CHAPTER 3: TIED KNOT

“Inggrata ka! Ikakasal ka na pala hindi pa namin alam,” bulalas ni Kaysa nang makapasok sa kwarto ko. 

Huminga na lang ako nang malalim habang sinusubukang ikalma ang sarili. Galit na galit pa rin ako sa ginawa ni Zake kahapon. Pinahiya na nga ako kahapon dahil do’n sa nakita niya sa social media account ko, pianahmak pa ako kay Dad. Kung hindi rin talaga siya kupal, eh.

“Can you stop murdering someone in your mind? Nagugulo ‘yung pagme-makeup ko sa ‘yo,” iritadong sabi ni Zarmin habang tinataktak ang brush sa gilid niya.

“Nagugutom na ako,” nakasimangot na sabi ko. Kanina pa kasi talaga akong walang kain kasi tinatamad ako kumilos. Kung hindi pa ako sinugod ni Zarmin dito sa kwarto baka hindi talaga ako bumangon sa higaan ko.

Napalingon kami nang bumukas ang pinto at lumabas doon si Elyn at Collene na may hawak na mga take-out galing sa fast food chain.

“Yey–”

“Maupo ka!”

Pabagsak akong naupo sa upuan nang htakin akoni Zarmin pabalik. Nakakainis talaga ‘to!

“Oh, kainin mo mamaya. Ikaw hindi ka talaga nagsasabi. Kung hindi pa nag-chat si Zarmin sa group chat baka hindi pa rin namin alam,” pagbubunganga sa akin ni Elyn nang ibigay niya sa akin ang pagkain.

“Arranged marriage pala ‘yan ‘no? Paano pala si Ritch niyan? Kayo pa rin ba no’n? Letse ka kasi, hindi ka nagkukwento!” sunod-sunod na litanya ni Kaysa habang ngumunguya ng burger.

Nang marinig ko ang pangalan niya para akong sinaksak sa dibdib nang paulit-ulit. Pinilit ko na lang ngumiti kahit parang napupunit ang puso ko, “He’s happy, and that’s what matters the most to me right now.”

I wish I was that girl, though.

May itatanong pa sana ulit si Kaysa nang takpan ni Collene ang bunganga niya. Pinilit ko na lang na ngumiti para mapagaan ang loob ko kahit pa peke lang iyon.

Nag-kwentuhan na lang kami habang inaayusan pa ako ni Zarmin. They may be a headache sometimes, but I won’t be here where I am without them. Nang matapos ay sila naman ang nag-ayos ng mga sarili nila at nauan na sa venue ng kasal. Pinaliguan nial muna ako ng mga plastik na compliments bago tuluyang umalis. 

Napatingin ako sa salamin sa harapan ko. Wearing a white plain gown and a veil. I’ve already imagined myself like this before… but not today, not with this situation, not with this man.

“Papasok na po kayo within 30 seconds po.”

Napatango na lang ako sa sinabi ng babae sa gilid ko na inaayos ang pinakadulo ng gown ko. 

Napakapit ako nang mahigpit sa bouquet ko nang unti-unti nang bumukas ang pintuan sa harapan ko. Sinalubong ako ng napakalamig na hangin kasabay ang palakpakan ng mga tao. Pinilit ko na tumingin sa harapan kung saan naghihintay si Zake katabi ang kuya ko na may nakakaasar na ngisi sa mga labi.

Nang makailang hakbang na ako ay sinalubong ako nina Mom and Dad. Hinawakan nila ako sa magkabilang braso ko. Ramdam ko ang mahihing pagkurot sa akin ni Mom, “Smile,” bulong niya sa akin na ginawa ko na lang.

Ginawa ko na lang ang mga dapat gawin para matapos na ako kaagad dito. 

“You may now kiss the bride.”

Habang naghihiyawan ang mga tao, kumakalabog sa kaba ang puso ko. Hindi ko mapigilan sa panginginig ang mga kamay ko nang iangat na ni Zake ang veil. 

Nang hawakan niya ang panga ko ay parang mapipigtas ang hininga ko. And with a second, I felt his soft lips against mine. May something sa loob ko na gusto siyang itulak palayo pero hindi ko kaya. Do’n ko lang din naramdaman ang mga luha kong nagpadausdos sa pisngi ko.

“Don’t overreact. It was just a kiss,” he said when he already ended the kiss.

After the ceremony, someone from the office texted me. May mga trainees daw na nag-aaway. Kahit marami pa dapat akong gagawin, I left the venue secretly. Tinext ko na lang si Dad about sa issue na kailangan kong i-resolve…

Or more like gusto ko lang tumakas sa lugar na ‘yon.

Nang makarating ako sa parking lot, may naririnig akong nag-aaway hindi kalayuan mula sa kinatatayuan ko. 

“Wala nang tayo kaya tinanggap ko ang offer ni Dad.”

Wait, that voice is familiar. Dahil sa curiosity, sinilip ko ang mga nag-uusap na ‘yon nanglaki ang mga mata ko nang makita si Zake na may kausap na babae. Hindi ko mamukaan ang babae dahil nakatalikod ‘yon sa direksyon ko.

“Did I agree with that? You’re making decisions without me!”

Gusto ko pa sana makinig pero nagtagpo ang mga mata namin ni Zake. Shit, bakit ba ang talas ng pakiramdam niya?

Tatakbo na sana ako palayo nang marinig ko ang mga huling sinabi ni Zake.

“I can’t even see myself marrying you. I guess I married the right person now.”