ร้อนรักพี่สามีแม่ทัพ : บทนำ คืนบุปผาแรกแย้มคืนบุปผาแรกแย้ม

บทนำ

คืนบุปผาแรกแย้มคืนบุปผาแรกแย้ม

หอสราญรมย์ หอนางโลมอันดับหนึ่งแห่งต้าซาง ในช่วงเวลาทุกสามเดือนจะเปิดประมูลบุปผางามแรกแย้ม โดยแบ่งเป็นการประมูลซื้อขาดกับประมูลเพียงค่ำคืนแรกแย้มแห่งวสันต์สารทของหญิงงาม

หวังชิงเยี่ยน คือหญิงสาววัยสิบห้าปี หนึ่งในบุปผางามที่จะถูกนำขึ้นประมูลในค่ำคืนนี้ แม้จะมีความกังวลและหวาดกลัว ทว่าดวงหน้าเรียวคมกลับซุกซ่อนความหวาดหวั่นนั้นไว้ได้อย่างแนบเนียน แววตาฉ่ำวาวทอดมองผ่านม่านโปร่งสีแดงสด ทุกการเคลื่อนไหวขยับทรวดทรงที่เย้ายวนเกินวัยล้วนสามารถปลุกเร้าบุรุษให้ตื่นตัว แม้จะมองเห็นได้เพียงเลือนรางเช่นนี้

“ห้าตำลึงเงินคืนวสันต์สารท”

“แปดตำลึงเงินคืนวสันต์สารท”

“สิบตำลึงเงินคืนวสันต์สารท”

เสียงบุรุษแหบพร่าเริ่มประมูลราคาดังก้องกังวานไปทั้งหอสราญรมย์ เรียกรอยยิ้มพึงพอใจให้หม่าชิงหลันผู้เป็นแม่เล้าได้เป็นอย่างดี เด็กสาวผู้นี้นางเลี้ยงดูมาอย่างดีร่วมสิบปีวันนี้นับว่าสามารถเรียกคืนกำไรได้คุ้มค่าจริงๆ

“ร้อยตำลึงเงินซื้อขาด”

สิ้นเสียงของบุรุษวัยกลางคนผู้หนึ่งดังก้อง พัดในมือของหม่าชิงหลันก็หลุดหล่นลงพื้นด้วยอาการตื่นตกตะลึงระคนยินดีในคราวเดียวกัน แม้ส่วนลึกในใจนางจะเสียดายความงามของหญิงสาวบนเวทีที่ภายหน้าคงเรียกเงินเข้ากระเป๋านางได้ไม่น้อย แต่การเลี้ยงคนล้วนมีต้นทุน อีกอย่างหญิงงามที่ผ่านค่ำคืนนี้ไปแล้วยากนักที่จะสามารถสร้างเม็ดเงินให้นางได้แบบเป็นกอบเป็นกำเช่นนี้ ดังนั้นเมื่อมีบุรุษกระเป๋าหนักเอ่ยทุ่มเงินซื้อคน หม่าชิงหลันจึงไม่ลังเล รีบให้คนสนิทไปนำใบไถ่ตัวหวังชิงเยี่ยนมาในทันที

หวังชิงเยี่ยนเพ่งพิศสายตามองผ่านม่านโปร่งสีแดงก่ำด้วยความสนใจ ชีวิตของหญิงสาวในหอสราญรมย์แห่งนี้ที่ปรารถนาที่สุดก็คือ การถูกไถ่ถอนตัว ยิ่งการถูกไถ่ถอนตั้งแต่คืนประมูลบุปผางามแรกแย้มเช่นนี้ ยิ่งเป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา ดังนั้นเมื่อได้ยินคำว่า ซื้อขาด ในใจของหวังชิงเยี่ยนจึงยินดีเสียยิ่งกว่าพบทองคำอยู่ตรงหน้า

“เยี่ยนเอ๋อร์ลงมานี่สิ มาคำนับนายท่านตู้เร็วเข้า”

หม่าชิงหลันเอ่ยเรียกหญิงสาวบนเวทีเสียงหวาน มือเรียวจึงค่อยๆ เปิดม่านออกช้าๆ เผยใบหน้าขาวเนียนกระจ่างดุจแสงจันทร์วันเพ็ญ ริมฝีปากบางสีชาดคลี่ยิ้มเล็กน้อยช้อนดวงตาเย้ายวนมองบุรุษที่ยืนข้างกายหม่าชิงหลันด้วยสายตาเขินอายและเชิญชวนอยู่ในที

“เยี่ยนเอ๋อร์คำนับนายท่านตู้”

เสียงหวานใสดุจระฆังแก้วของหญิงงาม สร้างความโกรธแค้นในใจบุรุษมากมายต่อตู้หรงชุน หากคืนนี้หวังชิงเยี่ยนไม่ถูกซื้อขาดแม้พวกเขากระเป๋าไม่หนักพอประมูลคืนวสันต์สารทของนาง แต่ภายหน้าก็ยังสามารถชิมความงดงามนี้ได้ ทว่าเวลานี้คนถูกซื้อขาดไปแล้ว นอกจากมองอย่างขุ่นเคืองริษยาในใจแล้วล้วนไม่อาจทำสิ่งใดได้อีก

“เด็กดีมาใกล้ๆ นายท่านตู้สิ”

หม่าชิงหลันจับแขนเรียวขาวของอีกฝ่าย ก่อนจะกึ่งผลักกึ่งดันไปยังบุรุษตรงหน้า หวังชิงเยี่ยนผู้ถูกสั่งสอนเรื่องมารยาหญิงมาเป็นอย่างดีเพียงแรงส่งเล็กน้อยของแม่เล้าหม่า ร่างเล็กก็เซถลาไปยังอกแกร่งของชายวันห้าสิบปีตรงหน้า

“อ่ะ! นายท่าน”

หากแต่บุรุษตรงหน้าไม่เพียงไม่โอบกอดนางเข้าแนบอกอย่างที่ควรจะเป็น สองมือหยาบกร้านยังจับประคองไหล่เล็กอย่างตื่นตกใจ เมื่อเห็นว่านางยืนได้มั่นคงแล้วก็รีบปล่อยมือราวกับต้องของร้อน แล้วหันไปรับใบไถ่ตัวของหวังชิงเยี่ยนมาจากหม่าชิงหลัน

“แม่นางหวังเชิญตามข้ามา”

...........................................