Novel-novel oleh ho_mnemsis

[You’ll be in my heart…]Nakapikit kong kinapa-kapa ang phone ko sa uluhan ko para patayin ang alarm. Minulat ko lang ng konti ang kaliwang mata ko para makita ang screen. Pipikit na sana ako nang mapansin ang side table.Bakit may lamp dito? Tsaka nasaan ang T.V. na dapat nasa harapan ko lang?Pupungay-pungay ko pang inilibot ang mata ko sa lugar. Nagising ako nang tuluyan nang makitang nasa kwarto ako. Nasa sala ako kagabi ah? Hindi kaya…Agad kong kinapa ang katawan ko. May damit at underwear pa naman ako. Wala namang masakit sa akin, actually ang gaan pa ng katawan ko. Agad akong tumayo at halos takbuhin ko na ang daan papuntang sala. Napahinto ako sa bukana ng hagdan nang makita ko siya na naka-upo na sa sofa at nagkakape habang may tinitipa sa laptop. Prenteng-prente na para bang ang tagal na niyang nakatira sa bahay na ‘to. Nangunot ang noo ko nang may nakita akong unan sa may armrest ng sofa.Ibigsabihin dito siya natulog? Pero paano ako nakarating sa kwarto ko–“Have you sle

“You’re nosy, too.”“Ay, mama mo blue!”Nabitawan ko ang cup noodles na hawak-hawak ko dahil sa gulat, buti na lang hindi ko pa ‘yon nalalagyan ng mainit na tubig. Sinamaan ko nang tingin si Zake na chill na chill na nakaupo sa sofa ng bahay ko.Nilapag ko ang mga gamit ko sa counter ng kusina, “Anong ginagawa mo dito?”He shrugged, “Your Dad told me that this is our house.”Napakunot na lang ako ng noo. Takte talaga ‘tong tatay ko. Maparaan talaga, eh.“We need to split the bills here. Siguro naman may trabaho ka,” sabi ko habang hinahanap ang snacks ko. Lalong kumunot ang noo ko nang mapansing wala na ang snacks na binili ko sa supermarket kahapon.Nasaan na naman ba ‘yon—Napalingon ako sa gilid ko nang may narinig akong nagbukas ng pakete. Halos madapa pa ako nang tumakbo ako papunta kay Zake. Ang punyeta, kinuha ang snacks ko!“Hoy! Akin ‘yan– Ay!”Ramdam ko ang pamumula ng mukha ko nang mapatid ako sa sarili kong paa dahilan para matumba ako sa kaniya at madaganan siya. Sobrang

“Inggrata ka! Ikakasal ka na pala hindi pa namin alam,” bulalas ni Kaysa nang makapasok sa kwarto ko. Huminga na lang ako nang malalim habang sinusubukang ikalma ang sarili. Galit na galit pa rin ako sa ginawa ni Zake kahapon. Pinahiya na nga ako kahapon dahil do’n sa nakita niya sa social media account ko, pianahmak pa ako kay Dad. Kung hindi rin talaga siya kupal, eh.“Can you stop murdering someone in your mind? Nagugulo ‘yung pagme-makeup ko sa ‘yo,” iritadong sabi ni Zarmin habang tinataktak ang brush sa gilid niya.“Nagugutom na ako,” nakasimangot na sabi ko. Kanina pa kasi talaga akong walang kain kasi tinatamad ako kumilos. Kung hindi pa ako sinugod ni Zarmin dito sa kwarto baka hindi talaga ako bumangon sa higaan ko.Napalingon kami nang bumukas ang pinto at lumabas doon si Elyn at Collene na may hawak na mga take-out galing sa fast food chain.“Yey–”“Maupo ka!”Pabagsak akong naupo sa upuan nang htakin akoni Zarmin pabalik. Nakakainis talaga ‘to!“Oh, kainin mo mamaya. Ika

Madaldal akong tao pero nagulat ako nang parang nilagyan ng super glue ang mga labi ko ngayon. Ang dami kong gustong sabihin, itanong, ikwento… pero bakit naman kasi sobrang intimidating ng dating niya?! Nakaupo lang siya sa harapan ko, nagbabasa ng menu, pero ‘yung aura niya sobrang lakas.Ano kaya itatanong ko—“I hate it when people staring through my soul,” sabi niya na nagpabalik sa akin sa reyalidad. Our eyes met when he gave the menu to the waiter that was waiting beside us. Sobrang saglit lang no’n pero feeling ko lalabas na ang puso ko sa rib cage ko sa kaba. “Two chocolate sliced cakes and a matcha smoothie…” Napa-ayos ako ng upo nang tumingin siya sa akin, “What drink you’re going to have?”“A-Ah…” I cleared my throat, “Same with his order na lang po.”Umalis na ang waiter sa tabi namin… nasa sana hindi niya na lang ginawa kasi naiwan ako ngayon na nate-tense sa presence ni Zake Frost. Para akong batang naiihi kasi hindi ako mapakali sa p’westo ko. Diyos ko naman, bakit kas

[Gerdiano Restaurant. 8 P.M. sharp.]“Anong meron at parang may nang-aaway na naman sa ‘yo diyan?” Napaangat ang tingin ko kay Collene na may bitbit na tray ng mami at kanin. Tinulungan ko siyang ilapag ang mga mangkok.“Nag-text sa akin tatay ko. Hindi ko nga alam kung ano pumasok sa kukote no’n para i-text ako,” paliwanag ko sa kaniya tsaka humigop ng sabaw ng mami. Nagkwentuhan lang kami hanggang sa maubos namin ang mami.“Do you know Frost Company?” tanong niya habang nag-aabang kami ng jeep. Ayos ‘no? May mga sariling kotse pero mas piniling makipagpatayan sa jeep. Ganiyan talaga kapag tamad mag-drive.I shrugged, “I don’t know, pero parang pamilyar sila sa akin. Bakit mo natanong?” Collene swiped through her phone and showed me an article stating that the Frost company is at verge of bankruptcy. “I know they are one of your dad's business partners, right?”“Ewan ko ‘te.” Tumawa lang ako, “Ni hindi ko nga kabisado kung kailan mga birthday nila, eh.”Tinanguan lang ako ni Colle

My eyes are heavy as well as my body. This day is so tiring. Sunod-sunod ang naging problema sa agency na para bang araw-araw na lang may nangyayaring hindi maganda. I’m exhausted. I badly want to rest.Pagtapos kong kausapin ang mga models ay tinapon ko na lang ang sarili ko sa kotse. Napahilamos na lang ako ng mukha habang nakasandal sa upuan. Agad kong kinuha ang phone ko para i-check kung nag-reply ba si Zake sa mga messages ko, and something pierced through my heart when there’s no response from him at all.Hinayaan ko na lang kasi baka busy pa… pero may something sa akin na hindi matahimik. Parang may nagsasabi na umuwi agad ako. Dahil sa pagod at stress ay hindi ko na lang muna pinansin ang nararamdaman ko. Baka nagiging sensitive lang ako masiyado.Dumaan muna ako sa isang fast food chain para bumili ng makakain namin. A smile plastered on my face when the happy memories of us suddenly flooded my brain.Nakangiti pa ako na pinark ang kotse ko sa parking. Bitbit ang bag at pap