At nakita pa nga sila ng bruha. Ano naman kaya ang maiisip ni Emerose na gawin?
"Mom, sinasabi ko sa'yo, nakita ko ang malas na 'yun!" sigaw ni Emerose habang kinukwento kay Merly ang nakita niya."At sinasabi mo sa akin na may kasama siyang bata? As in, isang bata?" tanong ni Merly na hindi makapaniwala. Ilang taon na nilang hinahanap si Emerald, hindi dahil nag-aalala sila sa kanya matapos siyang umalis sa mansyon ni Jace, kundi dahil gusto nilang malaman kung natagpuan na nito si Lucy."Hindi mo ba ako pinapaniwalaan?" tanong ni Emerose."Sabi mo nasa preschool sila; baka nagtatrabaho siya bilang yaya at inutusan ng amo na ihatid ang bata sa eskuwela.""Pero hindi siya mukhang yaya. Suot niya ay mukhang mamahalin." sagot ni Emerose. "Paano kung may pamilya na siya? Sa tingin mo ba, dapat ko nang ituloy ang panunukso kay Jace?""Baliw ka ba? Hindi mo ba narinig ang sinabi ng tatay mo nung umuwi siyang galit na galit dahil sa lalaking iyon?""Pero Mom, gusto ko si Jace. Gwapo at mayaman siya, ano pa bang hahanapin ko?""Gusto mo bang matulad sa malas na 'yun?" ta
“Ano'ng ginagawa mo rito?” tanong ni Esther pagkakita kay Emerald.“Babalik na lang ako kapag hindi ka na busy,” sagot ni young Morgan sa halip na direktang tumugon. ‘So, mahal mo talaga siya, ha?’ isip niya bago siya tumalikod at papalabas na sana, pero pinigilan siya ni Jace.“Ano ‘yon?” tanong nito.“May gusto akong pag-usapan,” casual na sagot ni Emerald. Ayaw niyang magmukhang apektado kay Esther, kahit pa may parte ng sarili niyang gustong sabunutan ito.“Ano’ng pag-uusapan mo sa kanya? Kahit ano pang gawin mo, hinding-hindi ka magugustuhan ni Jace. Hindi ka niya gusto noon, at hindi ka rin niya magugustuhan ngayon o kahit sa hinaharap.”“Iyong-iyo na siya. Hindi ako namumulot ng basura na itinapon ko na,” mapang-asar na sagot ni Emerald, na siyang nagpaigting ng panga ni Jace. Nasaktan siya, pero hindi na lang niya pinansin dahil alam niyang may kasalanan siya.“Maaari ka nang umalis, Esther,” sabi ni Jace, dahilan para magulat ang babae. “Ngayon na,” dagdag pa niya nang makita
Maayos ang takbo ng kumpanya ni Emerald. Nakuha nila ang kontrata sa JHBank, ang pinakamalaking commercial bank sa bansa. Si Creep at Daryl ang nag-asikaso ng lahat ng kailangang meeting at dokumento. Lalo pang sumaya si Emerald nang makuha ni Elise ang 60% controlling share ng Morgan’s Grocer. Hindi alam ng kanyang pamilya na pinaghahandaan na niya ang engrandeng pagpasok niya sa kanilang kumpanya.Isa pang linggo ang lumipas, at ipinaalam ni Liam kay Emerald na tapos na ang kanyang bakasyon at kailangan na niyang bumalik sa Europa. “Mami-miss kita, Daddy Liam,” sabi ni Ace, habang namumuo ang luha sa kanyang mga mata. Hinayaan na lang ni Emerald na tawagin ng anak ng ganoon ang lalaki, dahil aalis na rin naman ang kaibigan.“Wag kang mag-alala, Ace. Tatawagan kita paminsan-minsan. Babalik ako para magbakasyon.” Sabi ni Liam habang tinatapik ang ulo ng bata, na kadalasan ay ayaw nitong ginagawa sa kanya ng kahit na sino, maliban sa lalaki na itinuturiing na niyang ama.“Totoo ba 'yan?
“Mommy, ang ganda mo,” sabi ni Ace habang pinapanood si Emerald mag-makeup. Gaya ng dati, napaka-light lang dahil hindi talaga siya mahilig pagdating sa bagay na iyon. Pakiramdam niya ay hindi nakakahinga ng maayos ang balat niya kapag makapal ang nailagay niya na pangkaraniwan na rin namang paraan ng paglalagay non.“Talaga ba?” masayang tanong ni Emerald kay Ace. Sanay na siya sa mga papuri ng anak niya, at siyempre, naniniwala siya kahit alam niyang sinasabi lang iyon dahil siya ang mommy nito.“Opo, Mommy. Wala pa akong nakikitang ibang nanay na kasing ganda mo,” sagot ni Ace, na nagpapatawa nang husto kay young Morgan. Hinarap niya ang anak at lumuhod para magpantay sila ng taas, at saka sinabi,“Nasasabi mo lang yan kasi anak kita. Alam mo kung paano ako pasayahin at ipadama ang pagmamahal mo.” Hinaplos niya ang mukha ni Ace at hindi mapigilang makita si Jace sa kanya. Kahit saan man niya tingnan si Ace, ang asawa agad ang pumapasok sa isip niya. Ganoon sila magkamukha—mula sa je
Pumunta si Emerald sa event hall kasama si Daryl habang iniisip si Jace. Hindi niya inasahan na hahalikan siya nito, at lalong hindi niya inakala na tutugunin niya iyon. Napailing siya at sumunod sa kanyang kaibigan na huminto sa harap ng entablado.“Let's all welcome, the new CEO of Morgan’s Grocer, at malapit nang maging ACE’s Family Mart!” sabi ni Elise, itinuro si Emerald para magbigay ng senyas na umakyat siya sa entablado. Lahat ng tao ay tumingin sa kanya, at hindi nakaligtas sa kanya ang biglang paghinga nang malalim nina Emerson, Merly, at Emerose Morgan, na ngayon ay tila hindi makapaniwala sa nakikita nilang nasa harapan ng kanyang kaibigan.Nakatayo sa harap nila si Emerald Morgan, suot ang kanyang eleganteng emerald green na evening dress na may slit hanggang kalahati ng kanyang hita, at pares ng emerald green na stilettos. Ang kanyang mga alahas ay yari sa purong emerald green crystals, na nagpapatingkad pa ng kanyang kagandahan. Napakaganda niya kaya’t hindi naiwasang ti
“Hindi mo na dapat kinausap siya!” sigaw ni Jace.“Gusto ko lang tumulong sa’yo,” kalmadong sagot ni Jack. Alam niyang magagalit sa kanya ang kapatid kapag kinausap niya si Emerald, kaya’t pinaalam na niya ito kay Jace noon pa. Ngunit sinabi ng kapatid na huwag na huwag niyang gagawin iyon. Ayaw niyang isipin ni Emerald na nagahanap siya ng kakampi mula sa iba.“Hindi mo naiintindihan. Gusto ko sanang sabihin sa kanya ang lahat. Gusto kong humingi ng tawad sa kanya ng personal, at gusto kong makita niya ang sinseridad ko hangga’t maaari,” sagot ni Jace. “Pero, ano na nga ba ang sinabi niya? Paano siya nag-react?” hindi maiwasang itanong ni young Higginson out of curiousity.“Wala. Tinanong lang niya kung inaasahan kong mapapatawad ka niya dahil sinabi ko ang lahat.”“At ano ang sinagot mo?”“Sabi ko, hindi. Pwede niyang gawin ang gusto niyang paghihiganti at pahirapan ka, kasi deserve mo iyon. Bobo ka kasi, hindi mo man lang inayos ang imbestigasyon bago ka gumawa ng plano at nakialam
Galit na galit si Jace kay Emerald matapos marinig ito na nagsabing "I love you too" sa kung sino mang inakala niyang tinawag nitong "baby." Sobrang selos niya, at kahit gusto niyang ipakita kung gaano siya ka-galit, sinubukan niyang kontrolin ang sarili dahil alam niyang siya ang may kasalanan at naisip niyang kailangan niyang maging pasensyoso sa kanya.Kinabukasan, hindi siya pumasok sa opisina dahil sa takot na baka naghihintay na sa desk niya ang mga divorce papers, gaya ng sinabi ng asawa. Tumawag na lang siya kay Kyle at inutusan itong dalhin ang lahat ng kailangan niya sa penthouse para makapagtrabaho siya.“Bakit dito ka nagtatrabaho?” tanong ni Kyle na nagtataka. Sa pagkakaalam niya, ayaw na ayaw ng kaibigan na magdala ng trabaho sa penthouse. Mas gusto nitong nasa opisina siya para madali siyang makontak kung may problema.“Trip ko lang dito magtrabaho,” sagot ni Jace, dahilan para umiling si Kyle.“Alam kong may dahilan 'yan,” pangungulit ni Kyle.“'Yan na ba lahat ng kaila
‘Ang gago! Paano niya nagawang halikan ako nung gabing iyon, tapos ngayon ito? Pinapakita pa niya ulit sakin na nakikipaglaplapan siya sa babaeng iyon!’ sigaw ni Emerald sa isip niya. Hindi niya kayang sigawan ang asawa niya o ipakita kung gaano siya ka-galit dahil sinabi na niya rito na gusto niyang mag-file ng divorce.“Emerald!” tawag ni Jace nang makita siya.“Ang kapal naman ng mukha mo para umakyat pa dito?” sigaw ni Esther. “Hindi ka pa ba nakaka-move on kay Jace? Sinabi na niya sayo dati na hindi ka niya mahal, na asawa ka lang niya sa papel, pero ako ang mahal niya!”“Shut the fuck up, Esther!” sigaw ni Jace, na may tingin ng galit sa babae. Nanlaki ang mga mata ng babae sa pagkagulat. Kahit papaano, alam niya na may gusto pa rin si Jace kay Emerald; umaasa siya na makakalimutan na nito ang asawa lalo na at tuluyan na nga siyang iniwanan nito.“Seryoso ka ba?” tanong ni Esther kay Jace.“Umalis ka na, hindi ka naman kailangan dito,” sagot ni Jace, binibigyan ng warning si Esth
"Siguraduhin mong mabulok sa kulungan ang babaeng iyon!" galit na sabi ni Jessica sa anak niyang si Jace, na tumango bilang sagot. Dahil weekend, pumunta si Jace at ang kanyang pamilya sa lumang mansyon ng mga Higginson upang dalawin ang kanyang mga magulang, na labis nang namimiss si Ace. "Bakit hindi n'yo hayaan na dito muna manatili ang apo namin? Kami na ang mag-aalaga sa kanya habang inaasikaso n'yo ang kaso," dagdag pa ni Jessica."Mom, hindi puwede iyon. May lolo at great-grandfather din siyang gusto siyang makasama. Isa pa, hindi ko kayang hindi siya makita at makalaro kahit isang araw. Paano pa kaya si Emerald?" sagot ni Jace, alam na alam ang magiging reaksyon ng asawa niya sa suhestyon ng ina."Pasensya ka na, anak, hindi ko naisip iyon. Nakalimutan kong ayaw ko ring malayo sa inyo noon ng kuya mo," sabi ni Jessica, looking apologetic kay Emerald."Okay lang po, Mom. Naiintindihan ko kung gaano n'yo gustong makasama si Ace. Ako ang dapat humingi ng paumanhin dahil hindi ko
"Saan ka nanggaling, anak?" tanong ni Merly. Kakagaling lang niya sa kusina at tatawagin sana si Emerson para mag-almusal nang biglang dumating si Emerose."Wala," sagot ng dalaga bago dumiretso sa kanyang kwarto."Hindi ka pa ba kakain muna?" tanong muli ng kanyang ina ngunit hindi siya nilingon ni Emerose kaya napailing na lang ang matanda bago pumunta sa kwarto nila upang tawagin ang kanyang asawa.Nag-aalmusal na ang mag-asawa nang may kumatok sa pinto. Nagkatinginan sila, at itinuro ni Emerson si Merly na tumayo at tingnan kung sino ang kumakatok. Napabuntong-hininga ang ginang habang naglalakad papunta sa pintuan at binuksan iyon."Magandang umaga. Ito ba ang bahay ni Ms. Emerose Morgan?" Nanlaki ang mga mata ni Merly at gusto sana niyang sabihin na hindi, dahil mga pulis ang nagtanong at nagsimula na siyang mangamba."Ano ang kailangan ninyo sa kanya?" tanong niya na pilit itinatago ang kaba, kahit nangingibabaw na ang takot sa kanya."Kailangan namin siyang imbitahan sa presin
Nararamdaman ni Emerald ang matinding sakit ng ulo habang dahan-dahan siyang nagkamalay, pinupuno ng malamig at mamasa-masang hangin ang kanyang mga baga. Iminulat niya ang kanyang mga mata, sinasanay ang sarili sa malamlam na ilaw ng nag-iisang bombilya na mahina at pabaling-baling sa itaas.Napansin niyang nasa isang marumi, madilim na silid siya na walang bintana, at ang mga dingding ay tila may mga bakas ng mantsa. Bumilis ang tibok ng kanyang puso nang mapagtanto niyang nakatali siya sa isang lumang upuan, ang kanyang mga pulso at bukung-bukong ay mahigpit na nakagapos ng magaspang at masakit na lubid.Nagpumiglas siya upang kumawala, ngunit lalong bumaon ang lubid sa kanyang balatat lalo nawalan ng saysay ang kanyang mga pagsisikap na makakawala. Bumalik sa kanyang isipan ang mga alaala ng pagdukot sa kanya—ang biglaang paghatak ng makalabas siya ng Uber saharap mismo ng opisina ng grocery, ang magaspang na mga kamay na humihila sa kanya papasok ng van, at ang nakakabinging kadil
“Sigurado ka bang ito ang normal na ginagawa nila?” tanong ni Hubert sa lalaking inupahan niyang bantayan si Emerald at ang pamilya nila.“Umalis kami pagkahatid nila sa bahay mula sa hotel,” sagot ng lalaki.“Ano ang ginawa nila doon?”“Hindi ko alam, pero may dumating pang isa pang lalaki pagkatapos.”“Sino ang lalaking iyon?”“Hindi ko pa siya natititigan nang mabuti. Nakita ko lang siya kanina. Tungkol naman sa nananatili sa hotel na iyon, sabi ng mga staff, isa raw siyang business tycoon mula sa ibang bansa.”“Kaya pala, mukhang may negosyo pa silang ginagawa. Talagang mayaman ang mag-asawa,” sabi ni Hubert.“Ganoon na nga. Alam mo namang kilalang negosyante si Mr. Higginson. Mahirap siyang kalabanin.”“Natatakot ka na ba ngayon?” galit na tanong ni Hubert.“Siyempre hindi! Pero gusto ko lang ipaalala na dapat mabayaran mo kami ng maayos; hindi biro ang kalabanin si Mr. Higginson.”“Hindi mo na kailangang mag-alala tungkol doon. Sinabi ni Emerose na mayaman ang kapatid niyang bast
Pumunta sina Emerald at Jace sa hotel kung saan nananatili sina Mr. Landers at Mr. Ferguson. Kinausap nila ang mga ito tungkol sa nangyari sa amusement park habang naglalaro naman si Ace kasama ang kanyang yaya sa isang kwarto at hinihintay sila."Kailangan nating bigyan ng karagdagang proteksyon ang bata; hindi natin siya puwedeng iwan sa yaya lang kahit na may nagbabantay sa kanila mula sa malayo," sabi ni Mr. Landers na kita ang pag-aalala sa mukha para sa kanyang apo.“Napag-isipan ko na rin ito at humingi ako ng tulong sa investigator ko para maghanap ng maaasahan at mapagkakatiwalaang tao na magiging bodyguard ni Ace,” sagot ni Jace.“Ibigay mo sa apo ko ang pinakamagandang proteksyon na kaya natin, anak. Pakitaan mo ang kung sino mang may balak na kalabanin tayo. Ipaalam mo sa kanila kung sino ang kinakalaban nila,” dagdag ni Mr. Ferguson habang nakatingin kay Jace. Hindi siya ang tipo na ipinagyayabang ang yaman, pero mula nang umalis at nagtago ang kanyang anak, hindi siya nag
“Dad, sasama ka ba sa rollercoaster?” tanong ni Ace. Tumingin si Jace kay Emerald, na natawa naman. Ganito talaga ang bata; alam niyang hindi ito titigil hangga’t hindi siya nakakasakay. Nasa amusement park sila, isang request ni Ace para sa family bonding.“Ahm, kasi–”“Wag mong sabihing takot kang sumakay, Dad.” Hindi napigilan ni Emerald ang matawa, kaya napatingin sa kanya ang mag-ama nang nagtataka.“Pasensya na,” sabi niya habang kumakaway sa kanila.“Pinagtatawanan mo ba ako?” tanong ni Jace, kunot ang noo.“Yes, Daddy. Sigurado akong natatawa si Mommy kasi parang takot ka sa rollercoaster,” sabi ni Ace, na lalo pang nang-asar at kinindatan ni Emerald.“Hindi ako takot!” tugon ni Jace. Kahit hindi siya mahilig sa rides, hindi naman siya natatakot. Nag-aalala lang siya para sa anak.“Kaya mo ba?” tanong ni Jace, halatang nag-aalala. Tumango si Ace nang masigla, iniisip na sasamahan siya ng ama. “Sige, tara na.”“Yehey!!” Tumalon sa tuwa si Ace bago tumingin kay Emerald na nag-thu
"Kamusta ang lahat?" tanong ni Jace, nakatingin kay Emerald at sa iba pang team na handa nang i-launch ang laro na kanilang dinevelop. Kitang-kita ang kasiyahan at excitement sa kanilang mga mukha dahil natapos nila ang lahat nang mas maaga sa inaasahan, at buong industriya ng esport ay sabik nang masubukan ito.Nang una nilang ilunsad ang teaser, lahat ng manlalaro ay nasabik, inaasahan ang larong puno ng challenge at excitement. Siniguro ni Emerald na mae-enjoy ng mga players ang bawat level bago sila makausad. Ang mga item na kailangan nilang bilhin ay naka-sale sa unang linggo, na siguradong susulitin ng mga gamers. Ang kwento sa likod ng bawat karakter ay isinulat ng kilalang mga manunulat kaya't sulit ang bawat oras ng paghihintay."Yes, sir!" sabay-sabay na sagot ng lahat kasabay ng palakpakan. Si Emerald, na nakatayo sa tabi ng kanyang asawa, ay kinakabahan—isang pakiramdam na palagi niyang nararanasan tuwing naglulunsad sa tuwing magla-launch sila ng bagong game. Kinuha ni Jac
Isang linggo na ang lumipas mula nang sabihin ni Mr. Landers kay Emerald ang tungkol sa pagdating ng kanyang lolo. Si young Morgan ay nasa pangunahing opisina ng Ace Family Grocer’s matapos siyang ipadala ni Jace doon bago ito pumunta sa kanyang kumpanya. Abala siya sa pakikipag-usap kay Elise tungkol sa kasalukuyang kalagayan ng grocery.“Hindi ako makapaniwalang ganito kabilis ang paglago natin,” sabi ni Emerald habang tinitingnan si Elise na mukhang masayang-masaya.“Kahit ako ay hindi makapaniwala. Dati, kontento na ako sa ACEGame; tumutulong lang ako sa inyo ni Creep para maibigay ang mga kailangan niyo when it comes to legal matters. Pero ngayong minamanage ko ang grocery store, napagtanto kong gusto ko pala ang ganitong trabaho.”Nakangiti si Emerald nang marinig ang sinabi ng kanyang kaibigan. Alam niyang hindi niya magagawa ang lahat ng ito nang mag-isa kung wala sina Elise at Creep. Bagama’t napakatalino ni niya, alam niya ring kailangan niya ng mga taong gagabay at susuporta
Mature ContentSi Emerald ay nasa SoftWare Group at tinatapos na ang collaboration game nila ng kumpanya ni Jace. Hindi siya makapaniwala na magiging inspirasyon ang mga nangyari kamakailan upang matapos ang proyekto. Dahil napakahusay ng kanyang team, wala siyang naging problema maliban sa ilang minor changes, kaya nakapag-focus siya sa kanyang gawain.“Dear wife, huwag mo namang masyadong pagurin ang sarili mo.” Napatingin si Emerald, nakangiti nang marinig ang boses ng kanyang asawa at nakita ito na nakasandal sa pintuan ng kanyang opisina, gaya ng dati.“Hindi naman,” sagot niya, hinihintay si Jace na lumapit at halikan siya.“Lampas na ng alas-sais, hindi ba't sobra-sobra na 'yan?”“Overtime pero hindi overworking. At, sa totoo lang, alam ko namang alam mo na, na kapag may pumasok na idea sa isip mo, hindi mo mapipigilan ang sarili mong magtrabaho.”“Yeah, gets kita diyan.” Ngumiti si Jace habang hinahaplos ang makinis na mukha ng asawa. Masaya siyang naging maayos ang lahat para