CHAPTER 16
TAHIMIK ang buong lamesa kung saan sabay-sabay silang kumakain ng hapunan, magkatabing nakaupo sina Richel at Olivia sa isang panig, samantalang nasa kabilang panig naman sya, halos hindi nya magalaw ang pagkain nya dahil tila naaalibadbadran sya sa babaeng higad na katabi ng binata.
“Hi, Justine, right?” agaw nito sa atensyon nya.
Taas noo naman syang sumagot.
“Yes!”
“What is your job here?, which seems very important that Richel allowed you to live in the Villa” tila may kahulugan na tanong nito, nahimigan nya din ang selos sa boses nito.
“Olivia!” saway dito nit Richel.
CHAPTER 17 “JUSTINE!?” tawag nito sa pangalan nya sabay takip ng kamay sa bibig. “Manang, husshh!” saway nya dito, habang inilalagay ang hintuturo sa sariling labi para senyasan na tumahimik eto. “Anong ginagawa mo sa kwarto ni Ser?” pabulong na tanong nito. “Ha ah-eh, wala naman sya dyan! Hindi ko alam kung nasan!” tanggi nya sa matanda, meron namang katotohanan ang sinabi nya dahil hindi nya talaga alam kung nasaan si Richel dahil wala na eto pag-gising nya. “HA? Saan naman pupunta ang batang yun?” sabi nito sabay silip sa pintuan ng kwarto. Nagkibit lang sya ng balikat bago napailing kay Manang. “O sya pumasok ka na sa kwarto mo at baka may makakita pa sayo dine, eh daig mo pa ang suman na tinalupan diyan sa suot mo, masyadong malakas ang tama sa iyo ng tuba! Dali ka!” makahulugang sambit ng matanda, habang umiiling. Tiningnan nya muli ang sarili bago napangiwi, bakat ang kanyang dibdib sa suot na manipis na damit, dali-dali syang humakbang papunta sa kanyang silid. Napasa
CHAPTER 18 MABIGAT ang loob na umalis ng Villa si Justine, Napatingala sya sa gawi ng silid kung saan nya iniwan ang binata, nagbakasakali na pigilan or ihatid man lang sya nito ng tanaw ngunit hindi nya eto makita, tintent ang salamin ng bintana nito kaya hindi nya alam kung nakikita sya ngayon ng binata, Malungkot syang sumakay sa naghihintay na club car. Tulad ng dati hanggang sa bungad lang ng cabin sya inihatid ng sekretaryo ni Richel. Nakaramdam sya ng kalungkutan pagpasok pa lang nya sa cabin. “-kailangan yung matapos on time!” naalala nyang sabi ng binata sa kanya, kaya sinimulan nyang gawin ang mga dapat nyang tapusin. Pansamantalang nawala ang isip nya sa binata ng magsimulan nyang pasukin ang imahinasyon ng pagpipinta. Kapag nasa istado sya ng pagguhit lahat ng problema at lungkot na nararamdaman nya ay dagling nawawala. Gabi na ng makaramdam sya ng pagod kaya itigil nya ang kanyang ginagawa, naglinis lang sya at naligo bago humiga dahil wala syang ganang kumain.Pinatay
CHAPTER 19 MAAGA pa lang nasa Villa na si Justine ng araw na yun, nagbabakasakali na makausap nya ng binata. “Naku wala dito si Ser Richel, sa mansyon sya umuuwi mga isang linggo na” sabi ni Manang kay Justine, nakaupo ang dalaga habang binibigyan ng inumin. “Sige po, pakisabi na lang po kay Boss baka sa isang araw po umalis na ako ng isla, napadala ko na sa secretary nya yung ibang art work, pipilitin ko na matapos bukas yung last.” Alam nya nagkakausap sila ni Manang, hindi nya alam kung nakakarating kay Richel ang mga mensahe nya sa secretaryo nito kase wala naman sya nare-receive na response mula sa binata. Nagbakasakali lang sya na kung kay Manang nya sasahinin baka makarating, Tila nawalan na sya ng pag-asang magkakaron ng katugon ang pag-ibig nya sa lalaki, ayaw nya naman nyang magpakatanga. Halos dalawang linggo na etong hindi nagpapakita sa kanya. “Aalis ka na?” malungkot na tanong ni Manang. Napatawa ng mapakla si Justine. “Manang, hindi naman po ako taga dine and besi
CHAPTER 20 “OLIVIA!” ulit nyang tawag dito, pupungas-pungas naman nagising ang babae at tumingin sa kanya. “What?” tanong nito na pahinamad na tumayo, hindi nito alintana ang kahubdan na tumambad sa binata. “What are you doing here?” disoriented pa rin na tanong nya. “Why not? Are you expecting someone?” tila nang-uuyam na tanong nito. Inilibot nya ang mata sa paligid, unti-unting naging pamilyar sya sa silid, isa eto sa mga guest room sa mansyon, marahil dito pansamantalang tumutuloy ang dalaga. “Why am I here?” sapo ang ulo na tanong nya muli sa babae habang pinipilit nyang alalahanin ang nangyari kagabi. FLASHBACK: “Can you dance with me?” tanong ni Olivia. Napailing sya sa dalaga bilang pagtanggi. “I’m not in the mood,” sabi nya dito. “Come on! For one last time, I’ll be leaving soon, and you might not see me again” tinitigan nya ang dalaga para arukin ang katotohanan sa sinabi nito. “Okay!” pinagbigyan nya eto. Naka-dalawang tugtog ng kanta na halos ayaw tumigil ng d
CHAPTER 21MABILIS syang nakabawi sa pagkagulat sa biglaang pagsulpot ni Richel sa kanyang bagong tirahan. Nanatili syang nakatayo sa pintuan at tinitingnan ang lalaking nasa mukha pa rin ang pagkainip.“What are doing here? How did get here?” sunod-sunod nyang tanong.“By foot, maybe?” bakas sa boses nito ang pang-iinis sa kanya, hindi nya na lang eto binigyan ng pansin.“Why are you here?” muli nyang tanong.“Won't you let me in?” Nakasimangot na niluwagan nya ang bukas ng pinto at hinayaang pumasok ang binata. Nagtataka sya kung bakit andito ang lalaking eto.“For one last time, I ask you, Why are you here?”Inilibot muna ng lalaki sa buong paligid ang kanyang paningin, pati labas ng bintana ay sinilip nito, pumunta din eto sa loob ng kanyang banyo na tila may hinahanap. Lalong kumunot ang noo nya.“It's not hard to find where you are-” bungad na sabi nito.Napahalukipkip sya habang hinihintay ang iba pang sasabihin ng lalaki.“I came here to get you back” pahayag nito na deresto
CHAPTER 22 KINABUKASAN… Nakangiti sya habang nakatingin sa salamin at hinihimas ang kanyang singsing, hindi man eto kaseng ganda ng unang singsing na bigay ng asawa sa kanya, pero mas gusto nya eto kase hindi sila lasing ng isuot sa kanya ng asawa, kahit hindi nya narinig kay Richel ang salitang gusto nyang marinig makukuntento na muna sya ngayon. Hindi na nya nakita ang unang singsing, hindi nya alam kung saan eto nahulog. Bahagya pa syang nagulat ng bumukas ang pinto ng banyo at lumabas si Richel. Napatingin sya dito na bahagyang nag-iwas ng tingin ng magtama ang kanilang mata. “Kailangan kong magpunta sa Resort.” paalam nito. “Pwede ba akong sumama?” tanong nya dito. Napatingin eto sa kanya at tumikhim muna bago muling magsalita. “Listen-” bahagya etong huminto sa pagsasalita at lumapit sa kanya hanggang sa magkaharap sila. “-wala munang dapat makaalam na mag-asawa na tayo.” sabi nito. Nawala ang saya sa mukha nya at napalitan ng pagtataka. “Why?” Bumuntunghininga muna et
CHAPTER 23 NAGING maayos ang set-up nila ni Richel, Unti-unting nakikilala nya ang katangian ng asawa, maalaga eto at malambing bagay na hindi alam ng marami. Ilang beses na syang inilibot nito sa bayan at sa iba pang magagandang lugar sa isla. Ngunit may pagkaseloso eto, lagi nitong pinupuna ang paraan nya ng pananamit lalo na kapag lumalabas sila, tulad ngayon, hindi sya nito kinikibo habang nagba-byahe galing sila sa binyag ng anak ng kaibigan ng asawa, ang isa dun na sa pagkakatanda nya na Nick ang pangalan ay pinagselosan nito. Inakala kase ng binata na sya ang bagong secretary ng asawa. EARLIER… “Sa wakas dumating din, Akala namin hindi mo na naman kami sisiputin!” sambit ng isang kaibigan nya. Habang palapit sila, tumayo eto at bumati sa asawa sabay tapik sa balikat nito. Mahinang tawa lang ang isinagot ng asawa habang sya ay nakatayo sa tabi nito at tahimik lang na nakamasid sa mga eto. “Hey guys!! Richel the playboy is here!” tawag nito sa atensyon ng ibang andun. Kuma
CHAPTER 24 NAGMAMADALING pumunta ng hospital si Richel dahil sa itinawag ng kanyang ina, isinugod sa Hospital ang kanyang ama, dahil nanikip ang dibdib nito habang nasa gitna ng meeting nya kanina. Bakas sa boses ng kanyang ina ang takot, kanina pa daw sya nito kinukontak ngunit hindi sya sumasagot, naiwan nya kase sa loob ng sasakyan nya ang kanyang cellphone. Agad syang bumaba ng masigurong nakapark ng maayos ang sasakyan, sa lobby pa lang ng hospital sinalubong na sya ni Olivia. “Richel! I’m glad you’re here!” wika nito. “What are doing here?” balik tanong nya dito. “Richel!” boses ng kanyang ina bago pa man makasagot ang dalaga. “Where have you been, I’ve been calling you a thousand times pero hindi ka sumasagot!” exaggerated na sabi ng kanyang ina. Pero nakaramdam sya ng guilt para sa kanyang ama. “Where is Papa?” tanong nya, wala syang balak i-entertain ngayon ang mga tanong ng kanyang ina dahil hahaba lang. “Nasa recovery room na sya, mabuti at mild stroke lang at maaga
Chapter 33 MAG-IISANG linggo na sila dito sa Manila dahil na rin sa tulong ni Lemar, ayaw nya sana dito dahil nag-aalala sya na baka may makakita sa kanya na kakilala nya, pero dahil sa maselan ang kanyang kalagayan dahil sa kambal ang pinagbubuntis nya , mas minabuti ng binata na dito sya mamalagi sa condo nito, bago lang daw ang unit, kinuha lang daw eto ng binata last year dahil sa ganda ng location, Mabuti na lang daw at naisipan nitong kunin ang unit kahit pa wala sa plano nito ang tumira sa Manila dahil nasa probinsya ang buhay nito. Kasama nya si Jill na tumira dito dahil na rin sa suhestyon ng binata na mabilis namang sinang-ayunan ng kaibigan. “Kapag may kailangan ka tawagin mo lang ako, nasa kusina lang ako” sabi ni Jill sa kaibigan. “Wag mo na kase akong isipin, ayos lang ako dito, okay” sabi nya sa kaibigan, sinamaan sya nito ng tingin, hindi nya mapigilang mapatawa sa hitsura nito na tila ba kakain ng tao, ewan ba nya sa kaibigan nya pinaglihi yata sa sama ng loob da
Chapter 32 KULAY puting kisame ang sumalubong sa kanyang ng magmulat sya ng mata, iginala nya ang paningin sa loob ng silid, napakuntot ang kanyang noo ng makita ang isang babaeng nakayupyop sa gilid ng kanyang kama. Tila pamilyar sa kanya ang bulto nito ngunit nais nyang makasiguro kaya niyugyog nya ang balikat nito. Bahagyang umungol eto bago pabalikwas etong tumunghay sa kanya. “Jill?” nasorpresa nyang bulalas. “Thank God, you’re awake!” “B-bakit-, P-paanong-?” hindi nya maapuhap ang sasabihin. “Tumawag sakin ang staff ng ospital para maipaalam ang nangyari sayo, kung hindi pa meron mangyayari sayong masama hindi ko pa malalaman?” sa himig nito ang pagtatampo. Sumagi sa isip nya na ang kaibigan nga pala ang nakalagay na contact nya in case of emergency, eto kase ang pinakamalapit sa kanya sa kanilang magkakaibigan. Wala naman syang planong ilagay ang kahit sino sa mga magulang nya dahil may mga kanya-kanya na etong buhay. Bigla nyang naalala ang nangyari sa kanya kanina kaya
Chapter 31MAGANDA ang ayos ng simbahan dahil araw ng kasal ng isang Hermano, isa sa pinakamaimpuwensyang pamilya sa bayang yun. Ngunit eto ang araw ng pagluluksa ng puso ni Justine, Hindi sya lumalabas ng bahay dahil bawat sulok yata ng bayang yun ay ang kasal nina Richel at Olivia ang bukang bibig ng mga tao. Kung gaano daw kaganda ang bride at bagay na bagay daw silang dalawa. Nakabandera sa buong social media ang kasalan pati sa social media page ng Resort.Lemar Calling….“Where are you?” bungad nito ng sagutin nya ang tawag.“Home” walang gana nyang sagot.“Where?” “Sa apartment” maiksi nyang muling sagot.Tila natahimik ang kabilang linya.“Are you okay?”“O-Of course!” sagot nya. Napalatak naman ang binata sa sagot nya.“I’m so stupid! Of course your not!” na pa-tsk pa eto.‘Where are you?” tanong nya sa lalaki.“Church! I’m so bored!” sabi nito.Napatawa sya ng mahina.“I miss that!”“Miss what?”“Your laugh, you must do that more often!” sabi ng binata bago bumuntunghininga
Chapter 30 MINABUTI ni Justine na manatili na lang muna sa apartment, nakapagdesisyon na sya na kalimutan ang lalaki, pinipilit nyang mging normal muli ang buhay nya kahit mahirap. Araw ng Linggo naisipan nyang mamalengke dahil paubos na ang supplies nya, tamang-tama kase makakadaan na rin sya sa simbahan. Nawili sya sa pamimili ng mga prutas at gulay dahil napakamura at sariwa kumpara sa lungsod kaya hindi nya napansin ang isang sasakyan na huminto malapit sa kinatatayuan nya. “Justine?” Mabilis syang napalingon sa boses na tumawag sa kanya. Nanlaki ang mata nya ng makilala eto. “Lemar!?” malalaki ang hakbang na nilapitan sya ng lalaki. “What are you doing here?” “Namimili ako ng supplies” nakita nya na umiling eto. “Hindi yan ang ibig kong malaman, Bakit wala ka sa Hermano?” tahimik syang napayuko. “Hindi na ako nagta-trabaho dun” sagot nya dito, tumitig eto sa kanya na tila nakikisimpatya sa kanya. “Let’s have coffee” aya nito sa kanya na mabilis nyang sinang-ayunan, um
Chapter 29 Dere-deretso syang pumasok sa kanyang opisina, tila kakapusin sya ng hininga sa emosyon na nararamdaman nya. Nilampasan nya ang ilang empleyado nya na hindi pinapansin ang pagbati ng mga eto. Sandali syang huminto sa tapat ng table ng kanyang secretary. “I don't want to receive any calls.” sab nya dito. “How about Ms Olivia-” “I said, Any calls! is that so hard to understand?” sigaw nya dito na ikinagulat nito, never pa syang nagtaas ng boses dito ngayon lang. Mabilis nya etong tinalikuran at pumasok sa opisina nya. “Y-yes sir!” sagot nito. “Don’t disturb me!” pahabol nya dito. Napaupo sya sa kanyang swivel chair pagkapasok pa lang nya ng opisina. Itinukod nya ang kanyang dalawang siko sa table at yumuko bago humawak sa kanyang batok. Ilang sandali sya sa ganun posisyon bago tumayo at bumuntunghinga, napaharap sya sa bintana na nakaharap sa dagat. Naalala nya ng hitsura ni Justine, puno ng hinanakit ang mata nito na tumalikod sa kanya. Hindi nya mapigilang maawa sa da
Chapter 28DUMIRETSO na sila ng ospital Pagkatapos nilang kumain, nag text sya sa kanyang step-father na parating sya, kahit masama ang loob nya dito nagpasalamat pa rin sya dahil hindi nito pinababayaan ang kanyang ina. Hindi naman nya eto masisisi at wala syang magagawa kung hindi sya nito matanggap-tanggap bilang anak.Mahinang katok ang ginawa nya bago binuksan ang pinto. Mukha ng kanyang step-father ang nabungaran nya.“Justine!” tawag nito sa kanya.“Kumusta po si Mama?” tanong nya dito.“Mabuti naman sya ngayon, kaso kailangan nyang maoperahan sa lalong madaling panahon para maalis ang bara sa kanyang puso,” malungkot na saad nito.“God!” mahina nyang sambit.“Nagising sya kanina at hinahanap ka nya,” imporma nito.Tumango sya ng bahagya, minasdan nya ang hapis na mukha ng kanyang ina at hinawakan ang kamay nito. “Kailan pa sya may sakit?” tanong nya dito habang sa kanyang ina pa rin nakatingin.“Matagal na, kaso aayaw nyang ipaalam sayo dahil baka mag-alala ka,”Ilang sandali
CHAPTER 27 Mabilis silang nakarating sa cabin na hindi sya kinikibo ng asawa, nitong mga nakaraang araw napapansin nya ang madalas nitong pagsusungit na hindi naman nito ginagawa dati, hindi na lang nya masyadong pinapansin dahil baka nag-a-adjust pa sa bago nilang buhay. Pinagmasdan nya eto habang naglalakad, hindi eto mahirap mahalin, bukod sa hindi papahuli ang ganda nito sa mga babaeng nalink sa kanya at kay … Aime! Mabigat syang napabuntunghininga, Malaki ang sugat na iniwan sa kanya ni Amie, sinikap nyang ibaling sa iba ang pagtingin upang mabawasan ang sakit ngunit pagtataksil din ang kanyang napala at hindi nya alam kung maghihilom ang sakit na nilikha ng mga pangyayari. Naisip nyang bigla si Olivia, aaminin nyang nagamit nya ang babae sa panahon na nagluluksa sya dahil sa pang-iiwan sa kanya ni Amie, pero mas matinding sakit ang ibinigay nito. Naipilig nya ang kanyang ulo. Nakita nyang huminto eto at lumingon sa kanya, napakunot noo sya dahil ang putla-putla ng mukha nit
CHAPTER 26 NAGKATINGINAN silang mag-asawa ng umalis ang dalawa. Panunumbat ang nasa mga mata ni Justine ng tumingin sya kay Richel. “Kaya ba pinapunta mo ako dito?” “Hey, of course not!” hindi maintindihan ni Richel kung bakit gusto nyang kumbinsihin ang kanyang asawa para hindi eto magalit. “What a nice surprise, huh?!” sabi pa nito. Tinangka nya etong hawakan ngunit umilag lang eto, umalis eto sa pagkakaupo sa kanyang upuan, at lumakad papuntang sofa at dun eto pasalampak na umupo habang nanunulis ang nguso. Lihim syang napangiti sa hitsura nito. Dimampot nito ang mga magazine at nagbubuklat, ng maramdaman nyang tila wala etong balak kausapin sya, umupo na sya sa kanyang upuan at nagsimula ng magtrabaho. Pasulyap-sulyap sya sa asawa na ngayon ay nakahiga na sa sofa habang nagbabasa, nakasimangot pa rin ang mukha nito. “She look good on my sofa bed” naisip nya habang nakatingin dito, naaaliw nyang pinagmasdan eto na komportableng nakahilata sa sofa. Maya-maya pa narinig nyang b
CHAPTER 25 NAPAPANGITI sya habang ka-chat ang asawa, pagkatapos ng kanyang meeting bigla nyang naisip ang kanyang eto, kinuha nya ang kanyang cellphone at balak sana nyang tawagan ngunit bigla nyang naisip na mag online, lately kase nakikita nya ang asawa na kung ano-anong kinakalikot sa social media nito, palihim nya etong tini-tingnan. Hinanap nya ang profile ng asawa tamang-tama naman na nakita nya na may bagong upload na profile picture, nakaramdam sya ng selos sa mga nakita nyang comment na nila-like ng asawa. Nagsend sya ng request dito, naiinip sya dahil ang tagal nitong i-accept ang friend request. Nakaguhit pa sa mga labi nya ang ngiti ng biglang tumunog ang kanyang cellphone. MAMA CALLING... Agad nya etong sinagot sa pag-aakalang baka may nangyari sa kanyang papa. “Hello, Ma!” sagot nya. “Son, galing kami sa bayan ni Olivia, dadaan kami dyan sa office mo!” “Ma!-” “Malapit ng umalis si Olivia kaya naisip nya na mag unwind muna dyan sa resort!” Napabuntunghininga sya