Sana ay tanggapin na ni Emerald ng tuluyan si Jace para maging masaya na sila.
"Mr. Cedrick Rosa?" tanong ni Emerald nang pumasok ang lalaki sa kanyang opisina. Tumango ito at iniabot ang kamay para sa isang handshake, na tinanggap ng batang Morgan, bago siya imbitahin na umupo sa upuan sa harap niya."Salamat," sabi ni Cedrick habang umuupo. "Alam kong iniisip mo kung sino ako at bakit ako narito.""Hinihintay ko ngang sabihin mo sa akin ‘yan," sagot ni Emerald na may ngiti."Isa akong detective," sabi ng lalaki, na ikinakunot ng noo ni Emerald. Wala siyang alam na dahilan para bisitahin siya ng isang detective."At ano ang maitutulong ko sa iyo, Mr. Detective?" tanong niya."Gusto kong malaman kung nasaan si Ms. Ember Ferguson." Nabigla si Emerald. Hindi siya makapagsalita at nakatitig lang sa lalaki. "Ms. Morgan?""Bakit mo siya tinatanong sa akin?" sa wakas ay nakapagsalita na si Morgan."Alam mong dati ka niyang inalagaan." Sagot ni Cedrick na may kunot sa noo. "Ms. Morgan, matagal ko nang hinahanap ang kinaroroonan niya, at lahat ng imbestigasyon ko ay ikaw
"Iyan lang ang nahanap ko tungkol sa yaya ni Ms. Morgan," sabi ni Ronnie."Ember Ferguson," sabi ni Jace nang mababa ang boses, nag-iisip. "Mayaman siya, ang tanging tagapagmana ng Ferguson Telecom; bakit ayaw niyang pakasalan si Mr. Landers, na isa ring bilyonaryo?""Ang tanging naiisip kong dahilan ay baka may iba siyang mahal.""Ronnie, hindi ko pa nakikita si Mr. Landers; ano ang itsura niya?" tanong ni Jace."Hindi ko rin alam. Lagi niyang iniiwasan ang media at hindi nagpapakita sa anumang imbitasyon sa mga business gatherings. Nananatili siyang low profile, at kahit mga kamag-anak niya ay walang ideya sa itsura niya dahil naging malayo sila sa mga ito ng maliitin ng pamilya ng ama ang kanyang ina.""Pwede mo bang makuha ang litrato niya?""Sisikapin ko, Mr. Higginson. Pero hindi ko maipapangako ang magandang resulta.""Sabihin mo lang kung ano ang kailangan mo, at ibibigay ko. Gusto kong malaman kung siya ang may kinalaman sa pagkawala ng yaya ni Emerald.""Yes, Mr. Higginson."
“Liam, buti nakabalik ka na,” sabi ni Emerald nang makita niyang pumasok ang kaibigan sa bahay. Papunta na sana siya sa kusina pero napahinto dahil sa pagdating nito.“Yeah, sa wakas.”“Kumusta? May nahanap ba kayo?” tanong ko na puno ng pag-asa.“Hindi ko alam, M, nabigo kami.”“Wala ba kayong nakuha?”“Meron, pero isa lang na lead.”“Then it's fine. I mean, mas mabuti na ‘yon kaysa wala, ‘di ba?”“Sa tingin ko, oo, pero hindi ako sigurado,” sabi ni Liam habang nauupo sa sofa. Sinundan siya ng tingin ni Emerald bago siya umupo sa tapat nito.“Pasensya ka na kung pabigat ako sa ‘yo.”“Huwag mong isipin ‘yan, M. Ako ang nag-volunteer para dito, kaya hindi mo kailangang makaramdam ng guilt.”“Hi, Tito Liam!” masayang bati ni Ace sa kanya.“Hey, little man.” Tumalon ang bata papunta sa kanya, umupo sa kanyang kandungan, at tumawa.“Miss na miss kita, Tito Liam.”“Miss na miss din kita. Kumusta ka? Nagpaka bait ka ba?”Ngumiti si Emerald habang pinagmamasdan silang dalawa, iniisip na walan
Mabilis ang tibok ng puso ni Emerald habang desperado niyang tinitignan ang buong playground at nanlalaki ang mga mata dahil sa takot. Ang masayahing halakhak ng ibang mga bata ay tila malupit na pangungutya sa kanyang pangamba. Hindi niya akalain na mawawala ang anak habang magkasama sila. Kanina lamang, naglalaro siya sa slide kasama ang kanyang yaya na nagbabantay sa kanya.“Liam, kailangan natin siyang hanapin. Kailangan nating mahanap si Ace!” Nangangatog ang boses niya, nagbabanta na ang mga luha habang hinawakan niya ang braso ng kaibigan. Tumango si Liam at maingat na pinisil ang kanyang balikat.“Hahanapin natin siya, M. Mahahanap natin siya,” sagot ni Liam, kalmado ngunit matatag. Muli niyang tinignan ang paligid, mabilis na iniisip ang mga posibleng senaryo.Ang isip ni Morgan ay puno ng mga hindi magandang posibilidad. Huminga siya ng malalim, sinusubukang pakalmahin ang sarili. Ang kanyang anak, ang kanyang munting si Ace—saan siya maaaring napunta? Nakaramdam siya ng mati
Nakapuwesto si Creep, nakayuko sa harap ng monitor sa loob ng sleek at high-tech na opisina ng ACEGame, mabilis na pumipindot sa keyboard. Ang opisina ay puno ng kontroladong kaguluhan, mga kumikislap na screen at mabilisang pagkilos. Si Jace ay nagpapalakad-lakad sa tabi niya, parang isang leon na nakakulong. Ang mukha niya ay puno ng galit at pagkabahala, at ang kanyang mga nakasara na kamao at tensiyonadong tindig ay nagpapakita ng unos ng emosyon na bumabagabag sa loob niya. Pumunta siya kay Creep upang kausapin tungkol sa yaya ni Emerald na si Lucy. Ngunit habang nag-uusap sila, tumawag si Emerald tungkol sa pagkawala ng kanilang anak."Ano'ng ibig mong sabihin na nawala sila? Paano basta na lang nawala si Keng kasama si Ace?" galit na tanong ni Jace, ang boses niya ay matalim at puno ng akusasyon. Saglit na tumingin si Creep, ang kanyang mga mata ay puno ng simpatiya at inis."Jace, ginagawa ko na ang lahat ng makakaya ko. May access ako sa lahat ng available na camera feed sa pa
Naupo si Emerald sa gilid ng kama, masakit ang dibdib habang pinapanood si Ace na natutulog. Ang banayad na pagtaas-baba ng kanyang maliit na dibdib ay nagbigay ng saglit na kapayapaan, ngunit ang isip niya ay puno ng kaguluhan at agam agam. Alam niyang kailangan niyang kausapin si Ace para maintindihan ang gusto nito. Halos hindi niya maatim ang ideya, pero kailangan niyang harapin ang posibilidad na baka gustuhin nitong manirahan kasama ang ama nito.Huminga siya nang malalim at hinaplos nang marahan ang buhok ni Ace. "Ace, baby, umaga na. Kailangan kang kausapin ni Mommy."Dahan-dahang nagising si Ace, dumilat ang mga mata at tila naguguluhan habang nakatingin sa kanya. Naupo ito at kinusot ang mga mata. "Mommy? Ano po iyon?"Ngumiti si Emerald, pilit na pinapanatiling kalmado ang boses. "May itatanong ako sa'yo na napakahalaga. Kaya mo bang makipag-usap kay Mommy sandali?"Tumango si Ace at naupo nang maayos na tila nararamdaman ang bigat ng usapan. "Sige po, Mommy."Huminga ng mal
"Hindi ko naman siya pinipilit, Kyle!" sigaw ni Jace."Pero ganun ang nakikita ko, at sigurado akong ganun din ang tingin niya," tugon ng kaibigan niya."Mahal ko siya at ang anak namin. Inamin naman niyang mahal niya rin ako. Bakit hindi niya na lang ako tanggapin para maipakita ko sa kanya kung sino talaga ako? Hindi nakakatulong na magkahiwalay kami ng tinitirahan; lalo lang siyang napapalayo sa akin. At dahil kay Liam, nagkaroon pa siya ng ibang pagpipilian," sabi ni Jace habang marahas na hinagod ang buhok niya. Nasa bar sila ng kaibigan niya, na walang sawang nakikinig sa kanya."Ang ibig palang sabihin nito ay si Emerald ang dahilan ng pagyaya mo sa akin?" tanong ni Kyle, habang nakataas ang kilay."At ano pa sa tingin mo?""Paano naman 'yung tumulong ako sa legal team natin para hulihin 'yung kompanyang nang-eextort sa ACEGame?" nanlaki ang mga mata ni Jace. Kamakailan kasi, puro si Emerald ang iniisip niya, at nakalimutan na niya ang iba pa. Napabuntong-hininga siya nang maala
Umalis si Liam mula sa mansyon ni Emerald matapos ang kanilang pag-uusap. Bagaman masaya siya para sa babaeng minamahal, nakaramdam din siya ng kirot nang makita niyang hinalikan ni young Morgan si Jace. At doon ay natanggap na niyang wala na siyang chance na magustuhan pa ng babae, ngunit umaasa siyang magagampanan ni young Higginson ang responsibilidad na alagaan si Emerald.Pumasok siya sa isang bar na puno ng buhay, ang sentro ng nightlife, kung saan napaka energetic ng lahat at masaya ang paligid. Isa itong lumang gusali na yari sa bricks, simple at hindi pansinin mula sa labas, ngunit sa loob ay ibang-iba ang mundo.Karamihan sa mga tao ay bihis na bihis. Ang mga babae ay nakasuot ng mga magagarang damit o mga chic na tops at skirts, may suot na mga malalaking alahas at matataas na takong. Ang mga lalaki naman ay nakasuot ng iba’t ibang estilo—mula sa casual button-downs hanggang sa mga trendy t-shirts na pinapareha sa jeans o chinos, ang iba ay naka-sneakers at ang iba’y may suo