Mag-log inShare
Epilogue
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56
Kaugnay na kabanata
PLS2: Sad to belong - R18 Chapter 1
Warning: R18Her POV"Happy fifth anniversary babe… " Ingat na hinawakan nya ang magkabila kong pisngi at unti-unti nyang inilapit ang mukha sa akin hanggang sa naramdaman ko ang paglapat ng labi nya sa aking noo. Napapikit ako, ramdam ng puso ko ang pagmamahal niya para sa akin."Happy fifth anniversary." Bahagya syang lumayo. Pinasok niya ang isang kamay sa bulsa ng suot niyang pantalon at mula doon ay may dinukot ito."We've been together for so long. Why not take it to the next level?" Sandaling nagtaka ako sa kanyang sinabi ngunit agad ring napalitan ng galak nang binuksan nito sa aking harapan ang isang maliit na kahon na may lamang singsing. "Since, I am so sure with myself na ikaw lang ang gusto ko. Na ikaw lang talaga. Na ayoko sa iba at sayo lang ako magpapatali. Buo na tayo ng pamilya, please... " Nakatingala at nakatitig lamang ako sa kanya. Ni di ko na naintindihan ang iba pa niyang sinabi dahil sa tuwa na nadarama. Ni di ko rin namalayan ang pagtulo ng luha sa aking mga
PLS2: Sad to belong - R18 Chapter 2
Her POV "Aah! aah! aah! shit! fuck! oh! uh ugh! Faster baby please, ah! you're making me crazy, faster, please. I'm almost there! Fuck me harder, push harder, please.. aah! aah! shit! You're so damn good, baaaaaby!" I was covering my ears the whole time. I was supposed to be here in Ely's unit to share with her my excitement, to share how Mikael proposed to me last night. I am maybe a virgin but I wasn't that innocent for me to not know what was happening next door. I was annoyed with the chaos but Ely just laughed it off. She was having fun hearing the moans and at the same time watching me ranting. Just a moment ago we heard them arguing, that Ian Somerhalder's look-alike was knocking on her door a million times. We heard him apologizing and begging the girl inside to let him in but after half an hour it was already the girl begging him, napairap ako. "Are they always like that?" "I don't know! Honestly, this is the first time I heard them. Well, you know, I was always out of
PLS2: Sad to belong - R18 Chapter 3
Warning: R18 Her POV "Good!" "Isa pang sweet pose! Nice one, couple! Ang galing!" "Napaka-effortless talaga kapag totoong masaya! Sige isa pa, fierce naman!" "Ganda talaga! Good job! Change wardrobe naman tayo!" Dali-dali akong lumapit sa photographer, hila-hila si Mikael sa isang kamay upang tingnan ang mga kuha nitong litrato. "Patingin ako, George!" Tukoy ko sa professional photographer namin. Ngayon ang araw na itinakda para sa prenup ng kasal namin ni Mikael. Isa-isang pinasilip sa amin ni George ang mga kuhang litrato. Nakayakap sa akin si Mikael mula sa likod, nakasandal naman ang likod ko sa kanyang dibdib. Aliw na aliw ako sa mga litratong nakita ko. "You are really good! Ang gaganda! Thank you !" bulalas ko, I was giggling. "And thank you so much for the cooperation, Ma'am, Sir! ‘Yong ganda ng awra n’yong dalawa ang nakadagdag ng ganda ng mga pictures," nakangiting saad ni George. Alam ko na hindi iyon pambobola dahil sa kliyente niya kami, Ramdam ko ang sinseridad sa
PLS2: Sad to belong - R18 Chapter 4
Her POV Today, I and Mikael are going to visit our favorite Jewelry store. We will be choosing our wedding ring. I wore a light green sleeveless fitted dress ending above my knees with a little slit on the right side and a pair of white rubber shoes. I ponytailed my hair and wore a cute sling bag. Sinipat-sipat ko ang sarili sa salamin, I only wear little baby powder . Sumilip ako sa aking bintana ng marinig ko ang ugong ng sasakyan ni Mikael. Umikot pa ako ng isang beses sa salamin bago ko naisipang bumaba. Sa unang baitang ay nakita kong pumasok si Mikael. He's wearing a maroon polo shirt partnered with a pair of black slacks and leather shoes. Nasa baba sina mommy at daddy, nagmano siya sa mga magulang ko at ngumiti, may tinanong si daddy at may galang itong sinagot ni Mikael. "Sa'n lakad n’yong dalawa? ‘Wag masyadong malayo dahil ikakasal kayo." Rinig kong tanong ni mommy. "Titingin po kami ng wedding ring ngayon, ‘my. " Ako na ang sumagot kay mommy. I kissed my parents’ chee
PLS2: Sad to belong - R18 Chapter 5
Her POV Mikael got himself busied these past few days but still, he never lost time for me, he kept on sending text messages or calling me through video call. Today was our monthsary so I was planning to cook him his favorite lasagna. I already cooked him once, it was on our 3rd anniversary and he liked it so much! So now I was going to surprise him by bringing him the two of his favorites in his office, me and the one I cooked. I giggled at the thought. After I had done cooking, I took a shower, I did my skincare and I chose an off-shoulder black fitted dress with a little slit on the side ending above my knees, I partnered it with my 3 inches block sandals. I put a little powder to complete my looks. I put the lasagna inside my car, I started the engine, and drove to his office. I was smiling the whole time, I played a song inside my car, Still the one by Shaina Twaine 'Looks like we made it Look how far we've come, my baby We might took the long way We knew we'd get there s
PLS2: Sad to belong - R18 Chapter 6
Her POVNagising ako sa ingay na parang may nagtatalo. Ibinuka ko ang mga mata ngunit agad ding nasilaw ang mga ito sa liwanag.Sinubukan kong muling dumilat ngunit sa pagkakataong ito dahan-dahan na ang ginawa kong pagbuka hanggang sa nasanay ang mga ito sa silaw.Unang tumambad sa paningin ko ang puting kisame ng lugar na kinaroroonan ko ngayon. Iginala ko ang paningin sa paligid, puro puting pintura lamang ang mga nakikita ko. Nagising akong magisa sa loob ng silid na ito.Sinubukan kong bumangon ngunit agad ding napasapo ang kamay ko sa aking ulo ng bigla akong makaramdam ng kirot. Kinapa ko ito, napakunot noo ako ng madama ng mga palad ko ang bendang nakalagay. Nalipat ang tingin ko sa kamay kong may nakakabit na IV, tsaka ko lang napagtantong nasa loob ako ng hospital."Tangina mo! You really have the guts to show your fucking face here after what you did to Claire! Look what you have made?! She almost killed herself!" Napalingon ako sa labas ng pintuan ng marinig ko ang galit n
PLS2: Sad to belong - R18 Chapter 7
Her POVIt's been a month already since he broke my heart, since the last time I saw him, since we broke up, since we canceled our wedding since I felt this pain in my chest, and since I started to regain myself again.After I was discharged from the hospital I went straight to a parlor, pinagupitan ko at pinakulayan ko ang napakahaba kong buhok. He used to compliment me that he liked it and I looked more beautiful with my natural long black hair.After having a haircut, I went to a mall to buy branded cosmetics. He loved my natural looks that were why I never got used to wearing makeup.I also enrolled myself to a fitness gym. I have thin waist and big butts but I wanted to improve my curves pero mukhang matatagalan dahil lagi na akong laman ng mga bar at present sa inuman.I also got myself a tattoo on the upper side of my rib cage. It's a not-too-small butterfly that symbolizes rebirth and change. I also got my left ear pierced at the upper part of it. I was slowly picking up every
PLS2: Sad to belong - R18 Chapter 8
Her POV ‘Target Locked!’ saad ko sa aking isipan. Sinadya kong pisilin ang kamay niya, medyo tipsy na rin ako bago pa man kami inimbitahan ni Justine dito ay nagkayayaan na kaninang umaga ang mga tropa kong maginuman. He gently pressed the back of hand at nang tingnan niya ako ng may makahulugang ngiti sa kanyang mga labi ay alam kong nagkakaintindihan na agad kaming dalawa. May naglalarong ngiti sa ‘king mga labi when I went closer and sat beside him. Pinagitnaan nila ako ni Ely. Bahagya itong tumayo upang abutin ang bote ng beer na nakalatag sa lamesa, kumuha ito ng isa at binigay niya kay Ely. "Thank you!" rinig kong saad ni Ely sa kanya. Kumuha pa ito ng isa pa. "Beer?" tiningnan nya ko sa mga mata sabay alok nito sa akin pero dahil malandi akong tao, mariin kong sinalubong ang mga titig niya. I seductively smiled at him sabay tanggap ko sa bigay niyang beer, sinadya ko ulit na hawakan ang kamay nitong may hawak ng inaalok niyang beer. His gaze went down sa magkalapat naming
Pinakabagong kabanata
PLS2: Sad to belong - R18 Epilogue
Her POV"Uwi ka na! Miss na kita! sa susunod ‘di na talaga kita papayagang umalis ng bansa magisa.""Love, kailangan ng kumpanya namin to, three days lang naman.""Alam mo namang araw-araw kang namimiss ni Junior." Nag-init ang magkabila kong pisngi sa ibig sabihin nito, di ko alam, ikakasal na nga kami but still nagpapainit pa rin nito ang pisngi ko lalo na ang buo kong katawan."Landi mo!""Namimiss ka na namin ni Glyden...""Oo na, uwi na nga bukas diba…”"Kung ako lang masusunod ‘di na kita papayagan magtrabaho, kaya naman kitang buhayin love, ang gagawin mo lang papaligayahin ako." Natawa ako sa pilyong biro nito."Ikaw talaga wala kang ibang iniisip kundi kahalayan...""Gusto mo ring hinahalay kita.""Yong bibig mo Kendrick! Baka may makarinig sayo...""Nasa condo ako ngayon, hiniram nina Gabby si Glyden, nakakalungkot magisa sa malaking bahay natin Love, uwi ka na kasi...""Di talaga makapaghihintay.""Hindi- Sandali lang love may nagdoorbell."As soon as he opened his door, I
PLS2: Sad to belong - R18 Chapter 27
His POVI looked around, the place isn't familiar. All I see was white color, nakakasilaw na puti. I looked at myself. I was wearing a tuxedo, ‘di ko matandaan kung paano ako napunta sa lugar na ‘to. I see no one but myself, I heard nothing but the beat of my own heart. Nakakabingi ang paligid, bigla kong naitakip ang braso malapit sa aking mga mata ng biglang may lumabas na liwanag na sobrang nakakasilaw. Inaninag ko ng lubos ang pinanggalingan ng liwanag ngunit sadyang napakahirap abutin ng aking paningin. Unti-unti akong humakbang palapit. Nakailang hakbang na ko ngunit pakiramdam ko ay ‘di man lang ako umuusad, napakalapit tingnan ngunit kay hirap abutin.Nagpatuloy ako sa paghakbang. Ilang sandali ay nakaramdam ako ng paninikip sa aking dibdib. Hinihingal ako na ‘di ko maintindihan. Sinubukan kong humakbang muli ngunit kinakapos na ko ng hangin. Huminto ako, yumuko at hinawakan ko ang magkabilang tuhod."Jerick!" napalingon ako sa aking likod. I saw a girl, nakabestidang puti, a
PLS2: Sad to belong - R18 Chapter 26
Her POVJerick held me tight in his arms, napaangat ang tingin ko sa kanya when his gripped loosen. People around were shouting, panicking but my focus was on him."Jerick… Love..." Naglaglagan ang mga luha ko sa mga mata, kasabay ang pagyuko nito. Sinundan ko ang mga tingin nito, sobra ang kaba at takot ko ng makita ang pagbakat ng dugo sa kanyang dibdib. "No no no... " hinawakan ko sya kahit nanginginig na ang mga kamay ko ng dumausdos ito pababa, napaluhod ako, sapo ng dalawa kong braso ang katawan nya."M-ahal kita, s-obra... " sobra ang naramdaman kong takot when blood started came out from his mouth ngunit nagawa pa nyang ngumiti. "I w-ould rather embrace death than marrying someone else... " parang gripong umagos ang mga luha ko sa mga mata."Sssshhhh.... You'll be okay... You'll be okay Love.... You're not gonna leave me, us... " hinawakan ko ang kanyang pisngi, ginala ko ang paningin. Mikael is now hugging Denise "Tulong! Please! Tulong!" nahagip pa ng mga mata ko ang nakatul
PLS2: Sad to belong - R18 Chapter 25
His POV"Hoy! Gagu! ‘Di ganyan ang bonding Jerick!" It was Miggy's voice. Nag silapitan ang iba pa naming mga kaibigan upang awatin ako."Pare, awat na!" I felt Kevin's hand on my shoulder but I shook it off."When did you know about her pregnancy?" he just stared at me, ni ‘di mababakas ang pagka sindak, sinalubong pa nga ang galit na mga titig ko. Hinawakan nito ang mga kamay kong nakakuyom na mahigpit na nakahawak sa magkabila nyang kwelyo and calmly removed it. I stood straight in front of him, tumayo ito at inayos ang nagusot na kwelyo."About a month ago-""A month ago?! And you didn't bother to tell it to me?" I shouted at his face, sa galit ko tinulak ko sya sa kanyang dibdib. I was really angry and upset but Justine remained calm, bahagya lamang itong napaatras."Jerick! Pare! Kalma!" It was Adrianne."I swore to her not to tell you.""Tangina! Akala ko ba magkaibigan tayo! Anak ko yong pinagbubuntis niya! Siguro naman may karapatan akong malaman!""Kaibigan ko rin Claire, pa
PLS2: Sad to belong - R18 Chapter 24
Her POVKanina pa ako nakatitig sa dalawang pulang linya ng pregnancy test kit. I was now home, tatlong araw na mula ng malaman kong dinadala ko na pala sa sinapupunan ko ang anak namin ni Jerick, ang bunga ng pagmamahalan naming dalawa...I wasn't ready for this. Kaya ko bang maging ina? Anong buhay ang ibibigay ko sa anak ko? Lalo na at lalaki siyang walang kikilalaning ama. ‘Di ko ulit napigilan ang pagpatak ng luha sa aking mga mata and how will I tell my mom and dad? Matatanggap kaya nila na ang pinagmamalaki nilang anak ay isa palang disgrasyada? Napapikit ako kasabay ng paglandas ng luha sa aking mga mata.‘Di ko alam kung saan ako tutungo. I was now driving my BMW kay layo na ng natakbo ko. Gulong-gulo ang isip ko hanggang sa may nadaanan akong park kung saan kay raming nagtatakbuhan na mga bata, may naglalaro sa swing, sa slide, sa monkey bars. Ipinarada ko sa bakanteng parking space ang sasakyan. Lumabas ako at pinagmasdan ang mga batang naglalaro. Ang kukulit nila, I just s
PLS2: Sad to belong - R18 Chapter 23
His POV"No! Ayoko! Ayoko love, please...""Paano si Gly? Kailangan ka nya Jerick...""Paano ka? Paano tayo? ‘Di mo ba ko kailangan? Dahil ako kailangan kita...""We will move on eventually pero kapag may mangyaring masama sa kanya, ‘di kaya ng konsensya ko yon at mas lalong di ko kayang pagmasdan kang araw-araw hinahunting ng ala-ala nya...""Love please..." I held her hand tighter... I didn't want to let go of her hand…"Go back to her.. Protect and love her just like how you were with me... You already loved her once, you're gonna learn to love her again definitely...Make her the happiest, save her from this distress and I'll be so proud of you, love..." Kasabay ng pagbawi ng kamay nya mula sa mahigpit kong hawak, she turned her back on me, she covered her mouth so she may be able to hid her sobs before she started take her steps away to where I was…"Claire... " She stopped midway but refused to look back at me. She was crying hard, her shoulders were shaking. A tear escaped from
PLS2: Sad to belong - R18 Chapter 22
His POV"Tita, minahal ko po si Gly, alam nyo po yon. Ang maipapangako ko lang po ay alagaan siya pero hindi ang balikan siya at kung sinabi nya sayo ang lahat I assumed you already knew the reason behind... " Marahan kong binawi ang kamay mula kay tita Glen, masakit sa aking saktan siya at ang anak nya. I just fell out of love... "Mas masasaktan ko lang si Gly kong ipipilit nating maging kami uli-""’Di ko lubos maisip Jerick how did you fall so easily to a woman, you just have met, when it took you five years to fall in love with me kung totoo ngang minahal mo ako..." Napalingon kami pareho ni Tita Den when Glyden spoke. Tumayo si Tita at dinaluhan ang anak, napatayo na rin ako at tiningnan si Gly. Napaisip rin ako sa kanyang tanong, paano nga ba? Na parang kahapon lang ay naging mundo ko sya... " Kahit pa siguro lumuhod ako ngayon sa harapan mo o kaya'y lumuha ng dugo ay kailanman di mo na ako pipiliin, kahit nga alam mong may taning na ang buhay ko. How did I become nothing to you
PLS2: Sad to belong - R18 Chapter 21
Her POVNapalingon ako sa likuran ko ng marinig ko ang pagmumura ni Jerick, then I saw this familiar face of a girl. Saan ko nga ba siya nakita? Tinitigan ko sya, nalipat rin ang tingin nya sa akin, she looked so pale. Pilit kong inaalala kung saan ko siya nakita, then I remembered, shit! She was Jerick's ex-girlfriend or still a girlfriend. Bigla na lamang akong napabitaw kay Jerick at nang sinubukan kong lumayo sa kanya ay hinapit nya ko sa bewang pabalik upang magkadikit ang mga katawan naming muli. Biglang natigil ang hiyawan, nanaig ang katahimikan sa paligid. Ramdam ko ang paglipat-lipat ng tingin ng mga kaibigan nya sa amin at sa girlfriend nito. Tinulak ko si Jerick ngunit mas lalo lamang humigpit ang yakap nito sa akin." Jerick, let go, please... " I plead."Hindi, she's gonna go home anyway. We're already done, Claire. We already broke up.""Kausapin mo na lang ng maayos, I'm alright." paano ba ako napunta sa sitwasyong ito. I became the girl I hated the most, the homewrecke
PLS2: Sad to belong - R18 Chapter 20
Her POVWe just done making love again and we were still naked. Nakahiga na ko sa couch habang nasa ibabaw ko pa rin siya at nasa loob ko pa rin ang kanya. Ipinahinga nito ang sarili sa aking dibdib while I was caressing her wet hair. We were both sweating even though the aircon was still on. "Why weren't you answering my calls? I was over thinking if I did something that you didn't like. Never do that again, love." Natawa ako. He sounded like a baby, ang laking baby. Inangat nito ang ulo at tiningnan ako, magkasalubong ang dalawang kilay. "Don't laugh at me, I'm serious.""I’m not." I touched his face, "I wasn't ignoring you, okay. I was just so busy working. Natambakan na rin kasi akong ng gawain dahil sa taas ng araw na nawala ako-""And you forgot about me?" may himig ng pagtatampo ang boses nito. Ngumiti ako at kinintalan ko ng halik ang kanyang labi. Mabilisan lamang, hinabol nya ang labi ko ngunit iniwasan ko ang halik nya. Naramdaman ko ang mariin nyang titig sa akin. I stoppe
