Sino kaya ang bagong kumuha sa yaya ni Emerald? See you po sa next chapter!
Sa mansyon ng Higginson, wlang ibang laman ang isip ni Jace kung hindi ang kanyang asawa at kung ano ang ginagawa nito. nag-aalala siya sa problemang kinakaharap ng kumpanya ni Emerald, at nais niyang tumulong at magbigay ng suporta at maipakita na pwede siyang masandalan. Dahil hindi na niya kaya ang pagkagulo ng kanyang isipan ay nagdesisyon siyang puntahan nalang ang asawa.“Anak, puwede ka bang matulog sa mga lola mo ngayong gabi?” tanong ni Jace. Nangibabaw ang pag-aalala niya at alam niyang hindi siya matatahimik kung hindi niya masisiguro na maayos si Emerald.“Okay lang, Dad. Pero dalhin mo 'to,” sagot ng bata at bumangon mula sa kama upang kunin ang kanyang bag. Kinuha ni Ace ang ilang susi at ibinigay ito sa kanyang ama. “Kilala ka ng mga guards, kaya papapasukin ka nila, pero naka-lock ang bahay sa mga oras na ito.”Ngumiti si Jace sa kanyang anak bago kinuha ang mga susi. Tumayo rin siya mula sa kanyang kama at binuhat si little Ace upang dalhin siya sa silid ng kanyang mga
"Mr. Higginson, kunin mo ito," sabi ni Daryl kay Jace habang inaabot ang bulak at alkohol para linisin ang mga sugat niya. Matindi ang naging laban nila ni Liam, dahil pareho silang malaki lalaki at malakas."Salamat," sagot niya habang nakatingin ng masama kay Emerald, na naglalagay ng gamot sa mga sugat ni Liam. Selos na selos siya, iniisip na dapat siya ang inaalagaan ng asawa niya. Kahit siya ang nagsimula ng away, pinagtanggol niya ang sarili dahil asawa siya ni Emerald."May masakit pa ba sa'yo?" tanong ni Emerald kay Liam habang tuloy-tuloy ang pagtingin sa mukha at mga braso nito."Bakit sobrang concern ka sa kanya?" tanong ni Jace na parang bata, pero hindi siya pinansin ni Emerald, at hindi niya gusto iyon. "Hindi mo ba ako sasagutin?" dagdag pa niya."Ahm, Mr. Higginson, mas mabuti sigurong lagyan mo rin ng gamot ang mga sugat mo," sabat ni Daryl. Alam niyang lalo lang magagalit ang kaibigan niya kung patuloy pa siyang magsasalita."Tinanong ba kita?" galit na sagot ni Jace.
“Ingatan mo si Mommy, Daddy Liam,” sabi ni Ace habang papasok na siya sa kotse. Hinalikan niya ang kanyang ina bilang paalam, kahit na gusto niyang sumama si Emerald sa kanila sakay ng kotse ng ama. “No, problem, kid. Gagawin ko ‘yan kahit hindi mo pa ako paalalahanan,” tugon ni Liam na may ngiti. Ihahatid niya si Emerald sa opisina, habang si Jace naman ang maghahatid kay Ace sa school nito. “Ingat ka, dear,” sabi ni Emerald, kumakaway sa anak bago siya sumakay sa kanyang kotse kasama si Liam na papunta sa driver’s seat. Sa kabilang banda, galit na galit si Jace nang marinig niyang tinawag ni Ace na "Daddy" si Liam. Pero alam niyang masyado pang bata si Ace para maintindihan ang nararamdaman niya, at wala naman ginawa si Liam na anumang masama o saktan ang anak niya. Hinigpitan niya ang pagkakahawak sa manibela, nangingitim na ang kanyang mga knuckles, habang nagmamaneho sa pamilyar na ruta papunta sa eskwelahan ng kanyang anak. Tahimik si Ace sa tabi niya, ramdam ang tensyon at an
“M, ayos ka lang ba?” tanong ni Creep nang mapansing malayo ang tingin ni Emerald.“Huh?” nagtatakang tugon ng batang Morgan, salitang tinignan sila Creep at Daryl na walang kamalay-malay sa pinag-uusapan nila.“Mukha kang balisa, anong meron? May nangyari ba sa Software Group?” tanong ni Daryl.“Wala, okay lang. Maayos naman ang lahat doon, at sa tingin ko matatapos namin ang project nang mas maaga kaysa inaasahan.” Mabilis na sagot ng batang Morgan. Totoo iyon; maayos ang takbo ng kanyang team, ngunit ang gumugulo sa isip niya ay ang mga sinabi ni Jace.“Eh, ano ang iniisip mo? Kanina pa kami nagdidiskusyon dito, pero parang wala kaming nakukuhang sagot mula sa’yo,” tanong ni Creep na puno ng pag-aalala.“Personal lang, pasensya na.”“Ayos ka lang ba? Gusto mo bang ipagpaliban muna natin ang meeting?”“Huwag na, Daryl. Ituloy na natin. Kailangan nating ayusin ang kasong ito, kung hindi, baka patuloy lang silang gumawa ng ganito. At sino ang nakakaalam, baka tayo ulit ang puntiryahin
Mature Content"Mag-usap tayo, Emerald.""Tapos na tayong mag-usap. Ilang beses ko bang kailangan sabihin 'yan?" sagot niya habang inilapag ang hair blower. Nakasuot pa rin siya ng bathrobe at kinakabahan na baka may mangyari na naman sa kanila."Nandito pa ba si Liam?""Oo.""Sabihin mo sa kanya na maghanap na ng ibang matitirhan. Hindi ko gusto na kasama mo siya rito""Bahay ko ito, Jace. Kung pinapayagan kitang pumasok dito, bakit hindi siya?""Alam mo bang iniisip ko palagi na magkasama kayong dalawa dito? Kailan ba siya uuwi sa bansa niya?""Hindi na siya uuwi.""Ano? Ibig sabihin dito na siya mananatili? Hindi, hinding-hindi ko 'yan papayagan. Akin ka, Emerald, at hindi ko hahayaang makihati ang lalaking iyon sa atensyon mo sa akin!" galit na sabi ni Jace."I don't give you any right to–""May karapatan ako, Emerald! You're my fucking wife!" putol ni Jace sa mga salita ng asawa na ikinatawa ni Emerald. Hindi niya maintindihan kung bakit ang pagiging possessive ni Jace ay nakakapa
"Mr. Cedrick Rosa?" tanong ni Emerald nang pumasok ang lalaki sa kanyang opisina. Tumango ito at iniabot ang kamay para sa isang handshake, na tinanggap ng batang Morgan, bago siya imbitahin na umupo sa upuan sa harap niya."Salamat," sabi ni Cedrick habang umuupo. "Alam kong iniisip mo kung sino ako at bakit ako narito.""Hinihintay ko ngang sabihin mo sa akin ‘yan," sagot ni Emerald na may ngiti."Isa akong detective," sabi ng lalaki, na ikinakunot ng noo ni Emerald. Wala siyang alam na dahilan para bisitahin siya ng isang detective."At ano ang maitutulong ko sa iyo, Mr. Detective?" tanong niya."Gusto kong malaman kung nasaan si Ms. Ember Ferguson." Nabigla si Emerald. Hindi siya makapagsalita at nakatitig lang sa lalaki. "Ms. Morgan?""Bakit mo siya tinatanong sa akin?" sa wakas ay nakapagsalita na si Morgan."Alam mong dati ka niyang inalagaan." Sagot ni Cedrick na may kunot sa noo. "Ms. Morgan, matagal ko nang hinahanap ang kinaroroonan niya, at lahat ng imbestigasyon ko ay ikaw
"Iyan lang ang nahanap ko tungkol sa yaya ni Ms. Morgan," sabi ni Ronnie."Ember Ferguson," sabi ni Jace nang mababa ang boses, nag-iisip. "Mayaman siya, ang tanging tagapagmana ng Ferguson Telecom; bakit ayaw niyang pakasalan si Mr. Landers, na isa ring bilyonaryo?""Ang tanging naiisip kong dahilan ay baka may iba siyang mahal.""Ronnie, hindi ko pa nakikita si Mr. Landers; ano ang itsura niya?" tanong ni Jace."Hindi ko rin alam. Lagi niyang iniiwasan ang media at hindi nagpapakita sa anumang imbitasyon sa mga business gatherings. Nananatili siyang low profile, at kahit mga kamag-anak niya ay walang ideya sa itsura niya dahil naging malayo sila sa mga ito ng maliitin ng pamilya ng ama ang kanyang ina.""Pwede mo bang makuha ang litrato niya?""Sisikapin ko, Mr. Higginson. Pero hindi ko maipapangako ang magandang resulta.""Sabihin mo lang kung ano ang kailangan mo, at ibibigay ko. Gusto kong malaman kung siya ang may kinalaman sa pagkawala ng yaya ni Emerald.""Yes, Mr. Higginson."
“Liam, buti nakabalik ka na,” sabi ni Emerald nang makita niyang pumasok ang kaibigan sa bahay. Papunta na sana siya sa kusina pero napahinto dahil sa pagdating nito.“Yeah, sa wakas.”“Kumusta? May nahanap ba kayo?” tanong ko na puno ng pag-asa.“Hindi ko alam, M, nabigo kami.”“Wala ba kayong nakuha?”“Meron, pero isa lang na lead.”“Then it's fine. I mean, mas mabuti na ‘yon kaysa wala, ‘di ba?”“Sa tingin ko, oo, pero hindi ako sigurado,” sabi ni Liam habang nauupo sa sofa. Sinundan siya ng tingin ni Emerald bago siya umupo sa tapat nito.“Pasensya ka na kung pabigat ako sa ‘yo.”“Huwag mong isipin ‘yan, M. Ako ang nag-volunteer para dito, kaya hindi mo kailangang makaramdam ng guilt.”“Hi, Tito Liam!” masayang bati ni Ace sa kanya.“Hey, little man.” Tumalon ang bata papunta sa kanya, umupo sa kanyang kandungan, at tumawa.“Miss na miss kita, Tito Liam.”“Miss na miss din kita. Kumusta ka? Nagpaka bait ka ba?”Ngumiti si Emerald habang pinagmamasdan silang dalawa, iniisip na walan