As we walked towards the said 'dessert room' his smile couldn't help but smile and he's still whistling, then."Ano bang klase ng dessert 'yon at doon pa sa kwarto kailangan kainin?" piping usal ko sa isip"Ano ba kasing dessert 'yon? Bukod sa love making na dessert usually, ano pa ba?" Ani kong tanong sa asawa kong wagas kung makangiti sa akin ng balingan ako nito.“Basta, Misis ko, exciting’yon!” Aniya. Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko. “Fine!” “Okay, we’re here, Misis ko. Turn around.” Aniya at iginaya ako patalikod sa kaniya bago nilagyan ng piring sa mata. "Ano ba 'to? Ba't kailangan naka piring pa?!" “Let's go inside, Misis ko. Be careful huh!" Aniya at inalalayan ako habang humahakbang. "This is the most exciting thing I've ever felt in my whole life,” Narinig kong turan nito habang iginaya ako papaupo. “Bakit ganito ang upuan? Hindi s’ya pantay. Asan ka ba?” Ani ko dahil hindi pantay ang upuan para s’yang, ‘beach chair’? “Good day, Sir! Here’s your desse
Habang lulan ng sasakyan pauwi na sa bahay ng mga magulang ko, nakakabinging katahimikan ang namayani sa aming mag-asawa. Nakakapanibago dahil alam kong pilyo at makulit itong si Sedest, ngunit ngayon ay iba, parang problemado s'ya dahil sa hilatsya ng kanyang mukha. Gusto ko sana s'ya na tanungin kung ano ba iyon pero para naman akong natuod at hindi magawang magsalita.Pagkarating ng gate mabilis akong bumaba, si Mommy ang nagbukas ng gate at pinto."Ginabi na kayo Dina, Anak, alam mo naman bawal ang magpuyat sa mga buntis." Sermon ni Mom, na kinatingin ko sa pambisig kong orasan, alas onse na pala ng gabi kaya naman ganun na lamang ang bungad sa akin ng aking inaImbis na sagutin ang tinuran ni Mom, ay mabilis akong umakyat patungo sa kwarto ko. Humiga na ako para akong pagod na pagod sa nangyari ngayong araw na to..Kaya kahit magbihis ay hindi ko na nagawa pa hanggang hilahin na ako ng antok.Kinabukasan nagising ako dahil sa pakiramdam na parang may bagay na kumikiliti sa leeg
Naaliw ako sa pagtatrabaho sa kumpanya ng mga Sedest, ngunit hindi pa rin mawawala ang mag isip lalo na sa malayo at magulong lugar na ang aking asawa. Magmula ng umalis ito ay tanging sa video calling na lamang kami nagkakausap. Mas mapapanatag kasi ang kalooban ko kung nakita ko siyang walang galos, ligtas at nakangiti. Ang hirap dahil hindi mawala wala ang kaba sa dibdib ko lalo na ng marinig ko mismo ang putukan ng minsan kaming magkausap. Over acting man ako, oo at aminado ako don at wala rin naman akong pakialam kung ano man ang sasabihin ng iba ngunit para talagang malalaglag ang aking puso t'wing naiisip ko 'yun! Hanggang sumapit na ang aking kabuwanan na ganoon ang set up namin. Ayon sa Doktora ko, maaring sa susunod na araw ay isilang ko na raw ang kambal. Yes, they twins boys. Kaya masayang masaya si Daddy Kendrick at halos magpaparty pa ito sa labis na kaligayahan. Ganon rin ang aking mga magulang at ang aking kabiyak, magkakaroon na raw s'ya ng tuturuan ng kanyang mga
Nagising ako sa hindi pamilyar na silid.Nagpalinga linga ako ngunit wala man lang akong nakita na kasama ko rito sa loob. Gusto ko ng magbanyo ngunit ng tangkain kong bumangon parang nanghihina pa ang katawan ko. Sinubukan ko muling bumangon paunti unti at dahan dahang kumilos ng bigla na lamang may nagsalita. "Dina, Hija, huwag mong pilitin Anak, baka mabinat ka pa." Aniya ng boses na hindi ko malaman kung nasaan ito naroroon kanina, minabuti kong ihinto ang aking pagbangon, nag-angat ako ng tingin at ng mapagsino ito’y pagtataka ang namayani sa aking isipan. "Kanina pa po kasi ako nakakaramdam ng pagdumi Tita, pero wala naman po akong kasama rito kanina ng magising ako, si Mommy po kasi may sakit kaya hindi po talaga iyon makakapunta. Ang aking asawa naman po ay na sa malayo, si Manang naman ay po hindi ko po alam." "I understand Hija, kaya nga naririto ako dahil nalaman ko kay Matt. Dumaan rin ako sa bahay ninyo kanina upang kamustahin si Kumare. Ang iyong Daddy naman ay na sa
Ken’s Point of View“2nd Lieutenant Sedest, nanganak na ang iyong asawa, alas nueve treinta y tres ng gabi.” Narinig kong imporma mula sa radyo.Labis ang aking kaligayahan dahil sa aking pag uwi ay masisilayan ko na ang aming supling. Supling na lalong magpapatibay ng relasyon naming mag-asawa. At inspirasyon para tuluyan ko ng lisanin ang pagiging kawal. Gusto ko ng hilahin ang oras at liparin ang kabundukan upang ako’y makauwi na dahil pakiramdam ko’y napaka bagal ngayon ng oras.Pagkarating namin sa Campo, sinalubong kami ni Sgt. Cruz upang ibigay ang telepono nito dahil may ibig raw sa akin kumausap. “Hello.” Aniya ko sa kabilang linya.“Sedest, may papunta ng helicopter dyan para sunduin ka. Kailangan ka ni Dina ngaun!” Aniya at pinatay agad ang naturang tawag na kinataka ko dahil kay Captain Montevallo pa ‘to nanggaling at bigla ring dinambol ng kaba ang aking dibdib sa hindi ko malamang dahilan. Mabilis kong ibinababa ang aking mga dala dala upang hanapin ang aking telepono.
"Bakit ka ba umiiyak na naman d'yan, huh, Stupid? Pwede ba tumigil ka na riyan, hindi magiging masaya ang kambal dahil sa ginagawa mo." Palatak ng kaibigan kong si Jessa, oo, nasasaktan pa rin ako sa pagkawala nila, syempre dahil isa akong ina na nawalan ng Anak. "Halika ka nga." Anito at niyakap ang dalawang braso sa akin na lalong kinaiyak ko. "Hays! Naiirita na ako sa iyak mo! Tumigil ka na nga huwag mo naman akong stress-in dahil baka mamaya ikaw pa maging kamukha ng Anak ko! Lugi ako na nagdadalang tao!” Anito na kinatigil ko sa pag ngaw ngaw. “Huh!? Buntis ka na naman?” “Oo, na naman! Kaya utang na loob tantanan mo na iyang kakaiyak mo! Naiirita ako talaga malapit ko ng busalan ang bunganga mo!"“Sorry na! Tanggap ko naman na ang nangyari sa kambal ko pero masakit lang sa akin na aalis muli si Ken. Nanganak at nailibing nga yung mga anak ko na wala siya tapos aalis siya ulit!? Ang hirap! Ang sakit dahil aalis siyang muli para bang wala lang sa kanya yung anak namin.” Ani ko
At four in the afternoon, Dina and Ken arrived at the Hotel owned by their friend Adam. They were riding James's Jet and he also became the pilot.“Misis ko wake up. Misis ko!” Tawag nito sa asawa. “Narito na tayo!” Wika nitong bungad sa asawa na inaantok pa. “Mamaya ka na lang ulit matulog.” Aniya.Nakapag desisyon ni Ken na dalhin ang asawa sa sikat na night market dito sa Hong Kong dahil alam niyang matutuwa at malilibang ang asawa doon. “Let's eat some street food first, my wife, and then let's go to the night market.” Aniya sa asawa na kinalapad ng ngiti ni Dina, tumango tango pa ito habang nagsasalita.“Sige, let’s go!” Masayang tugon nito sa asawa.“Sabi ni Veronica, masasarap raw dito ang mga street foods, Mister ko kaya gusto ko ring matikman kung totoo ba at gusto ko rin makarating sa Big Buddha at Wong Tai Sin Temple ba ‘yon? Please!” Wika nito habang nakahawak pa sa kaliwang braso ng asawa na malawak naman nakangiti na pinagmamasdan ito habang nagsasalita.“Sure! Bukas ay
Dalawang buwan na ang nakalipas ngunit ang pangako n’ya na uuwi siya after ng kanilang misyon ay hindi natupad. At kahit na ang sinasabi nitong misyon ay walang katapusan hanggat may kalaban ay umaasa pa rin ako. Nagkaroon pa kami ng pagtatalo ng araw na sabihin kung sasama ako sa kanya.**THE PAST“Huh, sasama ka? Napa kadelikado ang lugar na ‘yon, Misis ko. Hindi ko mapapatawad ang aking sarili kung may mangyaring masama sa ‘yo.” Saad nito habang yakap ako patalikod“Alam kong hindi mo ako pababayaan kaya nga gusto kong sumama sa ‘yo, eh!” Pilosopo kong saad na kinatigil nito. “I’m talking about your safety, kung pwede lang bakit ko gugustuhin na malayo sa ‘yo!” Saad nito at bumitiw na sa pagka kayakap sa akin.“Bakit ko pa titiisin ang gabi gabi na nilalamig ako sa yakap mo?” Dagdag pa nito na kinairap ko. “Okay. Fine! Hindi na ako sasama,okay?” Saad kong napipilitan dahil gusto ko talagang sumama sa kanya dahil gusto ko pa siyang makasama ngunit hindi naman nakikiayon ang panahon