LOGINShare
190
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Running Away from the Villainous CEO 191
“Are you two done with your senseless arguments?” Garreth’s voice pierced through the strange ambience of the room.Nabigla si Ellaine sa pagdating nito na hindi man lang niya namalayan. Nang makita niya si Garreth– ang tuwid at sigurado nitong tindig sa suot nitong business suit– ay saka lamang siya muling nakahinga nang maluwag. His presence alone makes her feel grounded to the here and now.Mukhang hindi lang siya ang nakaramdam ng ganoon dahil nang makita siya ay agad na sumigla ang mga bata na kanina pa nakakapit sa kanya. “Daddy!” Saka lamang kumalas ang mga ito sa kanya. Sinalubong nila ng yakap ang kanilang ama. Even Uri seems relieved with Garreth’s arrival.Hindi maiwasan ni Ellaine na sisihin ang sarili. She should’ve let the kids leave the room so they wouldn’t have to witness the two adults arguing. Garreth and she had never quarreled so loudly in front of them before and that is why they’re affected by seeing something like it happen for the first time.She scolded hers
Running Away from the Villainous CEO 192
“Matteo has been busy lately.” kaswal na wika ni Umberto nang matapos nilang mag-usap ni Garreth. That’s the only warning that he’ll give Garreth.Si Garreth man ang nais nitong pumalit sa kanya, hangga’t hindi pa final ang lahat ay hahayaan lamang nito si Matteo na gumawa ng paraan para alisin sa landas si Garreth. They wouldn’t speak any language other than strength. Kung mabibigo si Garreth at kung si Matteo ang mananalo sa huli, walang alinlangan nilang tatanggapin ang ganoong klase ng resulta.Batid din iyon ni Garreth. Kaya nga kailanman ay hindi siya naniwala sa ama at sa mga kamag-anak niya sa panig nito. There’s only a few people in his life that he trusts. May kutob siyang mababawasan pa ang bilang ng mga ito sa hinaharap.“I’m sorry. I must have left it somewhere.” narinig ni Garreth na wika ng ina nang makarating sila kung nasaan ang mga ito.Garreth saw Ellaine frown, her lips pursed tightly. Bihira lang niyang makita ang ganoong ekspresyon kay Ellaine. He wondered what
Running Away from the Villainous CEO 193
Naramdaman marahil ni Ellaine ang pagbabago ng kanyang mood. Ilang beses niyang nahuli ang mga sulyap nito sa kanya na may bahid ng pag-aalala. Nabawasan ang iritasyong nararamdaman niya. Nang muling magtama ang kanilang mga tingin, tinanguan niya si Ellaine para ipahiwatig na ayos lang siya.Saka lamang ito nakahinga nang maluwag. Unti-unti nang nabubuo ang desisyon ni Garreth.Gumaan ang kanyang pakiramdam.Medyo mahaba ang bedtime story na napili ng mga bata nang gabing iyon kaya nang matapos si Garreth sa pagbabasa niyon ay tulog na sina Raze at Angie habang pupungas pungas na sina Cas at Uri.Ellaine and Garreth kissed them goodnight on their foreheads. When it was Uri’s turn, naalala ni Garreth ang tungkol sa “nakalimutang regalo” ng kanyang ina. Batid niyang matagal na proseso bago tumatak sa isip ng mga nakakakilala sa kanila na may apat silang anak. Batid din ni Garreth na kahit na magkaedad pa ito ay hindi mawawala ang mga magbabansag ditong “ampon”. But Garreth is also cer
Running Away from the Villainous CEO 194
Narinig ni Ellaine ang pagkaseryoso sa boses ni Garreth. She leaned back and stared at Garreth. “It’s important.” dagdag pa ni Garreth.Umupo si Ellaine nang maayos, naghihintay na simulan ni Garreth ang usapan.“How much do you know about my father’s background?” marahang tanong ni Garreth.“Not a lot. Mostly, iyong mga narinig ko lang sa tsismis.” ‘And those from the novel,’ dagdag ni Ellaine sa isip.Bahagyang napangiwi si Garreth subalit muli ring sumeryoso. “Ellaine.” wika nito sa nananaway na tono.“Hindi iyon dahil sa tsismosa ako, kundi dahil sa ganoong paraan lang ako makakaalam ng tungkol sa’yo.” paliwanag ni Ellaine. “After all, hindi naman ikaw ang pinakamakuwentong tao sa mundo. In the past, I didn’t think you’d answer any of my questions about you. Or would you?”Natahimik si Garreth. “I wouldn’t.” pag-amin niya. He wouldn’t even bother to explain anything to her if she’s completely unrelated to the situation.“But of course, nothing’s better than getting first-hand inf
Running Away from the Villainous CEO 195
***This chapter contains some slight SPG/R18 scene. Please be warned.***Lunch break nang dumating si James sa opisina ni Catherine sa startup PR Company nitong JamCat. He brought her lunch from a highly rated Japanese restaurant in the area. It's Catherine who usually brings him her homemade love lunches but since she was swamped with work and he with a little bit free with his time, he decided to return the sentiment.Naabutan niyang nasa telepono si Cath nang papasukin siya ng sekretarya nito. Agad na ngumiti ito at sumenyas ng "Five more minutes" nang makita siya. Tumango si James at dumiretso sa pribadong kuwarto na kung saan nagpapahinga si Catherine kapag kinakailangan ng puyatan sa trabaho.Inilapag ni James ang dalang pagkain sa ibabaw ng coffee table at saka naupo sa mahabang sofa na katabi nito. Ilang minuto lang at narinig na niya ang mahinang yabag ng kantang asawa. The door to the room opened and Catherine entered with a wide smile on her face. She went straight to him
Running Away from the Villainous CEO 196
“Aray naman, Mahal~” May halong overacting ang pag-aray na iyon ni James. Kinurot kasi siya ni Catherine sa tagiliran. Medyo hindi kasi nakontrol ni James ang sarili kaya napahaba ang dapat sana ay mabilisan lamang nilang pagniniig. Pinandilatan pa siya ni Catherine dahil sa kanyang asta, but it didn’t wipe the smug smirk on his handsome face. He was pleased with himself. His bedroom skills did not deteriorate in his period of celibacy. He was even more pleased that he was able to give pleasure to his beloved. Talagang sinulit niya ang pagkakataon na “maka-bonding” ang asawa. Halos ilang linggo na rin kasi siyang tigang at kulang sa “pagmamahal” nito. Katatapos lamang nila and James could still feel that satisfying post-coital bliss in both body and mind. Sumagi sa kanyang isip ang ilang hindi pambatang eksena na kani-kanina lang nangyari. napakagat -labi pa siya na parang ninanamnam ang aftertaste ng isang masarap na pagkain. Hindi naman nakalusot ang ekspresyong iyon ni James k
Running Away from the Villainous CEO 197
Walang tao sa underground parking lot ng rented office building ng JamCat. Ang tunog ng pagsara ni Arturo sa pinto ng kanyang kotse ang bumasag sa katahimikang namamayani roon, sunod ay ang kanyang mabibigat na yabag.Naglalakad siya papunta sa private elevator na magdadala sa kanya sa top floor kung nasaan ang kanyang opisina nang may maramdaman siyang kakaiba. May mga yabag na sumasabay sa kanyang bawat hakbang. Bahagya siyang natigilan, subalit hindi niya iyon ipinahalata. Umakto siyang walang napansin at nagpatuloy sa paglalakad. He was still calm with no sign of panic on his face. His body language was relaxed. Gentleman– mala-Crisostomo Ibarra, sabi ng ilang– ang unang impresyong ibinibigay niya sa iba, lalo na sa mga kababaihan.Sa paraan niya ng pagdadala sa sarili, walang makakahula na lumaki siya sa isang magulong squatter’s area kung saan maraming naninirahang mga drug addict at mga halang ang kaluluwa na lumalabag sa batas.Arturo used to live and had grown up in a very
Running Away from the Villainous CEO 198
“Don’t be so disgusting. Mangilabot ka nga sa sinasabi mo.”‘Baliw na talaga,’ dagdag pa ni Arturo sa isip. Lalo siyang naasar nang lantaran na siyang tinawanan ni Matteo. Kung hindi lang lamang ang kampo nito, baka binanatan na niya ito para mag-release ng stress na ito rin ang sanhi. Batid niya na oras na magpakita siya ng pahiwatig ng hindi maganda, agad siyang susugurin ng mga bodyguard ni Matteo.Malinaw din kay Arturo na sadyang pinagbigyan lang siya ni Matteo kaya isang bagong recruit lang ang pinaharap nito sa kanya. Ayaw man niyang aminin, kahit na tatawa-tawa lang si Matteo at kung umasta ay parangpa-easy-easy lang, kapag nagseryoso ito ay malabo niya itong mapuruhan. Matteo’s a cruel person. Hindi iyon halata dahil sa baby-faced ito pero sa mga lumaki at may karanasan sa lansangan at sa underground, hindi nito maitatago na marami nang dumaang buhay sa mga kamay nito. Hindi ito magpapakita ng awa kahit na sino pa ang makaharap nito.Kaya labis ang pangamba ni Arturo na dah
Latest chapter
Running Away from the Villainous CEO 229
Malabo ang mga alaala ni Ellaine ng mga nangyari nang makaraang gabi pagkatapos niyang ikulong ang sarili sa loob ng banyo. But when she opened her eyes, she wasn't surprised when she saw Garreth's face beside hers on the pillow. Getting almost assaulted was not a pleasant experience. She hated how she allowed herself to get in that kind of situation where she's completely helpless and dependent on somebody else to save her. Not a good feeling at all. Ang nakakainis pa ay hindi man lang niya nagamit ang mga self-defense techniques na pinag-aralan niya. Catherine was able to gain the upper hand on her because she wasn't that wary of her yet.At isa pa, mayroon itong System na siyang nagsisilbing cheat slash goldfinger nito.Sandaling natigilan si Ellaine nang maalala si Catherine at ang System. Ilang segundo bago bumalik sa kanyang memorya ang nagyari sa CR kung saan ay kinuryente siya ni Catherine. Sigurado si Ellaine na dahil iyon sa kakayahan ng System. Marahil ay may iba itong
Running Away from the Villainous CEO 228
R18//Some scenes are not suitable for minors. ***Halos mabaliw si Garreth sa kakahanap kay Ellaine nang malaman nyang nawawala ito. Hindi niya akalaing makakaramdam siya ng ganoon katinding emosyon dahil lamang sa pag-aalala na baka may kung ano nang nangyari ditong masama. Ginamit niya ang kanyang impluwensiya, koneksyon, at kapangyarihan para ipasarado ang buong venue upang masigurong walang makakalabas sa lugar. Ang sabi ng staff na nagbabantay sa lobby at parking kot ay wala pang umaalis na bisita kaya ang ibig lang nitong sabihin ay basa paligid lamang si Ellaine. Kinapalan na niya ang mukha at nanghiram ng tauhan mula sa mga kakilala niyang naroroon para halughugin maging ang kasuluk-sulukan ng buong lugar. Marami ang nainis at nayamot dahil sa abalang idinulot niya.Pagkatapos ng masinsinan at mabilisang imbestigasyon ay nakakuha rin sila ng impormasyon na nakapagturo sa kanila ng kinalalagyan ni Ellaine.Isang cleaner ang nakapagsabi na kakaiba ang ikinikilos ng isa sa mga
Running Away from the Villainous CEO 227
Nagising na lamang si Ellaine na nakahiga na siya sa isang malambot na kama sa isang hindi pamilyar na kuwarto. Dama pa niya ang panghihina ng kanyang kalamnan dahil sa pagkuryente sa kanya ni Catherine– ang pekeng heroine! “Letsugas ka, Catherine! Lintik lang ang walang ganti!” inis na pinaghahampas ni Ellaine ang unan sa tabi niya. Natigilan siya. Catherine wouldn’t cause her to faint just so she could let her sleep in a soft bed. May balak ang bruhilda! Naalerto si Ellaine. Kung hindi siya nahanap ng kanyang mga bodyguard, maaaring si Catherine ang nagdala sa kanya sa silid na iyon. Sa tingin niya ay wala itong magandang balalk para sa kanya. Ang silid na kasalukuyan niyang kinalalagyan… hindi maganda ang kutob niya. Pinilit niyang bumangon kahit na hinang-hina siya. Kailangan niyang makaalis sa lugar na iyon. She was able to get out of bed but the moment her feet landed on the floor, it was like all her strength was sucked out of her. She fell to her knees by the side of t
Running Away from the Villainous CEO 226
Nasa isang charity function si Ellaine. Wala sana siyang bapak na daluhan ang event na iyon subalit nakiusap sa kanya ang organizer na kahit magpakita lang daw siya kahit na kalahating oras lang sa mismong venue at magpakuha ng ilang litrato sa press ay sapat na. Malaki na ang maitutulong ng kanyang pangalan para makahakot ng atensyon mula sa media at sa mga possible donors.Pumayag si Ellaine dahil nagpasabi rin sa kanya ang assistant ni Garreth na dadalo rin ito sa nasabing event.Si Garreth agad ang unang hinagilap ng mga mata ni Ellaine nang makarating siya sa venue. Hindi niya ito nakita sa ballroom area, gayundin ang assistant nito. She looked for a comfort room so she can have some time to herself.Mag-isa lang siya sa comfort room. Tatawagan niya dapat si Garreth para tanungin kung nasaan ito subalit nagulat na lang siya nang biglang bumukas ang pinto at pumasok si Catherine.Kumunot ang noo ni Ellaine nang makita ito. What a small world. Hindi niya inaasahang makikita niya it
Running Away from the Villainous CEO 225
“Bakit kailangan kong maparusahan gayong wala naman akong kasalanan? Sila mismo ang lumapit sa’kin. At isa pa, bayad ang transaksyong iyon. Mas mahal pa nga iyon kaysa sa mga dati kong pinupuntahang lugar na may ganoon ring serbisyo. Nakuha namin pareho ang gusto namin. Masuwerte pa nga sila sa akin at medyo normal ang s*xual appetites ko kaysa sa iba na mas extreme ang gusto.”Napangiwi ang karamihan nang marinig ang walang kuwentang pahayag na ito ng pangalawang Tito ni Garreth. Mababakas ni Garreth mula sa mukha ng kanyang pinsan na nagpigil lamang ito nang sobra upang hindi nito maibulalas ang pandidiri sa kamag-anak nilang ito. Nakakasuka na related sila ganitong klase ng tao. Sa huli ay hindi rin ito nakatiis at nagkomento ng, “Tito, Your s*xual appetite isn’t exactly “normal”. You like f*cking teens, barely legal college students. Bukod sa labag sa batas, napaka-immoral pa.”Ngumisi ito. “Kung immoral lang din ang pag-uusapan, sa tingin ko ay mas pasok doon ang isang katulad m
Running Away from the Villainous CEO 224
Tahimik ang ancestral house ng Randall Family. Bahagyang nanibago si Garreth sa katahimikan niyon dahill nasanay siyang umuuwi roon sa tuwing may espesyal na okasyon kung kailan madalas ay nagre-reunion ang kanilang angkan. Walang anumang okasyon nang araw na iyon. His grandfather had contacted Garreth and asked him to go back to their ancestral house so he could visit him. Batid ni Garreth na hindi tatanggapin ng kanyang lolo ang isang negatibong sagot kaya nanatili siyang tahimik hanggang sa ipahayag nitong hihintayin siya nito.May ideya na si Garreth kung bakit siya pinauuwi ng kanyang lolo. May kinalaman iyon sa mga kasong kinasasangkutan ng kanyang mga kamag-anak– ng kanyang Tito at pinsan. Mapang-uyam ang ekspresyon ni Garreth. When he was a child, Garret used to look up to his grandfather. The old Randall patriarch was a force to be reckoned with in the business world. Everybody in their caste both look up to him in fear and admiration. He made a formidable figure to his op
Running Away from the Villainous CEO 223
Inis na inis si Catherine. She had revealed herself to the Villain! Hindi niya alam kung paano nangyari iyon. She was trying her best to let him fall under her spell pero tulad ng naunang dalawang beses ay pumalpak na naman ang produkto ng System.Si Garreth…She hates him! Ang lakas ng loob nitong pagsalitaan siya. Akala ba nito ay makakaligtas ito? Matteo and Janes have already decided. They wanted his seat. Hindi ito mananalo laban sa kanila, lalo pa at pati si Arturo ay nangakong tutulungan silang makuha ang RanCorp.[Mission to conquer World's Villain… Result: Failed.]Hindi makapaniwala si Catherine sa narinig na announcement na iyon mula sa System. "System! Anong ibig sabihin nito?!" taranta niyang tanong.[Ayon sa analysis ng Main System, wala nang pag-asa na makuha mo ang favorability points galing sa Villain dahil naunos mo na ang tatlong pagkakataon na puwede mong gawin iyon.]"Tatlong pagkakataon? Anong ibig mong sabihing tatlong pagkakataon? Wala namang ganoon sa mga na
Running Away from the Villainous CEO 222
“Garreth!” Hindi napigilan ni Garreth ang pagkunot ng kanyang noo nang marinign ang tinig na iyon na tumawag sa kanya. Aakto sana siyang hindi iyon narinig at magpapatuloy sa paglalakad. Subalit hindi agad bumukas ang pinto ng elevator kaya naabutan din siya nito.“Garreth,” malamyos ang tinig na tawag sa kanya ni Catherine Alavarado.Halos mapangiwi siya sa sobrang tamis ng boses nito sa pagtawag sa kanyang pangalan. Kahit ang Assistant niya ay napatingin na sa kanya nang may pagdududa sa mukha nito. Alam naman ng lahat na may asawa at anak na siya subalit heto at may isang babae pa ang naghahabol sa kanya. Tila nakaligtaan ng mga ito na ang babaeng ito na “humahabol” sa kanya ay may asawa na rin at matagal nang kasal.“Please call me “Mr. Randall” since our relationship is purely business,” matiim na wika ni Garreth kay Catherine nang wala na siyang magawa kundi ang lingunin ito at kausapin. Nilakasan pa niya ang pagbigkas sa mga salitang “purely business” para marinig ng kanyang
Running Away from the Villainous CEO 221
“It’s Daddy again~” Masayang itinuro ni Raze ang screen ng TV kung saan nakabalandra ang mukha at pangalan at posisyon ni Garreth. Ang mukha nito ang laman ng headlines sa karamihan ng mga locak channels. Nagsipaglapitan ang iba pang mga kapatid nito para makita nang masinsinan ang ama na ilang araw na rin nilang hindi nakikita o nakakausap sa personal maliban na lamang sa ilang maiikling tawag nito para magsabi ng “Good night” sa mga bata. Ramdam ni Ellaine kung gaano nami-miss ng mga ito ang kanilang ama. Ilang beses nila itong hinahanap sa isang araw. Napabuntong-hininga siya bago malumanay na sinaway ang mga bata, “Huwag masyadong lumapit sa TV. Your eyesight’s going to get bad.” “Okay, Mommy~” Simula ng mga suliraning kinakaharap ng RanCorp ay mas lalong dumalang ang pagkikita nila sa personal ni Garreth gayundin ng mga bata. Kung ano namang idinalang nilang makita ito sa personal ay ganoon naman nila kadalas makita ito na laman ng mga balita sa TV at pahayagan. Pagkatapos
