Ken’s Point of View“2nd Lieutenant Sedest, nanganak na ang iyong asawa, alas nueve treinta y tres ng gabi.” Narinig kong imporma mula sa radyo.Labis ang aking kaligayahan dahil sa aking pag uwi ay masisilayan ko na ang aming supling. Supling na lalong magpapatibay ng relasyon naming mag-asawa. At inspirasyon para tuluyan ko ng lisanin ang pagiging kawal. Gusto ko ng hilahin ang oras at liparin ang kabundukan upang ako’y makauwi na dahil pakiramdam ko’y napaka bagal ngayon ng oras.Pagkarating namin sa Campo, sinalubong kami ni Sgt. Cruz upang ibigay ang telepono nito dahil may ibig raw sa akin kumausap. “Hello.” Aniya ko sa kabilang linya.“Sedest, may papunta ng helicopter dyan para sunduin ka. Kailangan ka ni Dina ngaun!” Aniya at pinatay agad ang naturang tawag na kinataka ko dahil kay Captain Montevallo pa ‘to nanggaling at bigla ring dinambol ng kaba ang aking dibdib sa hindi ko malamang dahilan. Mabilis kong ibinababa ang aking mga dala dala upang hanapin ang aking telepono.
"Bakit ka ba umiiyak na naman d'yan, huh, Stupid? Pwede ba tumigil ka na riyan, hindi magiging masaya ang kambal dahil sa ginagawa mo." Palatak ng kaibigan kong si Jessa, oo, nasasaktan pa rin ako sa pagkawala nila, syempre dahil isa akong ina na nawalan ng Anak. "Halika ka nga." Anito at niyakap ang dalawang braso sa akin na lalong kinaiyak ko. "Hays! Naiirita na ako sa iyak mo! Tumigil ka na nga huwag mo naman akong stress-in dahil baka mamaya ikaw pa maging kamukha ng Anak ko! Lugi ako na nagdadalang tao!” Anito na kinatigil ko sa pag ngaw ngaw. “Huh!? Buntis ka na naman?” “Oo, na naman! Kaya utang na loob tantanan mo na iyang kakaiyak mo! Naiirita ako talaga malapit ko ng busalan ang bunganga mo!"“Sorry na! Tanggap ko naman na ang nangyari sa kambal ko pero masakit lang sa akin na aalis muli si Ken. Nanganak at nailibing nga yung mga anak ko na wala siya tapos aalis siya ulit!? Ang hirap! Ang sakit dahil aalis siyang muli para bang wala lang sa kanya yung anak namin.” Ani ko
At four in the afternoon, Dina and Ken arrived at the Hotel owned by their friend Adam. They were riding James's Jet and he also became the pilot.“Misis ko wake up. Misis ko!” Tawag nito sa asawa. “Narito na tayo!” Wika nitong bungad sa asawa na inaantok pa. “Mamaya ka na lang ulit matulog.” Aniya.Nakapag desisyon ni Ken na dalhin ang asawa sa sikat na night market dito sa Hong Kong dahil alam niyang matutuwa at malilibang ang asawa doon. “Let's eat some street food first, my wife, and then let's go to the night market.” Aniya sa asawa na kinalapad ng ngiti ni Dina, tumango tango pa ito habang nagsasalita.“Sige, let’s go!” Masayang tugon nito sa asawa.“Sabi ni Veronica, masasarap raw dito ang mga street foods, Mister ko kaya gusto ko ring matikman kung totoo ba at gusto ko rin makarating sa Big Buddha at Wong Tai Sin Temple ba ‘yon? Please!” Wika nito habang nakahawak pa sa kaliwang braso ng asawa na malawak naman nakangiti na pinagmamasdan ito habang nagsasalita.“Sure! Bukas ay
Dalawang buwan na ang nakalipas ngunit ang pangako n’ya na uuwi siya after ng kanilang misyon ay hindi natupad. At kahit na ang sinasabi nitong misyon ay walang katapusan hanggat may kalaban ay umaasa pa rin ako. Nagkaroon pa kami ng pagtatalo ng araw na sabihin kung sasama ako sa kanya.**THE PAST“Huh, sasama ka? Napa kadelikado ang lugar na ‘yon, Misis ko. Hindi ko mapapatawad ang aking sarili kung may mangyaring masama sa ‘yo.” Saad nito habang yakap ako patalikod“Alam kong hindi mo ako pababayaan kaya nga gusto kong sumama sa ‘yo, eh!” Pilosopo kong saad na kinatigil nito. “I’m talking about your safety, kung pwede lang bakit ko gugustuhin na malayo sa ‘yo!” Saad nito at bumitiw na sa pagka kayakap sa akin.“Bakit ko pa titiisin ang gabi gabi na nilalamig ako sa yakap mo?” Dagdag pa nito na kinairap ko. “Okay. Fine! Hindi na ako sasama,okay?” Saad kong napipilitan dahil gusto ko talagang sumama sa kanya dahil gusto ko pa siyang makasama ngunit hindi naman nakikiayon ang panahon
Nagkaroon ng kaunting gasgas ang aking likod dahil sa pader na hollow blocks, kaya naman minabuti ng aking asawa na mag check in na lamang kami mamaya sa hotel o ‘di kaya’y magtiis na lang daw muna kami kung sakaling hindi siya maaaring lumabas dahil baka hindi lang daw gasgas sa likod ang mangyari sa akin. Kasalukuyan kaming nag-aagahan ngayon dito sa kitchen nila. May ilang sundalo na kasa-kasama rin nila ang kanilang mga asawa at anak kaya naman natuwa akong pagmasdan sila. Napapangiti ako tuwing titingin sa akin ang bata gusto ko itong kunin kaya hindi ko na tinapos pa ang aking pagkain dahil lumapit na ako sa babae na may karga kargang bata. “Hello! Baby.” Bati ko rito at isang matamis na ngiti ang sinukli nito sa akin. “Halika muna para makakain ng maayos si Mommy.” Ani ko at agad rin itong nagtaas ng braso habang kumakawag kawag pa ang mga paa. Matamis akong ngumiti sa aking asawa na ngayon ay nasa likuran ko na dahil tapos na rin itong kumain. “Ang cute n’ya, Mister.” Saad ko r
Two years later..“Dina, Hija pumasok na ako nakabukas kasi yung gate kaya dumeretso na ako.” Anito at inaabot ang tupperware na naglalaman ng ulam. Halos araw araw yata akong dinadalhan ng ulam ni Mama Maricel, ang Ina ni Matt, opo ‘Mama’ na ang tawag ko sa kanya at ayon iyon sa kagustuhan n’ya upang kahit paano raw ay makalimutan na ang sakit ng pagkawala ng kanyang anak na kaagad ko namang sinang-ayunan. “Salamat po, Mama.” Pasalamat ko rito at nag beso. “Asan ang mga bata? Maari ko bang hiramin muna?” Nakangiting tanong nito, mas madalas ang mga anak ko kay Mama Maricel, lalo na nung kapapanganak ko pa lang ay halos dito na siya matulog. Best friend ito ng aking Ina kaya naman ayos lang kay Mommy dahil naiintindihan n’ya ang pinag dadaan ni Mama Maricel bukod ron ay nag iisa anak si Matt. “Nasa kwarto po, Mama tulog pa po sila dahil napuyat po kagabi ng dumating si ken.” Nakangiti kong saad, kapag kasi dumarating ang kanilang ama ay ginigising sila nito at nakikipaglaro kahit pa
“Daddy…”“Daddy..” Tawag ng kambal sa kanilang ama habang ito’y papalayo tungo sa Jet na kanilang sasakyan. “Nummy, Daddy…” Aniya ni Matt at itinaas ang braso habang nakaturo sa kanyang Ama.“Daddy…” Umiiyak na saad naman ng Anak kong si Klaus. Sa pagkakataon ito ay parang dinudurog ang puso ko dahil sa reaksyon ng mga anak ko sa pag-alis ni Ken. Ito ang unang beses na lalayo siya muli magmula nang isilang ko ang kambal, kaya naman masakit sa akin na nakikita kong umiiyak sila. “Work work si Daddy, anak. Babalik s’ya sa…” alu ko ngunit naputol dahil hindi ko alam kung kailan nga ba babalik ang kanilang ama, at mahirap rin magsalita o mangako sa bata upang sila ay paasahin. “Babalik si Daddy, baby, so better stop crying..” alu ko at niyakap silang dalawa.“Gusto n’yo kain tayo sa Jollibee?” Masaya kong turan na agad naman kinatango ng mga anak ko.“Bee…”“Yehey! Bee..” Masaya nilang saad dahil sa jollibee ay nakalimutan nilang sandali ang pag alis ng kanilang ama. “Paano na lang ma
"Kuya James, kung balak mo ‘kong i-prank o ‘di kaya’y trip trip lang ito….” Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Dina bago ito muling nagsalita.“Hindi ako natutuwa. Hindi nakakatuwa na gawin mong biro ang mga ganitong bagay, Kuya!” mariin nyang sagot sa kabilang linya dahil alam ni Dina kung paano maglambingan ang magkakaibigan. “Hindi ito trip o prank! Hindi ako nagbibiro, Dina—“ anito ngunit kaagad ng pinutol ni Dina.Mabilis nitong kinuha ang susi ng sasakyan sa kanilang kwarto, nagmaneho patungo sa nasabing lugar. “Sana nanaginip lang ako ngayon.” Pagkausap ni Dina sa sarili habang patuloy sa pagmamaneho. Dalangin n’ya’y sana namalikmata lamang ang kanyang pinsan na si James, dahil hindi kayang iproseso ng utak n’ya na niloloko s’ya ng kaniyang asawa.“Parang ang hirap tanggapin, dahil ngayon pa lang ang hirap ng isipin kung totoo talaga.” Makalipas ang halos isang oras na biyahe ay narating niya na ang Bar na pag-aari ni Adam, kung saan nasa loob raw ang kanyan
Lieutenant Sedest POV“Akala ko hindi ko na muling makikita pa ang aking pamilya,Akala ko ‘di na ako makakauwi pa ng buhay, at akala ko rin wala na akong babalikan, ngunit maling akala lang pala.” nakangiting sambit ni Sedest, kay Dave“Bakit ba kasi inaabot ng halos limang taon ‘yang misyon mo, Bro?Hirap na hirap rin ako dahil sa mga pinagdaanan ng kapatid ko habang wala ka. Masakit sa damdamin na makita siyang gan’on.” “Nabuking ako, Bro kaya kinailangan kong hiwalayan ang aking asawa at magpakalayo layo sa kanila para hindi sila ang balingan ng galit ni Ica, kaya wala sa plano na magkaroon ako ng anak sa kanya kinailangan lang talaga para makuha kong muli ang kanyang tiwala para sa aking misyon at makauwi sa pamilya.” aniya sabay malalim na buntong hininga “Hindi madali, Bro kasi ng mga oras na kailangan ako ng asawa at ng Anak namin ay wala akong nagawa bagkus iniwan ko pa siyang parang walang silbi. Napakasakit isipin ngunit kailangan kong gawin ‘yun. Sa mga oras na pinanghihi
Masayang pinagmamasdan ni Dina ang paligid na maaliwalas habang buhat buhat ang kaniyang pangatlong anak na babae.“Ang sarap. Ang tahimik ng paligid at nakakarefresh ang hangin!” masayang sambit ni Dina sabay taas sa ere ng kaniyang anak“Happy na ba ang baby ko na ‘yan, huh, happy?” nakangiting tugon ni Dina habang nakikipag usap sa pitong buwang gulang n’yang sanggol. Sinagot naman siya nito ng isang matamis na ngiti. “Ang sarap sa taingang pakinggan na ang tanging ingay lamang ay hampas ng alon na mula sa dagat. Malayong malayo sa syudad.” aniya habang patuloy na naglalakad lakad“Mommy! Mommy!” tawag ng kambal kay Dina habang tumatakbo at agad silang sinunggaban ng yakap. "Oh-h wait mga Kuya, baka maipit si Baby." saway n’ya sa kambal “Sorry, baby!” sabay na tugon ng huli “Oh, s’ya tara na umuwi na tayo para makapag-almusal na tayong lahat mga babies ni Mommy.” pag-anyaya n’ya sa kanyang mga anak.“Sige po, Mommy kasi nagugutom na po kami ni Klaus, eh!” si Matt“Ikaw lang ka
“Nagmamahalan kayo?” balik n’yang tanong dito sabay tango na kaagad rin kinatango ng kaharap bilang sagot. “Oo, mahirap bang intindhin?”“Hindi, syempre. Hindi naman kasi ako sing-tanga mo! Ang hindi ko talaga lubos maintindihan maganda ka naman, sexy, mayaman at higit sa lahat ay lahat na yata ay nasa sayo na pero bakit, bakit sa pamilyadong tao ka pa pumatol? Sino sa ating dalawa ang mahirap umintindi, ikaw o ako?” ngising tanong ni Dina “Wala akong pakialam kung pamilyado si Ken dahil ang mas mahalaga ay nagmamahalan kami. At bakit ba hindi mo na lang siya palayain kaysa maging tanga ka at martir.”“May pinag-aralan ka naman pero hindi mo alam ang ibig sabihin ng kasal at pagmamahal. Kung totoo ngang nagmamahalan kayo, eh, ‘di isaksak mo sa makati mong buday ang asawa ko at lumayas na rin kayo rito!” nanggigil n’yang saad sa kirida ng kanyang asawa “Bigyan n’yo naman ng konsiderasyon ang mararamdaman ng mga anak ko, Sedest!” baling n’ya sa asawang tahimik na nakikinig sa palitan
Muling umalis si Sedest na patungong misyon ngunit napagdesisyonan ni Dina na sundan ito dahil ng binuksan n’ya ang dashboard ng tracker ay nabasa n’ya ang naging pag-uusap sa pagitan ng babae nito. “Mabuti na lang talaga hindi ako naging marupok ng gabing gusto niyang makipag love making sa akin dahil hindi ako sigurado kung malinis ba ang kweba ng haliparot na yun.” pagkwento niya sa kaibigan na si Caren, na kung tawagin n’yang stupid. “Mabuti na lang talaga, Stups. Mabuti na lang talaga dahil hindi ka marupokpo—- aray naman!” daing nito ng bigla itong hampasin ni Dina sa balikat. “Totoo naman kasi… At sandali nga saan ba kasi tayo pupunta, ha?”“Sasamahan mo ko Stups dahil susundan ko ang hudas kong asawa dahil makikipag kita 'yun sa babae n’ya. Gusto ko rin kasi makausap ang higad na ‘yun!” “Sige, pero dapat may back up tayo. Kailangan natin magdala ng armas para kung sakali na madehado tayo.” aniya na kaagad naman sinang-ayunan ni Dina. “Sige, kotse mo na rin ang gamitin nat
Alas tres na ng madaling araw kami umuwi galing sa bar. Pagkarating ko ng bahay ay muli kong tinawagan ang aking asawa ngunit ‘out of coverage area’ na raw ito kaya laglag balikat kong ibinaba ang aking telepono. Sandali kong pinagmasdan ang aking mga anak. “Lahat ay titiisin ko para sa inyo mga anak.” mahinang sambit ko at ginawaran sila ng halik bago ako tumungo sa aming kwarto. Nagising ako sa halakhak ni Matt at Klaus dahil nakikipaglaro ito ng habulan sa kanilang ama na naka-uniform pa. Tahimik akong nanunood sa kanila kaya hindi nila namalayan na ako’y gising na. “Mommy!”“Mommy play tayo.” pag-aya nila sa akin kaya naman napilitan akong tumayo para pagbigyan ang kanilang kahilingan. Masaya ako dahil walang katumbas ang kaligayahan ng mga anak ko ngayong umuwi ang aking asawa kahit na ba hindi nasunod ang kanyang pangako na kagabi s’ya darating. “Aww..” daing nito at mabilis naman itong dinaluhan ng kambal. “Bakit may red, Daddy?” Tanong ng Anak kong si Matt habang nakat
Halos magdamag na gising ang diwa ni Dina kahit na ba’y nakapikit ang kanyang mata ngunit hindi talaga siya dalawin ng antok dahil sa halo halong kabang nadarama. Hindi n’ya kasi malaman kung tama ba ang pagkaka install n’ya n’ong Mobile Tracker sa cellphone ng asawa. Kaya naman minabuti bumangon sa pagkakahiga at sandaling tinapunan ng tingin ang asawa upang masiguro kung ito’y tulog pa. Muli n’yang subukan yung tracker, sinubukan niyang tawagan at i-text ang numero ng asawa upang sa gayon ay malaman na n’ya dahil hindi rin naman siya makatulog sa labis na pag-iisip. Matapos tawagan at itext ay muli siyang nagtipa para maka-log in at para rin makita n’ya ang dashboard ng minomonitor n’ya. Kinabukasan tinanghali ng gising si Dina dahil alas singko na ito ng umaga natulog kaya naman ng magising siya ay wala na ang kanyang katabi. Ginawa muna n’ya ang kanyang morning routine bago nagpasyang bumaba nasa bukana pa lamang siya ng pinto ay dinig na dinig na niya ang mga halakhak mula sa k
"Kuya James, kung balak mo ‘kong i-prank o ‘di kaya’y trip trip lang ito….” Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Dina bago ito muling nagsalita.“Hindi ako natutuwa. Hindi nakakatuwa na gawin mong biro ang mga ganitong bagay, Kuya!” mariin nyang sagot sa kabilang linya dahil alam ni Dina kung paano maglambingan ang magkakaibigan. “Hindi ito trip o prank! Hindi ako nagbibiro, Dina—“ anito ngunit kaagad ng pinutol ni Dina.Mabilis nitong kinuha ang susi ng sasakyan sa kanilang kwarto, nagmaneho patungo sa nasabing lugar. “Sana nanaginip lang ako ngayon.” Pagkausap ni Dina sa sarili habang patuloy sa pagmamaneho. Dalangin n’ya’y sana namalikmata lamang ang kanyang pinsan na si James, dahil hindi kayang iproseso ng utak n’ya na niloloko s’ya ng kaniyang asawa.“Parang ang hirap tanggapin, dahil ngayon pa lang ang hirap ng isipin kung totoo talaga.” Makalipas ang halos isang oras na biyahe ay narating niya na ang Bar na pag-aari ni Adam, kung saan nasa loob raw ang kanyan
“Daddy…”“Daddy..” Tawag ng kambal sa kanilang ama habang ito’y papalayo tungo sa Jet na kanilang sasakyan. “Nummy, Daddy…” Aniya ni Matt at itinaas ang braso habang nakaturo sa kanyang Ama.“Daddy…” Umiiyak na saad naman ng Anak kong si Klaus. Sa pagkakataon ito ay parang dinudurog ang puso ko dahil sa reaksyon ng mga anak ko sa pag-alis ni Ken. Ito ang unang beses na lalayo siya muli magmula nang isilang ko ang kambal, kaya naman masakit sa akin na nakikita kong umiiyak sila. “Work work si Daddy, anak. Babalik s’ya sa…” alu ko ngunit naputol dahil hindi ko alam kung kailan nga ba babalik ang kanilang ama, at mahirap rin magsalita o mangako sa bata upang sila ay paasahin. “Babalik si Daddy, baby, so better stop crying..” alu ko at niyakap silang dalawa.“Gusto n’yo kain tayo sa Jollibee?” Masaya kong turan na agad naman kinatango ng mga anak ko.“Bee…”“Yehey! Bee..” Masaya nilang saad dahil sa jollibee ay nakalimutan nilang sandali ang pag alis ng kanilang ama. “Paano na lang ma
Two years later..“Dina, Hija pumasok na ako nakabukas kasi yung gate kaya dumeretso na ako.” Anito at inaabot ang tupperware na naglalaman ng ulam. Halos araw araw yata akong dinadalhan ng ulam ni Mama Maricel, ang Ina ni Matt, opo ‘Mama’ na ang tawag ko sa kanya at ayon iyon sa kagustuhan n’ya upang kahit paano raw ay makalimutan na ang sakit ng pagkawala ng kanyang anak na kaagad ko namang sinang-ayunan. “Salamat po, Mama.” Pasalamat ko rito at nag beso. “Asan ang mga bata? Maari ko bang hiramin muna?” Nakangiting tanong nito, mas madalas ang mga anak ko kay Mama Maricel, lalo na nung kapapanganak ko pa lang ay halos dito na siya matulog. Best friend ito ng aking Ina kaya naman ayos lang kay Mommy dahil naiintindihan n’ya ang pinag dadaan ni Mama Maricel bukod ron ay nag iisa anak si Matt. “Nasa kwarto po, Mama tulog pa po sila dahil napuyat po kagabi ng dumating si ken.” Nakangiti kong saad, kapag kasi dumarating ang kanilang ama ay ginigising sila nito at nakikipaglaro kahit pa