Share

Chapter 7

Author: Drey_Dream
last update Last Updated: 2022-09-18 19:12:50

Her POV

It's been a month already since he broke my heart, since the last time I saw him, since we broke up, since we canceled our wedding since I felt this pain in my chest, and since I started to regain myself again.

After I was discharged from the hospital I went straight to a parlor, pinagupitan ko at pinakulayan ko ang napakahaba kong buhok. He used to compliment me that he liked it and I looked more beautiful with my natural long black hair.

After having a haircut, I went to a mall to buy branded cosmetics. He loved my natural looks that were why I never got used to wearing makeup.

I also enrolled myself to a fitness gym. I have thin waist and big butts but I wanted to improve my curves pero mukhang matatagalan dahil lagi na akong laman ng mga bar at present sa inuman.

I also got myself a tattoo on the upper side of my rib cage. It's a not-too-small butterfly that symbolizes rebirth and change. I also got my left ear pierced at the upper part of it. I was slowly picking up every
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP
Comments (2)
goodnovel comment avatar
Shirley Delos Reyes
bukas n ulit antok n me.........
goodnovel comment avatar
Shirley Delos Reyes
clairah Leigh version 2.0
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • PLS2: Sad to belong - R18   Chapter 8

    Her POV ‘Target Locked!’ saad ko sa aking isipan. Sinadya kong pisilin ang kamay niya, medyo tipsy na rin ako bago pa man kami inimbitahan ni Justine dito ay nagkayayaan na kaninang umaga ang mga tropa kong maginuman. He gently pressed the back of hand at nang tingnan niya ako ng may makahulugang ngiti sa kanyang mga labi ay alam kong nagkakaintindihan na agad kaming dalawa. May naglalarong ngiti sa ‘king mga labi when I went closer and sat beside him. Pinagitnaan nila ako ni Ely. Bahagya itong tumayo upang abutin ang bote ng beer na nakalatag sa lamesa, kumuha ito ng isa at binigay niya kay Ely. "Thank you!" rinig kong saad ni Ely sa kanya. Kumuha pa ito ng isa pa. "Beer?" tiningnan nya ko sa mga mata sabay alok nito sa akin pero dahil malandi akong tao, mariin kong sinalubong ang mga titig niya. I seductively smiled at him sabay tanggap ko sa bigay niyang beer, sinadya ko ulit na hawakan ang kamay nitong may hawak ng inaalok niyang beer. His gaze went down sa magkalapat naming

    Last Updated : 2022-09-19
  • PLS2: Sad to belong - R18   Chapter 9

    Her POV Fukc! I silently cursed when he intentionally hit my center with his bulge. "And I want him inside." I saw him smirk before he crashed his lips against mine! It was Aggressive as if we were thirsty to taste each other. ‘Di kami nag uusap ni Jerick sa couch ngunit alam kong nagkakaintindihan kaming dalawa kanina, wala naman talaga akong balak magbanyo, sinubukan ko lang kung tama ang pakiramdam ko o napakaassuming ko lang tao. ‘Di nga ako nagkakamali dahil nung binabagtas ko na ang hallway papuntang banyo naramdaman ko na agad ang mga yapak nya sa likod ko. Medyo tipsy na ko nang pumasok ako sa loob ng banyo kaya siguro lakas na ng loob kong makipaglandian kay Jerick. Well, worth it naman landiin, sobrang hot eh, gwapo pa and damn, he’s a good kisser. I tilted my head so I could kiss him better, ang bango ng hininga nya kahit lasang beer, sarap nya talagang humalik, hina halukay niya ang mga nilalang sa tiyan ko. Nang nilabas nga niya ang dila ay mas lalong uminit pa ang na

    Last Updated : 2022-09-20
  • PLS2: Sad to belong - R18   Chapter 10

    Her POV "You should stay away from that man Claire! He's still in a relationship with his three years girlfriend. May hindi lang sila pagkakaintindihan, alam mo na ‘di ba? Na nature talaga sa mga lalaking magpaparaos sa iba kapag nagkakalabuan sa mga jowa nila, libangan kong baga." Mahabang lintanya ni Ely sa akin. Hindi naman na lingid sa mga kaibigan ko ang tungkol sa nangyari sa amin ni Jerick but when Ely found out about Jerick's relationship ay ‘di nito maiwasang mag alala para sa akin. Kahit na wala na mang dapat ipag-alala si Ely dahil kusang loob ko namang binigay ang sarili ko kay Jerick, virginity ko lang ang nakuha nya hindi naman ang puso ko but I understood Ely's sentiments. She was there when I grieved about my five years failed relationship with Mikael. She saw all my pain. She helped me put my pieces back together kaya naintindihan ko kung saan galing ang lintanya nya sa akin ngayon. She was like a sister. "Alam mo kung ano ang feeling ng masaktan Claire. Alam mo rin

    Last Updated : 2022-09-21
  • PLS2: Sad to belong - R18   Chapter 11

    Warning: R18Her POVHindi ko alam kung paano, tila bilis ng pangyayari.Nakita ko na lamang ang sariling umiindayog sa kandungan ni Jerick dito sa loob ng kanyang mamahaling sasakyan. Nasa loob ko na ang kanya, tinaas baba ko ang balakang at ninanamnam ang sarap ng dulot ng pag iisa naming dalawa. "Oh fuck! Claire!" he moaned my name na may nakadagdag ng init sa katawan ko. Nahubad na niya ang lahat ng saplot ko sa katawan at kasalukuyan nitong minamasahe ang dalawa kong umbok habang magkalapat ang mga labi naming dalawa.Napatingal ako ng bumaba ang labi nito at dinala sa isa kong dibdib."Oh shit! Ahh Jerick...." I moaned when he started to licked my nipple again, ang sarap, nakakabaliw, nakaliliyo. I moved even faster! "Ahh, fuck you Jerick.Sarap mo tangina. Ahh, shit." dahan-dahan akong yumuko, nilapat ko ang labi sa kanang tenga nito ay umungol at nang unti-unting dumausdos pababa ang isang kamay nito, sa gitna ng katawan ko mas lumakas pa ang ungol ko lalo na ng dumako ang kama

    Last Updated : 2022-09-22
  • PLS2: Sad to belong - R18   Chapter 12

    His POVSinundan ko ng tingin si Claire habang papalayo ito sa aking sasakyan, I could still smell her scent inside my car.Who thought that we would end up having sex? She has become more aggressive now. I got the chance to look at her in her eyes and still, all I saw was sadness and pain and she was just masking with her makeup and with her actions. A part of me wanted to comfort her just when I saw her in Adrianne's bar, but I was afraid that she would just push me away from her more.Mariin ko itong tinitigan habang papalayo hanggang sa mawala ito sa aking paningin. Napapailing na lamang ako habang minamaniubra ang steering wheel ng aking sasakyan.She was really different, kung ibang babae pa siguro yon, ito na mismo ang magtatanong kung kailan ulit kami magkikita, kung ititext ko ba sya o kaya'y tatawagan at di pa nga nag-isang oras nakafollow na agad ang mga ito sa lahat ng social media accounts ko, pero si Claire dalawang linggo na akong nakafollow sa kanya ngunit ni followbac

    Last Updated : 2022-09-25
  • PLS2: Sad to belong - R18   Chapter 13

    Her POV"Di ko rin maintindihan ang sarili ko. Nasasaktan rin akong makita kang nahihirapan... " Napatitig ako sa kanyang mga mata, nais kong makita kung nagsasabi nga ba ito ng totoo o binobola na naman ako. Kay bilis ng tibok ng puso ko, may parte ng puso ang gustong maniwala sa sinabi nya, ngunit mas malaki ang parte na nagsasabing wag akong maniwala.I've been there...Minsan na rin akong naniwala at nagpadala...Sa nangyari sa akin, di ko na alam kung paano ko masasabi kung ang isang tao ay nagsasabi ng katotohanan o puro kasinungalingan lamang. Natatakot na ako minsan magtiwala dahil parang nakikinita ko na ang susunod na mangyayari.Kukunin yong loob mo at kapag hulog na hulog ka na tsaka ka naman bibitawan.Hinawakan ko ang kamay nyang marahang nakahaplos sa aking pisngi at maingat na tinanggal. Binalik ko ang tingin sa langit, ang gandang tingnan, nakakabighani lalo na ang mga bituin sa langit, nakakawala ng alalahanin. "Wag kang mahulog sa kagaya ko Jerick. Wala kang mapapa

    Last Updated : 2022-09-25
  • PLS2: Sad to belong - R18   Chapter 14

    His POVSinadya kong gumising ng maaga. Nadala na ko, baka paggising ko kinaumagahan wala na ulit si Claire sa unit ko. She was now peacefully sleeping in my bed while I cooked breakfast for us. Although I didn't know what time she would wake up.For the second time, I carried her myself from the car up to my room kaninang madaling araw. Ang antukin, well, kung ako lang I won't bother, she's too light, I even wonder if she did eat well and one more thing was that, I loved it every time she's in between my arms, napangiti ako.Nilabhan ko na rin ang hinubad nitong damit at pinatuyo sa dryer. I hung it inside my bathroom so she would be able to see it right away when she woke up.I was almost done preparing our food when she finally woke up. I stopped placing the plate on the table as I looked at her. I smiled when I saw her face, she was too cute on my loose white t shirt, ang gulo ng buhok at humihikab pa, nakapikit ang mga mata but I was surprised she was able to walk hanggang sa di

    Last Updated : 2022-09-26
  • PLS2: Sad to belong - R18   Chapter 15

    Her POV "Didn't I satisfy you? Am I not good in bed? Am I not enough Claire? Tell me, ano bang hinahanap mo because it's confusing me. Para ako nalang, Ako lang... Walang ibang kahati... Just me..." he plead. ‘Di ko alam kong anong isasagot sa mga katanungan nya.Ito yong kinatatakutan kong mangyari. All I wanted was to enjoy my life, gusto kong bumawi sa limang taon ng buhay ko na sinayang ko lang sa maling tao, and Jerick? What happened between the two of us wasn't part of my plan. He just came out of nowhere while I was mending my broken heart, but when I saw him with another girl ‘di ko gusto yung nararamdaman ng puso ko so I flirt with other guy so I may able to distract what my self about how I felt."Ahh fuck... Rick..." I moaned his name again when he continued rubbing my clit."Am I not good enough for you..." he whispered the same question again. How could I even tell him that he wasn't just good but exceptional. I and Mikael lasted for five years ngunit sya lang ang bukod

    Last Updated : 2022-09-26

Latest chapter

  • PLS2: Sad to belong - R18   Epilogue

    Her POV"Uwi ka na! Miss na kita! sa susunod ‘di na talaga kita papayagang umalis ng bansa magisa.""Love, kailangan ng kumpanya namin to, three days lang naman.""Alam mo namang araw-araw kang namimiss ni Junior." Nag-init ang magkabila kong pisngi sa ibig sabihin nito, di ko alam, ikakasal na nga kami but still nagpapainit pa rin nito ang pisngi ko lalo na ang buo kong katawan."Landi mo!""Namimiss ka na namin ni Glyden...""Oo na, uwi na nga bukas diba…”"Kung ako lang masusunod ‘di na kita papayagan magtrabaho, kaya naman kitang buhayin love, ang gagawin mo lang papaligayahin ako." Natawa ako sa pilyong biro nito."Ikaw talaga wala kang ibang iniisip kundi kahalayan...""Gusto mo ring hinahalay kita.""Yong bibig mo Kendrick! Baka may makarinig sayo...""Nasa condo ako ngayon, hiniram nina Gabby si Glyden, nakakalungkot magisa sa malaking bahay natin Love, uwi ka na kasi...""Di talaga makapaghihintay.""Hindi- Sandali lang love may nagdoorbell."As soon as he opened his door, I

  • PLS2: Sad to belong - R18   Chapter 27

    His POVI looked around, the place isn't familiar. All I see was white color, nakakasilaw na puti. I looked at myself. I was wearing a tuxedo, ‘di ko matandaan kung paano ako napunta sa lugar na ‘to. I see no one but myself, I heard nothing but the beat of my own heart. Nakakabingi ang paligid, bigla kong naitakip ang braso malapit sa aking mga mata ng biglang may lumabas na liwanag na sobrang nakakasilaw. Inaninag ko ng lubos ang pinanggalingan ng liwanag ngunit sadyang napakahirap abutin ng aking paningin. Unti-unti akong humakbang palapit. Nakailang hakbang na ko ngunit pakiramdam ko ay ‘di man lang ako umuusad, napakalapit tingnan ngunit kay hirap abutin.Nagpatuloy ako sa paghakbang. Ilang sandali ay nakaramdam ako ng paninikip sa aking dibdib. Hinihingal ako na ‘di ko maintindihan. Sinubukan kong humakbang muli ngunit kinakapos na ko ng hangin. Huminto ako, yumuko at hinawakan ko ang magkabilang tuhod."Jerick!" napalingon ako sa aking likod. I saw a girl, nakabestidang puti, a

  • PLS2: Sad to belong - R18   Chapter 26

    Her POVJerick held me tight in his arms, napaangat ang tingin ko sa kanya when his gripped loosen. People around were shouting, panicking but my focus was on him."Jerick… Love..." Naglaglagan ang mga luha ko sa mga mata, kasabay ang pagyuko nito. Sinundan ko ang mga tingin nito, sobra ang kaba at takot ko ng makita ang pagbakat ng dugo sa kanyang dibdib. "No no no... " hinawakan ko sya kahit nanginginig na ang mga kamay ko ng dumausdos ito pababa, napaluhod ako, sapo ng dalawa kong braso ang katawan nya."M-ahal kita, s-obra... " sobra ang naramdaman kong takot when blood started came out from his mouth ngunit nagawa pa nyang ngumiti. "I w-ould rather embrace death than marrying someone else... " parang gripong umagos ang mga luha ko sa mga mata."Sssshhhh.... You'll be okay... You'll be okay Love.... You're not gonna leave me, us... " hinawakan ko ang kanyang pisngi, ginala ko ang paningin. Mikael is now hugging Denise "Tulong! Please! Tulong!" nahagip pa ng mga mata ko ang nakatul

  • PLS2: Sad to belong - R18   Chapter 25

    His POV"Hoy! Gagu! ‘Di ganyan ang bonding Jerick!" It was Miggy's voice. Nag silapitan ang iba pa naming mga kaibigan upang awatin ako."Pare, awat na!" I felt Kevin's hand on my shoulder but I shook it off."When did you know about her pregnancy?" he just stared at me, ni ‘di mababakas ang pagka sindak, sinalubong pa nga ang galit na mga titig ko. Hinawakan nito ang mga kamay kong nakakuyom na mahigpit na nakahawak sa magkabila nyang kwelyo and calmly removed it. I stood straight in front of him, tumayo ito at inayos ang nagusot na kwelyo."About a month ago-""A month ago?! And you didn't bother to tell it to me?" I shouted at his face, sa galit ko tinulak ko sya sa kanyang dibdib. I was really angry and upset but Justine remained calm, bahagya lamang itong napaatras."Jerick! Pare! Kalma!" It was Adrianne."I swore to her not to tell you.""Tangina! Akala ko ba magkaibigan tayo! Anak ko yong pinagbubuntis niya! Siguro naman may karapatan akong malaman!""Kaibigan ko rin Claire, pa

  • PLS2: Sad to belong - R18   Chapter 24

    Her POVKanina pa ako nakatitig sa dalawang pulang linya ng pregnancy test kit. I was now home, tatlong araw na mula ng malaman kong dinadala ko na pala sa sinapupunan ko ang anak namin ni Jerick, ang bunga ng pagmamahalan naming dalawa...I wasn't ready for this. Kaya ko bang maging ina? Anong buhay ang ibibigay ko sa anak ko? Lalo na at lalaki siyang walang kikilalaning ama. ‘Di ko ulit napigilan ang pagpatak ng luha sa aking mga mata and how will I tell my mom and dad? Matatanggap kaya nila na ang pinagmamalaki nilang anak ay isa palang disgrasyada? Napapikit ako kasabay ng paglandas ng luha sa aking mga mata.‘Di ko alam kung saan ako tutungo. I was now driving my BMW kay layo na ng natakbo ko. Gulong-gulo ang isip ko hanggang sa may nadaanan akong park kung saan kay raming nagtatakbuhan na mga bata, may naglalaro sa swing, sa slide, sa monkey bars. Ipinarada ko sa bakanteng parking space ang sasakyan. Lumabas ako at pinagmasdan ang mga batang naglalaro. Ang kukulit nila, I just s

  • PLS2: Sad to belong - R18   Chapter 23

    His POV"No! Ayoko! Ayoko love, please...""Paano si Gly? Kailangan ka nya Jerick...""Paano ka? Paano tayo? ‘Di mo ba ko kailangan? Dahil ako kailangan kita...""We will move on eventually pero kapag may mangyaring masama sa kanya, ‘di kaya ng konsensya ko yon at mas lalong di ko kayang pagmasdan kang araw-araw hinahunting ng ala-ala nya...""Love please..." I held her hand tighter... I didn't want to let go of her hand…"Go back to her.. Protect and love her just like how you were with me... You already loved her once, you're gonna learn to love her again definitely...Make her the happiest, save her from this distress and I'll be so proud of you, love..." Kasabay ng pagbawi ng kamay nya mula sa mahigpit kong hawak, she turned her back on me, she covered her mouth so she may be able to hid her sobs before she started take her steps away to where I was…"Claire... " She stopped midway but refused to look back at me. She was crying hard, her shoulders were shaking. A tear escaped from

  • PLS2: Sad to belong - R18   Chapter 22

    His POV"Tita, minahal ko po si Gly, alam nyo po yon. Ang maipapangako ko lang po ay alagaan siya pero hindi ang balikan siya at kung sinabi nya sayo ang lahat I assumed you already knew the reason behind... " Marahan kong binawi ang kamay mula kay tita Glen, masakit sa aking saktan siya at ang anak nya. I just fell out of love... "Mas masasaktan ko lang si Gly kong ipipilit nating maging kami uli-""’Di ko lubos maisip Jerick how did you fall so easily to a woman, you just have met, when it took you five years to fall in love with me kung totoo ngang minahal mo ako..." Napalingon kami pareho ni Tita Den when Glyden spoke. Tumayo si Tita at dinaluhan ang anak, napatayo na rin ako at tiningnan si Gly. Napaisip rin ako sa kanyang tanong, paano nga ba? Na parang kahapon lang ay naging mundo ko sya... " Kahit pa siguro lumuhod ako ngayon sa harapan mo o kaya'y lumuha ng dugo ay kailanman di mo na ako pipiliin, kahit nga alam mong may taning na ang buhay ko. How did I become nothing to you

  • PLS2: Sad to belong - R18   Chapter 21

    Her POVNapalingon ako sa likuran ko ng marinig ko ang pagmumura ni Jerick, then I saw this familiar face of a girl. Saan ko nga ba siya nakita? Tinitigan ko sya, nalipat rin ang tingin nya sa akin, she looked so pale. Pilit kong inaalala kung saan ko siya nakita, then I remembered, shit! She was Jerick's ex-girlfriend or still a girlfriend. Bigla na lamang akong napabitaw kay Jerick at nang sinubukan kong lumayo sa kanya ay hinapit nya ko sa bewang pabalik upang magkadikit ang mga katawan naming muli. Biglang natigil ang hiyawan, nanaig ang katahimikan sa paligid. Ramdam ko ang paglipat-lipat ng tingin ng mga kaibigan nya sa amin at sa girlfriend nito. Tinulak ko si Jerick ngunit mas lalo lamang humigpit ang yakap nito sa akin." Jerick, let go, please... " I plead."Hindi, she's gonna go home anyway. We're already done, Claire. We already broke up.""Kausapin mo na lang ng maayos, I'm alright." paano ba ako napunta sa sitwasyong ito. I became the girl I hated the most, the homewrecke

  • PLS2: Sad to belong - R18   Chapter 20

    Her POVWe just done making love again and we were still naked. Nakahiga na ko sa couch habang nasa ibabaw ko pa rin siya at nasa loob ko pa rin ang kanya. Ipinahinga nito ang sarili sa aking dibdib while I was caressing her wet hair. We were both sweating even though the aircon was still on. "Why weren't you answering my calls? I was over thinking if I did something that you didn't like. Never do that again, love." Natawa ako. He sounded like a baby, ang laking baby. Inangat nito ang ulo at tiningnan ako, magkasalubong ang dalawang kilay. "Don't laugh at me, I'm serious.""I’m not." I touched his face, "I wasn't ignoring you, okay. I was just so busy working. Natambakan na rin kasi akong ng gawain dahil sa taas ng araw na nawala ako-""And you forgot about me?" may himig ng pagtatampo ang boses nito. Ngumiti ako at kinintalan ko ng halik ang kanyang labi. Mabilisan lamang, hinabol nya ang labi ko ngunit iniwasan ko ang halik nya. Naramdaman ko ang mariin nyang titig sa akin. I stoppe

DMCA.com Protection Status