CHAPTER 5: THE BEGINNING

[You’ll be in my heart…]

Nakapikit kong kinapa-kapa ang phone ko sa uluhan ko para patayin ang alarm. Minulat ko lang ng konti ang kaliwang mata ko para makita ang screen. Pipikit na sana ako nang mapansin ang side table.

Bakit may lamp dito? Tsaka nasaan ang T.V. na dapat nasa harapan ko lang?

Pupungay-pungay ko pang inilibot ang mata ko sa lugar. Nagising ako nang tuluyan nang makitang nasa kwarto ako. Nasa sala ako kagabi ah? Hindi kaya…

Agad kong kinapa ang katawan ko. May damit at underwear pa naman ako. Wala namang masakit sa akin, actually ang gaan pa ng katawan ko. Agad akong tumayo at halos takbuhin ko na ang daan papuntang sala. 

Napahinto ako sa bukana ng hagdan nang makita ko siya na naka-upo na sa sofa at nagkakape habang may tinitipa sa laptop. Prenteng-prente na para bang ang tagal na niyang nakatira sa bahay na ‘to. Nangunot ang noo ko nang may nakita akong unan sa may armrest ng sofa.

Ibigsabihin dito siya natulog? Pero paano ako nakarating sa kwarto ko–

“Have you slept well?” 

Napakurap muna ako ng ilang beses nang marinig ang boses niya. Ako ba ang kausap niya? Alam niya bang nandito ako?

Napasinghap ako nang tumingin siya sa akin. His deep brown eyes met mine that made me feel drowning. His messy hair, well-defined jaw, the rays of morning sun kissing his smooth skin… God, how can he be this handsome? 

Huh? Pinagsasabi mo, Aki? Antok lang ‘yan.

“I’m asking you.”

Bumalik ako sa reyalidad nang pumitik siya, “Ano… oo.”

Gusto kong i-umpog sa pader ang ulo ko sa naging sagot ko. Bakit ba lagi akong wala sa sarili kapag kinakausap siya? Nababaliw na ba ako?

Nakita ko siyang umuling at binalik ang mga mata sa laptop. “I prepared you breakfast at the counter.”

“Huh?” tanging nasabi ko sa kaniya. “Anong meron? Birthday mo?” dugtong ko habang bumababa sa hagdan. Doon na nanuot ang amoy ng pancakes at hot chocolate sa ilong ko, at dahil bida-bida rin ang tiyan ko, talagang tumunog pa siya.

I heard him click his tongue, “If you don’t want to, then don’t eat it.”

Tumawa ako nang mahina, “Joke lang, lodicakes! Salamat ha,” litanya ko habang natatakam sa pagkain na nasa harapan ko. 

Sarap na sarap ako pagkain ko to the point na nagha-hum pa ako habang kumakain. Ngayon ko lang ulit naranasan na may naghanda sa akin ng breakfast simula nang pinalayas ako ng ina kong may saltik.

Infairness, masarap ang luto niya.

“You’re so messy,” reklamo niya nang dumaan siya sa harapan ko para kumuha ng tubig sa ref.

Kumunot ang noo ko at ngumuso, “Hindi ba pwede na i-compliment mo naman ako? Puro na lang pang-aasar at reklamo naririnig ko sa’yo!”

Tinaasan niya lang ako ng kilay habng binababa ang pitsel ng ubig. Aba, napaka-attitude naman nito. Daig pa si Zarmin mag-maldita. Inirapan ko na lang siya tsaka sinubo ang huling piraso ng pancake na natira sa plato ko. Tumayo ako para ilagay sa lababo ang mga kinainan ko nang napansin kong pinapanood ni Zake ang bawat galaw ko mula sa may ref. At dahil good mood ako, may pumasok na kalokohan sa isip ko.

Sakto naka-silk nighter lang ako. Nagsimula na ako maglakad nang dahan-dahan papunta sa kaniya. I met his gaze with my most seductive eyes, may pakagat-labi pa ako habang kunwaring inaakit siya. Gusto kong matawa nang bigla siyang tumayo ng maayos at pilit na iniwas ang mga mata sa akin.

“Why won’t you look at me now?” I asked in a whisper when I reached him, encircling my hands around his nape.  

I stifled my laugh when I saw his adam's apple move. May nagising yata ako.

“Get lost. You don’t want to see what I am going to do to you,” he threatened me with his hoarse voice.

Imbis na sundin siya ay pina-ikot ko pa ang daliri ko sa bandang dibdib niya, “Oh really?  What are you going to do–”

My breath got hitched when he aggressively switched our places, pinning me against the ref’s door. He put his right arm at my right side, and his left hand moved to my chin. He grabbed my chin gently to look at him. Shit, ayan na, kulit mo kasi, Aki!

I cleared my throat as I pushed him away, “Joke lang naman,” I laughed awkwardly while trying to run away from him. “Sige, ano… asikaso na pagpasok sa work…” Patakbo na akong pumunta ng hagdanan, “Bye!”

Pakshet. Ano ba ‘yung ginawa ko? Nabaliw na yata talaga ako, eh! 

Bitbit ko ang kahihiyan na ‘yon hanggang sa pumasok ako sa office. Hindi nila ako makausap nang maayos dahil paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ‘yung kahihiyan na ginawa ko kanina.

“Ma’am?” Kayci, my assistant, addressed me as she knocked on the door.

I dropped my pen and looked at her, “Yes? May nakalimutan ba akong i-check na profile?”

Umiling siya sa akin at binuksan ng mas maluwag ang pintuan, “May naghihintay po sa inyo sa lobby. Hinahanap daw po kayo.”

Kunot-noo akong tumango sa kaniya, “Sige, sunod ako.”

Umalis na siya, at ako naman ay tinapos ang pag-lilista ng mga kailangan sa studio. Nag-ayos lang ako nang bahagya tsaka napagdesisyunang lumabas na. Natakam ako bigla sa kape kaya naisipan ko munang pumunta ng pantry.

May ilang empleyado na ngumingiti at bumabati sa akin habang naglalakad ako pa-pantry.

“Grabe, ang gwapo ‘no?”

“Oo, parang galing sa comics ‘yung itsura. Sino kaya hinihintay no’n dito?”

“Ang rinig ko si Ma’am Aki raw. Baka mag-aapply dito.”

“Sinong mag-aapply?” singit ko sa usapan ng dalawang babae na nasa pantry. Napaigtad sila sa gulat pero nakabawi rin naman agad. 

“Ah… may lalaki po kasi na naghihintay raw po sa inyo sa may lobby,” sabi ng isang babae. Halata sa pamumula niya na kinikilig siya. “Boyfriend niyo po ba, Ma’am?”

Napangiwi ako sa tanong niya, “Tsismosa ka. Doon ka na nga!”

Napahagikhik silang dalawa tsaka nagpaalam para umalis. Umiling lang ako at kumuha ng tasa para magtimpla ng kape. Nang matapos ay dumiretso na ako sa lobby. 

Halos mabitawan ko ang tasa ko sa gulat nang makita ko ang pamilyar na pigura ng lalaki. Naka-roll up ang sleeves niya hanggang siko habang naka-cross legs. Parang siya ang may-ari ng lugar sa pustura niya.

Aalis na sana ako pero nakalingon na siya sa gawi ko. Lalo akong kinabahan nang naglakad siya palapit sa akin. Umawang ang labi ko nang bigla siyang pormal na yumuko.

“Good morning, my highness."