Chapter: Chapter 56Doring’s POVMuli niya ‘kong kinintalan ng mabilis na halik sa labi ko bago niya pinaandar ang kanyang kotse. Ang kanina’y pag-aalinlangan at bigat sa puso ko’y agad na napalitan ng kilig. Sino bang hindi kikiligin sa isang Sir Ethan?Hanggang ngayon hirap pa rin kong paniwalaan na nangyayari ito lahat sa ming dalawa. Pangarap ko lang siya ngayon hinahalik-halikan na niya ako. Tapos tinawag pa niya akong babe? Sana all, babe! Ibig sabihin kaya nito, kami na? Kami na ba talaga? Ngayon na kaya kami mag-uusap? “Are you still bothered?” Untag niya sa ‘kin.Natigil ako sa malalim n pagiisip ng marinig kong nagsalita siya. Napalingon ako sa kanyang gawi. Ang mga mata niya'y nasa kalsada. Ang astig niyang tingnan habang nagmamaneho tila lalo siynag gumwpo sa paningin ko.Nang maramdaman niya ang pninitig ko ay saglit niya ‘kong nilingon at mabilis na binalik muli sa kalsada ang mga tingin. Malamang baka mabangga kami. Kakasimula pa nga lang ng love story naming dalawa. Mula sa kung saa
Huling Na-update: 2025-01-12
Chapter: Chapter 55Doring’s POV Pagmulat ko ng mata kinaumagahan ay agad na napangiti ako. Ewan, pero yung puso ko punong-puno, sobrang saya. Bumangon ako at nag-unat. Napapikit ang mga mata ko ngunit nanatili ang ngiti sa mga labi ko. “Lahat ay gagawin para sa'yoGanyan ang alay na pag-ibig ko ♫♬” Habang sinimulan kong magligpit ng hinigaan ko’y ‘di ko mapigilang mapakanta dala na rin ng saya ng puso ko. Una kong tinupi ang ginamit kong kumot.“Kahit ang dagat ay aking tatawirin. Ang ulap may akin aabutin Sa 'yo'y walang hindi kayang gawin ♫♬”Patuloy na pagkanta ko. ‘Di mabura-bura ang ngiti sa mga labi ko habang ang tanging nasa isip ay ang lalaking labis ko na ngayong iniibig, shet!Matapos kong matupi ang ginamit kong kumot ay sinunod ko ang pag-arrange ng ginamit kong unan, kasunod kung tinupi ang telang sapin ng kama kong gawa sa kahoy. Lumabas ako ng kwarto at bumaba. Inumpisahan kong magsaing. Habang inaayos ko ang kahoy sa kalan naming gawa sa bakal ay patuloy lamang ang pagkanta ko. N
Huling Na-update: 2025-01-09
Chapter: Chapter 54Doring’s POVKahit saan ko ibaling ang sarili, di ako mapakali. Tila hinalukay ang lamang loob sa tuwing sumasagi sa isipan ko ang ginawa namin ni Sir kanina sa may Mahogany.Nakatihaya ako habang nakatitig sa kisame ngunit wala roon ang isip ko. Wala sa sariling napahawak ako sa ‘king mga labi at tangang nangingiti. Kahit anong pigil kong wag tumaas ang bawat gilid ng labi ko ay ‘di ko mapigilan. Potek! Hindi pa rin ako makapaniwala. Ang halikan na nga niya’y para na ‘kong mababaliw sa kilig tapos umabot na kami sa ganun. Sa kilig ko’y naitakip ko ang unan sa ‘king mukha upang pigilan ang sariling mapahiyaw sa kilig. Ano ba ‘tong ginagawa mo sa ‘kin, Sir Ethan! Mas lalo lamang nahulog ang puso ko sa kanya. Napatagilid ako at napahawak sa ‘king dibdib, kay bilis ng bawat pintig nito. Hindi ako kinakabahan, masyado lang talagang masaya ang puso ko. Gigil na napayakap ang mga braso ko’t binti sa malaking unan kasabay ng mariing pagpikit ng mga mata ko ngunit paano ba ako makakatulog
Huling Na-update: 2025-01-07
Chapter: Chapter 53 Doring’s POV Kinalas niya ang botones ng suot kong short. Gustong magpaubaya. Gustong pagbigyan siya. Gusto kong maramdaman ang nais niya, ‘di ko alam may takot at pag-aalinlangan sa puso ko ngunit malaking parte ng katawan ko ang nananabik sa sinasabi niyang tikim lang. Napalunok ako at hinayaan siya. Pinikit ko ang mga mata ng maramdaman ang pagpasok ng kamay nito sa loob ng suot kong short. Sunod-sunod ang paglunok ko habang kay lakas ng kalabog ng puso ko. “Doring!” Nagitla ako at ‘di sinadyang naitulak ko si Sir ng marinig ang malakas ng tawag ni Tatay sa pangalan ko. Nawalan ng balanse si Sir at napaupo sa damuhan. “Sorry, Sir,” hinging paumanhin ko sa maliit na boses. “Doring!” Muli ay malakas na tawag ni Tatay. Dali-dali kong inayos ang sarili. Muli kong kinabit ang botones ng short kong nakalas ni Sir. Binaba ko ang t-shirt kong nalihis. “Doring!” Nataranta na ‘ko ng marinig ang yapak ni Tatay palapit sa kinaroroonan namin ni Sir. “Sorry, Sir pero kailangan k
Huling Na-update: 2025-01-06
Chapter: Chapter 52Doring’s POV “Pwede ka bang lumabas?” Nakahiga na ‘ko sa kama ko ng mabasa ko ang mensahe ni Sir. “Bakit po, Sir?” “Nandito ako malapit sa inyo.” Napabalikwas ako ng bangon ng mabasa ang reply niya. “Bakit po, Sir? Ano pong ginagawa niyo malapit sa ‘min?” “Can we talk?” Kinakabahan ako ngunit may halong pananabik, pananabik na makausap siya na kami lang dalawa, pananabik na makita siya at makasama. “Ano pong pag-uusapan natin?” “About us.” Gi-atay! Kinikilig ako. May kami pala? “May ‘US’ pala, Sir?” “Please, Dorina… I really want to see you.” Pisti na! Parang ginitara ‘yong tinggil ko sa kilig. Gustong-gusto ko rin siyang makita, excited din akong marinig kong ano man ang sasabihin niya tungkol sa aming dalawa. Kinakabahan ako na, ewan. Ang problema ko lang ay kung ano ang sasabihin kong rason para makalabas ng bahay pero sana ay tulog na sina nanay at tatay para ‘di ko na kailangan pang magsinungaling. “Sa’n ka ba, Sir?” “Dito sa malaking puno ng mahogany nakapar
Huling Na-update: 2024-06-26
Chapter: Chapter 51Doring’s POVNakailang message at misscalls si Sir nang gabing iyon ngunit wala ako sa mood na makipagtext o makipag-usap sa kanya. Panay ang pagvibrate ng phone ko ngunit ‘di ko iyon pinapansin hanggang sa nakatulugan ko na ngunit nagising pa rin ako dahil sa pagvibrate pa rin ng phone ko. Kinusot ko ang mga mata. Kinuha ko ang cp at tinignan kung anong oras na. Sir E calling…Panay pa rin ang tawag niya. Nanlaki ang mga mata ko ng makitang alas dose na ng gabi. Hindi ba siya natutulog? Tanong ko sa ‘king sarili. Bumangon ako. Tulog na lahat ng mga tao sa loob ng bahay. Ayokong sagutin sa kwarto ko ang tawag dahil baka marinig ng mga magulang ko sa kabilang kwarto ang bose ko. Kay nipis pa naman ng pagitan ng kwarto ko sa kanila. Pumunta ako sa tambayan sa bakuran ng bahay namin. Medyo madilim sa parteng iyon at ang ilaw mula sa buwan lamang ang tanging nagbibigay ng liwanag. Ako na lang yata ang gising sa mga oras na iyon. “Hello, Sir?”“Finally,” saad niya sa kabilang linya.“Ba
Huling Na-update: 2024-06-21
Chapter: EpilogueKier's POV Today is the day. The day that I have long wanted to come and here I am again, standing while waiting for her to walk in the aisle, not on the same spot from where I was standing seven years ago but with the same purpose, to marry her and to prove to the one above how much I love her. Na kahit ilang pagsubok pa ang dumating, na kahit ilang ulit niya kaming paghiwalayin, na kahit ang nakatadhana ay ang paglayuin kaming dalawa at kahit anong sakit pa ang iparamdam niya sa amin ay mananatiling pipiliin namin ang isa’t-isa na mahalin, mananatiling siya pa rin ang pipiliin. Walang kasing saya ng puso ko. Buong akala ko'y hindi na niya muling ipagkaloob sa akin ang kahilingan kong maikasal sa babaeng natatangi at pinakamamahal ko. It’s a garden wedding. Oo, binago namin lahat ng plano sa kasal naming dalawa ni Kirsten. Walang bakas ng pagkakahalintulad sa naantala naming kasal seven years ago. Ayaw man niyang aminin pero dama ko pa rin sa kanya ang pagkabahala na baka maulit
Huling Na-update: 2023-05-01
Chapter: Chapter 45Kirsten's POV“If only I could marry you everyday, I would…” We were now dancing. Ang mga braso niya’y nakapulupot sa likod ko habang ang mga braso ko’y nakaikot sa likod ng kanyang leeg. Nanatiling magkahinang ang mga mata naming dalawa pawang nakangiti ang mga labi, pawang may ningning ang mga mata ng isa’t-isa. “And every day I won't hesitate to say yes for an answer, babe…” tugon ko sa kanya. “Did I make you happy?” He asked. Napangiti ako, kung alam niya lang kung gaano niya napasaya ng sobra ang puso ko. “Sobra…I couldn’t explain it basta ang saya ko, punong-puno yung puso ko. Thank you, Babe, thank you for still choosing me despite everything I’ve done. Thank you so much for forgiving me and for accepting me again, babe…” naluluha na naman ako. Lately ang babaw na talaga ng mga luha ko pero hindi ko talaga mapigilan ang sarili eh. Yung sa sobrang saya ay mapapaiyak ka na lamang.“You don’t need to thank me, Babe. Kailangan kong piliin ka, kailangan kong patawarin at kalimut
Huling Na-update: 2023-04-29
Chapter: Chapter 44Kirsten’s POV“I love you, Mom,” mahinang usal ko habang mahigpit na nakayakap sa kanya. Nasa airport kami kasama si Kier at ang mga bata upang ihatid si Mommy Sheila, babalik na kasi ito ng Canada. She’s already married to her Canadian husband, they also have two lovely kids. She’s now happy with her new life. Kung noon nagseselos ako sa mga kapatid ko dahil nabibigyan niya ito ng atensyon at nabigyan ng buong pamilya pero ngayon ay naiintindihan ko na. Nagpapasalamat na lamang ako na binuhay niya ako, na pinili niyang iluwal ako sa mundo sa kabila ng pinagdaanan niya. Masaya na ako para kay mommy ko. After what she’d been through she deserves the life she has right now, she deserves to be loved and be happy. Una siyang bumitaw. HInawakan niya ang magkabilang pisngi ko habang nakangiting tinitigan ako sa mga mata. “Mas mahal kita. Lagi kang mag-iingat ha? Alagaan mo ang sarili mo lalo at ina ka na rin. I am so happy na malamang masaya ka, na okay ka na, lalo at magkakapamilya ka n
Huling Na-update: 2023-04-27
Chapter: Chapter 43Kirsten’s POV“I got lost after what happened. Gusto ko lang naman umangat ang buhay ko ngunit sa kagustuhan kong umasenso lupa ang kinasadlakan ko. ‘Di ko lubos inakala na ang Siyudad pala’y extension ng impyerno na pinupugaran ng mga halang ang kaluluwa. Nagising ako sa realidad. Na hindi lahat ay magiging katulad ng buhay ni Chezka na may isang taong agad na darating upang iligtas ka. Nagpatuloy ako sa pakikipagsapalaran sa siyudad. Malaki na ang naisakripisyo ko para sa p*tang inang pangarap ko at para mabuhay sa lugar na pinili kong abutin ang mga pangarap ay kailangan kong bumagay. Tinapangan ko ang aking sikmura. I became an escort of politicians, billionaires, business tycoons who were thrice my age, naging babaeng mababa ang lipad. Nagbebenta ng sariling laman,” muling mabilis na pinunasan ang mga luha sa magkabilang pisngi niya. “Lingid sa kaalaman ko na nagbunga na pala yung kahayupan nila sa akin.”Twenty Seven Years AgoSheila’s POV“Hoy! Tulala ka na naman dyan! Maliit b
Huling Na-update: 2023-04-18
Chapter: Chapter 42We were in the bathroom. Kakatapos lang naming maligo na dalawa. Kasalukuyan akong nakaupo sa gilid ng sink while he was standing in between my thigh and his both hands on each of my thighs, gently squeezing it. I felt his intense gaze on me. I tried not to look back at him dahil baka mauwi na naman sa bakbakan ang titigan naming dalawa. I volunteered to shave his tiny beard. I missed doing it for him. I spread the soap foam shaving cream on his jaw and chin before I started shaving it. Ginalaw ko ang mata at masama siyang tinignan ng maramdaman ko ang paggapang ng isa niyang kamay pataas sa suot kong roba. “Stop it!” saway ko sa kanya ngunit imbes na tumigil ay mas lalo pa niya akong tinukso. Gumapang muli ng mas mataas ang kamay niya. I already felt the tip of his finger sa hiwa ko, teasing me again. Pinanliitan ko siya ng mga mata, pilyong nginitian lamang niya ako. “Kapag ikaw masugatan, bahala ka, kakatapos lang natin nagpaparamdam ka na naman.“He want you again,” bumaba ang ti
Huling Na-update: 2023-04-18
Chapter: Chapter 41Napakapit ako sa braso niya tila doon humuhugot ng lakas dahil unti-unting nawawalan na ng lakas ang mga binti ko dahil sa pagpapalag ginawa niya sa gitna ng mga hita ko habang ang isa niyang kamay ay marahang minamasahe ang umbok ko. Pinaghiwalay ko ang mga binti upang mas madama ang sarap na dulot ng paglalaro niya sa cl!t ko. Minuto pa lang ang lumipas ng simulan niyang masahein ang parteng iyon ng katawan ko ngunit damang-dama kong basang-basa na ito. Dalawang daliri niya ang ginamit sa paglalaro sa cl!t ko at hiwa ng gitna ko. Bawat hagod ng daliri niya sa ibaba ko’y tila’y katumbas ay ang pagkawala ng katinuanko, nakakabaliw, sobrang nakakaliyo. “Ahh… I’m almost…” pagkarinig niya’y binilisan niya ang paghaplus sa hiwa ko at paglalaro sa cl!t ko. Napahigpit ang kapit ko sa kanyang braso ng unti-unti kong naabo ang dulo kasabay ang pagnginig ng katawan ko at pag-agos ng likido mula sa pagkabab*e ko.I turned around to face him. Upang tanggalin ang daliri niya sa gitna ko dahil ay
Huling Na-update: 2023-04-15
PLS2: Sad to belong - R18
A sweet and innocent Clairah Leigh Salvador was engaged to her boyfriend of five years. Walang paglagyan ang saya nito ng mag-propose ang kasintahan sa kanya sa ika-limang anibersaryo ng kanilang relasyon. Dama niya ang sobrang pagmamahal ni Mikael sa kanya, para sa kanya ay sobrang perpekto ng relasyon nilang dalawa. Sa loob ng limang taon nila bilang magnobyo at nobya ay lagi siyang sunod-sunuran sa nais nito at masaya siyang sinusunod ang gusto ng kasintahan. Hanggang sa dalawang buwan bago ang kanilang kasal noong minsang sinurpresa niya ang kasintahan sa mismong opisina nito ay siya ang nasurpresa ng masaksihan ng dalawang mga mata niya ang pakikipagtalik nito sa mismong sekretarya. Ang rason kung bakit ito nagawa ng kanyang nobyo ay sa kadahilanang naibibigay ng sekretarya nito ang pangangailangan niya bilang lalaki na pinagkait ni Claire sa loob ng limang taon nilang pagiging magkasintahan.
Her world shattered. She became the person she never thought she would be, wild and liberated.
Then, she met Jerick, a womanizer who was also caught by her ex-girlfriend of three years making out with a random girl he just met inside the bar that was owned by his friend. It was supposed to be her warning to stay away from him. Not with another cheater, not with another heartbreaker but she still ended up spreading her legs wide for him and found herself moaning his name over and over again.
Parehong sawi ng makilala nila ang isa’t-isa, parehong naghahanap ng kalinga at pagmamahal. Ang isang beses na pagkakamali ay naulit pa ng ilang ulit, they became fuck buddies.
Basahin
Chapter: EpilogueHer POV"Uwi ka na! Miss na kita! sa susunod ‘di na talaga kita papayagang umalis ng bansa magisa.""Love, kailangan ng kumpanya namin to, three days lang naman.""Alam mo namang araw-araw kang namimiss ni Junior." Nag-init ang magkabila kong pisngi sa ibig sabihin nito, di ko alam, ikakasal na nga kami but still nagpapainit pa rin nito ang pisngi ko lalo na ang buo kong katawan."Landi mo!""Namimiss ka na namin ni Glyden...""Oo na, uwi na nga bukas diba…”"Kung ako lang masusunod ‘di na kita papayagan magtrabaho, kaya naman kitang buhayin love, ang gagawin mo lang papaligayahin ako." Natawa ako sa pilyong biro nito."Ikaw talaga wala kang ibang iniisip kundi kahalayan...""Gusto mo ring hinahalay kita.""Yong bibig mo Kendrick! Baka may makarinig sayo...""Nasa condo ako ngayon, hiniram nina Gabby si Glyden, nakakalungkot magisa sa malaking bahay natin Love, uwi ka na kasi...""Di talaga makapaghihintay.""Hindi- Sandali lang love may nagdoorbell."As soon as he opened his door, I
Huling Na-update: 2022-10-06
Chapter: Chapter 27His POVI looked around, the place isn't familiar. All I see was white color, nakakasilaw na puti. I looked at myself. I was wearing a tuxedo, ‘di ko matandaan kung paano ako napunta sa lugar na ‘to. I see no one but myself, I heard nothing but the beat of my own heart. Nakakabingi ang paligid, bigla kong naitakip ang braso malapit sa aking mga mata ng biglang may lumabas na liwanag na sobrang nakakasilaw. Inaninag ko ng lubos ang pinanggalingan ng liwanag ngunit sadyang napakahirap abutin ng aking paningin. Unti-unti akong humakbang palapit. Nakailang hakbang na ko ngunit pakiramdam ko ay ‘di man lang ako umuusad, napakalapit tingnan ngunit kay hirap abutin.Nagpatuloy ako sa paghakbang. Ilang sandali ay nakaramdam ako ng paninikip sa aking dibdib. Hinihingal ako na ‘di ko maintindihan. Sinubukan kong humakbang muli ngunit kinakapos na ko ng hangin. Huminto ako, yumuko at hinawakan ko ang magkabilang tuhod."Jerick!" napalingon ako sa aking likod. I saw a girl, nakabestidang puti, a
Huling Na-update: 2022-10-06
Chapter: Chapter 26Her POVJerick held me tight in his arms, napaangat ang tingin ko sa kanya when his gripped loosen. People around were shouting, panicking but my focus was on him."Jerick… Love..." Naglaglagan ang mga luha ko sa mga mata, kasabay ang pagyuko nito. Sinundan ko ang mga tingin nito, sobra ang kaba at takot ko ng makita ang pagbakat ng dugo sa kanyang dibdib. "No no no... " hinawakan ko sya kahit nanginginig na ang mga kamay ko ng dumausdos ito pababa, napaluhod ako, sapo ng dalawa kong braso ang katawan nya."M-ahal kita, s-obra... " sobra ang naramdaman kong takot when blood started came out from his mouth ngunit nagawa pa nyang ngumiti. "I w-ould rather embrace death than marrying someone else... " parang gripong umagos ang mga luha ko sa mga mata."Sssshhhh.... You'll be okay... You'll be okay Love.... You're not gonna leave me, us... " hinawakan ko ang kanyang pisngi, ginala ko ang paningin. Mikael is now hugging Denise "Tulong! Please! Tulong!" nahagip pa ng mga mata ko ang nakatul
Huling Na-update: 2022-10-06
Chapter: Chapter 25His POV"Hoy! Gagu! ‘Di ganyan ang bonding Jerick!" It was Miggy's voice. Nag silapitan ang iba pa naming mga kaibigan upang awatin ako."Pare, awat na!" I felt Kevin's hand on my shoulder but I shook it off."When did you know about her pregnancy?" he just stared at me, ni ‘di mababakas ang pagka sindak, sinalubong pa nga ang galit na mga titig ko. Hinawakan nito ang mga kamay kong nakakuyom na mahigpit na nakahawak sa magkabila nyang kwelyo and calmly removed it. I stood straight in front of him, tumayo ito at inayos ang nagusot na kwelyo."About a month ago-""A month ago?! And you didn't bother to tell it to me?" I shouted at his face, sa galit ko tinulak ko sya sa kanyang dibdib. I was really angry and upset but Justine remained calm, bahagya lamang itong napaatras."Jerick! Pare! Kalma!" It was Adrianne."I swore to her not to tell you.""Tangina! Akala ko ba magkaibigan tayo! Anak ko yong pinagbubuntis niya! Siguro naman may karapatan akong malaman!""Kaibigan ko rin Claire, pa
Huling Na-update: 2022-10-06
Chapter: Chapter 24Her POVKanina pa ako nakatitig sa dalawang pulang linya ng pregnancy test kit. I was now home, tatlong araw na mula ng malaman kong dinadala ko na pala sa sinapupunan ko ang anak namin ni Jerick, ang bunga ng pagmamahalan naming dalawa...I wasn't ready for this. Kaya ko bang maging ina? Anong buhay ang ibibigay ko sa anak ko? Lalo na at lalaki siyang walang kikilalaning ama. ‘Di ko ulit napigilan ang pagpatak ng luha sa aking mga mata and how will I tell my mom and dad? Matatanggap kaya nila na ang pinagmamalaki nilang anak ay isa palang disgrasyada? Napapikit ako kasabay ng paglandas ng luha sa aking mga mata.‘Di ko alam kung saan ako tutungo. I was now driving my BMW kay layo na ng natakbo ko. Gulong-gulo ang isip ko hanggang sa may nadaanan akong park kung saan kay raming nagtatakbuhan na mga bata, may naglalaro sa swing, sa slide, sa monkey bars. Ipinarada ko sa bakanteng parking space ang sasakyan. Lumabas ako at pinagmasdan ang mga batang naglalaro. Ang kukulit nila, I just s
Huling Na-update: 2022-10-06
Chapter: Chapter 23His POV"No! Ayoko! Ayoko love, please...""Paano si Gly? Kailangan ka nya Jerick...""Paano ka? Paano tayo? ‘Di mo ba ko kailangan? Dahil ako kailangan kita...""We will move on eventually pero kapag may mangyaring masama sa kanya, ‘di kaya ng konsensya ko yon at mas lalong di ko kayang pagmasdan kang araw-araw hinahunting ng ala-ala nya...""Love please..." I held her hand tighter... I didn't want to let go of her hand…"Go back to her.. Protect and love her just like how you were with me... You already loved her once, you're gonna learn to love her again definitely...Make her the happiest, save her from this distress and I'll be so proud of you, love..." Kasabay ng pagbawi ng kamay nya mula sa mahigpit kong hawak, she turned her back on me, she covered her mouth so she may be able to hid her sobs before she started take her steps away to where I was…"Claire... " She stopped midway but refused to look back at me. She was crying hard, her shoulders were shaking. A tear escaped from
Huling Na-update: 2022-10-06
Chapter: Epilogue“Hindi! Kamukha ko, kita mo yung tangos ng ilong? Akin na akin, eh,” nagising ang diwa ko ng tila ay may nagtatalo sa paligid ko ngunit nanatiling nakapikit ang mga mata ko. Gusto ko pang matulog. Pakiramdam ko pagod na pagod ang katawang lupa ko ngunit gustuhin ko mang bumalik sa pagtulog ay naaagaw naman ang atensyon ko sa mga tao sa paligid na patuloy pa rin sa pagtatalo pati sa mga kamay na nakahawak sa kaliwang palad ko at ang pagdampi ng kung anong malambot na bagay sa likod nito sa aking tabi.“Ganyan din naman ilong ko. Tingnan mo, sa-side view ako ah,” unti-unti ko nang minulat ang mga mata. “Kita mo yan, magkapareho ng kurba?” It was my dad’s voice.“Sweetheart, you’re awake!” masiglang saad ng asawa ko. Ito pala ang may hawak ng kamay ko at labi niya ang malambot na bagay na dumadampi sa likod ng aking palad. Ang kanyang gwapong mukha ang unang nasilayan ng mga mata ko. “How are you feeling? Mas gusto ka bang kainin? Tell me, please,” sunod-sunod na tanong sa akin ng asawa
Huling Na-update: 2023-03-20
Chapter: Chapter 69Hindi kami nagkaroon ng gender reveal dahil yung babies ko sa sinapupunan ay magkaharap habang mahigpit na magkayakap sa isa’t isa at sa sobrang dikit nilang dalawa ay nahirapan si Doc. Jinkee na makita sa ultrasound ang kanilang gender but it’s okay at least nandoon pa rin yung excitement naming mag-asawa kung anong posibleng gender ng twins namin pero kahit anong ibigay ng Diyos sa amin ay buong puso naman naming tatangpin. We've prayed and waited for them to come at sobrang swerte pa namin dahil dalawa agad. Pinarada ng asawa ko ang sasakyan namin sa parking lot ng hospital. Pinatay niya ang makita. Binuksan ang pintuan sa driver seat at bumaba. Kay laki ng mga hakbang nito na umikot sa harapan ng kotse patungo sa side ko. Hinintay ko siyang pagbuksan ako ng pintuan. Ilang saglit lang ay Inalalayan na niya akong makababa mula sa shotgun seat. Ingat na ingat ito sa pagalalay sa akin at mariing nakabantay sa bawat hakbang at aapakan ko. Sa sobrang laki ng tiyan ko ay nahirapan akon
Huling Na-update: 2023-03-05
Chapter: Chapter 68Era’s POVNapangiti ako at unti-unting nagising ang aking diwa ng maramdaman ko ang ang mga halik ng asawa ko sa ang aking pisngi, sa tungki ng ilong ko, sa mga mata ko, sa noo ko at sa ibang parte pa ng aking mukha. He was just lying right beside me habang nakatalikod ako sa kanya. Inusog ko ang sarili palayo sa kanya upang tuksuhin ito. I heard him growl. Natawa ako ng hapitin niya ang baywang ko sabay hila sa akin palapit muli sa kanya, muling lumapat ang likod ko sa matigas at matipuno niyang dibdib.“Stop kissing me, I’m still sleepy,” pag iinarte ko. Kunyari ayaw ko pero yung trulala ko kahit na mahapdi gustong-gusto na namang angkinin niya. Pinagpatuloy nito ang ginawang paghalik sa iba’t ibang parte ng mukha ko.“Ang kulit,” umiwas ako sa mga halik niya habang nangingiti ngunit hindi pa rin ito tumitigil sa panghahalik sa akin. Tumihaya ako. “I’m still sleepy sweetheart, stop it! Niccolai!” kunwaring saway ko sa kanya. Huminto nga ito ngunit naglanding naman ang labi niya sa
Huling Na-update: 2023-03-04
Chapter: Chapter 67 (Special Chapter- Last Part)Ate Eds Point of View Part III Dama ko ang pananabik niya at tuwa ng sa wakas ay masilayan niya kami ni Ranz. Hindi na siya naghintay na dumilim. Tila pinalipad agad nito ang kotse papunta sa bahay pagkatapos kaming mag-usap dahil yung dalawang oras na biyahe mula sa siyudad papunta rito sa probinsya ay isa’t kalahating oras lang niya binyahe. Insakto pagdating niya’y nagising na muli si Ranz. Pagkababang-pagkababa nito mula sa sasakyan ay kumaripas ng takbo si Ranz papunta sa kanya habang nakatanaw lamang akong salubungin niya ng yakap ang anak naming dalawa. Kay bilis kong pinunasan ang luhang kay bilis na tumulo sa pisngi ko. Naiyak ako para sa anak ko. Dama ko ang panananabik nila pareho para sa isa’t isa. Binuhat niya si Ranz at mahigpit na niyakap. Nagtagpo ang mga mata naming dalawa ng tignan niya ko. He smiled at me and sincerely mouthed, thank you. Tipid akong ngumiti sa kanya pabalik. Nagbawi siya ng tingin ng may sinabi si Ranz sa kanya. Tumalikod ako at pumasok sa loo
Huling Na-update: 2023-03-03
Chapter: Chapter 66 (Special Chapter Part IV)Ate Edz Points of view Part II I am a mom and I am still a wife sa mata ng Diyos, dalawa sa mga pinakamalaking responsibilidad ko bilang babae na ‘di ko pwedeng talikuran kahit na sobra niya kong sinaktan, kahit na sobra niyang dinurog ang pagkatao ko at sobra yung truma na binigay niya sa puso ko. Renz was rushed to the hospital ng biglang mawalan ito ng malay. Aminin ko, sobra akong natakot sa posibleng mangyari sa kanya, yung pain sa puso ko nandun, yung galit na nararamdaman ko para sa kanya nandun, pero yung pagmamahal ko sa kanya nangingibabaw pa rin. Sobrang gulo ng isipan ko. Sobrang hirap ng kalooban ko. Nagtatalo ang puso at ang utak ko. He was now okay at kasalukuyang nagpapagaling. Maga ang dalawang mata niya, puro pasa ang kanyang mukha, putok ang kanyang labi at isang bahagi ng kanyang kilay, may benda ang kanyang ulo. May fractured ang kanang kamay at braso nito kaya hirap siyang igalaw iyon, it has brace to protect and cure the broken bone. Ilang oras na siyang n
Huling Na-update: 2023-03-02
Chapter: Chapter 65 (Special Chapter Part III)No! Hindi! Kay bilis kong tumalikod upang iwan siya habang yakap-yakap ko ang anak kong si Ranz. Hindi totoo yung nakita ko! Hindi ko matanggap! Hindi ko kayang paniwalaan! Lalo at ayaw tanggapin ng puso ko! Hindi ako bingi at lalong hindi ako bulag. Rinig na Rinig ko ng tawagin siyang Daddy ng ibang bata. Kitang-kita ng dalawang mga mata ko kung gaano niya kamahal yung batang tinatawag siyang Daddy ng maluha siya sa tinuran nito na baka hindi na niya ito mahal. Rinig na Rinig ko at kitang-kita ng dalawa kong mga mata pero ayaw pa rin maniwala ng puso ko. Hindi ko kayang tanggapin na magagawa sa akin ng asawa kong lokohin at pagtaksilan ako. Sa loob ng mahabang panahon na pagsasama namin ni isang beses ay hindi niya naipadama sa aking may kulang sa akin, na hindi ako sapat, na hindi siya kontento sa pagmamahal na ibinibigay ko sa kanya araw-araw. Sa katunayan laging niyang sinasabi na higit yung mga binibigay ko, na sobra-sobra ako para sa kanya, na sapat lamangng ako! Muling
Huling Na-update: 2023-03-01
Mag-log in
