“Where are you? Let’s meet,” saad ko sa kabilang linya. He told me where he is right at the moment. “Puntahan kita, stay where you are.” pagkasabi’y binaba ko na ang telepono, I placed my phone on the dash board. Diniin ko ang tapak sa accelerator ng kotse at mas binilisan ko ang takbo ng sasakyan papunta sa sinasabi nitong lugar.Ilang saglit lang ay natanaw ko na ang kotse niyang nakaparada sa gilid ng kalsada. Unti-unti kong inihinto ang sasakyan sa gilid sa likod ng kanyang kotse. Bumusina ako, bumaba naman ito mula sa driver seat hawak ang isang brown envelope. Humakbang palapit sa sasakyan ko. Binuksan nito ang pintuan ng shotgun seat at pumasok sa loob ng sasakyan ko.“Good noon, Sir,” bati nito sa akin. He handed me the brown envelope na agad ko namang inabot. Binuksan ko to at tinignan ang mga larawan at papeles na laman ng envelope. Isa-isa ko iyong tinignan.Naniningkit ang mga mata kong mariing nakatitig sa mga litrato na binigay sa akin ni Santiago kabilang sa mga litrato
Era’s POV“Ano yan?” Nakakunot noo na tanong ko kay Kuya Renz nang pagbaba ko sa hagdanan ay nakasalubong ko itong may pasan-pasan na puting sako sa balikat. Napahinto ito saglit at napatingin siya sa akin. Nagningning ang mga mata nito at kay lapad ng pagkakangiti na para bang kinikilig.“Sundan mo ko sa kusina ma’am nang malaman mo ang laman tiyak na ikakatuwa mo to at nang kambal," nakangiting saad nito sa akin.Bigla naman akong na-intriga at na-excite sa sinabi nito. Nagpatuloy ito sa paghakbang at nauna sa akin patungong kusina. Ninais kong sundan ito ngunit napatingin ako sa gawi ng pintuan ng makitang papasok ang mga magulang ko sa loob ng aming bahay. Sabay ang mga itong pumasok habang nakakapit sa isang braso ni Daddy si Mommy.Kaya imbes na sundan si Kuya Renz papuntang kusina ay inuna kong lapitan ang mga magulang ko upang batiin ang mga ito at halikan ang pisngi ng bawat isa.“How was your day?” Dad asked me, sabay akbang ng isa niyang braso sa balikat ko. He pulled me cl
Nicco’s POVKay higpit ng pagkakayakap ko sa asawa ko ngunit unti-unti iyong lumuwag. Domuble ang naramdamang kaba ko sa posibleng mangyari sa Daddy ko.“I love you so much, son…” Nabitawan ko ang asawa ko upang harapin si Daddy. Napakapa ito sa kanyang likod kung saan tumama ang bala. “No, dad! You’re not going to leave me.” Kay bilis ko itong nilapitan at niyakap. Dahil sa naramdamang takot ko para sa ama at asawa ko nawala na ang atensyon ko sa mga masasamang tao. Nangilid ang mga luha sa mga mata ko ngunit bago pa man magsilaglagan ang mga ito ay napatingala ako sa kalangitan. Unti-unting napakunot ang noo ko ng mapuno ito ng confetti. Napapikit ako ng isa-isang bumasag ang mga ito at ang iilan ay tumama sa mukha ko. “What the hell is going on.” Bahagya kong inilayo si Daddy. Maging ito’y nagtataka rin sa pagliparan ng mga confetti. Tinaas nito ang kamay na ginamit niya upang kapain ang balang tumama sa kanyang likod but we see no blood. I turned him around to check him ngunit w
Era’s POV“Daddy Manuel, tama na po. Okay na po yan,” awat ko sa Daddy ni Nicco ng makita ko itong pasan-pasan ang dalawang timba ng tubig patungo sa likod ng bahay. "Don't worry, Era. I'm good!" Masiglang saad nito. Bahagya lamang niya akong sinulyapan at nginitian ngunit tuloy-tuloy pa rin ang malalaking hakbang nito patungo kung saan nakalagay dalawang malalaking drum. Binalak kong sundan ito ngunit naagaw ang atensyon ko sa kasunod na sasakyan nito, si Nicco. Inihinto niya ang sasakyan sa bakuran ng mansion. Pinatay ang engine ng kotse, binuksan ang pintuan at bumaba mula rito. "Asawa, yung Daddy mo, awatin mo na," utos ko sa kanya. Humakbang ito palapit sa akin. Inakbayan niya ko at sabay naming tinungo ang kinaroroonan ni Daddy Manuel."Kanina ko pa yan inaawat, sweetheart, ayaw talaga makinig. Ewan ko saan nagmana katigasan ng ulo ng matandang yan-" natawa ito at natigil sa pagsasalita ng hampasin ko ang tiyan nito. Bahagya pa itong umiwas at hinuli ang kamay ko. "Tatay mo
Ate Luz’s POVGiloka uy! (Nakakakiliti!), bahagya kong iniwas ang mukha ko ng maramdaman ko ang kung anong dumadampi sa iba’t ibang parte ng aking mukha. May kung anong mumunting tumutusok sa mukha ko. Nangingiti ako lalo at gumapang pababa ang bagay na iyon sa panga ko, pababa sa leeg ko.“Ayaw ba… (Wag po.),” nangingiti kong saad sa umaagaw sa natutulog kong diwa. Yung pinapatigil ko siya ngunit gustong-gusto ko naman ang ginagawa niya. Kay sarap naman sa pakiramdam. Nakikiliti pat ang t!inggil ko, pisti! Nananatiling nakapikit ang mga mata ko habang patuloy naman ang estrangherong bagay na iyon sa kanyang ginagawa. Bumaba pa ang pangingiliti nito sa gitna ng dalawa kong mawntins! “Aguroy! Kalami ba ana… (Aray, ang sarap naman niyan.),” daing ko ng maramdaman ang malambot at mamasa-masang kung ano sa gilid ng isa kong bundok. Kusang napataas ang isa kong kamay sabay kapit sa estrangherong bagay na patuloy sa pangingiliti sa akin. Sobrang pamilyar ng ginagawa niya sa katawang lupa k
Xhymich POV Kay lakas ng buhos ng ulan. Kumikidlat. Kumukulog. Sobrang lakas pa ng hangin. Isa-isa nang nawawala ang mga kasama kong estudyanteng nakikisilong habang hinihintay ang mga sundo nila. Wala ang tiga sundo ko. I told my driver not to fetch me up dahil may susundo sa akin. Kay aga naming pinauwi dahil may darating na bagyo ngunit heto ako’t parang tangang naghihintay sa waiting shed sa labas ng campus mahigit kahating oras na ang lumipas. I kept on glancing at the phone I was holding. Nagbabakasali na may text o tawag mula sa kanya ngunit wala. Hindi naman sira ang signal dahil may pumapasok na text sa akin at mensahe mula sa group chat naming magkakaklase. “Vrix, where are you?” I texted him again sa hindi ko na mabilang na beses. He’s my first love, my first boyfriend, my first in everything. We’ve been together for a year now but just lately he has changed. He has changed a lot. I wanted to talk to him to clear things out between the two of us. I tried to reach him even
Note: POV to lahat ni Kuya Renz. Skip niyo na lang po kung ayaw niyo ng scene na hindi related kina Era at Nicco. Thank you po. Kuya Renz POV I was an orphan, nagsumikap upang makapagtapos ng pag-aaral. I became a Police Officer. I was at the peak of my career when I had someone killed because of my carelessness. Napatay ko nga yung nang-hostage ngunit nakalabit naman nito ang gatilyo ng hawak niyang baril, natamaan sa sintindo ang hostage niya at namatay. Matunog ang pangalan ko dahil sa mga naisarado kong mga kaso, dahil sa katapangan kuno. Sumusulong kasi ako sa panganib. Ewan ko ba, gustong-gusto ko yung may thrill, yung nacha-challenge ako, yung buhis buhay na proyekto ngunit isang pagkakamali ko lang nawala sa akin lahat. Nang matanggal ako sa serbisyo akala ko’y katapusan na ng mundo ko. Araw-araw naglalasing ako. Sinubukan kong mag-apply ngunit may sabit na ang pangalan ko. Isang araw naisipan kong magpakamatay. Napadaan ako sa isang tulay binalak kong tumalon at tapusin
No! Hindi! Kay bilis kong tumalikod upang iwan siya habang yakap-yakap ko ang anak kong si Ranz. Hindi totoo yung nakita ko! Hindi ko matanggap! Hindi ko kayang paniwalaan! Lalo at ayaw tanggapin ng puso ko! Hindi ako bingi at lalong hindi ako bulag. Rinig na Rinig ko ng tawagin siyang Daddy ng ibang bata. Kitang-kita ng dalawang mga mata ko kung gaano niya kamahal yung batang tinatawag siyang Daddy ng maluha siya sa tinuran nito na baka hindi na niya ito mahal. Rinig na Rinig ko at kitang-kita ng dalawa kong mga mata pero ayaw pa rin maniwala ng puso ko. Hindi ko kayang tanggapin na magagawa sa akin ng asawa kong lokohin at pagtaksilan ako. Sa loob ng mahabang panahon na pagsasama namin ni isang beses ay hindi niya naipadama sa aking may kulang sa akin, na hindi ako sapat, na hindi siya kontento sa pagmamahal na ibinibigay ko sa kanya araw-araw. Sa katunayan laging niyang sinasabi na higit yung mga binibigay ko, na sobra-sobra ako para sa kanya, na sapat lamangng ako! Muling