Hala, galit talaga si Young Higgison. Kapit lang Emerald!
"Estupido! Estupido ako kung maniniwala pa ako sa kanya!" sigaw ni Jace habang ibinabato ang lahat ng gamit sa kanyang lamesa. Pagkatapos niyang komprontahin si Emerald nang nagdaang gabi ay nagpunta siya sa trabaho nang puno ng galit.Ipinakita ni Emerose sa kanya ang larawan ng kanyang asawa na mukhang masaya habang kasama ang doktor sa isang café. Hindi niya alam kung kailan iyon kinunan, pero ayon kay Emerose, napadaan lang siya at nagkataong nakita iyon kaya kinunan niya ng litrato.Ang mga sinabi ni Emerald na mahal niya si Jace at wala nang iba ay nagbigay ng kaguluhan sa kanyang damdamin, na halos mapaniwala siya rito. Sinubukan ni Jace na hindi ito ipakita dahil gusto niyang pahirapan ang kanyang asawa at hindi iparamdam na mahal niya ito."Hoy, pare—" bungad ni Kyle nang pumasok siya sa opisina ni Jace. "Anong nangyari?" tanong niya habang iniikot ang tingin at nakita ang kaibigan na nakaupo sa silya."Umalis ka, Kyle," patamad na sabi ni Jace sa kaibigan, pero hindi siya pin
Maagang nagising si Emerald dahil espesyal na araw iyon para sa kanya. Sabik siyang inaabangan ang araw na ito, umaasang alam ni Jace ang kahalagahan nito. Masiglang siyang bumaba sa hagdan at nagsimula sa kanyang pang-araw-araw na gawain sa kusina. Nagluto siya ng almusal at siniguradong magugustuhan ito ng kanyang asawa. "Happy birthday to me. Happy birthday to me... Happy birthday, happy birthday, happy birthday, to me," kinakanta niya sa isip habang nagluluto. "Jace, birthday ko ngayon. Can I ahve this honor to have breakfast with you?" tanong niya sa sarili, sinusubukang bigkasin ang mga salitang sasabihin sa kanyang asawa. Inayos niya ang mesa at hinintay si Jace na bumaba. Hindi alam ni Emerald kung anong oras dumating ang kanyang asawa ng nakaraang gabi. Hinintay niya ito upang magpaalam na bibisitahin ang kanyang Yaya Lucy, hanggang sa siya'y makatulog ay hindi pa rin niya namalayan ang pagdating ng asawa. "Magandang umaga!" masayang bati ni Emerald nang makita niya si Jac
Pagkatapos ng insidenteng iyon, napansin ni Jace na nagbago na si Emerald. Ang dati niyang mainit na pagbati tuwing umaga ay napalitan ng walang buhay na pakikitungo at walang kasigla sigla. Tulad ngayon, pumunta siya sa dining hall para maghapunan at umupo habang inilalagay ng kanyang asawa ang pagkain sa mesa. Hindi siya tinitingnan o kinakausap manlang ni Emerald, na lalo niyang ikinainis at inisip na nagmamalakai pa ito sa kanya."Kuha mo ako ng tubig," utos niya, at mabilis namang sinunod ni Emerald. Naglagay siya ng baso sa mesa bago nilagyan ng tubig. Uminom si Jace, pero "Putsa! Ang lamig nito!" galit niyang sigaw, habang nakatitig nang masama kay Emerald. Hindi siya pinansin ni Emerald at bumalik sa kusina para kumuha ng mainit na tubig at isa pang baso. Nagpatuloy sa pagkain si Jace at saka umalis sa dining room, iniwan ang kanyang asawa na naglilinis.Sa kanyang kwarto, nagtataka si Jace kung bakit ganoon na lang ang ikinikilos ng kanyang asawa. 'Sumuko na ba siya?' tanong
“Jace, mukhang masaya ka,” puna ni Kyle.“Siyempre, nakakakita na si Jack ngayon. Salamat kay Eunice na nakumbinsi siyang magpaopera ilang buwan na ang nakalipas. Sabi ni Mom, magpapa-check-up sila sa ospital next week para lang masigurong okay ang lahat.”“Wow, ang ganda naman ng balitang 'yan,” sagot ni Kyle. “Bakit hindi mo sinabi sa akin tungkol sa operasyon niya? Dapat sana’y binisita ko siya.”“Ayaw niyang malaman ng iba, dahil takot siyang baka madisappoint tayo. Nababahala siya na baka hindi maging matagumpay ang operasyon.”“At naging matagumpay nga.”“Talaga,” sagot ni Jace na may kasiyahan.“Kaya hindi mo na kailangang ituloy ang paghihiganti mo, di ba? Okay na si Jack, at kasal ka na kay Emerald. Wala akong nakikitang dahilan para patuloy mo pa siyang saktan.” Hindi makapagsalita si Jace. Iniisip niya kung posible ba iyon. Kahit na alam niyang may nararamdaman siya para sa asawa, ngayon na nakakakita na si Jack, nag-aalala siya na baka magalit ang kapatid kapag nalaman niya
Balisa. Ganito ang nararamdaman ni Emerald habang patuloy niyang hinahanap ang yaya niyang si Lucy. Ayaw niyang tumigil at ipinagpaliban niya ang plano niyang iwanan ang asawa. Sa mansyon, tinutupad pa rin niya ang mga tungkulin niya kahit na pakiramdam niya ay wala na itong saysay dahil hindi pa rin niya natatagpuan si Lucy. Pero ayaw din niyang magalit si Jace.Sa umaga, naghahanda siya ng agahan para kay Jace at inihahain ito sa kanya. Kahit pagod na pagod na siya mula sa trabaho, hindi kailanman nakalimutan ni Emerald ang mga dapat niyang gawin. Isang araw, napaupo si Emerald sa sofa, pakiramdam niya ay pagod na pagod siya, iniisip ang sarili at ang kalagayan niya. ‘Okay pa ba ito? Wala na ba akong pagpapahalaga sa sarili ko kaya hinahayaan kong tratuhin ako ni Jace ng ganito? Hanggang kailan ko hahayaan na saktan niya ako?’ tanong niya sa sarili.Pumunta si Emerald sa kanyang kwarto at tinawagan ang kaibigan niya. Gusto na niyang tapusin ang plano niya at tuluyan nang iwan si Jace
Five years later...“Maayos na ang lagay ni Jack kasama ang asawa niya. Kailan mo naman aayusin ang sa’yo?” tanong ni Kyle kay Jace, na tumingin lamang sa kanya at pumikit.“Sa halip na isipin mo ang buhay ko, bakit hindi mo gawin ang trabaho na ipinagagawa ko sa'yo?” sagot ni Jace.“Nagawa ko na, at pumayag ang ACEGame na makipag-meet para pakinggan ang proposal natin,” tugon ni Kyle.“Sigurado ka?” tanong ni Jace. Hindi ito makapaniwala kaya naman gusto niyang siguruhin sa kaibigan. Matagal na silang humihingi ng appointment sa kompanyang iyon, ngunit ayaw ng kanilang CEO.“Siyempre. Ito ay dahil nakatira ang boss nila sa Europe at babalik na siya rito sa bansa para tuluyang manirahan. Nalaman ko na ngayon ang dating niya so malamang nasa airport na siya as we speak.”“Ganun ba, mukhang hands-on talaga siya sa operation ng company. Gusto kong makipag-collaborate sa kanila. Matapos kong matiyak na bumalik na si Jack sa dating siya at masaya na sa kanyang asawa, nagsimula akong makaram
Ang ACEGame building ay puno ng sigla mula sa mga empleyado na sabik nang makilala ang kanilang boss, na hindi pa nila nakita sa loob ng apat na taon. Curious ang mga empleyado kung ano ang hitsura niya, dahil sa Europe siya naninirahan. Lagi niyang iniiwasang makunan ng larawan, kaya wala ni isa ang talagang nakakakilala sa mukha niya maliban sa kanilang operations boss na si Creep at ang kanyang asawa na si Elise.“Sa tingin niyo, guwapo kaya si boss?” tanong ng isa sa mga babaeng empleyado habang nakapila sila sa tapat ng entrance door sa unang palapag ng gusali.“Sana nga! Gusto kong makakita ng guwapong mukha habang nagtatrabaho para lalo akong ganahan,” tugon ng isa pang babae, sabay tawa.“Maghanda na kayo,” sabi ng isa pa sa harapan nila bago tumingin sa entrance. At nang makita nila ang boss na pumasok kasama si Creep at Elise, nagtaka sila kung bakit may babaeng kasama sa gitna ng dalawang kinikilala nilang mga boss din.Naglalakad si Emerald kasama sina Creep, Elise, at Dary
Nakatira si Jace sa penthouse ng gusali ng kanyang kumpanya. Pagkaalis ni Emerald, hindi na niya kayang mag stay pa sa mansyon dahil puro alaala ng kanyang asawa ang naroon. Pero matapos ang nangyari sa mall, nagpasya siyang bumalik sa bahay na tinirhan nila ng babaeng mahal niya sa loob ng isang taon.“Gusto niyo po bang ihanda ko ang hapag, sir?” tanong ng butler habang nakaupo si Jace sa sofa sa sala, pero umiling lang ito.“Get me a bottle of whiskey pati na rin baso,” sabi niya bago siya sumandal at ipinikit ang mga mata.“Pero hindi pa kayo kumakain, sir. Mabuti sana kung may laman ang tiyan niyo bago uminom,” pilit ng butler. Matagal na kasi siyang naglilingkod sa pamilya ni Jace kaya kampante siyang paalalahanan ito. Pagkaalis ni Emerald, iniutos ni Jessica na bantayan niya ang anak, pero hindi ito nagustuhan ni Higginson.“Hindi mo ba pwedeng sundin na lang ang inuutos ko? Hindi ako gutom. Tawagan mo si Jack kung gusto mo. Kumain na kami bago kami nagkahiwalay,” iritadong tugo
"Siguraduhin mong mabulok sa kulungan ang babaeng iyon!" galit na sabi ni Jessica sa anak niyang si Jace, na tumango bilang sagot. Dahil weekend, pumunta si Jace at ang kanyang pamilya sa lumang mansyon ng mga Higginson upang dalawin ang kanyang mga magulang, na labis nang namimiss si Ace. "Bakit hindi n'yo hayaan na dito muna manatili ang apo namin? Kami na ang mag-aalaga sa kanya habang inaasikaso n'yo ang kaso," dagdag pa ni Jessica."Mom, hindi puwede iyon. May lolo at great-grandfather din siyang gusto siyang makasama. Isa pa, hindi ko kayang hindi siya makita at makalaro kahit isang araw. Paano pa kaya si Emerald?" sagot ni Jace, alam na alam ang magiging reaksyon ng asawa niya sa suhestyon ng ina."Pasensya ka na, anak, hindi ko naisip iyon. Nakalimutan kong ayaw ko ring malayo sa inyo noon ng kuya mo," sabi ni Jessica, looking apologetic kay Emerald."Okay lang po, Mom. Naiintindihan ko kung gaano n'yo gustong makasama si Ace. Ako ang dapat humingi ng paumanhin dahil hindi ko
"Saan ka nanggaling, anak?" tanong ni Merly. Kakagaling lang niya sa kusina at tatawagin sana si Emerson para mag-almusal nang biglang dumating si Emerose."Wala," sagot ng dalaga bago dumiretso sa kanyang kwarto."Hindi ka pa ba kakain muna?" tanong muli ng kanyang ina ngunit hindi siya nilingon ni Emerose kaya napailing na lang ang matanda bago pumunta sa kwarto nila upang tawagin ang kanyang asawa.Nag-aalmusal na ang mag-asawa nang may kumatok sa pinto. Nagkatinginan sila, at itinuro ni Emerson si Merly na tumayo at tingnan kung sino ang kumakatok. Napabuntong-hininga ang ginang habang naglalakad papunta sa pintuan at binuksan iyon."Magandang umaga. Ito ba ang bahay ni Ms. Emerose Morgan?" Nanlaki ang mga mata ni Merly at gusto sana niyang sabihin na hindi, dahil mga pulis ang nagtanong at nagsimula na siyang mangamba."Ano ang kailangan ninyo sa kanya?" tanong niya na pilit itinatago ang kaba, kahit nangingibabaw na ang takot sa kanya."Kailangan namin siyang imbitahan sa presin
Nararamdaman ni Emerald ang matinding sakit ng ulo habang dahan-dahan siyang nagkamalay, pinupuno ng malamig at mamasa-masang hangin ang kanyang mga baga. Iminulat niya ang kanyang mga mata, sinasanay ang sarili sa malamlam na ilaw ng nag-iisang bombilya na mahina at pabaling-baling sa itaas.Napansin niyang nasa isang marumi, madilim na silid siya na walang bintana, at ang mga dingding ay tila may mga bakas ng mantsa. Bumilis ang tibok ng kanyang puso nang mapagtanto niyang nakatali siya sa isang lumang upuan, ang kanyang mga pulso at bukung-bukong ay mahigpit na nakagapos ng magaspang at masakit na lubid.Nagpumiglas siya upang kumawala, ngunit lalong bumaon ang lubid sa kanyang balatat lalo nawalan ng saysay ang kanyang mga pagsisikap na makakawala. Bumalik sa kanyang isipan ang mga alaala ng pagdukot sa kanya—ang biglaang paghatak ng makalabas siya ng Uber saharap mismo ng opisina ng grocery, ang magaspang na mga kamay na humihila sa kanya papasok ng van, at ang nakakabinging kadil
“Sigurado ka bang ito ang normal na ginagawa nila?” tanong ni Hubert sa lalaking inupahan niyang bantayan si Emerald at ang pamilya nila.“Umalis kami pagkahatid nila sa bahay mula sa hotel,” sagot ng lalaki.“Ano ang ginawa nila doon?”“Hindi ko alam, pero may dumating pang isa pang lalaki pagkatapos.”“Sino ang lalaking iyon?”“Hindi ko pa siya natititigan nang mabuti. Nakita ko lang siya kanina. Tungkol naman sa nananatili sa hotel na iyon, sabi ng mga staff, isa raw siyang business tycoon mula sa ibang bansa.”“Kaya pala, mukhang may negosyo pa silang ginagawa. Talagang mayaman ang mag-asawa,” sabi ni Hubert.“Ganoon na nga. Alam mo namang kilalang negosyante si Mr. Higginson. Mahirap siyang kalabanin.”“Natatakot ka na ba ngayon?” galit na tanong ni Hubert.“Siyempre hindi! Pero gusto ko lang ipaalala na dapat mabayaran mo kami ng maayos; hindi biro ang kalabanin si Mr. Higginson.”“Hindi mo na kailangang mag-alala tungkol doon. Sinabi ni Emerose na mayaman ang kapatid niyang bast
Pumunta sina Emerald at Jace sa hotel kung saan nananatili sina Mr. Landers at Mr. Ferguson. Kinausap nila ang mga ito tungkol sa nangyari sa amusement park habang naglalaro naman si Ace kasama ang kanyang yaya sa isang kwarto at hinihintay sila."Kailangan nating bigyan ng karagdagang proteksyon ang bata; hindi natin siya puwedeng iwan sa yaya lang kahit na may nagbabantay sa kanila mula sa malayo," sabi ni Mr. Landers na kita ang pag-aalala sa mukha para sa kanyang apo.“Napag-isipan ko na rin ito at humingi ako ng tulong sa investigator ko para maghanap ng maaasahan at mapagkakatiwalaang tao na magiging bodyguard ni Ace,” sagot ni Jace.“Ibigay mo sa apo ko ang pinakamagandang proteksyon na kaya natin, anak. Pakitaan mo ang kung sino mang may balak na kalabanin tayo. Ipaalam mo sa kanila kung sino ang kinakalaban nila,” dagdag ni Mr. Ferguson habang nakatingin kay Jace. Hindi siya ang tipo na ipinagyayabang ang yaman, pero mula nang umalis at nagtago ang kanyang anak, hindi siya nag
“Dad, sasama ka ba sa rollercoaster?” tanong ni Ace. Tumingin si Jace kay Emerald, na natawa naman. Ganito talaga ang bata; alam niyang hindi ito titigil hangga’t hindi siya nakakasakay. Nasa amusement park sila, isang request ni Ace para sa family bonding.“Ahm, kasi–”“Wag mong sabihing takot kang sumakay, Dad.” Hindi napigilan ni Emerald ang matawa, kaya napatingin sa kanya ang mag-ama nang nagtataka.“Pasensya na,” sabi niya habang kumakaway sa kanila.“Pinagtatawanan mo ba ako?” tanong ni Jace, kunot ang noo.“Yes, Daddy. Sigurado akong natatawa si Mommy kasi parang takot ka sa rollercoaster,” sabi ni Ace, na lalo pang nang-asar at kinindatan ni Emerald.“Hindi ako takot!” tugon ni Jace. Kahit hindi siya mahilig sa rides, hindi naman siya natatakot. Nag-aalala lang siya para sa anak.“Kaya mo ba?” tanong ni Jace, halatang nag-aalala. Tumango si Ace nang masigla, iniisip na sasamahan siya ng ama. “Sige, tara na.”“Yehey!!” Tumalon sa tuwa si Ace bago tumingin kay Emerald na nag-thu
"Kamusta ang lahat?" tanong ni Jace, nakatingin kay Emerald at sa iba pang team na handa nang i-launch ang laro na kanilang dinevelop. Kitang-kita ang kasiyahan at excitement sa kanilang mga mukha dahil natapos nila ang lahat nang mas maaga sa inaasahan, at buong industriya ng esport ay sabik nang masubukan ito.Nang una nilang ilunsad ang teaser, lahat ng manlalaro ay nasabik, inaasahan ang larong puno ng challenge at excitement. Siniguro ni Emerald na mae-enjoy ng mga players ang bawat level bago sila makausad. Ang mga item na kailangan nilang bilhin ay naka-sale sa unang linggo, na siguradong susulitin ng mga gamers. Ang kwento sa likod ng bawat karakter ay isinulat ng kilalang mga manunulat kaya't sulit ang bawat oras ng paghihintay."Yes, sir!" sabay-sabay na sagot ng lahat kasabay ng palakpakan. Si Emerald, na nakatayo sa tabi ng kanyang asawa, ay kinakabahan—isang pakiramdam na palagi niyang nararanasan tuwing naglulunsad sa tuwing magla-launch sila ng bagong game. Kinuha ni Jac
Isang linggo na ang lumipas mula nang sabihin ni Mr. Landers kay Emerald ang tungkol sa pagdating ng kanyang lolo. Si young Morgan ay nasa pangunahing opisina ng Ace Family Grocer’s matapos siyang ipadala ni Jace doon bago ito pumunta sa kanyang kumpanya. Abala siya sa pakikipag-usap kay Elise tungkol sa kasalukuyang kalagayan ng grocery.“Hindi ako makapaniwalang ganito kabilis ang paglago natin,” sabi ni Emerald habang tinitingnan si Elise na mukhang masayang-masaya.“Kahit ako ay hindi makapaniwala. Dati, kontento na ako sa ACEGame; tumutulong lang ako sa inyo ni Creep para maibigay ang mga kailangan niyo when it comes to legal matters. Pero ngayong minamanage ko ang grocery store, napagtanto kong gusto ko pala ang ganitong trabaho.”Nakangiti si Emerald nang marinig ang sinabi ng kanyang kaibigan. Alam niyang hindi niya magagawa ang lahat ng ito nang mag-isa kung wala sina Elise at Creep. Bagama’t napakatalino ni niya, alam niya ring kailangan niya ng mga taong gagabay at susuporta
Mature ContentSi Emerald ay nasa SoftWare Group at tinatapos na ang collaboration game nila ng kumpanya ni Jace. Hindi siya makapaniwala na magiging inspirasyon ang mga nangyari kamakailan upang matapos ang proyekto. Dahil napakahusay ng kanyang team, wala siyang naging problema maliban sa ilang minor changes, kaya nakapag-focus siya sa kanyang gawain.“Dear wife, huwag mo namang masyadong pagurin ang sarili mo.” Napatingin si Emerald, nakangiti nang marinig ang boses ng kanyang asawa at nakita ito na nakasandal sa pintuan ng kanyang opisina, gaya ng dati.“Hindi naman,” sagot niya, hinihintay si Jace na lumapit at halikan siya.“Lampas na ng alas-sais, hindi ba't sobra-sobra na 'yan?”“Overtime pero hindi overworking. At, sa totoo lang, alam ko namang alam mo na, na kapag may pumasok na idea sa isip mo, hindi mo mapipigilan ang sarili mong magtrabaho.”“Yeah, gets kita diyan.” Ngumiti si Jace habang hinahaplos ang makinis na mukha ng asawa. Masaya siyang naging maayos ang lahat para