Pagkatapos ma-ipost ng mga pang-promosyon na panukala sa hapon, makabuluhang dumami ang bilang ng mga estudyante na nag-rehistro. Si Mariana at maraming estudyante ang abala, ngunit hindi nila inasahan ang isang hindi inanyayahang bisita ang pupunta sa poster ng pag-paparehistro. "Kompetisyon para sa sikolohikal na pag-aaral? Ngayong taon, talagang ipinahawak ito sa malanding babae na si Mariana?" tumitig si Kaena sa dalawang malalaking letra na "Mariana Ramirez" sa poster, halos malason ang kaniyang mga mata.Ang munting tagasunod ni Kaena na si Carol ay tumango sa pagsang-ayon. "Tama iyan, Kaena, masyadoong iresponsable ang eskwelahan. Paano nila ipinahawak ang taunang kompetisyon dito sa bagong nagpapraktis na guro? At masyado siyang narcisistiko, hindi ba? Ang kompetisyon sa pag-aaral ay kompetisyon sa pag-aaral. Bakit iimprenta ang pangalan mo sa poster?"Tiyak na hindi alam ni Mariana na nasa poster ang kaniyang pangalan. Trabaho ito lahat ni Maxine. Partikular na tinuruan ng m
Talagang hindi naapektuhan si Kaena ng pang-aasar sa mga salita ni Maxine, at lalo pang ngumiti nang mas masigasig kaysa dati. "Maxine, bakit mo naisip na dapat natin itong gawin? Pagkatapos ng lahat, ang dalawang pamilya natin ay may maraming transaksyon sa negosyo. Bakit lagi mong pinoprotektahan si Mariana, isang maralitang pamilya?"Simple na walang masabi si Maxine. Ang pagaasikaso ni Kaena ay nagdulot sa kanya ng pagkakilabot sa buo niyang katawan.Hindi lang si Maxine, pero kahit si Carol na nasa likod ni Kaena ay mukhang nakakita rin ng multo. "Kaena, kung hindi ka aalis, huwag mo akong pagbintangan sa pagtawag ng tao para habulin ka palayo!" simpleng pagmaktol ni Maxine. Nabigo si Kaena, pero hindi pa rin siya mukhang galit. Binati niya si Maxine ng may ngiti at tumayo na tila walang nangyari. "Dahil abala ka, hindi na kita gagambalain pa. Sa muli nating pagkikita." Maging baboy ay hindi kayang maging ganun ka walang hiya!Matapos mawala ni Kaena, huminga ng maluwag si Max
Puno ng inggit si Carol, nagbibigay - puri kay Kaena. "Oh my God, Kaena, napakabuti ng kapatid mo sa iyo. Narinig ko na sobrang abala ang CEO ng kumpanya, pero kumuha pa rin siya ng oras para sunduin ang kanyang kapatid!" Agad na nailabas ni Carol ang kayabangan ni Kaena. Pinagkurba niya ang kanyang mga labi at nagmukhang mayabang. "Humph, siyempre, ang kapatid ko ay may kontrol sa kapatid, ako ang mahal na mahal niya!""Oh my God, Kaena, talagang naiinggit ako sa'yo. May maganda kang itsura, magandang background ng pamilya, at pati na rin ang kapatid mo ay napakabuti... Alas, hindi pa ako nakasakay sa Maserati!" nagbigay ng papuri si Catol, pero sa kanyang puso akala niya ay hahayaan siya ni Kaena na sumakay para sa kapakanan ng mukha. Pagdating ng tamang panahon, kukuha siya ng ilang litrato at sasabihin na siya ay pagsiselosan hanggang kamatayan ng kanyang mga dating kaklase sa junior high at high school.Panigurado, humalakhak si Kaena nang may paghamak. "Tingnan mo ang iyong wal
Dumilim ang mga mata ni Tyson, at ang mga sulok ng kanyang bibig ay walang malay na kumibot. Ang babae sa harap niya ay nagbago nang labis na naglakas-loob itong makipag-usap sa kanya sa ganitong tono.Nakikita niyang hindi nagsalita ang lalaki, walang interes si Mariana sa patuloy na pagsangkot pa sa lalaki, at handa na siyang umalis.Sino ang mag-aakala na noong naglakas-loob siyang humakbang, hinaklit siya ng isang malaking kamay sa pulso.Wala namang ganong pasensya si Tyson, at hinila si Mariana pabalik sa kanyang orihinal na pwesto nang may puwersa, na nag-iwan ng mga bakas ng daliri sa kanyang maputing balat sa isang iglap. "Hiss--"Hawak ni Mariana ang kanyang masakit na kamay at tumingin sa lalaki sa harap niya."Tyson, ano bang gusto mo? Ikaw...""Sa tingin ko kailangan nating mag-usap."Pinutol ni Tyson ang kalahati sa kaniyang sinasabi, at hindi sinasadyang napansin ng kanyang mga mata ang pamumula at pamamaga ng pulso ni Mariana, at bigla na lang may kakaibang damdam
Ang daan pauwi mula sa A University ay hindi gaanong malayo, pero nakaramdam ng bahagyang pagod si Mariana sa daan pauwi sa unang pagkakataon. Pagkatapos bumalik sa bahay, hindi niya ramdam ang magluto ng hapunan. Simole lang siyang kumuha ng isang lata ng beer mula sa ref at sumubsob sa sofa.Nakaramdam siya ng bahagyang pagka-irita. Hindi niya masabi kung bakit. Labis niyang alam na hindi na niya mahal si Tyson, at ngayon ay kaya niya na rin sabihin na kinamumuhian niya ito. Pero mula nang maghiwalay sila, paulit-ulit na ipinakita ni Tyson ang hangganan at presensya nito sa harap niya, at hindi niya maiwasang makaramdam ng inis at kahit pagkahilo.Nahihilo siya sa pagkabulag na nahulog siya sa isang ganitong klasing lalaki.Ang alak ay dumiretso sa kanyang lalamunan papunta sa kanyang tiyan, at unti-unting nilubog ng stimulasyon ang inis ni Mariana.Bigla, tumunog ang telepono.Sa isang bahagyang galaw ng kanyang mga daliri, pinindot ni Mariana ang pindutan ng pagsagot. "Baby,
Inangat ni Mavros anv kaniyang mga mata, at sa karamihan ng tao, nakita niya pa rin ang booth sa hindi ganoon kalayuan si Mariana. Maraming lalaki ang nagtitipon sa paligid na may masamang intensyon. May pahiwatig ng lamig sa mga mata ng marangal na lalaki! ...Sa panig ni Mariana, hindi maliit ang galaw, at napansin ang panig na ito ng mga customer sa mga kalapit na booth, ngunit walang naglakas-loob na lumapit upang tumulong. Sa katunayan, ang mga taong ito ay mga hooligan na matagal nang naglalagi sa lugar na ito, at walang sinuman nais masangkot sa kapahamakan.Ang malaking lalaki sa unahan ay tumingin kay Mariana at Ellie nang may mapanuksoing tingin, tila isang tulisan. "Dalawang binibini, mas mabuti pang huwag ninyong tanggihan ang pag-inom ng tagay para sa akin. Magtanong kayo sa ilalim ng lupa tungkol sa aking reputasyon. Kung susundan ninyo ako, Harold, tanging kaligayahan lamang ang inyong mararanasan!"Ang lalaking nagngangalang Harold ang nagsabi habang iniunat ang
Mabilis na kumuha ng kontrol ang pulis sa sitwasyon, at hindi nagtagal ay naibalik ang kaayusan sa bar.Dahil maraming saksi at may kumuha ng video, si Mariana at Ellie ay dinala lamang para magbigay ng pahayag, nakipagkasundo para sa kompensasyon ng mga pagkalugi ng may-ari ng bar, at pinalaya.Nang lumabas ang dalawa mula sa himpilan ng pulisya, nakita nila ang kotse ni Jasver na nakaparada nang maayos sa harap ng himpilan ng pulisya. Nang makita ang dalawa na lumalabas, ibinaba ni Jasver ang bintana at kumaway sa kanila. "Dalawang binibini, sumakay na kayo sa sasakyan~"Naaaninag ni Mariana ang marahang anyo ng lalaki sa likurang upuan sa pamamagitan ng nakabukas na bintana. Pagkatapos ng kaunting pag-aalinlangan, sa susunod na segundo ay hinila na ni Ellie ang kanyang kamay at tumakbo papunta sa kotse." Ayos, nag-alala ako sa kung ano ang gagawin ko kung hindi ako makakuha ng taxi nang masyadong huli!" Nag-"whoosh" si Ellie at pumasok sa passenger seat at itinapon si Mariana sa
Iniliko niya ang kanyang ulo sa isang tabi, sinusubukang iwasan ito."Huwag kang gumalaw." tumunog ang malalim na boses ng lalaki.Nanigas si Mariana. "Mr. Torres, kaya ko na ito mag-isa..." sambit niya sa hindi natural na paraan."Malapit na itong matapos." Malinaw na hindi balak ni Mavros na palayain siya, at ibinaba niya ang kanyang mga mata at patuloy na tinatali ng maingat ang kanyang buhok.Ang buhok ng babae ay sobrang kapal, mabigat sa kanyang mga kamay, itim at makinis, at napakaganda ng pakiramdam. Ang simoy ng dagat ay nagdala ng halimuyak ng kanyang buhok at tumagos sa kanyang ilong.Mula sa kanyang anggulo, malinaw niyang nakita ang puti at payat na leeg na sisne ng babae, na may malalambot na mga linya at partikular na kaakit-akit.Bahagyang lumalim ang mga mata ng lalaki, kumilos ang kanyang Adam's apple, itinali ang huling goma, at mabilis na inilipat ang kanyang paningin."Tapos na.""Salamat." Pinasalamatan din ni Mariana si Mavros sa isang hindi natural na paraan.N
"Dumating ang mga pulis at dinakip si Tyson kanina lang, sinasabi nila na nag-trespass daw siya!" balisang sambit ni Diana. "Hindi ba ay nandito lang naman si Tyson sa bahay ng buong oras. Paano siya makakapag-trespass?" "Pagkatapos ng hapunan, wala na sa katinuan si Tyson. Lumabas siya mag-ida noong bago mag-alas onse. Tinanong ko siya pero hindi niya sinabi sa akin kung saan siya pupunta." naalala ni Diana ang talunang mukha ni Tyson kanina, at agad siyang nagkaroon ng hinuha. Maaari kayang doon ito nagtungo? Sa A University. Nakatanggap ng mensahe si Mariana sa kaniyang email mula kay Nova Castro. Mula nang basahin ni Nova Castro ang papel niya noong nakaraan, madalas nang mag-usap ang dalawa sa email tungkol sa mga research sa sikolohiya. Tungkol sa publication ng papel
Palagi niyang nararamdaman na may nananakit sa kanya, at lahat ng nakikita niya ay masamang tao. Ngunit palagi niyang nararamdaman na hindi ito kasing simple lang ng pagkidnap. "Matagal kong hinanap si Max matapos siyang dukutin. Nang sa wakas ay natagpuan ko na siya, para siyang isang baliw noong araw na iyon, at hindi niya ako nakilala. Ilang araw siyang nag-collapse at umiiyak tuwing gabi dahil sa sobrang takot." Bahagyang kumunot ang noo ni Mariana, "Anong nangyari? Hindi kaya si Maxine ay..." Walang magawang ngumiti si Mavros, "Hindi, nakita lang niya ang mga taong iyon na nagpapahirap ng mga tao, nakinig siya sa lahat ng uri ng pqg-daing, at hinarap ang mga dugo na nasa lupa. Sinabi niya sa psychologist na sa sandaling ipinikit niya ang mga mata niya, nakikita niya ang dugo at ang buong mundo ay kulay pula. Pagkatapos, tuluyan siyang nag-collapse at na-coma sa loob ng ilang araw. Nang magising
Ang pamilya Ruiz ay hindi mapayapa nang gabing iyon dahil nakarinig si Kaena ng isang bulung-bulungan. Mabilis niyang itinutok ang screen ng kanyang telepono sa tatlong tao sa hapag kainan, "Mama! Kuya, hipag, tingnan ninyo!" Sa screen, isang lalaki at isang babae ang sumasayaw. Niyakap nila ang isa't isa, at lumilipad ang palda ng babae. Maraming tao ang sumasayaw sa paligid nila, ngunit nakita pa rin ni Tyson na ito ay sina Mariana at Mavros sa isang sulyap lang. Nanginig ang kanyang hawak na mga chopstick para sa pagpulot ng pagkain, at tahimik siyang uminom ng isang higop ng sabaw. Nakita ni Diana ang kanyang ekspresyon. "Hindi naman ito isang kakaiba na bagay. Hindi ba ay palagi naman silang magkasama?" sambit niya nang may iniisip. Inihagis ng ina ni Tyson ang mga chopstick sa galit at malamig na bumuntong hininga. "Kung ako ang tatanungin mo, hiniwalayan ka kaagad ni Mariana at hinahalik-halikan niya ang pamilya Torres. Hindi ka pa rin naniniwala na niloko ka niya
"Kung sina Miss Serrano at ang iba pang mga babae ay magpapatuloy sa pag-tsimis at pagsabi ng walang katuturan, kakailangin ko muna kayong paalisin." "Tara na." naglakad palayo sina Miss Serrano nang may malungkot na mukha. Ipinagpatuloy ni Mariana na ibaba ang kanyang ulo. Hindi talaga niya alam kung oaani niya dapat harapin si Mavros at kung ano ang sinabi niya. Tumitig siya sa sulok ng kaniyang palda at sa tip ng kaniyang mga sapatos, hindi alam kung ano ang eksoresyon ang gagawin. "Muntik ka na naman nasangkit sa gulo. Ayos ka lang ba?" marahang tanong ni Mavros. Nang makitang hindi tumugon si Mariana, tinawag niya itong muli. "Yan Yan?" "Ah? Nakikinig ako. Ayos lang ako." sabit niya nang wala sa kaniyang isip. Ang gusot na sinulid sa kanyang dibdib ay nagkasabit sa lahat ng direksyon. Habang pinag-iisipan niya ito, mas lumalaki ang sinulid. Ano ang ibig sabihin ni Mavros? "Bakit natutulala ka? Mamaya ay magsisimula na ang handaan. Pwede ko bang anyayahan si Yan
Malaya tulad ng isang ibon ang tumutugtog sa loob ng bulwagan, malambing na magaan na musika, ang piramide ng mga baso ng alak ay kumikinang sa ilalim ng liwanag, at ang mga batang babae sa bulwagan ay nag-uusap at nagtatawanan sa mga mamahaling mga bestida. Nakatayo sila sa ilalim ng spotlight, at ang mga alahas sa kanilang mga katawan ay pinalamutian sila ng pinaka nakakasilaw na liwanag. Si Mariana sa isang sulok ay nakasuot ng masikip na itim na velvet na damit. Bilang isang namumukod-tanging Filipino dress designer noong ika-20 siglo, perpektong na-highlight ng damit na ito ang klasikal na pagka-elegante ng mga babaeng pilipino. Siya ay hindi kailanman nagsuot ng anumang nakasisilaw na alahas, ngunit nakasuot lamang ng isang esmeralda na kwintas, na puno ng kagandahan. Si Maxine sa tabi niya ay nakasuot ng prinsesa na bestida at may hawak na panghimagas sa kanyang mga kamay. Bagaman siya ang host ng isang normal na piging, ang kanyang mga mata ay puno ng hindi nararapat
Malamig ang mga mata ni Mavros, "Wala itong kinalaman sa iyo." "Mr. Torres, nagpunta ako dito na may mabuting hangarin para tulungan ka na sa pupuntahan mo." Sabi niya na may malungkot na mukha. "Hindi na kailangan." Hindi tumigil si Mavros. Ipinadyak ni Kaena ang kanyang mga paa sa galit habang pinagmamasdan itong umalis, ngunit hinabol pa rin niya ito nang labag sa kaniyang loob. "Mr. Torres, kaarawan mo bukas, pwede mo ba akong bigyan ng imbitasyon?" Kinusot niya ang kanyang mga mata at nagkunwaring inosente na tumingin kay Mavros. Sa kasamaang palad, sa pagkakataong ito ay hindi man lang siya tinapunan ng tingin ni Mavros at dumiretso sa silid ng sikolohikal na pagpapayo. Tinitigan ni Kaena ang likod ni Mavros at bahagyang nawala sa kaniyang isip, at alam din niya ang direksyon. Lumalabas na hindi si Maxine ang hinahanap niya, kundi si Mariana. Nakakahiya para sa kanya na humingi ng imbitasyon ngayon lang, ngunit hindi man lang siya binigyan ni Mavros ng pagkakataon
"Ikaw ang tanga! Ang tanga ng buong pamilya mo! Kaena Ruiz, ano ang karapatan mo para magsalita sa akin ng ganiyan? " Biglang natauhan si Kaena. Nakita niya si Maxine na naging tanga sa sarili niyang mga mata. Noong nakaraan, siya ay nagtatago nang mahina sa likod ni Mariana. "Ikaw, ikaw ay malinaw na..." "Ano?" Itinulak ni Mariana ang pinto ng silid ng kagamitan at naglakad sa harap ni Maxine upang harangan ang paningin ni Kaena. Napaatras si Kaena dahil sa gulat. Tinuro niya si Maxine, "Hindi! Halata na tanga siya noong nakaraan. Nakita ko ito nang malinaw. O ginawa mo ba ito ng sadya?" sambit niya. "Kaema Ruiz, hindi mo talaga matandaa na kumain o mabugbog. Ang bagay ni Maxine ay walang kinalaman sa iyo. Sa susunod na gumawa ka ng isang bagay, isipin mo muna kung kakayanin ba ni Amalia Ruiz ang presyo." Malamig na sabi ni Mariana. Akala ko ay magkakaron na siya ng kamalayan sa huling kompetisyon, pero ngayon ay parang naikulong lang siya. Hindi pa rin siya nagigising pa
Nang marinig ito, halatang gumaan ang loob ni Mavros at ibinalik ang telepono sa kanyang bulsa, "Siguro ay iniisip niya na may relasyon tayo at gusto niyang samantalahin ang pagkakataon na ito para sirain ang relasyon natin." "Wala talaga siyang ginagawa. Hindi niya matiis na makita akong nagiging malapit sa kahit na sinuman. Tuwing lalapit ako sa isang tao, iniisip niya na may masama akong intensyon. Huwag mo nang isipin iyan, mali siya ng pagkaka-unawa." Ibinaba ni Mariana ang kanyang mga mata at ang kanyang mga pilikmata ay kumikislap. Hindi siya tumigil, ngunit biglang lumapit sa kanya si Mavros. "Mali ba siya ng pagka-unawa?" tanong nito. Ang mainit na hininga ay humihip sa noo ni Mariana, at ang kanyang mukha ay naging pula. "Ito ay isang hindi pagkakaunawaan!" Hindi siya tumingin kay Mavros, ngunit nagpatuloy sa paghakbang at binilisan ang kanyang lakad. Tumingin si Mavros sa kanyang likod, at ang nababalisa na likod ay nagpasaya sa kanya. Lumabas na mali pala a
Ito ay isang hindi kilalang MMS. Hindi niya alam kung sino ang nagpadala ng larawan na ito o kung ano ang kanilang intensyon. Naistorbo lang nito ng tuluyan ang mood ni Mavros. Kailanman ay hindi siya naging ganito kagulo dahil lang sa isang bagay. Kahit na hindi man niya ipinakita, gulong-gulo na ang puso niya. Tinawagan niya ang numero. Pagkatapos ng dalawang ring, pinulot na ang telepono. Ang taong nagsalita ay tumawatawa. "Hello? Hindi na masagot ni Mariana ang telepono. Nakayakap siya sa kapatid niya... Paumanhin sa pagsasabi ng ng marami, pakiusap tumawag ka ulit mamaya." "Beep..." Ibinaba na ang telepono. Nag-iwan ng malalim na ngiti si Kaema sa gilid ng kanyang mga mata. Tinanggal niya ang record ng tawag at ibinalik sa pwesto ang telepono. Ang lahat ng ito ay tahimik na tila ba hindi nangyari. Napatingin siya sa kanilang dalawa. Sina Mariana at Tyson ay nagbabalat pa rin ng durian. Ang amoy na nagmumula sa balat ng durian ay sumalakay pa sa kanyang balat. Binu