CHAPTER 5

“Ano? Nawalan ka na ng part-time job? Bakit? Paano na iyan, anak? Saan ka na mag-aapply ulit ngayon?” may pangambang tanong ni Cynthia sa kanyang anak.

“Hindi ko pa po alam sa ngayon pero hahanap po ako. Saka, okay pa rin naman po ‘yong kita ko sa RCG. Sa ngayon po ay iyon muna ang gagamitin ko para kay Leo,” nakayukong sagot ni Zyra.

Inalis na kasi siya roon sa fastfoodchain dahil nagmakaawa si Kristine sa manager. Kahit kita naman na ‘yong customer ang nauna ay si Zyra pa rin ang may kasalanan. Sinubukan ni Zyra na magpaliwanag pero hindi iyon pinakinggan noong manager niya.

“Ano kaya kung humiram ka ng pera roon sa boss ninyo ni Lenie? Fiance naman iyon ng kaibigan mo, ‘di ba? Baka naman maawa sa iyo at bigyan ka ng pera. Sabihin mo na lang, ikaltas sa sweldo mo,” suhestyon ni Cynthia.

Napaupo na lang si Zyra sa kanilang sofa dahil sa narinig. Alam naman kasi niya na hindi ganoon kadali iyon. Isa pa, binigyan na rin siya ng kanyang boss kaya malabong pagbigyan siya nito.

“Nay, nakapagbigay na po si Sir Alexis sa akin. Ayaw ko naman pong lumapit na naman sa kanila ni Lenie. Nakakahiya na po,” sagot ni Zyra. Halata namang nainis si Cynthia sa sinagot ng kanyang anak.

“Eh, paano na natin mailalabas si Leo sa kulungan? Wala na rin akong mahingian ng tulong, Zyra. Aba, gawan mo na ng paraan iyan. Nagtatampo na sa atin ang kapatid mo dahil ang bagal daw nating kumilos!” sigaw ni Cynthia, pansin ang pagkabigo sa mga salitang binatawan niya.

“Nay, bakit naman kasi sumama si Leo sa mga ganoong klaseng tao?! Dapat nag-aaral lang siya, e. Bakit kasi ang kulit ng anak ninyo?!” galit na rin si Zyra dahil hindi na niya alam kung saan kukuha ng pera.

“Aba, at si Leo pa ang sinisisi mo? Zyra naman!” pagkatapos sabihin ni Cynthia iyon ay umalis na ito palabas ng kanilang bahay.

Naiwan na lang si Zyra roon sa sala. Iyak siya nang iyak dahil hindi na niya alam kung ano ang gagawin niya. Nang kumalma ay pumasok siya sa kwarto. Naglinis na lang siya ng kanyang gamit para hindi na niya maisip ang pag-aaway nila ng kanyang ina.

Hanggang sa nakita niya ang calling card ni Gaustav na nakaipit sa kanyang wallet. Hindi niya alam kung tama ba ang kanyang nasa isip. Kinuha niya ang cellphone at tinawagan ang number ni Gaustav.

‘Bahala na. Para mailabas ko ang kapatid ko, gagawin ko ito.’

Kaso, nakailang dial na siya pero hindi pa rin ito nasagot. Hanggang sa naalala niya ang sinabi ni Gaustav na kung sakali mang hindi siya ma-contact ay puntahan na lang siya sa kanyang condo.

Naligo na noon si Zyra at nagbihis. Bigla namang umuwi si Cynthia kaya naabutan pa niya ang kanyang anak. Galit pa rin sila sa isa’t isa pero tinanong niya kung saan papunta ang anak.

“Saan ka pupunta at ayos na ayos ka? Wala ka namang pasok sa RCG ngayon, ‘di ba?” 

“Hahanap ako ng pera para matulungan ko ang pinakamamahal niyong anak. Okay na?” matapang na sagot ni Zyra, wala na siyang pake kung magalit pa ang kanyang ina sa kanya.

“Aba, maigi naman kung ganoon. Kung kinakailangan na may ibenta kang gamit para lang makalabas ang kapatid mo, gawin mo!” sagot ng kanyang ina.

Tila tumulo ang luha ni Zyra noon dahil hindi lang gamit ang balak niyang ibenta kung hindi ang sarili na niya. Pinunasan niya ang kanyang luha at humarap sa kanyang ina.

“Alis na po ako. Pagbalik ko, tiyak na makakalabas na si Leo sa kulungan.”

Pagdating sa condominium building ay agad siyang nagtanong sa guard kung nandoon si Gaustav. Um-oo naman ang guard pero bago siya pakawalan ay tinanong muna siya kung kaano-ano niya si Gaustav.

“Girlfriend niya po ako,” pagsisinungaling ni Zyra.

Nang makarating na sa third floor ng building kung saan nandoon ang condo ni Gaustav ay may kung anong ingay siyang naririnig sa di kalayuan. Parang may nag-aaway. 

Nagulat na lang siya nang makita si Gaustav at isang babaeng may hawak na baby. Agad siyang nagtago para hindi siya makita noong dalawa pero rinig niya ang pinag-aawayan nila.

“Gaustav, maawa ka naman! Anak mo ‘to! ‘Di ba, pressured ka na dahil gusto na ng mga magulang mong magkaapo? Ito na iyon! Huwag mo naman kaming pabayaan ng anak mo!” sigaw noong babae, dahil sa narinig ay napatakip na lang sa labi si Zyra.

“Prescilla, alam nating dalawa na hindi sa akin ‘yang bata. Niloko mo ako, hindi ba? Ngayon na nabuntis ka noong lalaki, sasabihin mo na sa akin iyan? Bakit? Hindi ka na ba paninindigan noong lalaking pinalit mo sa akin?” sagot ni Gaustav.

“Bago ko siya nakilala, buntis na ako sa anak natin. Hindi ko lang alam noon kaya nakipaghiwalay na ako sa iyo. Pero maniwala ka, sa iyo itong bata!” naiiyak nang sagot noong babae.

“Alam mo, para matapos na ang diskusyon na ito ay ipapa-DNA ko ang bata sa ayaw at sa gusto mo para malaman ko kung akin talaga iyan!” sigaw ni Gaustav.

“Sige, ipa-DNA mo siya para malaman mo ang totoo. Kilala mo ako, Gaustav. Kahit kailan ay hindi ako nagsinungaling sa iyo! Minahal kita ng totoo!” sagot noong babae pagkatapos ay umalis na kasama noong bata.

Nang wala nang marinig ay agad na tumayo si Zyra para sana umalis pero nakita naman siya ni Gaustav kaya wala na siyang nagawa. 

“Z-Zyra. . .”

“G-Gaustav, sorry. Hindi ko sinasadyang marinig ang pinag-uusapan ninyo.”