Chapter 51

Era’s POV

Hindi iniwan ng mga mata ko ang kanyang mukha habang kinukumbinsi niya ang mga magulang kong paniwalaan siya lalo na ang Daddy Mel ko. Kung sinceridad man ang pagbabasehan, sobrang dama ko ang bawat katagang binitawan niya, lalo ng titigan niya ko ng mariin sa mga mata habang sinasabing mahal niya ko. Sobrang damang-dama ko ang saloobin ng puso niya na dumirekta sa puso ko. Ni ‘di ko namalayan ang paglandas ng luha sa mga pisngi ko habang tinititigan at pinapakinggan ang mga sinasaad niya.

Kinagat ko ang pangibabang labi upang pigilan ang pagkawala ng hikbi sa mga labi ko. Sobrang nahiya ako sa sarili na pinagdudahan ko ang pagmamahal niya para sa’kin.

“Sana hayaan niyo po akong alagaan siya. Hayaan niyo kong ipadama sa kanya ang pagmamahal ko at mapunan ang mga mga araw na wala ako sa tabi niya at ang mga pagkukulang ko. Hayaan niyo po sana akong gawin lahat upang maibalik ang tiwalang nawala niya para sa akin,” saglit na napayuko ito at mabilis na pinunasan ang pumatak n