Ikaapat na Kabanata

Scold

"What is this Leticia? Bakit sumasama ang anak ko sa mga ganoong rally." naalimpungatan ako ng marinig ko ang pamilyar na boses ni mommy. Kaagad na napakurap ang mata ko at parang nabuhusan ng malamig na tubig.

"Ugh." napapiyok ang boses ko nang maramdaman ang bahagyang pagsakit ng ulo ko.

"My god! Pastel, don't move." napabangon ako sa taranta ng makita ang anino ni Mommy at si Daddy na ngayo'y may kausap sa sofa. Inalalayan ako ni mommy. Parang pinukpok ang ulo ko ng malakihang metal.

"Mommy." gumaragal ang boses ko nang makita ang pag-aalala sa mukha niya. Bakit nalaman ito ni Mommy? They must be worried.

"Mabuti na lamang at sinabihan ako ni Leticia. Kung hindi ko pa nalaman baka nagpatuloy ka sa pagsama sa mga ganoong pagtitipon." nailihis ko ang tingin kay Leticia na ngayo'y nakatayo sa gilid na may tinitigan malapit sa direksiyon ni Daddy.

May nahagip ang paningin ko. Nanlaki kaagad ang mata ko nang nakita ang mga dean ang masinsinang kausap ni Daddy at sa gilid nito ay si Yves na mariing tinitigan ako.

"I-im okay mom." I shifted my gaze at mommy.

"Really? You were hit by a soccer ball in the head." napabaling si mommy doon kay Yves.

"Mr. Syjuco, I know Yves didn't do it intentionally. There was an on going soccer practice that time and to my surprise your daughter joined that..uh..rally." rinig kung sabi ng dean. Nahihimigan ko ang tono ng pagtatanong. Napatikom ang bibig ko kung sasabat ba ako o palalagpasin nalang.

"I'm sorry for this mess. Pastel might have been hooked by their beliefs and idealisms." ani ni Daddy.

I suddenly felt embarrassed that I caused a trouble. Mukhang may mga trabaho pa sila na naiwan dahil sa nangyari sa akin. At siguradong si Mommy ay umalis muna at ibinilin sa mga katulong si Kuya Achim. Inaatake ako ng pagsisi.

"Nagulat lang ako na napasama ang anak niyo sa mga ganiyang gawain. That was dangerous." the dean exclaimed. Gusto ko tuloy magtago sa kumot.

Binalingan ako ni Papa na may kaunting pagkadismaya.

Kung hindi naman nila tahasang tinaasan tuition hindi naman magkakaron ng ganito.

Drown by words, Yves shifted his sight at me. Para akong nabilaukan dahil sa seryosong mukha niya.

"And I heard she experienced difficulty in her breathing."

"She's so weak ma'am. Dapat malakas ang resistinsya ng mga sumasali doon." sabat ni Yves. Hindi ko lubos maisip na siya na nga itong nakadisgrasya at nakatama ng bola sa'kin ay siya pa itong nang-aasar.

Naiinis na napaiwas ako ng tingin sa kanila at pinagtuunan ng pansin ang side table, pinag-iisipan na ihambalos sa mukha ni Yves.

"And you are rich...I mean Syjuco's are rich. Nagulat din ang iilang professor na naroon si Pastel na nagbabandera ng mga karatula at sumisigaw" inirapan ko ng patago ang dean. Mukhang ako talaga ang punterya nilang dalawa ni Yves.

Napabuntong hininga si Mommy at hinawakan ang braso ko.

"We're very sorry to hear that. Kung ano man ang puno't dulo nitong protesta ng mga estudyante ay sigurado akong sa pamamalakad niyo, dean. Nakita ko kasi habang papunta rito ang mga estudyante na may pinaglalaban talaga. I guess you should make a move. You should take this constructively." mahabang lintanya ni Mama. Napasulyap ako sa dean na ngayo'y nawalan ng kulay at napapahiya.

"Of course." the dean hysterically said.

Yves cleared his throat. Nahagip ng mata ko ang posisyon niya.

"I'm sorry too po. But I need to go." tinanguan siya ni Mommy at Daddy.

"You need to give your sorry to Pastel too." ani ng dean kay Yves.

He nodded.

"Sorry." at kaagarang umalis. Is that a sincere sorry? Iyong hindi man lang tinapos ang salita niya at umalis ng walang pasubaling.

Pagkatapos noon ay pumasok at nurse. Binilinan niya ako ng iilang mga paalala. Minor injuries lang daw pagkadapa ko sa damuhan at ang sa pagtama ng bola.

"Okay ka na ba?" ani ni Leticia nang lumapit siya. Naroon kasi sina Mommy sa nurse at dean nakikipag-usap.

Tumango ako. "Oo, thank you. Sana hindi mo nalang sinabi kina Mommy."

She let out a heavy sigh. "Pinatawag ng dean sina Tita. Tinawagan kaagad ako ni Tita. So, I confirmed your situation."

Hinawakan niya ang kamay ko at pinisil. "That Yves. He's so cruel!" nagulat ako ng nagalit siya.

"Sabi na kasi sa iyo e. Huwag kana sumali doon."

I don't want to brought it up. Masyadong mababaw ang pananaw ni Leticia sa mga ganito. I guess she's in a vantage point of being rich. Hinding-hindi niya maiintinihan ito.

Kalaunan, sabay kaming umuwi ng parents ko. As expected, I was scolded. I just absorbed their words in my mind. Pero hindi ako nagsisi sa pagsali sa protesta.

Sumagi sa isipan ko ang malakas na pagtama ng bola sa'kin. Inatake na naman ako ng inis kay Yves. Nakakaturn off!

Dumating kami sa bahay. Laking gulat ko na naroon si Kuya Achim sa sala at kumakain ng chips. Pati sina Mommy at Daddy ay nagulat din.

"Achim" hindi makapaniwalang sabi ni Mommy. Kuya is eating chips while sitting in the sofa. Natutop ang labi ko nang makita ang maaliwalas niyang mukha.

Napabaling siya sa'min, sinusuri kami habang nakangiti.

"I'll just go back to my room." sabi ni Kuya Achim at nagtungo sa kwarto niya. Naiwang nakanganga ako pero nakita ko ang mangiyak-ngiyak na mukha ni Mommy.

"Is he finally back to his senses?" sabi ni mommy. Naroon ang galak sa mukha niya.

I somehow felt doubtful with it. Hindi ganoon kadali ang proseso ng sakit ni Kuya. Hindi sa sinisiraan ko si kuya. He might be concealing his true feelings. Knowing that he's aggressive and has a maniac thinking, he can still stage a show on us.

"Well, that's good to hear. He's improving." ani ni daddy.

"Huwag tayo magpakampante." I said out of the blue.

"Why?" si Daddy habang nagtitimpla ng kape.

"Pastel, you should be happy. Why are you skeptic with his improvements?" naging mapait ang timpla ko nang sinabi iyon ni Mommy.

Gusto ko lang naman mag-ingat. Sumagi na naman sa isip ko ang ginawa ni Kuya sa'kin. He said obscene words on me. I'm happy too that he's subtly improving but there is still that rift of doubts on him.

"Baka kasi..nagkukunwari lang si Kuya."

"What? Are you out of your mind, Pastel? Ganiyan ba ang pananaw mo sa kaniya? You're so unbelievable!" dismayed at my words, mommy walked out.

"Hayaan mo na muna. I guess she's overwhelmed with Achim. Kahit ako'y gusto ko rin manigurado. Mahirap na.." ani ni Daddy.

I nodded at him. "Sa kwarto po muna ako, Dad." paalam ko at dumiretso na sa kwarto.

Buong magdamag pagpipinta ang kinaabalahan ko. Marami akong naiisip na concept pero hindi ko mailabas lahat. I struggled again expressing my thoughts. But I continued painting it. Yun nga Lang hindi ganoon kaganda ang kinalabasan.

Bumaba muna ako para kumain ng hapunan. Mukha ring humupa na ang galit ni Mommy kanina sa'kin. Pagkatapos ay bumalik ako ulit sa room at nagmuni-muni.

Ilang oras pa ay natapos ako sa isang baybayin calligraphy. Kaagad na pinagtuunan ko ng pansin ang cellphone ko.

I'm not that sociable but I have a lot of friend request. Some people described me as a prim and proper girl but in a more primitive way, not so classy. Lahat ay inaccept ko. Nagpopped up lahat ng mga status ng bagong friends at nakitang patungkol ito lahat kay Yves.

I scrolled more and got curios about it.

May nadaanan pa akong recent post at binasa iyon. Nagulantang ako ng mabasa ang content noon patungkol sa nabuntis na babae ni Yves. Gumawa raw iyon ng mainit ng kontrobersiya dahil sa bar pa mismo sinabi ng babae. Kaya ba nagmamadali kanina si Yves? Ito ba yun? He has caused a controversy!

Binasa ko pa ang iilang posts at kahit papaano'y naawa ako sa babae na inulan ng pambabash. Mayroon pang gumawa ng mga memes at nakakatawang bantog sa babae.

Kaagad na tinawagan ko si Leticia at pati siya'y nagulat din.

"I-I can't believe this." rinig kung pagkadismaya ni Leticia sa kabilang linya.

"Ako rin." I said without filter.

Natagalan bago siya sumagot sa akin.

"Bakit? Nagulat karin ba?" parang nalunok ko ang mga sasabihin. Ngayon ko lang napansin na masyado atang kuryoso ako sa nangyari kay Yves.

"A-ah, kasi naman naaawa ako sa babaeng nabuntis niya." I laughed at the awkwardness.

"Okay. Kumusta ka na pala?" nakahinga ako ng maluwag nang naiba ang topiko namin.

Mas sumentro ito sa kaninang protesta na nangyayari. Nalaman ko kay Leticia na ang iilang mga estudyante na sumali sa rally ay pinatawan ng parusa, pinatawag ang mga magulang.

Nang natapos ang tawag ay kaagad na napasalampak ako sa kama. Napatitig ako sa kisame sa ibabaw habang iniisip ang nangyari kanina. From the protest to the accident, Yves being so rude and his controversy, Kuya Achim's improvement and all, masasabi kung ito ang mga pangyayaring bumubulosok sa isipan ko. These are the tiny shifts of my abstract day. This was just so jam-packed!

Biglaang tumunog ang cellphone kung kaya inabot ko ito ng dahan-dahan. I pressed the notification without thinking. Kaagad nanlaki ang mata ko at tinapon ang cellphone sa sahig.

Nanginginig ako sa nakita na ipinasa ni Kuya Achim. It was all links of a famous scandal porn site. At ang pinakaayaw ko sa lahat ay ang video na nagmamasturbate si Kuya Achim.

Napahiga ako sa kama na natatakot. I enveloped my body with my blanket. Pero bago iyon ay nilock ko muna ang kwarto ko at nilagyan ng mabigat na bagay ang pinto. Panay lamang ang habol ko sa hininga ko.

Akala ko ba nag-improve na si Kuya? What are those? Pilit kung nilalabanan ang isip ko na iwaksi ang mga nakita ko kanina. Natatakot ako sa mga pinanggagawa ni Kuya Achim. This is not just a simple aggressiveness of him. This is beyond serious!

Panay pa rin ang panginginig ng kamay ko. Pinikit ko ang mata ko. Pero patuloy na naglalaro sa isipan ko ang hubo't hubad na pigura.

Napasapo ako sa ulo. This should stop. Natatakot ako na baka hindi maniwala sina Mommy sa'kin kapag sinabi ko. Naglalaban ang isip ko kung sasabihin ko ba o papalampasin nalang ulit.

Nahirapan ako sa pagtulog. It was 2 am in the morning when I sleep. Sinuot ko na lamang ang headphone para iwaksi ang mga iniisip ko.

Nagising ako ng maaga. Nanatiling preska ang nangyari kagabi. Kung kaya hindi ako kumain sa bahay ng almusal at umalis na papuntang school. Dire-diretso lamang ang lakad ko patungo sa cafeteria para kumain ng almusal.

Bumungad sa akin ang mga bulungan patungkol kay Yves at sa nabuntis niyang babae. Punuan ang lahat ng seats pero may isang bakanteng upuan akong nakita. Dali-daling inakupa ko iyon at maayos na naupo.

I ordered a heavy meal for myself. Kahit papaano'y naalis sa isipan ko ang nangyari kagabi.

Si Leticia ay mukhang malalate ata dahil nagpuyat sa panonood ng movies. Good for her!

Habang kumakain ay nahagip ng tingin ko ang kakarating na si Yves na papasok sa cafeteria. Biglang namatay ang usap-usapan nila. Yves is just serious and stoic, not minding the intense stares of others.

Kaagad na napaiwas ako ng tingin ng biglaang nahagip niya ang titig ko. Sinubo ko ang kinakain at pasimpleng ngumunguya.

Nilibot ko pa ang tingin ko at lahat ay tutok sa kilos ni Yves habang nag-oorder ng pagkain sa counter.

I shrugged, shifting my gaze. I got a text from Leticia that she's on the way here. Kung kaya ginanahan ako sa pagkain. Nilasap ko pa ang linamnam ng ulam. Pero susubo na sana ako ng pagkain nang biglang sumulpot si Yves sa harapan ko dala-dala ang tray ng pagkain.

Napahinto ako sa pagsubo at mariing tiningnan siya. Hindi ko alam kung ano ang gusto niyang ma mangyari. Does he want to eat with me or I'm just assuming things?

"Can I sit here?" seryoso niyang sabi. I was off guarded with his words. The intense stares he's giving to me is making me weak. Hindi ko kayang makipagkompetinsya sa pagtitigan sa kaniya.

Nilibot ko ang paningin ko. There are no seats available. Pero nanaig ang mga malisosyosong tingin at bulungan ng mga tao. Kaagad na inatake ako ng kaba baka hinuhusgahan na ako ng mga tao. Idagdag pa rito ang kontrobersiya na kinasangkutan ni Yves.

Tumango ako sa kaniya. Dumaan naman ang kakaibang ekspresiyon sa mukha niya.

"Patapos na rin naman ako. You could occupy the table." simple kung sabi nang hindi siya tinignan. Kaagad na inayos ko ang mga pinagkainan ko tsaka tumayo.

Ayokong maging sentro ng atensiyon kung kaya ako na ang magpaparaya kahit gusto ko pang kumain.

"Aalis na ako." napaangat ng kaunti ang tingin ko at nakita ang seryoso niyang mukha. I don't know but I find it more attractive to see him wearing his serious face.

"Are you also judging me?" nagulat ako sa tanong niya nang tuluyang umupo na siya.

"I-Im not." I stammered at my words.

He shifted his gaze at me. "Then eat with me." he said misleadingly. Inatake ako ng ibat iba't depinisyon ng sinabi niya.

"I mean eat your breakfast in this table." napabaling ako sa pinagkainan ko. Hindi pa masyadong naubos ito. Pero mas nangingibabaw na kailangang umalis na ako.

"I'm full. I just don't want too much attention." ani ko.

Tatalikod na sana ako nang magsalita ulit siya. "People are really blinded by misconceptions." he chuckled. What is he talking? Na maling akala iyong may nabuntis siya?

"Next time, stay protected. Wear a condom." nanlaki ang mata niya sa sinabi ko. Pati ako'y nagulat din sa pinakawalan kung salita.

Shocked at my statement, umalis kaagad ako ng walang pasubaling. What the hell? Bakit ko nasabi iyon!

Agad na umalis ako sa cafeteria at dumiretso sa room. Nakita ko kaagad si Leticia na ngayo'y nakaupo at seryosong may kinakalikot sa kaniyang gamit. Nasa gilid naman si Winona na may binubulong kay Leticia. Kinabahan kaagad ako.

Dahan-dahan ang mga yapak ko papunta sa upuan ko malapit kay Leticia. Sana mali ang iniisip ko.

"Oh, look who's here, Leticia." nakangising sambit ni Winona. Nailihis ko ang tingin ko kay Leticia na ngayo'y iba ang ekspresiyon.

"Saan ka nanggaling?" Leticia plainly said. Is she mad?

Iniligay ko muna ang gamit ko bago nagsalita.

"I bet at the cafeteria right?" si Winona. Napabaling kaagad ako sa direksiyon nila.

Tumango kaagad ako.

"Oo Leticia." sabi ko kay Leticia. Pilit ko namang iniiwasan ang mukha ni Winona.

"With whom?" ani Leticia. Inatake agad ako ng kaba baka kung ano'ng isipin niya. Knowing Winona? She is mad at me everytime. Hindi ko alam kung ano ang puno't dulo ng galit niya palagi sa akin. And now I think she's poisoning the mind of Leticia.

"With Yves. Kasi wala ng upuan kaya pinaupo ko na lang siya at umalis naman ako kaagad."

Naging maaliwalas ang mukha ni Leticia. Bahagya siyang nakahinga ng maluwag.

She nodded. Humalukipkip lamang si Winona sa gilid at tuluyang umalis na.

Tuluyan na nga akong umupo. "Ano ba ang pinag-uusapan niyo ni Winona?" takang tanong ko.

"Na magkasama raw kayo ni Yves sa cafeteria. Good thing you didn't lie." nasaktan ako sa sinabi ni Leticia. Wala ba siyang tiwala sa'kin? I'm trying my best to ignore Yves for the sake of our friendship. Pero all this time? She has that hidden doubts on me.

"O-okay."

"Thank you best." masayang sabi niya. Pilit ko lamang siyang nginitian.

Dumaan ang ilang oras at natapos din ang morning class namin. Sabay kami ni Leticia na kumain ng lunch. She will always tell me about her IG status that's reacted by Yves. Her chats being seen by Yves and a lot of more. Paulit-ulit na lamang na sinasabi niya iyon. Nararamdaman ko tuloy na mas mahal niya pa si Yves kaysa sa akin. Napatawa na lamang ako sa mga iniisip ko.

"Do you think Yves really impregnated that girl in the bar?" tanong niya.

"I don't know." sabi ko habang nayayamot na puro ganiyan ang topiko. I'm curious with it too. Pero gusto ko rin naman minsan na ipagsawalang bahala iyon. It's not our problem to solve for.

"I bet no." salida niya. I just shrugged.

Nang natapos kaming kumain nag-iba ang direksiyong pupuntahan namin. Siya ay pupunta sa Soccer Department. Ako naman ay pupunta sa Art Club Office.

Pagdating ko sa Art Club Office nagulat akong may mga sapatos na naroon sa labas. Maybe visitors or students. Dire-diretso ang lakad ko papasok sa office. Kaagad na nadatnan ko ang mga soccer players kabilang si Piettro at Yves.

"Uh-h. Goodafternoon." nahihiyang sabi ko. Ngumisi kaagad si Piettro at nilapitan ako.

"Kumusta na ang ulo mo?" tanong niya.

"Okay naman." nilibot ko ang paningin ko, nagtataka kung bakit narito sila.

"Napabisita kayo ata?" takang tanong ko. Nahagip kaagad ng tingin ko si Yves. Nagkatitigan kami.

"Kami lang. Si Piettro ikaw talaga ang sadya niya." humalakhak ang mga kasama niya. Puwera na lamang kay Yves na ipinanganak na seryoso.

"Gusto ko sanang sumali sa Art Club." ani ni Piettro.

"Hindi ka ba mahihirapan na i-balanse ang oras mo sa soccer at art?"

He shook his head. "Sa tingin ko kakayanin naman."

Napatango ako. Biglaang tumayo si Yves kaya napabaling lahat kami sa kaniya.

"Saan ka pupunta dude?" ani ng isang kasama nila.

"Bibili lang."

"Ng ano?" tanong ni Piettro.

"Condom. May nagsabi kasi sa aking eksperto para raw protektado palagi." makahulugang sabi niya sa lahat at umalis. Napahalakhak naman lahat sila pati si Piettro.

Pinamulahan kaagad ako ng mukha. He's freaking teasing me!

"Pagpasensyahan mo na si Yves. Kung ano ang pinagsasabi." si Piettro sa akin.

"Yung mokong nayon! Sa tingin niyo makakabuntis ng ganoon? Eh, handa at protektado iyon palagi sa giyera." napapikit ako sa sinabi nila.

"Kaya ako rin hindi naniniwala na siya ang ama noon ng babae. Baka gusto lang i-anunsiyo dahil maganda lahi ni Yves." tumawa ulit sila.

"Puwera nalang kung mahal na mahal niya ang babae. Wala ng proteksiyon na kailangan pa. Dire-diretso agad." sambit ng isa na mas nagpa-ingay sa kanila.

All I could do is to block my ears and let my eyes roamed at them. They are talking casually like a normal thing. Ganoon talaga siguro kapag ganito ang pinag-uusapan ng mga lalaki.

"Hey, guys may babae rito." pagpapatigil ni Piettro.

Humingi naman sila ng paumanhin. Nag-usap na lamang kami ni Piettro patungkol sa Art Community ng school. We talked a lot. Pero hindi parin maalis ang sinabi ni Yves kanina. That condom! Bakit ko nga ba sinabi iyon!

"Are you okay? You spaced out." napansin ata iyon ni Piettro. Kaagad na umayos ako.

"W-wala. May iniisip lang." ngumiti ako at tumango na lamang siya.