“By the way, how was Sam and our baby?” tanong ko sa kanya. Kakatapos ko lang linisin ang sugat niya at lagyan ito ng benda.“Emmanuelle is doing great!” Masiglang saad niya. Bakas ang saya at excitement sa mga mata niya. “Nagdagdag ng dalawa pang nurse si Daddy to take good care of Samantha and so she intake only healthy foods.” “If you get a chance, can you at least whisper to Emmanuelle how much I love her? Gustuhin ko mang makita siya pero natatakot akong baka ikasama ng loob ni Samantha ang makita ako at baka mapano pa ang anak natin.”“Don’t worry, sweetheart. I will bring you a photo of Emmanuelle, tomorrow. I have her 3D photo and she’s so adorable, just like you.”“Talaga?” Tumango-tango siya sa akin.“Yes, sweetheart. Sana kung pwede lang hilahin yung araw para lumabas na siya upang makapiling nating dalawa.”“Oo nga eh.”“And ofcourse our twin. I’ll be a father of three in an instant! Ang saya, nun tapos kapiling ka pa mas masaya yun.” Ngumiti lamang ako sa kanya. “What
Nicco’s POV“Did I hear it right? Manganganak na si Sam?” Bakas ang pag-alala sa mga mata ng asawa ko. When I turned to face them again ay nakatayo na ito at nakahakbang palapit sa akin. Maging ang mga magulang niya’y huminto sa pagkain at nagsitayuan at katulad naming mag-asawa bakas ang pag-alala sa kani-kanilang mga mukha para sa panganay na apo.“That’s what Nurse Jennifer told me. She is Samantha’s new nurse by the way.” Kinakabahan ako para sa anak namin. “She can’t be. Baka mapano anak natin, Niccolai.” Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang magkabila niyang pisngi ng maramdaman ko ang takot niya. “Don’t stress yourself, okay? Buntis ka rin at dalawa pa sila sa tummy mo. She’ll be alright baka contraction lang. Wala naman sinabing komplikasyon si Samanthan noong huling bisita namin sa doctor niya. The doctor also told us that the baby was healthy kaya wag masyadong mag-alala. Pupuntahan ko siya and report to you right away, okay.”“Sama ako-”“If only you are not pregnant, I a
Samantha’s POVPagkalabas at pagkalabas ko ng suite namin ng anak ko ay ‘di ko na maawat ang pag-agos ng luha sa mga pisngi ko. Nasasaktan yung puso ko na iwan siya ngunit kailangan. Naninikip ang puso ko sa galit, sa sakit, sa pangungulila, sa konsensya. “Ma’am saan po kayo?” Untag sa akin ni Olen, ang inatasang bodyguard ni Sir Manuel upang tulungan akong hakutin ang mga gamit ko mula sa mansion ng mga Sandoval. Kay laki ng kasalanan ko sa pamilya nila. Sobrang bait at inalagaan ako ng mag-asawang Sandoval pati na rin ni Nicco at ni Era. Wala akong magagawa, sumusunod lamang ako sa gusto niya dahil kung hindi ipapalaglag niya ang bata sa sinapupunan ko.“Mauna ka na muna sa sasakyan, dadaan muna ako ng banyo, saglit.” Saad ko sa kanya na hindi tumitingin sa kanyang gawi upang itago ang luhaan kong mukha. Lumihis ako ng daan at pumasok sa isang girl’s comfort room. Nagila ako ng bigla akong hinawakan ng mahigpit sa braso ng taong kasunod ko. It was Noel, Emannuelle’s father. “Noel,
“Where are you? Let’s meet,” saad ko sa kabilang linya. He told me where he is right at the moment. “Puntahan kita, stay where you are.” pagkasabi’y binaba ko na ang telepono, I placed my phone on the dash board. Diniin ko ang tapak sa accelerator ng kotse at mas binilisan ko ang takbo ng sasakyan papunta sa sinasabi nitong lugar.Ilang saglit lang ay natanaw ko na ang kotse niyang nakaparada sa gilid ng kalsada. Unti-unti kong inihinto ang sasakyan sa gilid sa likod ng kanyang kotse. Bumusina ako, bumaba naman ito mula sa driver seat hawak ang isang brown envelope. Humakbang palapit sa sasakyan ko. Binuksan nito ang pintuan ng shotgun seat at pumasok sa loob ng sasakyan ko.“Good noon, Sir,” bati nito sa akin. He handed me the brown envelope na agad ko namang inabot. Binuksan ko to at tinignan ang mga larawan at papeles na laman ng envelope. Isa-isa ko iyong tinignan.Naniningkit ang mga mata kong mariing nakatitig sa mga litrato na binigay sa akin ni Santiago kabilang sa mga litrato
Era’s POV“Ano yan?” Nakakunot noo na tanong ko kay Kuya Renz nang pagbaba ko sa hagdanan ay nakasalubong ko itong may pasan-pasan na puting sako sa balikat. Napahinto ito saglit at napatingin siya sa akin. Nagningning ang mga mata nito at kay lapad ng pagkakangiti na para bang kinikilig.“Sundan mo ko sa kusina ma’am nang malaman mo ang laman tiyak na ikakatuwa mo to at nang kambal," nakangiting saad nito sa akin.Bigla naman akong na-intriga at na-excite sa sinabi nito. Nagpatuloy ito sa paghakbang at nauna sa akin patungong kusina. Ninais kong sundan ito ngunit napatingin ako sa gawi ng pintuan ng makitang papasok ang mga magulang ko sa loob ng aming bahay. Sabay ang mga itong pumasok habang nakakapit sa isang braso ni Daddy si Mommy.Kaya imbes na sundan si Kuya Renz papuntang kusina ay inuna kong lapitan ang mga magulang ko upang batiin ang mga ito at halikan ang pisngi ng bawat isa.“How was your day?” Dad asked me, sabay akbang ng isa niyang braso sa balikat ko. He pulled me cl
Nicco’s POVKay higpit ng pagkakayakap ko sa asawa ko ngunit unti-unti iyong lumuwag. Domuble ang naramdamang kaba ko sa posibleng mangyari sa Daddy ko.“I love you so much, son…” Nabitawan ko ang asawa ko upang harapin si Daddy. Napakapa ito sa kanyang likod kung saan tumama ang bala. “No, dad! You’re not going to leave me.” Kay bilis ko itong nilapitan at niyakap. Dahil sa naramdamang takot ko para sa ama at asawa ko nawala na ang atensyon ko sa mga masasamang tao. Nangilid ang mga luha sa mga mata ko ngunit bago pa man magsilaglagan ang mga ito ay napatingala ako sa kalangitan. Unti-unting napakunot ang noo ko ng mapuno ito ng confetti. Napapikit ako ng isa-isang bumasag ang mga ito at ang iilan ay tumama sa mukha ko. “What the hell is going on.” Bahagya kong inilayo si Daddy. Maging ito’y nagtataka rin sa pagliparan ng mga confetti. Tinaas nito ang kamay na ginamit niya upang kapain ang balang tumama sa kanyang likod but we see no blood. I turned him around to check him ngunit w
Era’s POV“Daddy Manuel, tama na po. Okay na po yan,” awat ko sa Daddy ni Nicco ng makita ko itong pasan-pasan ang dalawang timba ng tubig patungo sa likod ng bahay. "Don't worry, Era. I'm good!" Masiglang saad nito. Bahagya lamang niya akong sinulyapan at nginitian ngunit tuloy-tuloy pa rin ang malalaking hakbang nito patungo kung saan nakalagay dalawang malalaking drum. Binalak kong sundan ito ngunit naagaw ang atensyon ko sa kasunod na sasakyan nito, si Nicco. Inihinto niya ang sasakyan sa bakuran ng mansion. Pinatay ang engine ng kotse, binuksan ang pintuan at bumaba mula rito. "Asawa, yung Daddy mo, awatin mo na," utos ko sa kanya. Humakbang ito palapit sa akin. Inakbayan niya ko at sabay naming tinungo ang kinaroroonan ni Daddy Manuel."Kanina ko pa yan inaawat, sweetheart, ayaw talaga makinig. Ewan ko saan nagmana katigasan ng ulo ng matandang yan-" natawa ito at natigil sa pagsasalita ng hampasin ko ang tiyan nito. Bahagya pa itong umiwas at hinuli ang kamay ko. "Tatay mo
Ate Luz’s POVGiloka uy! (Nakakakiliti!), bahagya kong iniwas ang mukha ko ng maramdaman ko ang kung anong dumadampi sa iba’t ibang parte ng aking mukha. May kung anong mumunting tumutusok sa mukha ko. Nangingiti ako lalo at gumapang pababa ang bagay na iyon sa panga ko, pababa sa leeg ko.“Ayaw ba… (Wag po.),” nangingiti kong saad sa umaagaw sa natutulog kong diwa. Yung pinapatigil ko siya ngunit gustong-gusto ko naman ang ginagawa niya. Kay sarap naman sa pakiramdam. Nakikiliti pat ang t!inggil ko, pisti! Nananatiling nakapikit ang mga mata ko habang patuloy naman ang estrangherong bagay na iyon sa kanyang ginagawa. Bumaba pa ang pangingiliti nito sa gitna ng dalawa kong mawntins! “Aguroy! Kalami ba ana… (Aray, ang sarap naman niyan.),” daing ko ng maramdaman ang malambot at mamasa-masang kung ano sa gilid ng isa kong bundok. Kusang napataas ang isa kong kamay sabay kapit sa estrangherong bagay na patuloy sa pangingiliti sa akin. Sobrang pamilyar ng ginagawa niya sa katawang lupa k