"Kiki?" Nanlaki ang mga mata kong tumingin sa kanya. Narinig kong nagsinghapan ang mga studyante dahil sobrang bulgar yung pagkabigkas ni Hunter ng salitang kiki. "Anong kiki?" Lintek na 'to! Ang bastos. Kung anong lumalabas sa bibig. "Kiki like kiki. I don't know what it is but that's what Buwboy called that. "It taste different but yeah it's yummy."Fuck! Kailangan pa ba talagang sabihin yun Hunter Cole?Pagtingin ko sa mga studyanteng nandun pigil na ang mga ngiti sa mga labi ni. Pero ang bebegirl ko, chill lang, no reaction pa rin."Agh! And that unlimited BJ—"Mabilis kong tinakpan ang bibig niya. "Enought. You don't need to say that angmore. There are students here. Ang bastos mo."He looked at me annoyed and confuse. Masungit nitong tinanggal ang kamay kong tumakip sa bibig niya at maldito itong tumingin sa akin. "What bastows? I'm not bastows. You are asking me, what did I eat before coming with you so that's it. I ate kiki-yum with unlimited bj for only sixty nine pesos. A
But of course I won't allow that. The next morning I asked the HR head to assign Miss Gasis to my office. Sakto lang din dahil tinanggal ko ang magnanakaw kong driver at nag-resign naman ang asawa niya na dating sekretarya ni Kuya Kambal. Kampi talaga sa akin ang tadhana sa pagkakataong ito. Isa pa hindi ako papayag na dededmahin niya ako nang ganun ganun lang. I am Cairo Ford Myers Sandoval and no has ever done that to me. She's a challenge. She's not like any other girls and I want her. Now I am sure that she's not a minor anymore. She's no longer a kid. Call me possessive and territorial but that's who I am. I have to guard my Sunshine. I can't allow someone to have her. That's how our beautiful love story started. Being with my Sunshine is one of the happiest days of my life. Kahit pa sinusungitan niya lang ako ayos na iyon sa akin basta kasama ko lang siya. That day when something special happened between us I feel like I'm the luckiest man on earth. I couldn't wish for more,
"Kuya! Kuya! You won't believe this. Guess who I bumped into the airport?"Lahat kami natigil at napalingon sa bagong dating at humahangos pa na si Hunter. Kadarating lang nito galing ibang bansa. Nandito kaming magkakapatid ngayon sa opisina ni Kuya Gustavo dahil nagpa-plano kami paano kumbinsihin si Kuya Gaston na magpa-opera ng mata niya. "Woah Kuya! You really won't believe it. I saw..." but he was cut off when Thunder stood up and gave him a meaningful look. ""Why are you just now, Hunter Cole? Take your seat. You're interrupting the meeting." Pormal nitong sabi. "Oh you're having a meeting? I'm sorry. I didn't know. I just have to tell Kuya Ford what I saw in the airport today." Nagtataka akong tumingin sa kanya pero pagtingin ko kay Thunder lalong kumunot ang noo nito sa kakambal niya."So Kuya Ford, here's the thing, when I was on my way out—""Talk about it later, Hunter Cole." Putol ulit ni Thunder kay Hunter. "H-huh?""I said later." Thunder said firmly. Anong proble
This is the last part, hinati ko sa lima dahil gusto ko ding malaman niyo kung anong ganap sa buhay ng ating pinaka mahangin, pinaka ggss pero pinaka sweet na Blue Eyed Maligno. Sana may napulot kayong aral sa pagmamahalan nina Ford at Margarette. Maraming salamat sa suporta ninyong lahat. See you in my next story, Avangers!Life is short always choose to be happy!Labyu! Amping mong tanan! :)__________________________I though everything was okay between us but my heart crushed when Aelia told me that we can't be together anymore. She don't want me to be part of her life anymore. Ayaw niya na sa akin at kung gusto kong bumawi sa mga bata na lang. She's only good to me because she's doing the kids a favor. She changed a lot. She's no longer the Aelia that I used to know. Hindi na siya ang Aelia na basta na lang pumapayag sa kung ano ang gusto ko. She had her words now. She decides for us, on her own, on her terms.Pero inintindi ko lahat dahil kasalanan ko naman. Mabuti na nga lan
"Gising na ba yang palamunin mo, Rosita?"Napaigtad ako sa lakas ng boses mula sa labas ng silid ko. Galit ang boses ni Tiyo Lando sabay kalampag ng aking pintuan. Mabilis akong bumangon at sumilip sa labas ng bintana. Madilim pa. Hindi ko alam kung anong oras, may orasan sa silid ko pero hindi ako marunong bumasa. "Wag kang maingay Lando, natutulog pa ang bata." Saway ni Tiya sa kanya pero lalo lang kinalampag ni Tiyo ang pintuan. Sa lakas ng pagkakalampag niya sigurado akong magigising pati ang mga pinsan ko. At kapag nagising ang mga ito, tiyak mamaya ako na naman ang pagbubuntunan nila ng galit. "Lintek naman, Rosita! Ako pa ang mag-a-adjust! Pamamahay ko rin 'to baka nakakalimutan mo! Bat ka pa kasi nagdagdag ng palamunin dito!? Alam mo namang mahirap ang panahon ngayon. May tatlo ka pang anak na pinapaaral, nagdagdag ka pa. Bakit di mo nalang ibalik ang batang yan sa DSWD?"Nagtatalo na naman silang dalawa. Araw-araw ko na itong narinig mula sa kanila. Ramdam ko naman na una
"You really love Cai that much huh?" Napangiti ako sabay tingin sa larawan ni Cai na nasa cellphone ko pagkarinig sa sinabi ni Trina. Of course I love my baby so much. Sino ang hindi mamahalin ang isang napaka cute na nilalang sa balat ng universe?"Yeah he's my baby, Trin. You know that." I answered smiling. Lumapit ito sa akin at nakisilip sa phone ko. " Swerte naman ng baby na yan, love na love ng mommy."I smiled, glance at her and back to my phone. "Cai loves me too, Trin. He's the only one I have kaya love na love ko siya.""Buti pa si Cai love na love mo. Sana all na lang talaga kay Cai. All out ang love ni Mommy dinaig pa ako na hanggang ngayon no jowa pa rin." Lalo akong napangiti sa sinabi ni Trina. It's true that I really love Cai so much. After all what I've been through Cai is the one who taught me how to love again. Kaya siya lang sapat na. Ayos na akong kami lang dalawa.Cai is my precious.His name is Cairo. My fur baby. A one year old white Pomeranian dog. A gift
"Nurse V, tumawag ang secretary ng Boss. Pinapatawag ka sa Office of the Director ngayon din."Kunot noo akong tumingin sa kasamahan kong nurse na kumausap sa akin." Bakit daw?" Kakasimula ko pa lang kumain."Walang sinabi eh. Basta hinanap ka lang at pinapapunta doon. Bilisan mo na Nurse V at baka importante. Now daw kasi eh."Agad akong napatayo at nagmamadaling iwan ang pagkain na hindi pa nangalahati. Ilang subo pa lang ang nagawa ko dahil kaka-break ko lang. Ang kape na bagong timpla ay hindi ko man lang nainom. Gutom pa ako."Narinig niyo ba ang balita? Kaya pala nandito si M2 kahapon dahil—""Nars V!""Yes po!" Nagmamadali kong niligpit ang baonan ko. "Bilisan mo na, iwan mo na yan dyan kami na bahala." "Yes po! Andyan na po." Uminom ako ng tubig at binalik ang baonan ko sa locker. Kakainin ko nalang mamaya pagbalik ko. Ganito madalas ang senaryo dito sa ospital hindi lang naman ngayon kaya sanay na ako. Minsan nga sa dami ng pasyente hindi na kami nakakakain ng maayos. "Ma
Inis akong sumunod sa kanya sa loob ng opisina niya. Pagkarating ko doon nakita ko ang basag na mesa at ang bubog na nagkalat sa sahig.His office is quite big. Painted all in white. One part is a glass wall kung saan makikita ang magandang view sa labas. May isang silid sa loob, may malawak na receiving area at maliban sa sofa at coffee table na nandun wala na itong iba pang gamit. "I'm losing blood and you're gonna stand there? Kapag ako namatay, kalagon ta gid ka."That made me snapped back into reality. Hindi ko man naintidihan yung huling sinabi niya pero lumapit ako sa kanya."Take the first aid kit, it's there inside the room."Tinuro niya ang nakasarang silid sa dulo pero kunot noo akong tumingin sa kanya. Nakaupo na ito ngayon sa sofa, nakasandal ang likod, namumutla at malalaki ang pawis sa noo."I called my brother. He said he used it last time kaya nandun sa loob. Kunin mo na bilis."Seryoso ba? Papasukin niya ako sa silid na yun? What if? What if susundan niya ako doon t
This is the last part, hinati ko sa lima dahil gusto ko ding malaman niyo kung anong ganap sa buhay ng ating pinaka mahangin, pinaka ggss pero pinaka sweet na Blue Eyed Maligno. Sana may napulot kayong aral sa pagmamahalan nina Ford at Margarette. Maraming salamat sa suporta ninyong lahat. See you in my next story, Avangers!Life is short always choose to be happy!Labyu! Amping mong tanan! :)__________________________I though everything was okay between us but my heart crushed when Aelia told me that we can't be together anymore. She don't want me to be part of her life anymore. Ayaw niya na sa akin at kung gusto kong bumawi sa mga bata na lang. She's only good to me because she's doing the kids a favor. She changed a lot. She's no longer the Aelia that I used to know. Hindi na siya ang Aelia na basta na lang pumapayag sa kung ano ang gusto ko. She had her words now. She decides for us, on her own, on her terms.Pero inintindi ko lahat dahil kasalanan ko naman. Mabuti na nga lan
"Kuya! Kuya! You won't believe this. Guess who I bumped into the airport?"Lahat kami natigil at napalingon sa bagong dating at humahangos pa na si Hunter. Kadarating lang nito galing ibang bansa. Nandito kaming magkakapatid ngayon sa opisina ni Kuya Gustavo dahil nagpa-plano kami paano kumbinsihin si Kuya Gaston na magpa-opera ng mata niya. "Woah Kuya! You really won't believe it. I saw..." but he was cut off when Thunder stood up and gave him a meaningful look. ""Why are you just now, Hunter Cole? Take your seat. You're interrupting the meeting." Pormal nitong sabi. "Oh you're having a meeting? I'm sorry. I didn't know. I just have to tell Kuya Ford what I saw in the airport today." Nagtataka akong tumingin sa kanya pero pagtingin ko kay Thunder lalong kumunot ang noo nito sa kakambal niya."So Kuya Ford, here's the thing, when I was on my way out—""Talk about it later, Hunter Cole." Putol ulit ni Thunder kay Hunter. "H-huh?""I said later." Thunder said firmly. Anong proble
But of course I won't allow that. The next morning I asked the HR head to assign Miss Gasis to my office. Sakto lang din dahil tinanggal ko ang magnanakaw kong driver at nag-resign naman ang asawa niya na dating sekretarya ni Kuya Kambal. Kampi talaga sa akin ang tadhana sa pagkakataong ito. Isa pa hindi ako papayag na dededmahin niya ako nang ganun ganun lang. I am Cairo Ford Myers Sandoval and no has ever done that to me. She's a challenge. She's not like any other girls and I want her. Now I am sure that she's not a minor anymore. She's no longer a kid. Call me possessive and territorial but that's who I am. I have to guard my Sunshine. I can't allow someone to have her. That's how our beautiful love story started. Being with my Sunshine is one of the happiest days of my life. Kahit pa sinusungitan niya lang ako ayos na iyon sa akin basta kasama ko lang siya. That day when something special happened between us I feel like I'm the luckiest man on earth. I couldn't wish for more,
"Kiki?" Nanlaki ang mga mata kong tumingin sa kanya. Narinig kong nagsinghapan ang mga studyante dahil sobrang bulgar yung pagkabigkas ni Hunter ng salitang kiki. "Anong kiki?" Lintek na 'to! Ang bastos. Kung anong lumalabas sa bibig. "Kiki like kiki. I don't know what it is but that's what Buwboy called that. "It taste different but yeah it's yummy."Fuck! Kailangan pa ba talagang sabihin yun Hunter Cole?Pagtingin ko sa mga studyanteng nandun pigil na ang mga ngiti sa mga labi ni. Pero ang bebegirl ko, chill lang, no reaction pa rin."Agh! And that unlimited BJ—"Mabilis kong tinakpan ang bibig niya. "Enought. You don't need to say that angmore. There are students here. Ang bastos mo."He looked at me annoyed and confuse. Masungit nitong tinanggal ang kamay kong tumakip sa bibig niya at maldito itong tumingin sa akin. "What bastows? I'm not bastows. You are asking me, what did I eat before coming with you so that's it. I ate kiki-yum with unlimited bj for only sixty nine pesos. A
"What's wrong with you Hunter? Kanina ka pa pabalik-balik sa washroom ah."Naa-alibadbaran na ako sa nakababata kong stateside na kapatid dahil kanina pa labas masok sa washroom. Hindi ako makapag- concentrate sa report na binabasa ko dahil sa kanya. Sinama ko ito galing Davao dahil may kikitain akong kliyente mamaya para sa itatayong bagong branch ng ospital namin. Kaso mula nang dumating kami dito sa hotel si Hunter wala nang ginawa kundi ang maglabas masok sa washroom. Nakabakasyon kasi sila ngayon ng kambal niyang si Thunder dito sa Pilipinas pero ito lang ang sumama sa akin. Si Thunder may sariling lakad. "Kuya, please bring me to the hospital. I think I'm dying." Yudeputa! Dying agad? "Lintian! Naano ka haw?" Tumayo na ako at lumapit sa kanya. Namumutla na ito at pawisan na ang noo habang hawak ang tiyan nya. Magtatanong pa sana ako ulit pero hindi ko na nagawa dahil muli itong tumakbo pabalik sa washroom. Sunod kong narinig ang pagsusuka niya at malakas na tunog ng ut8t
Mabilis na lumipas ang mga araw. Ang saya ng bakasyon namin ng mga bata. Hindi ito nauubasan ng mga kwento tungkol sa mga ginagawa nila ng mga pinsan nila. Kung nag-eenjoy ang mga anak ko kasama ang mga pinsan nila, lalo naman ako.Sobrang saya ng mga araw ko dahil sa horse backriding namin ni Ford. Araw-araw may session kaming dalawa. Kung saan-saan kami nakakarating at syempre kasama na dun sa horseback riding namin alam mo na. Pero syempre nag-iingat kaming dalawa. Hindi na rin kami nawawala ngayon ng cabana. Hindi ako tinitigilan ni Ford, kapag nakabenta tumitira. Kulang na lang na ihi ang pahinga ko. Hindi na nga ito tumutulong sa mga kuya niya dito sa hacienda dahil ayaw lumayo sa akin. Kung tumutulong man, ilang oras lang, umuuwi ito para magmeyenda kuno. Pero ibang meryenda naman ang gusto. Ayaw niyang patalo sa mga kapatid niya na minsan narinig kong nag-uusap kung ilan ang gustong anak nila.Si Kuya Gustavo at Ate Chichay ay magli-lima na ang anak. May kambal, si Hera at
Finally another story has come to an end. We're in the last chapter of the fourth installment of Sandoval Series, Avangers! Maraming salamat sa pagsama niyo sa akin, sa iyakan, tampuhan kiligan, bakbakan at hanapan!Sana may natutunan kayong aral sa kwentong pag-ibig nina Cairo Ford at Ville Margarette. Hanggang sa susunod na kwento ng isa sa mga blue eyed maligno. Daghang Salamat sa inyong tanan!'Til my next story. Amping ta!________________________________"Hold on Baby." Sinunod ko ang sinabi niya, hindi ako gumalaw at niyakap ko ang kamay sa balikat niya. Nasa ibabaw pa rin kami ng kabayo. I'm still straddling him. My both legs are wrapped on his hips while my hands are hugging his nape. His one hand is hugging me preventing me from falling. I'm slowly moving on top of him, grinding, rubbing my wetness making him wet of my juice.Tuluyan na akong nagupok ng apoy ng kamunduhan. Iniliayad ko ang aking katawan at patuloy na gumagalaw na tila sumasayaw sa ibabaw niya. Saksi an
"C'mon Baby, swim with me! The water is so nice. Jump!"Natatakot ako pero parang may kung anong pwersang humihila sa akin para sumama sa kanya. Well it's not bad to be adventurous sometimes, yeah? Wala naman sigurong tao sa parteng ito ng hacienda. "No one's coming here today. I already told the guards."Ah kaya pala malakas ang loob maghubad.Panty at bra lang ang natira sa akin at tuluyan na rin akong tumalon para samahan siya. Pagkatalon ko agad niya akong niyakap. Napuno ng halakhakan namin ang buong paligid. Ang sarap ng tubig, hindi ito malamig.Nagpapaligsahan kaming dalawa kung sino ang magaling lumangoy at sumisid. Marunog akong lumangoy dahil pina-train ako ni Mommy at Daddy nung maliit pa ako pero hindi ako gaano magaling sumisid, talo ako ni Ford. Bigla nalang itong sumusulpot sa harapan ko, nagugulat lang ako kapag niyayakap niya ako sabay hawak sa pagkababae ko. Cairo Ford and his dirty and naughty tricks. Matagal kaming naghaharutan sa tubig nang mag-aya ito sa aking
"Sunshine meet Pocholo. He is an Arabian black horse, my big buddy."The horse neighed as if he understands that Ford is introducing him to me. He is a very handsome black horse. He has a finely chiseled head, dished face, long arching neck and high tail carriage."Poch, this is my Sunshine, the one I'm telling you before, my baby." Ngumiti siya sa akin at nilahad ang kamay para lumapit sa kanya. "Come here Baby. Don't be scared, Pocholo is a nice boy."Tumingin naman sa akin ang kabayo at kahit hindi ito nagsasalita parang sinasabi nito sa aking wag akong matakot sa kanya.Humakbang ako palapit sa kanila at marahang hinaplos ang ulo ng kabayo. "Hi Pocholo! Nice to meet you." I greeted the horse smiling and as if he understands what I said because he moved his head a little. "Woah, that's nice. I like Pocholo, Daddy."Ford smiled and held my hand. "I told you, you will like my big buddy. C'mon let me and Pocholo tour you around the hacienda."With that maingat niya akong pinasakay sa