya si Callie na tila namamangha pa sa lugar. Nauuna si Callie sa paglalakad, naghahanap ng bakanteng mesa kung saan sila maaaring maupo nang biglang harangin ito ng isang matandang lalaki na sa tingin ni Vincenzo ay nasa mid 50’s na. Malapad ang ngiti ng lalaki nang magsalita, “Sinasabi ko na nga ba’t hindi ako nagkamali ng pagpunta rito. Are you alone, Miss—” “She’s with her husband,” agad na turan ni Vincenzo at lumapit sa likuran ni Callie. He held Cal
“Anak ka pala ng isang mayamang pamilya!” gulat na pahayag ng kaibigang si Monique nang muli siyang pumasok sa Consunji Mall. “Grabe ang ganda-ganda mo sa TV, Callie. Para kang reyna ng boss natin sa kasal niyo!”Sa pagpasok pa lang kaninang umaga sa Mall ay marami ng empleyado ang gulat at masayang makita siya. Hindi na nagtataka pa si Callie lalo na’t naging headline sa balita ang nangyaring kasalan nila ni Vincenzo. Alam na rin niyang sa pagkakataong ‘yon ay hindi na niya maitatago pa ang totoong identidad sa mga taong nakasama niya sa trabaho, lalo na kay Monique na kaibigan niya. Matipid na nginitian ni Callie ang kaibigan. “Nagulat ka ba? Pasensya ka na kung naglihim ako ha.” Mabilis na tumango si Monique, ang mga mata ay puno ng tuwa. “Malamang, magugulat talaga ako! Kunwari ka pang hindi kilala ng boss natin, ‘yon pala ay mapapangasawa mo na.” Tumawa ito. “Speechless nga rin iyong supervisor natin saka iyong mga alipores niyang may inis sa iyo. Malamang ay nagngingitngit na
Halos manakit ang bibig ni Callie sa walang tigil na kangingiti nang matamis sa harap ng mga media na dumalo sa wedding reception ng kasal nila ni Vincenzo. She wanted the whole nation to know that she was happy to have the most expensive wedding in the country. Alam niyang lalabas ang mga kaganapan ng kanilang kasal sa internet at mga dyaryo kaya kahit na may kabang nararamdaman sa pagbabago ng timpla sa kaniya ni Vincenzo ay pinilit niyang magmukhang pinakamasayang asawa. Halos tatlong oras din ang tinakbo ng wedding reception at pagkatapos niyon ay isa-isa nang nag-aalisan ang mga kilalang bisita.Huminga siya nang malalim at sinabayan si Vincenzo sa paglalakad palapit sa pamilya Fuentabella. Tumikhim ang kaniyang Daddy, tiningnan siya at saka seryosong bumaling sa kaniyang asawa. Asawa…. Hindi pa rin siya makapaniwala na kinasal siya sa ikalawang pagkakataon.Tiningnan niya ang asawang si Vincenzo na may maliit na ngiting ginawad sa kaniyang Daddy Alejandro.“I won’t ask for a
Sa simbahan, Hindi mapakali ang pamilya Fuentabella maging ang mga taong naroon. Paano ba naman ay hindi pa dumadating ang bridal car na siyang maghahatid kay Callie sa lugar. Maging ang mga bisitang naroon upang saksihan ang pag-iisang dibdib nito kay Vincenzo Pierre Consunji ay nagtataka at nagbubulung-bulungan. Sa gilid ng altar ay nakatayo si Vincenzo. Bahagyang kunot ang noo habang iniisip na baka nagbago na ang isip ng babaeng pakakasalan niya. Sa gilid niya ay nakatindig ang amang si Manuel na iiling-iling bago sinabing, “That woman was brazen to lecture me days ago. Hindi naman pala desidido na magpakasal sa iyo.” Kinuyom ni Vincenzo ang kaniyang kamao. Bahagyang nagtagis ang kaniyang bagang sa pag-iisip na hindi na sisipot pa si Callie. His gaze went to Sammy’s direction—the flower girl of their small entourage. Kung hindi magpapakasal sa kaniya si Callie ay talagang mawawala sa kaniya ang batang dugo't laman ng yumao niyang kapatid. Dahil sa pag-iisip na ’yon ay na
Araw ng Sabado, Abala ang buong pamilya Fuentabella sa araw ng kasal ni Callie. Magaganda ang dekorasyon sa tanyag na simbahan na paggaganapan ng seremoniya, at inimbitahan ang mga bigating personalidad, maging ang nangungunang media upang isa-telebisyon ang kasal. The Fuentabella and Consunji family were so hands on with everything. Wala nang iba pang gagawin si Callie kung hindi ang maghanda, at magmartsa sa simbahan. Callie was in her suite, looking very fresh and happy in her preparation robe. Ito na ang araw na pinakahihintay niya. Magpapakasal na sila ni Vincenzo at isakakatuparan ang mga plano nila. She couldn’t wait to strike back. Alam niyang makararating kay Laurence ang araw na ito at sisiguraduhin niyang siya ang panalo. Pagkatapos make up-an at ayusin ang buhok niya ay pinalabas niya na ang mga stylist na naroon. Pinagmasdan niya ang magarbong wedding gown na nakasuot sa mannequin. Hindi mawala ang ngiti niya habang tinitingnan kung gaano ito kaganda. It was a design s