Hiiii~ How's the chapter po. Do you have any guesses about who Mrs. Annabeth Forester is? Anyways, sobrang init ng panahon, h'wag kalimutang uminom ng maraming tubig! Stay hydrated po! The second update will be at 5pm or 6. Salamat sa paghihintay at suporta. Loveyouuu~
SHIVANI IVELLE SINCLAIRMabilis akong hinila ni Miko palayo kay Mrs. Forester nang magpaalam ito sa babae. Hindi ko na nagawang magtanong o kumibo pa. His grip was firm—bordering on rough—but not enough to hurt me. Ramdam ko lang ang bigat ng emosyon niya sa bawat hakbang.Umaapoy sa galit ang kanyang mga mata na ngayon ko lang nakita. Maybe because he heard our conversation? Or maybe… dahil alam niya ang dahilan kung bakit ko ginagawa ‘to?Binitawan lang ako ni Miko nang makarating kami sa likod na pintuan ng gallery, sa mismong opisina ko. Isinara niya ito nang mariin at tumikhim sa bigat ng katahimikan.“What the hell are you doing, Shiv?” galit niyang tanong sa’kin, bagama’t pilit niyang pinipigilan na mapataas ang boses. Pero ramdam ko—tulad ng mahigpit niyang paghawak kanina—na puputok na siya.Tinitigan ko lang siya. Calm. Steady.“I’m doing exactly what I planned to do,” malamig kong sagot habang diretso ang tingin sa kanya, walang bahid ng pag-aalinlangan.“Shiv, you know tha
SHIVANI IVELLE SINCLAIR“I’ll pay thrice,” aniya na nakangiti, at sa bawat salita niya’y ramdam ko ang mapanghamong tono.Anim na milyon agad. Walang alinlangan. At sinadya niya akong sulyapan matapos sabihin iyon, tila ba gusto niyang makita kung matitinag ako sa pagiging hambugero niya.What the fck are you doing here, Niko?Hindi siya dapat nandito. Hindi sa gabing ito. Hindi sa bidding na ito.Unless...Pilit kong tinatanggal sa isipan ang posibilidad na iyon—na baka may alam siya, o mas malala pa, may kinalaman siya sa lahat ng ito.Sht. Huwag ngayon. Hindi ko ito kayang sabayan.Nagulat ako nang biglang hawakan ni Miko ang kamao ko. Napalingon ako sa kanya.Tahimik lang siya, pero ramdam ko ang tensyon sa pagitan namin. Mahigpit ang hawak niya para pigilan ako kahit na wala naman akong gagawing iba. He knows me well.Marahan siyang umiling. Saka ngumiti—isang mapaklang ngiti na puno ng babala.“I’ll pay seven,” itinaas ng isang matanda ang kanyang number card na may ngiti sa labi
SHIVANI IVELLE SINCLAIRThe painting was sold to Niko.Nag-aalangan si Lily habang nakatingin sa direksyon ko—parang humihingi ng huling kumpirmasyon. Ramdam ko ang kaba at tanong sa kanyang mga mata, pero pinanatili kong matigas ang aking ekspresyon. Tumango ako sa kanya, mabigat man sa loob.And with that, Lily picked up the small bell and rang it.“Sold!” aniya, pilit na pinanatiling buo ang ngiti sa labi.Wala kaming nagawa.Mas lalong walang nagawa si Mrs. Forester.Nakatayo pa rin siya sa pwesto niya, parang natulala. Parang hindi makapaniwala na may ibang umagaw sa larawang inaakala niyang sa kanya mapupunta. Nakaawang ang labi niya, mga mata’y nakatutok kay Niko—na sa kabila ng lahat ay nakaangkla pa rin ang ngisi sa mukha habang kinukuha mula kay John ang certificate of authenticity ng painting.His eyes met mine.Walang salita, pero ramdam ko ang mensahe: I got it.My fists tightened at my sides. Damn it, Niko.“You okay?” mahinang tanong ni Miko.Tumango lang ako kahit hin
SHIVANI IVELLE SINCLAIRKaunting hakbang na lang para tuluyan akong makapasok sa loob ng silid kung saan inaayos nina Lewis at Dark ang mga paintings kasama si Mildred para tignan kung gumagana ba ang tracker nang may humagip ng pulsuan ko.Sa isang iglap ay nakapasok ako sa kabilang silid na sobrang dilim.“Miss me?”Isang pamilyadong boses ang siyang narinig ko. Hindi lang iyon, maging ang dahilan para ang kabang nararamdaman ko ngayon ay siyang dumoble-doble pa na kulang na lang ay kumawala ang puso sa dibdib ko.Am I falling for him?Napataas ang balahibo sa buong katawan ko.I tried to push him away, but he was quick—faster than I remembered. Isang iglap lang, nagpalit na kami ng posisyon.Now he had me pinned against the cold wall. His body was too close. Too familiar.“Niko,” bulong ko, halos hindi ko na marinig ang sarili ko sa lakas ng tibok ng puso ko.Hindi ko alam kung takot ba ang nararamdaman ko, o galit. O ‘yong pangambang baka totoo ang hinala ko tungkol sa kanya. His
AZRAEL NIKOLAI MORDECAII keep tapping my fingers on the table while Landon, the head engineer of the Moon Resort project, continues reporting every detail about the construction progress and estimated completion. His voice is steady, numbers being thrown around like darts aiming for the center of attention, but mine isn’t there.Wala sa meeting ang kaluluwa’t utak ko. The call from JP makes me anxious. May bidding event na gaganapin si Shivani, pero hindi man lang niya nabanggit sa’kin?Marahan akong napatawa. Sino ba naman ako para ipaalam niya sa’kin? Still. Ang dami nang nangyari sa’min and she doesn’t still trust me?“Sir?”Napaangat ako ng tingin. Si Gabriel. Nakatingin sa akin, magaan ang tono pero halatang nag-aalalang hindi ako makasabay sa usapan.Pansin kong halos lahat sa conference room ay napalingon na rin sa akin.“Is there something wrong with the Moon Resort timeline?”I cleared my throat and straightened in my seat. “Nothing. Continue,” I said flatly, pinilit ang
AZRAEL NIKOLAI MORDECAIDumaan muna kami ni Gabriel sa condo ko para makapaligo at makapagbihis. Hindi ko naman pwedeng harapin si Shivani na hindi presko. Isang malaking kahihiyan iyon—lalo na’t alam kong kahit magising siya ng dis-oras ng gabi, she still looks like a goddess sent to wreck men like me.I stood in front of the mirror, towel slung low on my hips, freshly showered, steam still clinging to my skin. Tumitig ako sa sarili kong repleksyon.You look like you’re going to war, Mordecai. A war you know you’ll lose... willingly.Nagbihis ako ng maayos. Black tailored slacks, crisp white shirt, and the signature black coat. Hindi na ako naglagay pa ng necktie dahil masyado ng pormal tignan. I just want to look casual—but still look handsome in her eyes.Pinagmasdan ko ang sarili ko sa salamin. Inayos ko ang buhok, naglagay ng konting perfume.“Wow, ayos na ayos ah.”Pumasok sa loob ng kwarto ko ang bubwit na may bitbit na mangkok at naglalaman ng mga dried fruits.“Lea! You shoul
AZRAEL NIKOLAI MORDECAITinitigan ko lang ang likod ni Flavio habang nakapamulsa siyang naglakad, sinusundan ang direksyon kung saan hinatak ni JP ang kapatid ko.Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. That guy! He’s getting on my fvking nerves. Kung hindi lang siya ama ng anak na dinadala ni Lea, matagal ko na sanang pinatay.Ilang beses akong napamura sa loob-loob ko bago muling naglakad.My grip on the champagne glass tightened to the point na ramdam ko na ang pagputok ng ugat sa kamay ko. Sa sobrang inis, kulang na lang ay ihagis ko ang hawak kong baso sa pinakamalapit na pader.Huwag mo akong sagarin, Flavio. Hindi mo alam kung gaano na kanipis ang pisi ng pasensiya ko pagdating sa’yo.Ilang hakbang pa lamang ako nang biglang humupa ang galit sa dibdib ko.Because there she was.Shivani.Walking in gracefully, her small, genuine smile slicing through the darkness that threatened to consume me.Para bang sa isang iglap, lahat ng sama ng loob, lahat ng galit—naglaho.All I could se
DisclaimerThis book is intended for mature audiences only. It contains explicit language, sexual content, and themes that may not be suitable for readers under the age of 18.The story is a work of fiction; any similarities to actual events, places, or persons, living or dead, are purely coincidental. The author does not intend to offend or harm any individual or group and encourages readers to approach the content responsibly. Reader discretion is strongly advised.TRIGGER WARNING:This book includes mature content and sensitive themes that may be distressing to some readers, such as:•Explicit sexual content and graphic depictions•Violence, abuse, and assault: some characters may have experienced physical, emotional, or psychological abuse, and these themes are explored within the narrative.• Sexual content: The story may contain scenes of a sexual nature and discussions of relationships, including consensual and non-consensual.•Mental health struggles, including trauma and recov
AZRAEL NIKOLAI MORDECAITinitigan ko lang ang likod ni Flavio habang nakapamulsa siyang naglakad, sinusundan ang direksyon kung saan hinatak ni JP ang kapatid ko.Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. That guy! He’s getting on my fvking nerves. Kung hindi lang siya ama ng anak na dinadala ni Lea, matagal ko na sanang pinatay.Ilang beses akong napamura sa loob-loob ko bago muling naglakad.My grip on the champagne glass tightened to the point na ramdam ko na ang pagputok ng ugat sa kamay ko. Sa sobrang inis, kulang na lang ay ihagis ko ang hawak kong baso sa pinakamalapit na pader.Huwag mo akong sagarin, Flavio. Hindi mo alam kung gaano na kanipis ang pisi ng pasensiya ko pagdating sa’yo.Ilang hakbang pa lamang ako nang biglang humupa ang galit sa dibdib ko.Because there she was.Shivani.Walking in gracefully, her small, genuine smile slicing through the darkness that threatened to consume me.Para bang sa isang iglap, lahat ng sama ng loob, lahat ng galit—naglaho.All I could se
AZRAEL NIKOLAI MORDECAIDumaan muna kami ni Gabriel sa condo ko para makapaligo at makapagbihis. Hindi ko naman pwedeng harapin si Shivani na hindi presko. Isang malaking kahihiyan iyon—lalo na’t alam kong kahit magising siya ng dis-oras ng gabi, she still looks like a goddess sent to wreck men like me.I stood in front of the mirror, towel slung low on my hips, freshly showered, steam still clinging to my skin. Tumitig ako sa sarili kong repleksyon.You look like you’re going to war, Mordecai. A war you know you’ll lose... willingly.Nagbihis ako ng maayos. Black tailored slacks, crisp white shirt, and the signature black coat. Hindi na ako naglagay pa ng necktie dahil masyado ng pormal tignan. I just want to look casual—but still look handsome in her eyes.Pinagmasdan ko ang sarili ko sa salamin. Inayos ko ang buhok, naglagay ng konting perfume.“Wow, ayos na ayos ah.”Pumasok sa loob ng kwarto ko ang bubwit na may bitbit na mangkok at naglalaman ng mga dried fruits.“Lea! You shoul
AZRAEL NIKOLAI MORDECAII keep tapping my fingers on the table while Landon, the head engineer of the Moon Resort project, continues reporting every detail about the construction progress and estimated completion. His voice is steady, numbers being thrown around like darts aiming for the center of attention, but mine isn’t there.Wala sa meeting ang kaluluwa’t utak ko. The call from JP makes me anxious. May bidding event na gaganapin si Shivani, pero hindi man lang niya nabanggit sa’kin?Marahan akong napatawa. Sino ba naman ako para ipaalam niya sa’kin? Still. Ang dami nang nangyari sa’min and she doesn’t still trust me?“Sir?”Napaangat ako ng tingin. Si Gabriel. Nakatingin sa akin, magaan ang tono pero halatang nag-aalalang hindi ako makasabay sa usapan.Pansin kong halos lahat sa conference room ay napalingon na rin sa akin.“Is there something wrong with the Moon Resort timeline?”I cleared my throat and straightened in my seat. “Nothing. Continue,” I said flatly, pinilit ang
SHIVANI IVELLE SINCLAIRKaunting hakbang na lang para tuluyan akong makapasok sa loob ng silid kung saan inaayos nina Lewis at Dark ang mga paintings kasama si Mildred para tignan kung gumagana ba ang tracker nang may humagip ng pulsuan ko.Sa isang iglap ay nakapasok ako sa kabilang silid na sobrang dilim.“Miss me?”Isang pamilyadong boses ang siyang narinig ko. Hindi lang iyon, maging ang dahilan para ang kabang nararamdaman ko ngayon ay siyang dumoble-doble pa na kulang na lang ay kumawala ang puso sa dibdib ko.Am I falling for him?Napataas ang balahibo sa buong katawan ko.I tried to push him away, but he was quick—faster than I remembered. Isang iglap lang, nagpalit na kami ng posisyon.Now he had me pinned against the cold wall. His body was too close. Too familiar.“Niko,” bulong ko, halos hindi ko na marinig ang sarili ko sa lakas ng tibok ng puso ko.Hindi ko alam kung takot ba ang nararamdaman ko, o galit. O ‘yong pangambang baka totoo ang hinala ko tungkol sa kanya. His
SHIVANI IVELLE SINCLAIRThe painting was sold to Niko.Nag-aalangan si Lily habang nakatingin sa direksyon ko—parang humihingi ng huling kumpirmasyon. Ramdam ko ang kaba at tanong sa kanyang mga mata, pero pinanatili kong matigas ang aking ekspresyon. Tumango ako sa kanya, mabigat man sa loob.And with that, Lily picked up the small bell and rang it.“Sold!” aniya, pilit na pinanatiling buo ang ngiti sa labi.Wala kaming nagawa.Mas lalong walang nagawa si Mrs. Forester.Nakatayo pa rin siya sa pwesto niya, parang natulala. Parang hindi makapaniwala na may ibang umagaw sa larawang inaakala niyang sa kanya mapupunta. Nakaawang ang labi niya, mga mata’y nakatutok kay Niko—na sa kabila ng lahat ay nakaangkla pa rin ang ngisi sa mukha habang kinukuha mula kay John ang certificate of authenticity ng painting.His eyes met mine.Walang salita, pero ramdam ko ang mensahe: I got it.My fists tightened at my sides. Damn it, Niko.“You okay?” mahinang tanong ni Miko.Tumango lang ako kahit hin
SHIVANI IVELLE SINCLAIR“I’ll pay thrice,” aniya na nakangiti, at sa bawat salita niya’y ramdam ko ang mapanghamong tono.Anim na milyon agad. Walang alinlangan. At sinadya niya akong sulyapan matapos sabihin iyon, tila ba gusto niyang makita kung matitinag ako sa pagiging hambugero niya.What the fck are you doing here, Niko?Hindi siya dapat nandito. Hindi sa gabing ito. Hindi sa bidding na ito.Unless...Pilit kong tinatanggal sa isipan ang posibilidad na iyon—na baka may alam siya, o mas malala pa, may kinalaman siya sa lahat ng ito.Sht. Huwag ngayon. Hindi ko ito kayang sabayan.Nagulat ako nang biglang hawakan ni Miko ang kamao ko. Napalingon ako sa kanya.Tahimik lang siya, pero ramdam ko ang tensyon sa pagitan namin. Mahigpit ang hawak niya para pigilan ako kahit na wala naman akong gagawing iba. He knows me well.Marahan siyang umiling. Saka ngumiti—isang mapaklang ngiti na puno ng babala.“I’ll pay seven,” itinaas ng isang matanda ang kanyang number card na may ngiti sa labi
SHIVANI IVELLE SINCLAIRMabilis akong hinila ni Miko palayo kay Mrs. Forester nang magpaalam ito sa babae. Hindi ko na nagawang magtanong o kumibo pa. His grip was firm—bordering on rough—but not enough to hurt me. Ramdam ko lang ang bigat ng emosyon niya sa bawat hakbang.Umaapoy sa galit ang kanyang mga mata na ngayon ko lang nakita. Maybe because he heard our conversation? Or maybe… dahil alam niya ang dahilan kung bakit ko ginagawa ‘to?Binitawan lang ako ni Miko nang makarating kami sa likod na pintuan ng gallery, sa mismong opisina ko. Isinara niya ito nang mariin at tumikhim sa bigat ng katahimikan.“What the hell are you doing, Shiv?” galit niyang tanong sa’kin, bagama’t pilit niyang pinipigilan na mapataas ang boses. Pero ramdam ko—tulad ng mahigpit niyang paghawak kanina—na puputok na siya.Tinitigan ko lang siya. Calm. Steady.“I’m doing exactly what I planned to do,” malamig kong sagot habang diretso ang tingin sa kanya, walang bahid ng pag-aalinlangan.“Shiv, you know tha
SHIVANI IVELLE SINCLAIRMatapos magtapat ni Iko ay umalis rin siya bitbit ang miniature doll na inabot ko sa kanya. Sabi ko ay ingatan niya iyon at ibigay kay Mommy pagkauwi niya.Hindi ko pa kasi alam kung makakauwi ako matapos ang misyon ngayong gabi. Depende sa magiging takbo ng event ngayon.“Ayos na ba ang lahat?” Tanong ni Miko na rinig sa earpiece na suot namin.Inayos ko ang pagkakapusod ng mahaba at kulay pula kong buhok na plinansta ni Lily kanina. Nilagyan niya rin ako ng make-up kaunti. Napatingin ako sa suot kong kulay pulang gown na mahapit sa bewang at hanggang paa ang kahabaan no’n. May malaking hiwa sa gilid ng hita ko at kita rin ang cleavage ko na sinadya kong suotin.Hindi ako umimik, pero sinagot siya ng mga kasamahan namin. Tahimik lang akong nakamasid sa paligid na unti-unti nang nagkakatao sa loob ng art gallery ko. Mga high-class people na suot ang kani-kanilang mararangyang damit at alahas. Na may malalawak na ngiti sa labi. Ang ilan naman ay nagpapayabangan
SHIVANI IVELLE SINCLAIRHindi ako makatulog ng gabing iyon matapos na umalis si Niko sa condo unit ko.Pagulong-gulong lang ako at iniisip ang mga pinagsasabi niya.One moment, he told me that he’ll bring me with him in the prison he built for us. And now, sasabihing hindi niya daw akong pipilitin na mahalin siya. Baliw ba siya?“Baka naman kasi biglang nagbago ang isip,” Lana said as she sips her strawberry frappe while walking beside me, but her eyes are roaming around inside my art gallery.“Nagbago ng isip,” I sarcastically replied. Napaismid ako. “Then, there’s a chance too na magbago ang nararamdaman. Lalaki nga naman,” pabalang na tugon ko sa babae.Napahinto si Lana at gulat na nilingon ako ng babae. “Does that mean you already have feelings for him?”“Hell, no,” matigas kong tugon sa kanya.She chukled. “Hell, yeah. Your face tells differently, babe.” Pangangasar niya. “The way you said ‘then, there’s a chance too na magbago ang nararamdaman’ sounded so bitter, Shivani. Magsin