Aaaaahhhhh. Willing ka ba talaga, Niko? Usto mo talagaaa? Weeehhh? 'Di ngaaaa? Ayy shuri, shurii HAHAHAHAHA NABABALIW T.T
AZRAEL NIKOLAI MORDECAII keep tapping my fingers on the table while Landon, the head engineer of the Moon Resort project, continues reporting every detail about the construction progress and estimated completion. His voice is steady, numbers being thrown around like darts aiming for the center of attention, but mine isn’t there.Wala sa meeting ang kaluluwa’t utak ko. The call from JP makes me anxious. May bidding event na gaganapin si Shivani, pero hindi man lang niya nabanggit sa’kin?Marahan akong napatawa. Sino ba naman ako para ipaalam niya sa’kin? Still. Ang dami nang nangyari sa’min and she doesn’t still trust me?“Sir?”Napaangat ako ng tingin. Si Gabriel. Nakatingin sa akin, magaan ang tono pero halatang nag-aalalang hindi ako makasabay sa usapan.Pansin kong halos lahat sa conference room ay napalingon na rin sa akin.“Is there something wrong with the Moon Resort timeline?”I cleared my throat and straightened in my seat. “Nothing. Continue,” I said flatly, pinilit ang
DisclaimerThis book is intended for mature audiences only. It contains explicit language, sexual content, and themes that may not be suitable for readers under the age of 18.The story is a work of fiction; any similarities to actual events, places, or persons, living or dead, are purely coincidental. The author does not intend to offend or harm any individual or group and encourages readers to approach the content responsibly. Reader discretion is strongly advised.TRIGGER WARNING:This book includes mature content and sensitive themes that may be distressing to some readers, such as:•Explicit sexual content and graphic depictions•Violence, abuse, and assault: some characters may have experienced physical, emotional, or psychological abuse, and these themes are explored within the narrative.• Sexual content: The story may contain scenes of a sexual nature and discussions of relationships, including consensual and non-consensual.•Mental health struggles, including trauma and recov
AZRAEL NIKOLAI MORDECAIDalawang linggo. Two fucking weeks that I haven’t gotten a proper sleep. May mga babae sa tabi ko but they never once satisfy me. And it’s so fucking frustrating how it ended up like this. Nakakaasar! Isa pa. Nabalian talaga ako ng buto dahil sa ginawa niya but it’s now currently healing. F–ck that woman. I went to Italy to take a break from everything. To taste every woman in this place. But again, for the nth time, no one could satisfy me.Nababaliw na ako. Gusto ko na lang muli maramdaman kung ano ang pakiramdam ng nakikipagtalik. Hindi itong mukha na akong robot a walang maramdaman na kahit ano. Fck.“There are tendencies that you feel that, Mr. Mordecai. You’ve said you’ve been having sex with countless women since you turned sixteen. It’s been twenty years,” the doctor said.Aside from taking a vacation, I visited one of the best sex therapists in the country.I leaned back on the leather chair, running my hands through my hair. “So, what? I’m just broke
SHIVANI IVELLE SINCLAIRInis kong binato ang hinubad kong damit sa basurahan saka ko binuhusan ng alak ang sugat sa balikat ko nang madaplisan iyon ng kutsilyo mula sa pakikipag-away ko sa lalaking humahabol sa’kin.Tatanga-tanga mo, Shiv!“Sh–t,” mura ko pa at napadaing sa sakit. A man’s voice from the earpiece I wore, spoke. “Are you okay, Red?”“Tanga ka ba? Dadaing ba ako sa sakit kung okay lang ako?” F–ck. Bakit ba kasi puro mga bobo binigay sa’kin nakakaasar!“Malay namin,” pilosopong tugon nito. “Baka naman kasi mamaya e umuungol ka na pala.” F–ck. “Enough, Lion, you’re not helping.”Napaismid ako nang marinig ko ang boses ni Mildred sa kabilang linya.Samantalang pinagpatuloy ko ang paglilinis sa sugat at tinalian iyon ng tela na maghigpit para mapatigil ang pagdurugo no’n hangga’t hindi pa ako nadadala sa Medical City.T-nginang mga backup kasi ito ang bobobo! If I could take them all down, nagawa ko na sana! But they were twenty people, and I am fucking alone and exhauste
AZRAEL NIKOLAI MORDECAII brought her to my hotel and called a doctor. Mukhang may pinagtataguan siya, kaya hindi ko siya pwedeng dalhin sa ospital. It’s too risky.My secretary, John, bought new clothes for her. And I let the nurse do her thing to change Red’s blood-coated clothes.The doctor scrutinized her, his expression grim. “She’s lost a lot of blood. She needs an immediate transfusion.”Good thing my blood type is O—the universal donor. And luckily, so is she.“I’m clean,” I assured him, rolling up my sleeve as I settled into the chair beside the bed. The doctor nodded, preparing the transfusion.Habang dahan-dahang dumadaloy ang dugo ko papunta sa kanya, hindi ko maiwasang pagmasdan siya. Even in her weakened state, she looked fierce, untamed, and dangerous.Who the hell are you, Miss Red?I don’t know her. I just called her red because of the color of her hair and I bet she loves red. Not just a normal red. But a red that looks like blood.“Who’s that woman? Another toy to pl
SHIVANI IVELLE SINCLAIRPinagmasdan ko ang lalaking nasa harapan ko na hinihimay ang isda para lang makain ko. Seriously? He doesn’t have to do that. Pero nahihirapan din akong kumain dahil hindi ko inaasahan na may pilay pala ang kamay ko.Hindi ko na matandaan kung saan ko nakuha iyon, ang alam ko na lang ay noong hinawakan ko na ang kutsara para kumain.Bakit ba nakita ko na naman ang lalaking ito?Sa bar, sa art museum grand opening ko last month at ngayon dito sa Italy? Sinusundan ba ako ng lalaking ito?“Hindi ko alam na kaliwete ka pala,” aniya nang mapansin na hinawakan ko ang kutsara sa kaliwang kamay ko.“So?” Pagmamaldita ko.“Nothing,” he said, smirking as he carefully placed another piece of fish on my plate. “Just another thing I’ve learned about you.”Pinandilatan ko siya ng mga mata. “And why would you care?”He leaned back against his chair, arms crossed, his dark eyes locked onto mine. “Because you interest me.”Nasamid ako, picking up a spoonful of rice with my left
SHIVANI IVELLE SINCLAIR Nagising ako nang maramdaman umaalog ang kamang hinihigaan ko kung kaya’t napabalikwas ako kaagad at doon ko lang napagtantong nasa eroplano na ako. Mabilis akong tumayo pero muling kumirot ang sugat sa tagiliran ko. Hindi ko na pinansin iyon at lumabas ng silid para puntahan ang mga kasama ko at magtanong kung bakit nasa loob na kami ng eroplano gayong hindi pa tapos ang misyon namin. Paglabas ko ay nakita ko sina Dark, Lion, John at Lewis na naglalaro ng pusoy—or maybe nag-uunggoy-unggoyan dahil puno na ng lipstick ang mga mukha nila. Samantalang nasa table naman nakaupo si Mildred kasama si Lila na busy sa kanilang mga laptop. “You’re awake,” saad ni Miko mula sa likuran ko kaya nang linungin ko siya ay nakita kong naghahanda na siya ng makakain. Inirapan ko siya, pero umupo rin sa upuang malapit sa kanya. “Hindi. Tulog pa ako. Kita mo namang gising na hindi ba?” Natawa siya pero patuloy pa rin siya sa paghahanda ng makakain. I watched his
This chapter contains intimate scenes that may not be suitable for all readers. Please proceed with discretion.AZRAEL NIKOLAI MORDECAIMy secretary, Gabriel, rushed me to the hospital as soon as he entered my hotel room and saw me lying on the table, crying in pain.Fvck that woman!Ano ba siya? Beast? How could she lift and throw a man like me—at lalo na may sugat siya sa tagiliran niya? That should’ve slowed her down, weakened her even just a little. Pero hindi.Gusto kong magalit sa mga pinaggagawa niyang pananakit sa’kin—mula sa unang pagkikita namin hanggang ngayon, every time I try, I always catch myself smiling like a crazy jerk.Dmn. This is dangerous.“She did this to you, didn’t she?” Gabriel asked habang kinakaladkad ako papunta sa emergency room. “You just had to provoke her, didn’t you?”Napatawa ako kahit ramdam ko ang kirot sa katawan ko. “Of course, I did. Worth it naman, eh.”Gab groaned in frustration. “Boss, for the love of everything holy, this isn’t normal. You’re
AZRAEL NIKOLAI MORDECAII keep tapping my fingers on the table while Landon, the head engineer of the Moon Resort project, continues reporting every detail about the construction progress and estimated completion. His voice is steady, numbers being thrown around like darts aiming for the center of attention, but mine isn’t there.Wala sa meeting ang kaluluwa’t utak ko. The call from JP makes me anxious. May bidding event na gaganapin si Shivani, pero hindi man lang niya nabanggit sa’kin?Marahan akong napatawa. Sino ba naman ako para ipaalam niya sa’kin? Still. Ang dami nang nangyari sa’min and she doesn’t still trust me?“Sir?”Napaangat ako ng tingin. Si Gabriel. Nakatingin sa akin, magaan ang tono pero halatang nag-aalalang hindi ako makasabay sa usapan.Pansin kong halos lahat sa conference room ay napalingon na rin sa akin.“Is there something wrong with the Moon Resort timeline?”I cleared my throat and straightened in my seat. “Nothing. Continue,” I said flatly, pinilit ang
SHIVANI IVELLE SINCLAIRKaunting hakbang na lang para tuluyan akong makapasok sa loob ng silid kung saan inaayos nina Lewis at Dark ang mga paintings kasama si Mildred para tignan kung gumagana ba ang tracker nang may humagip ng pulsuan ko.Sa isang iglap ay nakapasok ako sa kabilang silid na sobrang dilim.“Miss me?”Isang pamilyadong boses ang siyang narinig ko. Hindi lang iyon, maging ang dahilan para ang kabang nararamdaman ko ngayon ay siyang dumoble-doble pa na kulang na lang ay kumawala ang puso sa dibdib ko.Am I falling for him?Napataas ang balahibo sa buong katawan ko.I tried to push him away, but he was quick—faster than I remembered. Isang iglap lang, nagpalit na kami ng posisyon.Now he had me pinned against the cold wall. His body was too close. Too familiar.“Niko,” bulong ko, halos hindi ko na marinig ang sarili ko sa lakas ng tibok ng puso ko.Hindi ko alam kung takot ba ang nararamdaman ko, o galit. O ‘yong pangambang baka totoo ang hinala ko tungkol sa kanya. His
SHIVANI IVELLE SINCLAIRThe painting was sold to Niko.Nag-aalangan si Lily habang nakatingin sa direksyon ko—parang humihingi ng huling kumpirmasyon. Ramdam ko ang kaba at tanong sa kanyang mga mata, pero pinanatili kong matigas ang aking ekspresyon. Tumango ako sa kanya, mabigat man sa loob.And with that, Lily picked up the small bell and rang it.“Sold!” aniya, pilit na pinanatiling buo ang ngiti sa labi.Wala kaming nagawa.Mas lalong walang nagawa si Mrs. Forester.Nakatayo pa rin siya sa pwesto niya, parang natulala. Parang hindi makapaniwala na may ibang umagaw sa larawang inaakala niyang sa kanya mapupunta. Nakaawang ang labi niya, mga mata’y nakatutok kay Niko—na sa kabila ng lahat ay nakaangkla pa rin ang ngisi sa mukha habang kinukuha mula kay John ang certificate of authenticity ng painting.His eyes met mine.Walang salita, pero ramdam ko ang mensahe: I got it.My fists tightened at my sides. Damn it, Niko.“You okay?” mahinang tanong ni Miko.Tumango lang ako kahit hin
SHIVANI IVELLE SINCLAIR“I’ll pay thrice,” aniya na nakangiti, at sa bawat salita niya’y ramdam ko ang mapanghamong tono.Anim na milyon agad. Walang alinlangan. At sinadya niya akong sulyapan matapos sabihin iyon, tila ba gusto niyang makita kung matitinag ako sa pagiging hambugero niya.What the fck are you doing here, Niko?Hindi siya dapat nandito. Hindi sa gabing ito. Hindi sa bidding na ito.Unless...Pilit kong tinatanggal sa isipan ang posibilidad na iyon—na baka may alam siya, o mas malala pa, may kinalaman siya sa lahat ng ito.Sht. Huwag ngayon. Hindi ko ito kayang sabayan.Nagulat ako nang biglang hawakan ni Miko ang kamao ko. Napalingon ako sa kanya.Tahimik lang siya, pero ramdam ko ang tensyon sa pagitan namin. Mahigpit ang hawak niya para pigilan ako kahit na wala naman akong gagawing iba. He knows me well.Marahan siyang umiling. Saka ngumiti—isang mapaklang ngiti na puno ng babala.“I’ll pay seven,” itinaas ng isang matanda ang kanyang number card na may ngiti sa labi
SHIVANI IVELLE SINCLAIRMabilis akong hinila ni Miko palayo kay Mrs. Forester nang magpaalam ito sa babae. Hindi ko na nagawang magtanong o kumibo pa. His grip was firm—bordering on rough—but not enough to hurt me. Ramdam ko lang ang bigat ng emosyon niya sa bawat hakbang.Umaapoy sa galit ang kanyang mga mata na ngayon ko lang nakita. Maybe because he heard our conversation? Or maybe… dahil alam niya ang dahilan kung bakit ko ginagawa ‘to?Binitawan lang ako ni Miko nang makarating kami sa likod na pintuan ng gallery, sa mismong opisina ko. Isinara niya ito nang mariin at tumikhim sa bigat ng katahimikan.“What the hell are you doing, Shiv?” galit niyang tanong sa’kin, bagama’t pilit niyang pinipigilan na mapataas ang boses. Pero ramdam ko—tulad ng mahigpit niyang paghawak kanina—na puputok na siya.Tinitigan ko lang siya. Calm. Steady.“I’m doing exactly what I planned to do,” malamig kong sagot habang diretso ang tingin sa kanya, walang bahid ng pag-aalinlangan.“Shiv, you know tha
SHIVANI IVELLE SINCLAIRMatapos magtapat ni Iko ay umalis rin siya bitbit ang miniature doll na inabot ko sa kanya. Sabi ko ay ingatan niya iyon at ibigay kay Mommy pagkauwi niya.Hindi ko pa kasi alam kung makakauwi ako matapos ang misyon ngayong gabi. Depende sa magiging takbo ng event ngayon.“Ayos na ba ang lahat?” Tanong ni Miko na rinig sa earpiece na suot namin.Inayos ko ang pagkakapusod ng mahaba at kulay pula kong buhok na plinansta ni Lily kanina. Nilagyan niya rin ako ng make-up kaunti. Napatingin ako sa suot kong kulay pulang gown na mahapit sa bewang at hanggang paa ang kahabaan no’n. May malaking hiwa sa gilid ng hita ko at kita rin ang cleavage ko na sinadya kong suotin.Hindi ako umimik, pero sinagot siya ng mga kasamahan namin. Tahimik lang akong nakamasid sa paligid na unti-unti nang nagkakatao sa loob ng art gallery ko. Mga high-class people na suot ang kani-kanilang mararangyang damit at alahas. Na may malalawak na ngiti sa labi. Ang ilan naman ay nagpapayabangan
SHIVANI IVELLE SINCLAIRHindi ako makatulog ng gabing iyon matapos na umalis si Niko sa condo unit ko.Pagulong-gulong lang ako at iniisip ang mga pinagsasabi niya.One moment, he told me that he’ll bring me with him in the prison he built for us. And now, sasabihing hindi niya daw akong pipilitin na mahalin siya. Baliw ba siya?“Baka naman kasi biglang nagbago ang isip,” Lana said as she sips her strawberry frappe while walking beside me, but her eyes are roaming around inside my art gallery.“Nagbago ng isip,” I sarcastically replied. Napaismid ako. “Then, there’s a chance too na magbago ang nararamdaman. Lalaki nga naman,” pabalang na tugon ko sa babae.Napahinto si Lana at gulat na nilingon ako ng babae. “Does that mean you already have feelings for him?”“Hell, no,” matigas kong tugon sa kanya.She chukled. “Hell, yeah. Your face tells differently, babe.” Pangangasar niya. “The way you said ‘then, there’s a chance too na magbago ang nararamdaman’ sounded so bitter, Shivani. Magsin
AZRAEL NIKOLAI MORDECAI“At ano namang kapalit?” she asked, her brow slightly raised, as if she was interested.“Wala naman,” nakangiting tugon ko. “They said, ‘love can’t be forced’. And I won’t force you to love me, Shivani. But let me express my love for you.”Hindi siya naka-react. Ni walang salitang lumabas sa kanyang bibig. Is she swayed? Makukuha ko na kaya siya kung hindi ko siya pipilitin? Then, I must get her with my soft side.Umiwas siya ng tingin sa’kin at hindi ko naman mapigilan ang sarili kong ngumiti.She was swayed. I knew she was swayed when her cheeks turned red and she averted her gaze from me.Cute.“Umuwi ka na,” aniya na sa mahinang boses.I clicked my tongue and nodded. As I said, I won’t force her—not in a hard way.“Sure, sweetheart,” nakangiting saad ko sa kanya.She turned her back on me and started to walk away.Gano’n na lang? Aalis siya ng hindi niya alam na nakalabas na ako ng unit niya? What if I stayed?“Hindi mo man lang ba ako ihahatid sa labas?”
SHIVANI IVELLE SINCLAIRAyaw ko sanang magpahatid sa kanya dahil ayokong ipaalam sa kanya ang address ko, but Niko is persistent. Isa pa, hindi ko alam kung makakahanap pa ba ako ng taxi ng ganitong oras.Inihatid niya ako sa condo ko sa Pasay. Tapat ng CICC at hindi kalayuan sa Manila Bay.Tinalikuran ko siya at papasok na sana ng building nang sundan niya ako.“This is an old building, Shiv. Kailangan mo nang lumipat—” Mabilis ko siyang hinarap. “To where?” “To my condominium. It’s free. I can give you one of the units, or you can live with me.” Napaismid ako sa sinabi niya. Tinapunan ko siya ng matalim na tingin bago muling tumalikod at naglakad patungo sa elevator.Live with him? Seriously? Lahat ba ng babaeng nagkakaroon ng koneksyon sa kanya ay inaanyayahan niyang tumira sa condo niya? Ano ‘yon, buy one take one?Hindi ba’t sa penthouse niya nakatira ang babaeng kumausap sa’kin kanina? What's her name again? Lea? Dafvk.Hindi ko maiwasang mapailing habang pilit pinapakalma ang