CHAPTER 23

"Bakit ka ba umiiyak na naman d'yan, huh, Stupid? Pwede ba tumigil ka na riyan, hindi magiging masaya ang kambal dahil sa ginagawa mo." Palatak ng kaibigan kong si Jessa, oo, nasasaktan pa rin ako sa pagkawala nila, syempre dahil isa akong ina na nawalan ng Anak.

"Halika ka nga." Anito at niyakap ang dalawang braso sa akin na lalong kinaiyak ko.

"Hays! Naiirita na ako sa iyak mo! Tumigil ka na nga huwag mo naman akong stress-in dahil baka mamaya ikaw pa maging kamukha ng Anak ko! Lugi ako na nagdadalang tao!” Anito na kinatigil ko sa pag ngaw ngaw.

“Huh!? Buntis ka na naman?”

“Oo, na naman! Kaya utang na loob tantanan mo na iyang kakaiyak mo! Naiirita ako talaga malapit ko ng busalan ang bunganga mo!"

“Sorry na! Tanggap ko naman na ang nangyari sa kambal ko pero masakit lang sa akin na aalis muli si Ken. Nanganak at nailibing nga yung mga anak ko na wala siya tapos aalis siya ulit!? Ang hirap! Ang sakit dahil aalis siyang muli para bang wala lang sa kanya yung anak namin.” Ani ko