Disclaimer
This book is intended for mature audiences only. It contains explicit language, sexual content, and themes that may not be suitable for readers under the age of 18.
The story is a work of fiction; any similarities to actual events, places, or persons, living or dead, are purely coincidental. The author does not intend to offend or harm any individual or group and encourages readers to approach the content responsibly. Reader discretion is strongly advised.
TRIGGER WARNING:
This book includes mature content and sensitive themes that may be distressing to some readers, such as:
•Explicit sexual content and graphic depictions
•Violence, abuse, and assault: some characters may have experienced physical, emotional, or psychological abuse, and these themes are explored within the narrative.
• Sexual content: The story may contain scenes of a sexual nature and discussions of relationships, including consensual and non-consensual.
•Mental health struggles, including trauma and recovery
•Profanity and strong language
• Substance abuse
•Themes of loss, betrayal, and emotional manipulation
If you feel uncomfortable or triggered at any point, please stop reading and take care of your mental well-being. This story is not intended to glorify harmful behavior but to portray fictional experiences. Reader discretion is advised.
———
This story is unedited and might have a grammatical errors and typographical errors. Typographical errors can be caused by an auto-correction used in cellular phone. So, bear with it for a while as I finish the whole story. Thank you!
* 1 - A Kiss To Escape *
Heads up! Things get steamy in this chapter. If you're uncomfortable with explicit content, feel free to skip ahead!
AZRAEL NIKOLAI MORDECAI “Anong balita sa proyekto na pinapatayo sa Makati? Tapos na ba?” Seryoso kong tanong sa tauhan ko nang makapasok ako sa meeting hall. “Sir, pasensya na. Nagka-aberya—” “What the f–ck?” hindi pa nga tapos sa pagsasalita si Harris na siyang engineer ng Azul Residences project in Makati, pero heto uminit agad ang ulo ko. “I was expecting good news!” My voice is sharp and deep. I slammed my hand on the table so hard that it echoed around the hall. “Niko, calm down…” Denise, one of the best architects of Mordecai Real Estates, approached me with a sly but comfortable smile. I tried hard to compose myself, but I couldn’t hold my anger. “That’s worth billions, people! I’m not gonna lose five billion for your mistakes! Better fix it or else you won’t be able to find another job!” Agad namang nagsialisan ang mga tauhan ko sa loob ng hall at tanging naiwan lamang si Denise. “You should calm down, Nik. Inaayos na namin iyon. Nagkaaberya lang dahil may changes na pinagawa ang may-ari. Hindi mo naman pinatapos si Harris,” she said while seducing me—tracing her fingers around my neck as she walked around me, fucking teasing me with her touch. My breathing became heavier as soon as she sat on my lap. She touched my lips with her thumb and I grabbed it and immediately kissed her palm and sucked her thumb. “Ahh,” she moaned, arching her body. “You shouldn’t provoke me, Denise…” I whispered, my voice low, raspy, and deep. “I love provoking you, Nikolai…” She met my eyes with burning desire. I chuckled darkly, and my hands landed on her chest. It wasn’t that big, but not flat either. Still, not good enough to satisfy me. Pero wala akong magagawa. Walang ibang babae sa building na ito na pwede kong landiin kun’di siya lang. She moaned loudly as I touched her breast, my fingers moving in slow, deliberate strokes, coaxing pleasure from her body. Pero habang pinapanood ko siyang sabik na sabik, at kusang gumagalaw sa ibabaw ko, I felt nothing. No thrill. No satisfaction. I wanted to lose myself in the moment, to feel the rush of desire consume me—but it never came. Thirty-five years in this world, and nothing excites me anymore. Not the wealth I’ve amassed. Not the countless women who warm my bed night after night. Nothing stirs me, nothing makes my pulse race. It’s as if the fire within me has long been extinguished, leaving behind nothing but emptiness. Still, I can’t let go of what has become my comfort. I may not enjoy it anymore, but I need it to remind me that I’m still alive. “Ahh! Ahhh! Niko, harder please!” She moaned as I thrust her in and out. D–ng. Gusto ko nang labasan pero hindi ko magawa. Am I becoming sexless? “Harder… Please, Niko… I need you to thrust harder…” the whore is pleading and I gave her what she wants. Mabilis kong nilalabas-masok ang pagkalalaki ko sa kanya. My junior’s throbbing inside of her but I couldn’t reach my climax! Fck. Mabilis kong hinila ang alaga ko sa loob niya at umupo sa upuan habang hila ang buhok ni Denise. “Kneel,” I ordered. She gasped, but then a sly grin plastered on her beautiful but annoying face as soon as she realized what I wanted. She sucked my junior, deep and hard. I tried everything just to reach my climax, but it never came. Mabilis kong pinaalis si Denise sa meeting hall kahit na hubo’t hubad pa ito. Wala namang tao sa hall na ito dahil katabi lang ng hall ang opisina ko. Denise couldn’t please me f–ck. Nababaliw na ako nang ayaw pa rin akong malabasan kaya napasigaw ako sa inis. I should have found another woman to please me. “Oh, tinatanga mo d’yan?” Wika ni Alex sabay abot ng baso na may lamang Tennessee whiskey. Mabilis ko iyon nilagok at nagpadagdag. I want to get drunk and wasted. I wanted to feel what sex feels like again. This is losing my mind. “Ano? Wala kang mahagip na babae?” Natatawang tanong ni Sancho. Inirapan ko ang mga kaibigan ko dahil sa kabaliwan nila at muling nilagok ng diretsyo ang whiskey. “F–ck you,” mura ko sa kanila. I stood up and tried to walk towards the dance floor to get a woman to come with me to my house. Umiikot na ang paningin ko, but my eyes suddenly became clear when I caught a glimpse of a woman who passed through me. Agad kong sinundan siya ng tingin at nakita kong unti-unti na itong nawawala sa paningin ko. She has this sweet but alluring scent that drowns me in. Kaagaw-agaw pansin din ang kanyang mahabang pula at medyo kulot na buhok. She’s wearing a red top paired with white leather skirt. She looks so hot and gorgeous to us, and I want her in my bed right now. Sinundan ko siya at nang hahawakan na sana ang kanyang balikat ay nagulat na lang ako nang bigla niyang hawakan ang pulsuhan ko at buong lakas na binuhat ako bago tuluyang tumama ang likod ko sa sahig. What the fuck? What the hell just happened? Did she throw me? That petite body of hers?! Instead of getting mad for throwing me on the floor, I got amused. How could a small woman like her throw a big man like me? What is she? A hulk? But she’s red. A red Hulk? Funny. That’s so funny, Niko. Napagulong ako sa sahig at iniinda ang sakit na nararamdaman ko dahil sa pagkakabato niya sa’kin sa sahig. Ramdam kong nabalian ako buto, pero namamangha pa rin akong napatingin sa kanya. What the hell? Did she put a spell on me? Then, our eyes met. She has these sharp and beautiful gray eyes that are so alluring, making my heart captivated by her. “Touch me again, and I’ll make sure to break your bones into pieces, Mister.” She coldly said. My jaw fell. Wow. She’s bold. And I like her. I like her the moment I smell her scent. How much more if I brought her to my bed? I’ll make sure she’s going to be my slave. “I haven’t even touch you yet,” pagdadahilan ko, na siyang totoo naman. Napaismid siya at inayos ang buhok at earpiece sa tenga. “There’s a last-minute addition to the catalog. Leave.” Ako ba ang kausap niya? Bakit ang ganda ng boses niya? Fuck. Nababaliw na ako. Napatingin ako sa ibaba ko nang maramdaman kong unti-unti naninigas ang alaga ko. She… she aroused me! Fuck! What did she do to me?! Tumayo ako at aabutin na sana siya nang napalingon ito sa kanang bahagi niya. “Red paint in the corner.” Aniya sa kalmadong boses pero nakakunot ang noo niya. “Fuck, Xy. Moved. You’re wasting time, idiot!” Galit na siya, pero napakakalmado pa rin ng boses niya. How did she do that? “What? Location?” “F–ck.” And I just stood there watching it all unfold. “How long?” mahinang bulong niya, probably to someone who’s at the end of the line. “D–mn. D–mn. D–mn. I’m losing time. F–ck.” I love it when she curses. With that angelic face, it almost sounds like a prayer. Mabilis na nakalingon ang babae sa kaliwang bahagi niya, kaya sinundan ko ang tingin niya at napansin namin na may tumatakbo mula roon ay mabilis siyang nakalapit sa’kin at nagulat ako nang maramdaman ko ang malambot at matamis niyang labi sa sa labi ko. Her lips are sweet like cherry—tempting, intoxicating—but there’s danger hidden beneath that sweetness. A silent warning in the way they curve into a smirk, in the way they whisper promises that could ruin you. A kiss from her is both a dream and a curse. “Don’t move,” she muttered while her lips touched mine. F–ck. F–ck. F–ck. Sobrang bilis ng pagkakatibok ng puso ko sa ginawa niya. And fuck. Binubuhayan ako. Dahil sa halik niya ay nahawakan ko ang magkabilang pisngi niya at nilaliman ang halik pero bago ko pa ipasok ang dila ko sa bibig niya ay nakaramdam ako ng pag-apak sa paa ko kaya napahiwalay ako sa kanya at siyang pagsiko naman niya sa t’yan ko dahilan ng pagkawala ko ng balanse at siyang pagtama ng pwetan ko sa sahig. “F–ck!” Mura ko habang dumadaing sa sakit. “Nakakatatlo ka na miss!” Sigaw ko sa kanya. “Told you not to move, are you fucking idiot? Buti nga apak at siko sa t’yan mo, kung sinipa ko na ang alaga mo, baka umiyak ka na at hindi na magkaanak pa!” Is she concerned about me? Gusto niya bang magkaanak kami? I hate kids, pero kung siya lang din naman ang magiging ina ng mga anak namin, I’ll give her a dozen of babies. “Then why did you kiss me?!” She rolled her eyes and fixed herself. “Distraction.” She fixed her hair and flipped it to the other side. “Thanks for saving me! By the way, pero ang baho ng hininga mo! Mag-toothbrush ka nga! Ciao!” Mabilis na nakatakbo palayo ang babae. Sa sobrang inis ko ay napasigaw ako ng malakas dahilan para tignan ako ng mga tao sa paligid. Fuck. Once I see you again, I swear, I won’t hold back. I won’t be merciful. I’ll have you gasping, trembling—fucked so good you won’t be able to stand.Hi! If you like this book, please add this to your lib to keep updated! Also, don’t forget to leave a review! Thank you 🩷 *kisses and hugs*
AZRAEL NIKOLAI MORDECAIDalawang linggo. Two fucking weeks that I haven’t gotten a proper sleep. May mga babae sa tabi ko but they never once satisfy me. And it’s so fucking frustrating how it ended up like this. Nakakaasar! Isa pa. Nabalian talaga ako ng buto dahil sa ginawa niya but it’s now currently healing. F–ck that woman. I went to Italy to take a break from everything. To taste every woman in this place. But again, for the nth time, no one could satisfy me.Nababaliw na ako. Gusto ko na lang muli maramdaman kung ano ang pakiramdam ng nakikipagtalik. Hindi itong mukha na akong robot a walang maramdaman na kahit ano. Fck.“There’s tendencies that you feel that, Mr. Mordecai. You’ve said you’ve been having sex with countless women since you turned sixteen. It’s been twenty years,” the doctor said.Aside from taking a vacation, I visited one of the best sex therapists in the country.I leaned back on the leather chair, running my hands through my hair. “So, what? I’m just broken
SHIVANI IVELLE SINCLAIRInis kong binato ang hinubad kong damit sa basurahan saka ko binuhusan ng alak ang sugat sa balikat ko nang madaplisan iyon ng kutsilyo mula sa pakikipag-away ko sa lalaking humahabol sa’kin.Tatanga-tanga mo, Shiv!“Sh–t,” mura ko pa at napadaing sa sakit. A man’s voice from the earpiece I wore, spoke. “Are you okay, Red?”“Tanga ka ba? Dadaing ba ako sa sakit kung okay lang ako?” F–ck. Bakit ba kasi puro mga bobo binigay sa’kin nakakaasar!“Malay namin,” pilosopong tugon nito. “Baka naman kasi mamaya e umuungol ka na pala.” F–ck. “Enough, Lion, you’re not helping.”Napaismid ako nang marinig ko ang boses ni Mildred sa kabilang linya.Samantalang pinagpatuloy ko ang paglilinis sa sugat at tinalian iyon ng tela na maghigpit para mapatigil ang pagdurugo no’n hangga’t hindi pa ako nadadala sa Medical City.T-nginang mga backup kasi ito ang bobobo! If I could take them all down, nagawa ko na sana! But they were twenty people, and I am fucking alone and exhauste
AZRAEL NIKOLAI MORDECAII brought her to my hotel and called a doctor. Mukhang may pinagtataguan siya, kaya hindi ko siya pwedeng dalhin sa ospital. It’s too risky.My secretary, John, bought new clothes for her. And I let the nurse do her thing to change Red’s blood-coated clothes.The doctor scrutinized her, his expression grim. “She’s lost a lot of blood. She needs an immediate transfusion.”Good thing my blood type is O—the universal donor. And luckily, so is she.“I’m clean,” I assured him, rolling up my sleeve as I settled into the chair beside the bed. The doctor nodded, preparing the transfusion.Habang dahan-dahang dumadaloy ang dugo ko papunta sa kanya, hindi ko maiwasang pagmasdan siya. Even in her weakened state, she looked fierce, untamed, and dangerous.Who the hell are you, Miss Red?I don’t know her. I just called her red because of the color of her hair and I bet she loves red. Not just a normal red. But a red that looks like blood.“Who’s that woman? Another toy to pl
SHIVANI IVELLE SINCLAIRPinagmasdan ko ang lalaking nasa harapan ko na hinihimay ang isda para lang makain ko. Seriously? He doesn’t have to do that. Pero nahihirapan din akong kumain dahil hindi ko inaasahan na may pilay pala ang kamay ko.Hindi ko na matandaan kung saan ko nakuha iyon, ang alam ko na lang ay noong hinawakan ko na ang kutsara para kumain.Bakit ba nakita ko na naman ang lalaking ito?Sa bar, sa art museum grand opening ko last month at ngayon dito sa Italy? Sinusundan ba ako ng lalaking ito?“Hindi ko alam na kaliwete ka pala,” aniya nang mapansin na hinawakan ko ang kutsara sa kaliwang kamay ko.“So?” Pagmamaldita ko.“Nothing,” he said, smirking as he carefully placed another piece of fish on my plate. “Just another thing I’ve learned about you.”Pinandilatan ko siya ng mga mata. “And why would you care?”He leaned back against his chair, arms crossed, his dark eyes locked onto mine. “Because you interest me.”Nasamid ako, picking up a spoonful of rice with my left
SHIVANI IVELLE SINCLAIR Nagising ako nang maramdaman umaalog ang kamang hinihigaan ko kung kaya’t napabalikwas ako kaagad at doon ko lang napagtantong nasa eroplano na ako. Mabilis akong tumayo pero muling kumirot ang sugat sa tagiliran ko. Hindi ko na pinansin iyon at lumabas ng silid para puntahan ang mga kasama ko at magtanong kung bakit nasa loob na kami ng eroplano gayong hindi pa tapos ang misyon namin. Paglabas ko ay nakita ko sina Dark, Lion, John at Lewis na naglalaro ng pusoy—or maybe nag-uunggoy-unggoyan dahil puno na ng lipstick ang mga mukha nila. Samantalang nasa table naman nakaupo si Mildred kasama si Lila na busy sa kanilang mga laptop. “You’re awake,” saad ni Miko mula sa likuran ko kaya nang linungin ko siya ay nakita kong naghahanda na siya ng makakain. Inirapan ko siya, pero umupo rin sa upuang malapit sa kanya. “Hindi. Tulog pa ako. Kita mo namang gising na hindi ba?” Natawa siya pero patuloy pa rin siya sa paghahanda ng makakain. I watched his
This chapter contains intimate scenes that may not be suitable for all readers. Please proceed with discretion.AZRAEL NIKOLAI MORDECAIMy secretary, Gabriel, rushed me to the hospital as soon as he entered my hotel room and saw me lying on the table, crying in pain.Fvck that woman!Ano ba siya? Beast? How could she lift and throw a man like me—at lalo na may sugat siya sa tagiliran niya? That should’ve slowed her down, weakened her even just a little. Pero hindi.Gusto kong magalit sa mga pinaggagawa niyang pananakit sa’kin—mula sa unang pagkikita namin hanggang ngayon, every time I try, I always catch myself smiling like a crazy jerk.Dmn. This is dangerous.“She did this to you, didn’t she?” Gabriel asked habang kinakaladkad ako papunta sa emergency room. “You just had to provoke her, didn’t you?”Napatawa ako kahit ramdam ko ang kirot sa katawan ko. “Of course, I did. Worth it naman, eh.”Gab groaned in frustration. “Boss, for the love of everything holy, this isn’t normal. You’re
SHIVANI IVELLE SINCLAIRMabilis kong tinapos ang misyon at hinayaan na silang gawin ang mga trabaho niya. Rinig ko pa ang pagsigaw ng lalaking iyon habang namimilit sa sakit, pero wala akong pakialam.Pero bago pa ako tuluyang makalabas ng club ay may humagit na ng braso ko at siyang mabilis akong kinaladkad papunta sa parking lot.“Bibitawan mo ako o tatadyakan ko ‘yang alaga mo?” iritableng tanong ko sa kanya at pilit na kumukawala sa pagkakahawak niya sa pulsuhan ko.Agad niya namang hinawakan ang pagkalal*ki niya, pero patuloy pa rin sa paglalakad.“Kung sisipain mo, hindi na talaga tayo magkakaanak!” Singhal niya sa’kin.Napabuga naman ako ng hangin sa inis at muling hinihila ang pagkakahawak niya sa kamay ko. D-mn! Bakit ang lakas niya?! Magkasing katawan lang naman sila ni Miko, but I can take Miko down—hindi nga lang natatalo sa laban, habang siya hindi ko magawang mahila ang kamay ko mula sa kanya?“Anong pinagsasabi mo?! Hinding-hindi naman ako papatol sa isang tulad mo!”Na
SHIVANI IVELLE SINCLAIRIt’s been three days since the last time I met that man. Asa naman siyang sasama ako sa kanya e hindi ko nga siya kilala. Mabuti na lang ay dumating si Miko, kahit na nag-aalinglangan akong sumama sa kanya dahil ang totoo e pupuntahan ko pa si Lessi dahil ilang araw ko nang hindi nakikita ang babae dahil sa misyon ko.Habang papasok sa Museum ko ay siyang tumunog ang phone ko at nakita ko sa screen ay tumatawag si Lana.“Sup,” bati ko saka nagpatuloy sa loob ng museum.“Sup ka d’yan? Wala man lang I love you? Hindi mo na talaga ako mahal, Shiv!”Inirapan ko ang babae kahit na alam kong hindi niya naman ako nakikita.“Oy, huwag mo akong irapan! Kilala kita! Tutusukin ko iyang mata mo,” dugtong niya pa kaya napabuga ako ng hangin.“What do you need, Lana? I’m working,” wika ko saka ko sinenyasan ang naglilinis ng museum. Sinulyapan ko ang antique vase na maingat niyang hinahawakan—a piece from a bidding event na pinuntahan namin ni Miko para sa misyon namin.Napa
SHIVANI IVELLE SINCLAIRDinala ako ni Lana sa bar at inimbitahan ang mga babae. Ang naunang dumating ay sina Kamali at Eya dahil lagi naman silang magkasama. “Sup? Bakit ka nag-aya?” Tanong ni Mali sa babae. Malawak ang ngiti ni Lana na napatingin sa direksyon ko.“Guess what?” aniya na may pilyong ngiti. “Sandali! Hintayin natin sina Lex at Elle. Magtatampo na naman ang dalawang iyon kung hindi natin hihintayin,” natatawa niya pang dugtong.“‘Pag ‘yan hindi chismis ililigo ko ang alak sa’yo.” Naniningkit ang mga matang nakatitig si Mali kay Lana.At ang babae ay tawa ng tawa na para bang kinikilig. “Promise, matutuwa kayo sa sasabihin ko.”Nag-wink pa siya sa’kin at pinapalipad ang buhok sa ere bago kunin ang isang tequila glass.HIndi ko na lang din pinansin ang kabaliwan ni Lana dahil alam ko namang ako ang tinutukoy niya. Kung papansinin ko pa ay baka mas lalo pa akong pansinin.Bitbit niya ang glass niyang naglakad papalapit sa dance floor habang hila si Kamali. Naiwan naman ak
SHIVANI IVELLE SINCLAIR“Oh? Napatawag ka?” iritable kong tanong nang masagot ko ang tawag ni Iliana na ilang araw na akong iniiwasan.Napatawa siya ng mahina. Isang malungkot na tawa dahilan para matigilan ako sa pagliligpit ko ng gamit.“Spill, Lana. Hindi ko malalaman ‘yang bigat na dinadala mo kung hindi mo sasabihin sa’kin at pilit mong iniiwasan ako.”“Babalik na ako sa barko sa makalawa,” bulong niya, pero tama lang na makuha ko ang sinabi niya.“Tapos? Bakit ka malungkot? Parang hindi ka naman sanay na iwanan kami, aber?” Pagmamaldita ko. Nagtatrabaho si Lana sa isa sa mga sikat na cruise lines sa buong mundo. Pangarap niyang makapag-trabaho doon kaya nang makagraduate kami ay tinuloy ni Lana ang pangarap niya gaya ko at ni Lessi.Pero kahit na pilit kong tatagan ang sarili ko sa pagmamaldita ko sa kanya, ay nakaramdam ako ng lungkot at awa. Alam ko kapag ganito si Lana ay may mabigat siyang problemang dinadala.Pinuntahan ko si Lana sa AM Condominium dahil nandoon ang condo
AZRAEL NIKOLAI MORDECAIUmagang-umaga ay wala ako sa mood na pumasok sa opisina ko. Niluwagan ko pa ang suot kong necktie dahil sa inis ko.Hindi ko mapigilang galawin ang panga ko dahil sa balitang natanggap ko.“Gab, call Filo and tell him to be there asap,” utos ko agad sa secretary ko.Hindi na nagsalita si John at mabilis na tinawagan si Filo.Nakapameywang akong nakaharap sa mga matatayog na building na makikita mula sa pinakatuktok ng Mordecai Realty. Karamihan roon ay proyekto ng kompanya ko, at iilan roon ay desensyo ko mismo.Naagaw ng pansin ko ang pagtunog ng cellphone ko kaya napatingin ako sa lamesa kung saan ko iyon pinatong.
SHIVANI IVELLE SINCLAIRGumalaw ang panga ko sa tanong niya. I like red? It’s the otherwise. “I hate red.” Mabilis kong tugon sa kanya saka pinatong ang brush sa palette na nakapatong sa maliit na mesa.Wala na tuloy akong ganang magpinta.“Ano ba talagang ginagawa mo rito?” tanong ko sa kanya saka napatayo pero napaatras rin nang mapaharap ako sa kanya ay sobrang lapit na niya pala.Agad niyang hinuli ang likuran ko para hindi ako tuluyang makalayo sa kanya, saka niya ako hinagit papalapit kaya naipatong ko sa magkabilang balikat niya ang dalawang kamay ko.“But because of you, I fell in love with the art again—” bumaba ang tingin niya sa labi ko, “You are the masterpiece itself, Shivani Ivelle.”Halos hindi ko na naririnig ang mga pinagsasabi niya dahil sa lakas ng kabog na naririnig ko sa dibdib ko, and I bet, he could also hear it.Tila nawalan ako ng hininga
SHIVANI IVELLE SINCLAIRLumipas ang tatlong araw matapos ang nangyari sa hotel na iyon ay parang naging normal lang kaming lahat—na lagi naming ginagawa sa tuwing matatapos ang misyon namin, but this time, it’s a mission failed.Lagi nalang sumusunod na parang buntot si Miko sa’kin at walang humpay naman na pagpapadala ni Niko ng kung anu-ano sa opisina ko.“Hindi ka pa ba aalis?” Tanong ko kay Miko na perming nakaupo sa sofa sa loob ng opisina ko habang hawak ang iPad at busy sa pag-scroll at basa ng mga documents na sinend ni Mildred para sa misyon.He’s been here the whole day na para bang wala siyang trabahong kailangang unahin.Napaangat siya ng tingin sa’kin. “Pinapaalis mo na ako?” Taimtim kong tinitigan si Miko. Hindi siya galit. Hindi din siya malungkot. Hindi rin nasasaktan. Tama lang—I mean walang emosyon—unlike—no, bakit ba biglang sumagi sa isip ko ang lalaking iyon?“H-hindi naman,” nauutal kong saad sa kanya. Hindi ko alam kung bakit, maybe because I was thinking somebo
AZRAEL NIKOLAI MORDECAIPinunasan ko ang luhang dumaloy sa kanyang pisngi matapos siyang magsisigaw sa gitna ng bangungot. I don’t know what exactly she dreamt about, but the pain in her voice… It’s haunting. I want to ask, I want to know what really happened—but I also know I’m not in the position to force anything out of her. Not now. Maybe not ever, if she doesn’t want to.Instead, I quietly ordered room service. Dinner's almost ready, and kahit papaano, gusto kong may mainit na pagkain siyang gigisingan.I avoided all her allergies and the food she doesn’t like. Kahit papaano, unti-unti ko na siyang nakikilala—at sa paraang hindi ko inakalang posible. I used to never care about what others liked or hated, but with her, it’s different. I pay attention.She hates sweets—hindi siya mahilig sa kahit anong matamis. One time I offered her a piece of chocolate, agad niyang sinabi na hindi siya mahilig sa matatamis. She’s also allergic to nuts, coconut milk, and even flowers. I remember
AZRAEL NIKOLAI MORDECAII watched Shivani as she slept soundly on the bed, her breathing deep and steady—so different from how she was just hours ago, nag-aaway dahil mas gugustuhin niya pang umalis at tapusin ang mga bagay-bagay.She was stubborn, insisting she still had energy, that she needed to stay awake to get things done. Pero kita ko sa kanyang mga mata ang pagod, sa tuwing babagsak ang mga balikat sa bawat malalim na paghinga, and the way she pressed her fingers to her temple, trying to fight off the drowsiness that was slowly taking over her.She’s cute while doing things in front of me. As if she showed me her other half, raw at hindi sadyang mga kilos.For a moment, binaba niya ang matatayog na pader na nakaharang sa kanyang paligid at hinayaan ni
SHIVANI IVELLE SINCLAIRPinagmamasdan ko lang si Niko na mahimbing pa ring natutulog ngayon sa malaking kama. He looks like a king. Na para bang napapagalaw niya lahat ng bagay sa palad niya—well, not me.Nakaramdam ako ng antok pero hindi ko magawang makatulog at binabantayan ang lalaki. Baka kasi mamaya ay tumakas pa—pero naalala kong ako itong laging tumatakas mula sa kanya at hindi siya.Kinuha ko na lamang ang cellphone ko para mapanuod ang balita sa nangyari sa hotel. Kalat pa rin sa kahit saang social media ang nangyari sa kagabi.Mr. Black Forester is alive and so is his wife Annabeth Forester. Iyon nga lang ay hindi pa rin nahahanap si Dr. Dante Domingo, ngunit hindi na iyon ibinalita pa sa TV. Napatitig ako sa cellphone ko nang nahagilap ko ang picture sa page ng TV news center. Isang armadong lalaki. Pero ang agaw-pansin talaga ay ang logong naka-print sa t-shirt nito.It was a small blue dragon na nakapaikot sa isang mahabang espada.Mukhang pamilyar sa’kin ang iyon, per
SHIVANI IVELLE SINCLAIR“Do something, Miko!” I yelled at him as soon as we entered the mansion.Nasa loob pa rin ng van si Niko, walang malay. For now, naagapan ang pagtulo ng kanyang dugo, pero nasa loob pa rin ng kanyang katawan ang balang tumama sa kanya.Lewis was inside the operating room with Lira and Mildred, tinatanggal ang bala sa katawan ng lalaki.“Kailangan na nating dalhin sa ospital si Niko!” Sigaw ko.Tumatakbo ang oras at habang tumatagal, nasa panganib ang buhay ni Niko.“No, may nalalaman siya,” tugon ni Dark kaya napatingin kaming lahat sa kanya.“What do you mean?&rdq