May bagong natuklasan si Emerald sa kanyang yaya kasabay ang damdaming binubuhay ng asawa sa kanya...
Natigilan si Emerald. Ilang araw na niyang iniisip ang tungkol kay Yaya Lucy at ang balitang sinabi ni Liam. Hindi niya kayang intindihin ang lahat nang sabay-sabay dahil sa kalituhan. ‘Alam kaya ito ni Dad?’ tanong niya sa sarili bago siya umiling at naisip, ‘Hindi, kung alam niya, hinding-hindi niya papayagang umalis si Yaya Lucy sa mansyon namin. Pagdating sa pera, gahaman siya at gusto niyang nasa tabi niya lahat ng pwede niyang pakinabangan.’“Kung hindi ka magtatrabaho, bakit hindi ka na lang umuwi?” tanong ng lalaking ayaw na niyang makita o isipin, dahilan para titigan niya ito nang masama. “Matagal na akong nakatayo dito. Nakatingin ka sa akin pero parang hindi mo ako nakikita. Ano sa tingin mo ang maiisip ko, eh ako ang nagbabayad sa'yo para magtrabaho?” patuloy ni Jace habang papalapit ito sa mesa niya.“Alam mo, tingin ko tama ka,” tugon ni Emerald sabay tayo.“Saan ka pupunta?” tanong ni Jace na litong-lito.“Uuwi. Mas pipiliin ko pang mag-stay doon kaysa makita ang mukha
“Sigurado ka ba dito?” tanong ni Jace.“Oo, sir,” sagot ng lalaki, dahilan upang magtagis ang mga bagang ni young Higginson. Naipukpok niya ang kanyang kamay sa armrest ng kanyang kinauupuan dahil sagalit.“We've been working together pero wala siyang sinasabi sa akin tungkol dito.”“Pwede mo siyang tanungin para makumpirma ang report ko, Mr. Higginson.”“Ace ba ang pangalan ng bata?” tanong niya, at tumango ang imbestigador. Ngumiti si Jace, iniisip na pinangalanan ni Emerald ang kanilang anak mula sa kanya. “Itatanggi niya ‘yan, sigurado ako. Ayaw niyang ipaalam sa akin na nagkaroon kami ng anak.”“Naisip ko na rin po iyan kaya narito ang resulta ng DNA at mga larawan ng bata.”“Paano mo nakuha ito?”“Pumunta si Ms. Emerald sa barbershop at salon kasama ang bata,” sagot ng lalaki.“Kaya pala bago ang gupit niya,” sabi ni Jace, na ikinangiti ng lalaki habang hinahaplos ang kanyang ulo. “Salamat, Ronnie.”“Walang anuman, sir,” sagot ni Ronnie, ang imbestigador na inupahan ni Jace. Mata
“Ano ‘to?” galit na tanong ni Emerald. Pumunta siya sa opisina ni Jace at hinarap ito habang ipinapakita ang summon mula sa korte.“Kung ano man ‘yan.” sagot ni young Higginson na parang wala lang sa kanya kung galit man ang asawa dahil inaasahan na niyang ito ang magiging reaksyon niya.“Ano bang iniisip mo at nag-file ka ng ganitong kaso?”“Bakit? Balak mo bang sabihin sa akin tungkol sa anak natin?” tanong ni Jace, matalim ang tingin sa kanya. Alam na niya kung paano siya magre-react, at handa na siya.“Siyempre!” sigaw ni Emerald.“Kailan? Magkatrabaho na tayo dito nang ilang buwan, pero ni pahiwatig wala kang sinabi!”“Pagkatapos ng project natin! Sinabi ko na rin sa anak ko ang tungkol sa’yo.”“Anak natin, Emerald. Anak natin. Huwag mong kalimutan ‘yan.” tugon ni Jace, “At bakit kailangan pang tapusin ang project natin?”“Para hindi na kita makita.”“Ano? May karapatan akong makasama ang anak natin. Ganun mo ba ako kinasusuklaman na ayaw mo akong makita? Pagkatapos ng project na
Isang araw matapos ang pagdinig, kinausap ni Jace si Emerald at sinabi niyang gusto niyang makilala ang kanilang anak. Bagaman sinabi na ng hukom na maaari niyang bisitahin ang bata anumang oras na gusto niya, humingi pa rin siya ng pahintulot mula sa kanyang asawa, alam niyang may pag-aalinlangan pa si Emerald sa desisyon. Ibinigay ni Emerald ang kanilang address kay Jace, ngunit sinabi nito na susundan niya siya pauwi, kaya’t wala nang nagawa si Emerald kundi pumayag. Sa mansion,“Siya ba ang Daddy ko?” tanong ni Ace, hindi inaalis ang tingin kay Jace, na tinitingnan din siya ng may luha sa mata. Hindi siya makapaniwala na ang bata ay kamukha niya, kahit na sinabi na sa kanya ng mga magulang niya at nakita na niya ito sa mga litrato. Napuno ng kaligayahan ang kanyang puso, at hindi niya napigilang yakapin ang kanyang anak.Pinanood sila ni Emerald, at biglang naramdaman niya ang isang hindi maipaliwanag na emosyon. Ang makita kung gaano kasaya ang kanyang anak ay naging dahilan para
"Malaki siya para sa edad niya," sabi ni Jace habang tinitingnan ang kanyang anak na mahimbing nang natutulog. Pagkatapos niyang paliguan si Ace, hiningi nito na manatili siya sa kwarto kasama si Emerald hanggang makatulog ito. Tumingin siya sa kanyang asawa dahil wala itong sinasabi, at nakita niyang nakatitig din ito sa kanilang anak. "Emerald," tinawag niya ito, dahilan para ibaling ng asawa ang tingin sa kanya. "Mag-usap tayo.""Bakit pa?" malamig na tanong ni Emerald."Mag-usap tayo sa labas," sabi ni Jace bago tumingin kay Ace. Ayaw niyang marinig ng kanilang anak ang kahit anong hindi maganda na maaaring sabihin ni Emerald. Ayaw niyang masaksihan ni Ace ang kahit anong pagtatalo o pag-aaway nila. Umalis sila ng kwarto at bumalik sa sala kung saan nasalubong nila si Daryl na kagagaling lang sa kusina."Aakyat na ako sa kwarto, M." Tumango si Emerald at ngumiti, at nagpaalam na ang kaibigan niya."Emerald," panimula ni Jace nang maupo silang magkaharap sa sofa. Gusto sana niyang u
Pagkatapos ng gabing iyon, hindi sapat ang tulog ni Emerald at palaging iniisip si Ace. Sa loob ng tatlong araw, pumapasok siya sa trabaho nang balisa, natatakot sa panibagong demanda mula kay Jace para kunin ang kustodiya ng kanilang anak.“Ma’am Emerald, handa na po ang lahat para sa meeting,” sabi ng isa sa kanyang mga kasama matapos kumatok at pumasok sa kanyang opisina. Tumingala si young Morgan at tumango bago tumayo mula sa kanyang upuan at lumabas ng opisina.Abala ang team sa pagtalakay ng progreso ng kanilang proyekto, at masayang-masaya si Emerald dahil mas maaga pa ito kaysa sa inaasahan. Nasiyahan siya sa kanyang team, at kahit na galit siya kay Jace, gusto niya itong pasalamatan dahil binigyan siya nito ng mga maaasahang tao na handang magbigay ng extra effort. Patapos na ang kanilang meeting nang dumating si Esther.“Paano mo nagawa iyon, malandi ka!” galit na galit nitong sabi, tinuturo si Emerald na nalito at sabay napuno ng galit.“Ano’ng karapatan mong tawagin akong
“Ilan ba ang kailangan mo nito?” tanong ni Jace kay Ace. Nasa bookstore sila, bumibili ng mga gamit pang-eskwela ng bata. Masayang pumipili ang mag-ama ng mga notebook na may disenyo ng mga cartoon characters. “Kaunti lang, Dad,” sagot ni Ace at nagsimulang pumili ng mga design na gusto niya habang pinagmamasdan sila ni Emerald. Nakita niya kung gaano kasaya ang anak nila, kahit naiinis siya kay Jace dahil hindi siya tinigilan nito sa kakulitan papunta sa bookstore. Pinilit ng lalaki na siya ang mag-drive para sa kanila, at gaya ng dati, sobrang excited si Ace kaya pumayag na rin si Emerald. “Kaunti lang? Pwede ko bilhin lahat ng nandito para sa'yo,” biro ni Jace, kahit alam ni Emerald na nagbibiro lang ito, hindi niya napigilang sabihin, “Wag mong turuan si Ace na maging mayabang. Hindi niya pwedeng makuha ang lahat ng gusto niya.” “Biro lang, mahal kong asawa,” sagot ni Jace, dahilan para mapairap si Emerald. Sobrang saya naman ni Ace nang marinig ang tawag ng ama sa ina kaya nai
WARNING!! MATURE CONTENT!! Isinandal ni Jace si Emerald sa pader habang patuloy silang naghalikan. Gusto niya ang nararamdaman niya, at ganoon din si Emerald, na nakayakap sa kanyang leeg habang iniangat siya ni Jace, dahilan upang mapulupot ang kanyang mga binti sa bewang nito. Tumigil sila sa paghalikan para makahinga. Nakatingin si Jace kay Emerald at nakita niya kung gaano kagusto ng asawa ang kanilang ginawa. Bagama’t may pag-aalinlangan dahil baka magalit si Emerald sa kanya, ibinaba ni Jace ang kanyang mukha at nakita niya ang pananabik ni Emerald sa halik na ibibigay niya. Pumikit si Emerald, hinihintay ang mga labi ni Jace na muling lumapat sa kanya, at agad na tumugon nang may kasabikan. ‘Yun ang huling pisi ng kontrol ni Jace, kaya’t hinalikan niya ito ng mas madiin. Ang tunog ng kanilang mga labi habang nagpapalitan ng halik ay halos marinig sa pasilyo, at nagpapasalamat si Emerald na walang tao sa paligid. Pero dahil sa takot na baka may makakita sa kanila, pinigilan ni