Chapter 48

“So they are mine.” he was referring to our twins inside my womb. Hindi ko siya pinakinggan, hiniwakan ko sa braso si Sel.

“Tara na Sel.” hinila ko sa braso si Sel at balak lagpasan si Niccolai.

“Sandali.” napahinto kami ni Sel ng harangin niya ang daraanan ko.

“Niccolai pagod ako kaya tumabi-tabi ka.” napasapo ako sa aking ulo. I pretended it was hurting. “Aw!” I need to pretend upang makatakas sa kanya.

“Sweetheart, are you okay?” bakas ang pag-aalala at takot sa kanyang boses. Kay bilis niya kong hinawakan sa braso upang alalayan ako.

“Wag mo kong hawakan! You’re stressing me out, Niccolai!” kung gaano niya ko kabilis hawakan ay ganun din niya ko kabilis na binitawan. Ramdam ko ang takot niya ng marinig ang sinabi ko. “Umalis ka sa daaraan ko. Sinusundan mo ba ako?”

“No, it’s Samantha’s monthly check-up.” aaminin ko, muli ay nakaramdam ako ng pamilyar na kirot sa puso ko. “Pero hindi kami nagsasama. I am alone in our home…” tila may pinapahiwatid siya sa linya niyang iyon, “while