319.

“MOMMY, hindi ko naman alam na sinadya niya pala akong iwan! Saka malay ko ba na kaya niyang gawin sa akin yon kahit magpinsan kami. Saka nakita mo naman di’ba? Ang bait bait niya kung titingnan, parang hindi kayang gumawa ng gano’ng bagay!” pagdadahilan niya sa mommy niya ng kastiguhin siya nito pag uwi. “Saka binalikan naman niya ako kaya safe ako.”

“Ayoko ng mauulit ito, Aika? Naiintindihan mo ba?”

Tumango siya.

Nakarinig sila ng katok sa pinto. “Pasok!” ani Arcellie sa pag aakala na isa itong kasambahay.

Ngumiti si Hazel sa mag ina. “Kakain na, Tita, Coz… kanina pa naghihintay si lolo.”

“Kanina ka pa ri’yan?” tanong ni Arcellie sa dalaga, na ngumiti bago sumagot sa kanya.

“Bakit? May dapat ba akong hindi marinig?”

Natigilan si Arcellie. Bagaman nakangiti, iba ang dating ng ngiti ni Hazel para sa kanya. At hindi niya ito gusto.

“Tara na, Aika–

“Bakit hindi ka mag utos ng ibang tao para sundan ako?”

“Excuse me?” hinarap niya ito sa naniningkit na mata.

“Ang sabi ko… ba